ZIERIKZEESCIIE V COURAIT. Hf°. 9. NIÉUWS TIJI) IN GEK den 31 Januarij. in DÜlT'SCH LA N D* j pRANKrQRT den.2.4 Januarij. Dè poolsche soldaten die van de gunst des Keizers geen gebruik willen maken komen bij hoopen door Frankfort door Oppcnheim en door vele andere duitsche steden. Zij zijn van de eerste noodwendigheden doorgaans ontbloot; men wekt de geestdrift Voor bun open verschaft hun deksel en ldeeren de Koning van Pruissen geeft bun reisgeld. Ook m Oostenrijk worden zij ondersteund en teUlm is een comité' opgérigt dat hen geregeld tracht te verzorgen. Te Bologna heeft de stadhouder van dat gewest den 5 dezer doen afkondigen dat hij, zoo veel in zijn vermogen was, te Kome bet verzoek ondersteund bad, om voor die provincie een afzon derlijken raad benoemd te krijgen; maar dat hij depêches had '■ontvangen die het t morgen van Zijne Heiligheid te kennen gaven over de onwettr ondernemingen van een aantal ingezetenen- Hij verzekerde hen daarbij verder dat. de Heilige Vader het welzijn van zijn volk bedoelde, en dat Zijne Heiligheid niets liever verlangde dan dat hunne belangen door de waardigste ingezetenen voorgestaan wierden doch dat daartoe de stedelijke besturen ver ordend waren en dat zulks dö eenige Wettige vertegenwoordiging wasdie de provincie behoefde. De patriotten hebben deze kennisgeving vau monsignor Capaccini met eene proclamatie beantwoord waarbij Zij de ingezetenen aan sporen van zich op nieuw met de inwoners van Romagna te 'vereenigen zich aan het gezag van den Paus te onttrekken als aan eene slavernij en daar de weg naar Rome vöór hen gesloten blijft, hunne bezwaren en begeerten te Londen en te Parijs te gaan inbrengen. De Belgen, zeggen zij in dat slükwerden als oproerlingen behandeld tot zoo lang zij "daar zijn verschenen die zwijgt heeft ongelijk spreekt derhalve en men zal u regt doen wedervaren. Zoudt gij altijd door priesters en kardinalen gere geerd willen worden Aaanschoudt 'an de origelukkingen in al de pausselijke staten. Wilt gij daarentegen welvaart en voor spoed kiest dan vertegenwoordigers, eu vertrouwt u aan het noodlot. Het schijnt dat het gezag aldaar op nieuw door kracht van wapenen hersteld zal moeten worden. Er is in Romagna een Cörps georganiseerd, dat de pausselijke troepen moet tegentrekken te Forli ,was de prolegaat of stadhouder onderrigt geworden dat die troepen den 17 te Cesenna zouden aankomen. Men ver wachtte, volgens schrijven van een fransch escadrons-overste die als vrijwilliger bij dé opstandelingen dient dat deze laataten hen aantasten zouden. Daar de gebeurtenissen dus weder een ernstiger aanzien krijgen trekken de oostenrijksche troepen te Ferrara en Modena bij een. Er zijn er veel meer dan tot demping van dien opstand noodig is -zes duizend zijn er in de eerstgenoemde plaats en twaalf duizend in de laatste op den regter oever van de Pó staan zij overigens zoodanig geechelonnéerd dat zij de garnizoenen van Ferrara, Piocenzaen ^andere plaatsen lot Ancoua toe kunnen onder steunen. i GROOT- BRITTANN1E. Londen den 20 Januarij. Onze Courrier behelstin een zijner laatste nommersweder een' brief, ten voordeele der nederland- sche belangen, en tegen sommige beweringen van den Timesge schreven door een' Hollanderdie zich van der Berg teekent; en blijkbaar met de zaken bekend is. Deze brief luid aldus «Het blijkt uit de officiële staatstukken, door den minister van buitenlandscbe zaken te's Graveuhageaan de Staten Generaal me- degedeelt en in de nieuwspapieren voorkomende, dat de gevol- magtigden van den Koning der Nederlanden, de 24 artikelen als voorstellen aannemende, daarbij de noodzakelijkheid uitdrukten en vast stelden van in de gezegde artikelen zekere ■wijzigingen te brengen. Deze beschouwing, billijk en regtmatig itn zich zelve, werd geheel uit het oog verloren bij het antwoord der Conferen tie gedagteekend den 10 November, hetwelk d e formele weigering behelsdeom in eenige wijziging toe te stemmenen waarin 7,ij zoo verre gir.g van te verklaren dat zij niet toe zou staan dat zelfs één enkel woord veranderd wierd. De Conferentie laadde, door zulk een willekeurig gedrag, eenegroote verantwoordelijkheid op zich. Zij herhaalde dezelfde verklaring aan de belgische gevol- magtigden naar ik vermeen, den 12 November. Desniettegenstaan de teekende de Conferentie drie dagen later met de belgische ge- volmagtigden 111 tegenspraak met haar eigen vroeger, en (gelijk zij beweerde); stellig besluit, een traktaat, waarinde artikelen 2, 3 en 5. (in vergelijking tot de 24 oorspronkelijke artikelen) wezen lijk véranderjljWgrde". Sedert heeft de Conferentie in andere op- zigten 1 v/ orgestelde gronden van scheiding die ..omen aan den Kotiu 0at 1 1 j 1 zoo A, n, n r r\ni' .Nederlanden toegestemd waren -Kracht. De Conferentie heeft,- b 1 1 kpr. c u 1 ndien ik mii zoo mag uitdruk- ken, een onafgebroken spoor van e„ ten len gevolge mogen bare geliefkoosde woorden van «onheinv^g. J ea onveranderlijk" aangemerkt worden als gelijk staande nu A°. 1832a «herroepelijk" en verandërlijk." «De geest van het protocol v'dn Afeeiigedagteekend den 18 NoJ vember 1818, is duidelijk, en is kennelijk in eenèn zin vervat, welke alle verdenking uitsluit j als óf mén Voornemens was een di plomatisch dispotisthus over §taten van den tweeden rang in te voe ren hetwelk echter de Conferentie door haar gedrag in het te genwoordig geschil tegen Holland poogt uit te oefenen. Voor zoo verre ik in staat ben over het gedrag van de Nederlandscbe gevol- magtigden te oordeelenzoo naar officiële bescheiden als naar in hun eigen land geuite gevoelens zijn zij in al hunne handelingen jegens het congres met bekwaamheid en opregtheid te werk gegaan en het wordt algemeen toegestemd dat zij onder alle Omstandig heden eene zeer moeijelijke taak hebben te vervullen gehad, hoe danig het bijzonder in de welonderrigte kringen te 's Graveuhage begrepen wordt. Men beklaagt zicli algemeen (en indien hetgeen beweerd wordt waar is, geloof ik te regt) dat toen men de 24 artikelen naging men in dezelve voor de eerste maal verschil lende bepalingen ontdekte, waarvan nooit de rede was geweest, en waarvan de Nederlandscbe gevolmagtigden geheel onbewust wa ren daar zij die noch schriftelijk noch mondeling, aan de Con- ferentie hadden onderworpen. Bij gevolg werden de preliminaire aangelegendheden Van vorm zoo als de Times zich uitdrukt lot niet anders dan droombeelden gemaakt. Het is zooik beken het dat de Koning der Nederlanden geen vroeger regt op het Zuiden of de Belgische provinciën had dan de traktaten van 1814 en 1815, doch bij deze traktaten was zijn regt op de stelligste en wettigste wijs aan hem verzekerd en deze regten mag ik hét zeggen-werden verkregen ten gevolge van door Holland gedane zeer zware opofferingenDe 8 artikelen van het traktaat van Londen strekkeu alleen om dit regt te regelenniet om het daar te stellen want ik vind in de eerste der acht artike len het volgende«De vereeniging behoort volledig te zijn, en zoodanig dat de twee landen (Holland en Belgie) voortaan slechts één' Staat zullen uitmaken." »Iu gemoede geef ik mijne innige overtuiging te kennen, dat de hooge staat van bloeiwelken Belgie in eenige weinige jaren in al len opzigte bereikte alleen moet toegeschreven Worden aan de ge trouwe uitvoering door Koning Willem der voorwaarden bij het eerste dt;r gezégde artikelen opgelegdhetgeen hij met de zuiverste bedoelingen en naar zijn beste oordeel deed; en voorts aan de tal rijke giften die bij uit eigen middelen schonk en dat de kunste narijen van eenige weinige advocaten handlangers van vooroordeel en domheid, alleen den uitzinnigen opstand vau i83o veroorzaak ten. Ik moet hier aanmerken, dat toen de twee kamers te 's Gra- venhage eetio verklaring deden tot administrative scheiding dep beide landen, onder denzelfden schepterde achtbare en brave ko ning onmiddelijk verklaarde, dat eene verandering alleen kon wor den daargesteld door zoodanige wijziging van de grondwet der twee Janden, als de goedkeuring der bondgenooten zou wegdragen. Dit voorbehoud werd wel duidelijk uitgedrukt. «De vijanden, of ten minste de tegenstanders van Hólland, heb ben ééne zaak aangevoerd, welke ik i regtstreeks wil tegenspreken, namelijk, dat de vestingen op de zuidergrenzen door het geld der bondgenooten werden gebouwd. Ieder die te dezen aanzien naar waarheid wil onderrigt worden, kan bet traktaat van den 13 Au gustus 1814 opslaan hetwelk door lord Castlereagh en baron Ha gel onderteekend werd, en waaruit blijkt, dat de bedoelde vestin gen aan Holland vijf millioen ponden sterlings kostten; namelijk, drie millioenen, welke Holland van Engeland moest ontvangen; als eene schadevergoeding voor hollandsche volkplantingen welke hetzelve behielten twee millioen, door Holland bijgedragen in de kosten voor bovengezegde vestingen welke moesten strékken ter verdediging van de met Holland vereenigte Belgische gewesten en, dien ten gevolgevoor de zekerheid, van Holland, gelijk vroeger de barrièreplaatsen. Dit zijn de woorden van het traktaat Zeiven en bewijst, dat de koloniën van de Kaap de Goedé Hoop, van De- meraryEssequebe en Berbice niet uitsluitend, als veroveringen, maar ook als middelen van onderhandeling en schikking werden beschouwd. «In het reeds vermelde traktaat vati dép *3 Augustus 1814 zal eene wederlegging worden gevonden van eene andere verkeerde voor stelling van den Timesnamelijk: «dat de herstelling van de Sou- vereine Vorsten van Oranje in hunne waardigheid in de Holland sche gewesten aan de overwinnende wapenen der bondgenooten moest worden toegeschreven." Deze bewering van den Times wor^t op de meest regtstreeksehe en stellige wijs door twee millioen vier honderd duizend mijner landgenooien die de bevolking van de oude zeven vereenigdé provinciën uitmaken ontkend; en het bovenge melde traktaat van Augustus 1814 zegt, dut: De verecnigde pro vinciën door den zegen der Goddelijke Voorzienigheiden door de dapperheid en regtschapenheid der Hollandsche natiegevoegd bij de wapenen dér böndgenóoten onder het be tuur van het Door luchtig huis van Oranje geplaatst zijnde." enz. enz. «Indien de Tiities aan het bestaan van dit traktaat gedacht bad, of deszelfs bepalingen bad nagegaan zou hij niet in zulke dwa lingen zijn vervallen noch zulk eene onwetendheid (of hoe men

Krantenbank Zeeland

Zierikzeesche Courant | 1832 | | pagina 1