v*IIi-^.2: InIf i^lnHsH
11 Hl Ui I! I Ftk r? um^sj
5 S' 3 a a S".rt I H: w 3 O - O n>
nf 2- 5" c~ w 3 3 £T 5 Q- o 3 p-^ .S: q ?T 3
I^B-aSSjs* «ïsiïl.g.0-' ^fpË?"°£ë§
t> jo u 3 -i *D m
a. n 2. a. g S. r* 5 1-5
tingcn, welke thans door de Mogendheden van den
eeriten en tweeden rang zouden kunnen geëischt wor
den. Men wil dat deze memorie hierop neerkomt
dat om geene hindernis in het (luiten van den zoo van
alle natiën gewenschten vrede te brengen, Frankrijk
heeft toegeftemd dat hare grenzen ingetrokken zouden
worden, zoo als zij in i~9- waren, dat het dusj bil
lijk is dat de andere Mogendheden dezelfde grondfla-
g'en aannemenen derhalve hunne grenzen niet verder
uitbreiden dan zoo als dezelve op dien lijd waren;
dat anders Frankrijk roet al te magtige naburen in ge-
meenfehap zouden komen, het geen het evenwigt zou-
1de bteken en eene gedurige vreze onderhouden. De
minister voegt er evenwel bij, dar, zoo niettegenflaan-
dc de billijkheid zijner aanmerkingen, de Mogendhe
s.3 - 3rS g s 3 g-B.S'B 3 3 SS 7 3-J
gelfche nego.tie-hnizen mede, om de betaling der ge
zondene goederen in te vorderen. Waarfcbijnliik werd
zulks veroorzaakt door de onzekerheidwaarin men
destijds aangaande het toekomende lot van Hamburg
verkeerde, en zal in 't vervolg van zelve vervallen.
Met Noorwegen is de handel thans zeer levendig."
FRANKS Ij K.
Parijs, den 23 Oélober. Een onzer nieuwspa
pieren van heden bevat het navolgende berigt uit
Weenen
Men foreekt veel van eene memorie, welke Vorst
Talleyrand deli 4 dezer maand, op bevei van zijne
regeering aan de ministers der an iere groote Mogendhe
den heeft ingeleverd. Men verzekert dat de minister
zich in deze memorie ftellig verklaart iegen alle vergroo-
den in het fijstema van vergrooting bleven volharden
en hunne grenzen verder zouden willen uitbreiden dan
die in 1792 waren, Frankrijk er zich op geene dade
lijke wijze tegen zouden verzetten, en geenen ftap
doen om den vrede te verbrekenwelke zoo gelukkig
tusfehen de Vorften van Europa getriffeti is, maar
dat het zich verpligt zoude zien, deze veranderingen
niette erkennen, en te verklaren, dat de (bat van be
zittingen van 1792 alleen wettig in deszelfs oogen is.
Men zegt ook dat Vorst Talleyrand zijn verlangen
beeft te kennen gegeven, dat er over diergelijke onder
werpen gccne mondelinge beraadflagingen plaats zou
den hebben, maar dat dezelve in gefchrifie moesten
Worden medegedeeld."
CiVeryolg op de 2de bladz.
verwachting is algemeen op den uitflag van bet groo
te kongres gerigt, waarvan men de beste gevolgen
hoopt. Het gerucht loopt op nieuw, dat Denemar-
ke, behalve Zweedsch - Pom roeren ook nog eenige
proviiitien in Duitschland zal bekomen, waarvan de
bezitters in YVestphnlen of Saxen fchadeioos gtflvld
zouden worden. De koophandel begint een weinig
optewakkerendoch zal niet eer bloeijen, voor dat
de betrekkingen met Oost- en West-Indien herfteld,
en de vrede tusfehen Engeland en Noord-Amerika
gefloten zal zijn. Hier heerscht zoo wel als in Ham
burg gebrek aan geld, en de Hamburgers klagendat
zij zelfs in Engeland geen genoegzaam krediet voor
groote fpecnliiticn kunnen vinden; met de eerde koop.
vairders kwamen ouk dadelijk bedienden van de En-
