Pleegkinderen zoeken gezin
Ongezien vogels bestuderen
Ouder dan twaalf en weekeinde knelpunten
Nieuwe wandelroutes op Tholen
)INSDAG 10 MAART 1998
3
Lang voordat Paul van Loon en
R.L. Stine het griezelen uitvonden,
joeg Hans Dorrestijn al kinderen
de stuipen op het lijf met vreselijke
gedichten over afgrijselijke dingen.
Zijn beroemde bundel uit 1983 De
Bloeddorstige Badmeester werd
een poosje geleden herdrukt. Met
daarin natuurlijk De hond van
lome Kareieen poedel'van formaat
en o zo vals gemeen en kwaad De
foute schóolconeierge, boordevol
van kinderhaat en stapelgek op
kinderbloed; De moeder die gek
werd van verdriet en nog zeventien
andere waaronder 'tEnge restaurant.
Dat laatste lied telt 38 lange re
gels en dat is teveel om het hier
helemaal af te drukken.Maar de
eerste tien gaan zo:
lezen. Een paar maanden terug
verscheen een vervolg dat er
precies hetzelfde uitziet, maar met
een oranje buitenkant. En natuurlijk
maakte ook in Het kleine fornuis
Judith Ten Boschde tekeningen.
Het kleine, fornuis telt negenen
twintig reéëpten.;:Eenvoudige... en
iets moeilijkere... maar altijd om je
vingers bij af te likken.
Wel eens Crazy Soup gegeten van
winterwortelen met het sap van
een sinaasappel en een theelepel
tje mosterd erbij? Of rozensalade
van kleine rode bietjes en een
komkommer? Franzzze toast?;
Crostini di fegatini? Mensenvlees
met chocoladesaus9 Appelpuddiiig
a la Appel en Pudding? Koude hete
zomersoep? Schoolsnert? Splinter
nieuwe eieren; Aapse asperges; of
Snelkoekjes?
'k Heb als kind zoveel geleden,
honderd maal zoveel als jij.
Ik had ouders hele wrede.
'k Kreeg daaglijks op mijn lazerij.
Mijn lot was door de weeks te dragen,
al sloegen ze met harde hand,
maar 'k moest alle zaterdagen
met ze mee naar 't enge restaurant,
't enge enge enge restaurant!
Als je nieuwsgierig bent naar al
het gepeperds dat daar op tafel
wordt gezet, of overvallen wordt
door weetlust en razend benieuwd
bent naar de afschuwelijke dingen
die men er met kinderen doet, lees
dan deze heerlijke treiterachtige
bundel met grimmig-huivering-
wekkënde tekeningen van Sylvia
Weve.
De Bloeddorstige Badmeester wordt uitge
geven door Bert Bakker en kost f18,90.
Heel wat aangenamer dan in
■i enge restaurant gaat het in
De vrolijke keuken toe. Over dit
kookboek van Philip Mechanicus
kon je eerder al iets op deze plek
Met wat Philip Mechanicus
verzon maak je van een
maaltijd een feestelijk eten
tje. Maar zijn mooi uitge
voerde boek is ook nog meer
dan een kookboek. In elk
recept vertelt hij je steeds
iets dat nou niet zó belang
rijk is,, maar wel heel inte
ressant om te weten.
Een voorbeeld: Salade werd
uitgevonden door Nebuk-
kadnezar die meer dan
tweeduizend jaar geleden koning
van Babyion was. Hij combineerde
een paar verschillende eetbare
dingen (iets kouds met iets groens
erbij) en bracht dat op smaak met
olie of azijn en een beetje sal
zout).
Het kleine fornuis verscheen bij Leopold en
kost f24,90.
Wat op de eerste bladzijde staat is
waar: ,,Dat alleen de grotere men-;
sen kunnen koken is bijgeloof;..,
ledereen die het leuk vindt kan
het. Niet meteen zo goed als def
allerbeste kok, maar dat hoeft ook
niet altijd."
Jan Smeekens
foto Dirk-Jan Gjeltema
..We zouden het fijn vinden om in
alle regio's van Zeeland zoveel
mogelijk pleeggezinnen te hebben,
zodat we alle pleegkinderen hulp
kunnen bieden."
Dat zegt Luuk de Jong. Hij is werk
zaam bij de Jeugdhulpverlening
Zeeland bij de afdeling Pleegzorg.
Er zijn nu zo'n 20 a 25 kinderen
waarvoor een pleeggezin wordt
gezocht.
Luuk: ,,De grootste vraag is voor
kinderen ouder dan twaalf jaar en
voor kinderen, die voor het week
end een pleeggezin zoeken."
Het gezin Brink uit Burgh is een
pleeggezin. Moeder Marianne en
vader Ron hebben samen drie eigen
kinderen en drie pleegkinderen.
Ron: „Het oudste pleegkind is al zes
jaar bij ons. Als zij het niet zo goed
gedaan had, waren er geen andere
pleegkinderen meer bijgekomen."
Pleegdochter Joleen denkt positief:
„Je krijgt veel aandacht en als je
papa of mama geen tijd voor je
heeft, dan is er altijd wel een kind,
met wie je kan spelen."
Je weet van tevoren, dat pleeg
kinderen niet altijd bij je kunnen
blijven.
„Maar als je weet, dat het kind
goed terecht komt, heb ik er vrede
mee," vindt Ron.
Marianne is heel tevreden over de
begeleiding van de pleegzorg. „Je
hebt niet het gevoel, datje er alleen
voor staat. Ze luisteren naar je en
helpen je de problemen op te
lossen," zegt ze.
Want problemen zijn er natuurlijk
ook. Er is wel eens mot, maar dat.
heb je in elk gezin.
Eén van de moeilijkste dingen
vindt Marianne het contact met de
ouders van de pleegkinderen.
Marianne: „Hoe stel je je op naar de
ouders toe. Soms word je beschouwd
als iemand, die hun kind afwil pak
ken. Maar dat is helemaal niet zo,
wij bieden alleen maar hulp."
Als mensen meer willen weten over
pleegzorg kunnen ze gratis bellen:
0800-0223432. Bovendien is er
vanavond een voorlichtingsbijeen-
korrist over pleegzorg in Goes.
Deze wordt gehouden in hotel
Terminus, tegenover het station en
begint om 20.00 uur.
De campagne van pleegzorg heet:
Ik zoek een huis, waar ik voor donker
binnen moet zijn.
r »AT W hou
MC,
naiuurreifrvaat
DE RAMMEGORS
verboden toegang
- bulten de gwnarteerd#
wandelroutes;
ftiet motorvoertuig en
(bromjiiets;
-met een hond.
lijp £3 U SSJJ'Z) j- XJ £3
„Het idee om wandelroutes uit te
zetten op Tholen, komt van het
Platvorm Leefbaar Platteland
Tholen," zegt Sjaak Sommeijer. Hij
is leraar Nederlands op het Groen
College in Goes en zit ook in het
Platform.
„Wij hadden toevallig twee leerlin
gen, die heel veel belangstelling
hebben voor de grote, groene ruimte
en zij kregen de opdracht om wan
delroutes op Tholen uit te zetten."
Bewegwij zering
Roland-Jan Buijs en Joost Krijger
zijn meteen aan het werk gegaan.
Joost: „Onze opdracht hoorde bij het
schoolproject rapporteren en telt
mee voor ons eindexamen. We
hebben er een acht! voor gehaald."
Natuurlijk waren er al wandel
paden op Tholen, maar nog geen
met wegwijzers.
Joost: „Het platform wilde graag
vier routes. Twee bij St.Maartens-
dijk, een korte en een lange en twee
bij Oud-Vossemeer, ook een korte en
een lange."
Joost en Roland-Jan zijn ter plaatse
gaan kijken welke plekken er
interessant waren om er een
wandelroute langs uit te stippelen
en op welke manier ze dat vorm
moesten geven.
„We hebben geprobeerd de nadruk
op de natuur te leggen, maar ook
aandacht gehad voor cultuur
historische waarde, bijvoorbeeld een
vliedheuvel."
Ze hebben tijdens hun werk veel steun
gehad van Staatsbosbeheer (SBB).
Zo kwamen ze erachter, dat SBB bij
't Stinkgat in de Van Haaftepolder een
gluurmuur wilde neerzetten.
Joost: „Een gluurmuur is een
houten scherm, waarachter je vogels
kan bestuderen zonder dat je zelf
gezien wordt. De vogels hebben het
niet in de gaten en worden dus niet
gestoord door de aanwezigheid van
de mens."
Uitrusten
De jongens hebben een beschrijving
van de wandelroutes gemaakt, die
bij de VW verkrijgbaar is.
Rode of witte paaltjes geven de
route aan en bij bezienswaardige
plekken staan informatiepanelen.
Joost: „Omdat de lange routes zo'n
twaalf kilometer zijn, zijn er bank
jes geplaatst om onderweg uit te
rusten."
vrij wandelen op de
gemarkeerde wandelroute
oost Krijger en Roland-Jan Buijs: nadruk op de natuur.
illustraties uit Het kleine fornuis door Judith Ten Bosch
