PZC krullebakS
Overblijven valt wel mee
Kinderkunst in galeries
Alles op
slot en
's avonds
binnen
Politie let heter
op jonge dader
Tentoonstellen werkt drempelverlagend
18e JAARGANG-NUMMER 3- DINSDAG 10 MAART 1998
VLISSINGEN - De twaalf
jarige Moussa, dié in een
aangrenzende wijk woont,
zegt: „Ik kom hier niet al te
veel. Het is hier gevaarlijk.
Voor kinderen is hier niets
te doen."
De twaalfarige Saskia, die
al acht jaar in deze buurt
woont, zegt: 's Avonds kom
ik al helemaal niet buiten."
Beide kinderen hebben het
over de buurt rond de
Bonedijkestraat in Vlissin-
gen, waar eind vorige maand
weer een man werd gedood.
De straat is de afgelopen
jaren verschillende keren
opgeschrikt door grof
geweld. In een tijdsbestek
van enkele jaren zijn er drie
mensen gedood. In twee
gevallen werd gebruik
gemaakt van vuurwapens,
bij het laatste incident werd
een steekwapen gebruikt.
Op een doordeweekse dag
zijn er in de straat niet veel
kinderen te zien. Van de
kinderen die wel in de buurt
rond lopen wil niet iederéén
wat zeggen. De veertien
jarige Brian (op verzoek is
zijn naam veranderd)
vertelt: „Wat hier in de
buurt gebeurt, is niet goed.
Door niets te zeggen kan
niemand je wat maken,
maar je verandert er ook
niets mee."
Extra sloten
In huis is het ook niet altijd
veilig. De twaalfjarige Don
zegt: „Bij ons is kortgeleden
ingebroken. We hebben nu
alle ramen aan de achter
kant van ons huis dicht
getimmerd."
Zonder uitzondering vertel
len de kinderen dat hun
huizen voorzien zijn van
extra sloten en knippen om
het dievenvolk buiten te
houden.
Brian: „Bovendien staat
naast onze voordeur een
flink stuk hout."
Ondanks alle maatregelen
voelt niet iederéén zich al
tijd op z'n gemak. Saskia:
„Ik word nogal eens wakker
van sirenes: dan ga je toch
liggen denken."
De voorvallen van de afgelo
pen jaren hebben de naam
van de straat geen goed
gedaan. Stefan (12): „Er is
hier veel gebeurd, maar
vaak is het net als in een
andere straat. Ik lig er in ie
der geval niet wakker van
Oplossing
Over een Oplossing hebben
de kinderen nagedacht.
Moussa: „Er worden binnen
kort huizen gebouwd op de
enige plek waar nog wat
ruimte is. Dat lijkt mij geen
goed idee."
Brian: „Iedereen weet dat er
hier veel druggebruikers en
dealers wonen. Zij veroor
zaken de meeste problemen.
Daar moet echt iets aan
gedaan worden."
RILLAND-BATH - Een ramp. Een
verschrikking. Overblijven op school,
da's pas echt een straf. Dat bleek uit
een onderzoek onder meer dan hon
derd kinderen tussen vier en twaalf
jaar. Niks boterhammetjes opeten op
school. De kinderen uit het
onderzoek willen het liefst tussen de
middag lekker naar huis. De over-
blijfmoeders doen hun best, maar
volgens de kinderen gaat er in de
middagpauze van alles mis.
Grote kinderen pesten de kleintjes.
Ze pakken het eten af en sommige
moeders zijn veel te streng. Verplicht
je brood opeten, terwijl je geen
honger meer hebt. Van die dingen.
En als je klaar bent verveel je je
kapot. Speelgoed is er niet, dus moet
je -weer of geen weer- naar buiten.
Pesten
Uit Rilland-B ath komt een heel
ander verhaal. Daar zijn de over
blijvers van De Wiekslag juist heel
tevreden klanten.
Margo van den Durpel (11) blijft
elke dag over. „Ik woon een kwartier
fietsen van school. De middagpauze
is te kort om naar huis te gaan."
Ook Chiara Stolk (10) en Janneke
van den Biggelaar (11) behoren tot
de vaste kern van zo'n 25 over
blijvers.
„Pesten is er bij ons niet bij," zegt
Chiara. „Een van de meesters of jufs
houdt toezicht. Misschien is dat wel
de reden van de goede sfeer."
Kiezen
Wie klaar is met eten kan zelf
kiezen wat-ie gaat doen. „Soms ga
ik tekenen in het lokaal bij de
kleuters of ik ga een potje tafelten
nissen," vertelt Janneke.
Wie van computeren houdt mag z'n
gang gaan. En ook buiten is er volop
vertier mogelijk.
Chiara: „We hebben een grote zand
bak, er staan een schommel en een
wip en je kunt ook nog in het speel
huis. Bovendien kunnen we op het
plein basketballen en andere
balspelletjes doen."
De overblijvers van De Wiekslag
hoor je dus niet mopperen. De boter
hammen smaken op hun school net
zo lekker als thuis!
Janneke, Chiara, Margo, Patrick en Johhny laten het zich smaken tijdens c
foto Dirk-_
MIDDELBURG - Wat gebeurt er met je als je
iemand beroofd of neergeslagen hebt? Dat
hangt af van je leeftijd!
Is het een week voor je twaalfde verjaardag
dan gebeurt er niets. Dat komt omdat in de
wet is vastgelegd dat kinderen onder de twaalf
jaèr niet veivolgd kunnen worden. Nu twee
negenjarige jongens uit Lelystad de.dood van
een peuter op hun geweten hebben, is er weer
discussie over deze leeftijdsgrens.
Onder toezicht
Het lijkt oneerlijk dat 12-m in tiers kunnen
stelen, mishandelen of brandstichten zonder
dat daar straf op volgt. Toch gaan ze niet hele
maal vrijuit. In ernstige gevallen wordt de
kinderbescherming ingeschakeld. Zij doen éen
onderzoek naar de dadertjes en hun gezin.
Soms wordt dan besloten dat een kind onder
toezicht wordt gesteld. Een gezinsvoogd beslist
voortaan mee over de opvoeding en een enkele
keer wordt een kind in een behandelings
tehuis geplaatst.
De jongens uit Lelystad zijn inmiddels onder
toezicht gesteld.
In de toekomst moeten ook kinderen ónder de
twaalf jaar worden aangehouden door de
politie. Ze worden opgenomen in een landelijk
register en de kinderbescherming zal sneller
worden ingeschakeld, zo staat in de plannen
van de regering.
Droge klap
Uit onderzoek blijkt dat de criminaliteit onder
jongeren toeneemt en dat de daders steeds
jonger zijn.
In Zeeland is dit niet het geval. Per jaar
worden er ongeveer 80 twaalf en dertien
jarigen aangehouden door de politie. Als de
jongeren voor de eerste keer gepakt worden,
zelf toegeven en het misdrijf is niet zo ernstig,
dan gaan- ze naar bureau Halt. Dit geldt voor
een winkeldiefstalletje of bijvoorbeeld het
uitdelen van een droge klap. Dat is zo maar
één mep waarbij geen bloed vloeit.
In andere gevallen stuurt de politie de dader
door haar justitie. Dat een twaalf- öf dertien
jarige echt met een strafzaak voor de
kinderrechter verschijnt komt hier maar
zelden voor.
foto Dirk-Jan Gjeltema
Leerlingen van de Beverburch tonen hun werkjes als voorproefje.
MIDDELBURG - „Gewoon te
mooi om er niets mee te doen,"
zegt Minne (12).
De 250 leerlingen van haar
school de Beverburch in
Middelburg hebben gewerkt
aan een kunstproject, waarin
portret en zelfportret centraal
stonden.
Het resultaat daarvan is
drie dagen te zien in twee
tentoonstellingsruimtes in
Middelburg.
„Er waren verschillende
opdrachten," vertelt Jeroen (6).
•„Van mij is een scheurwerkje
uitgezocht voor de tentoonstel
ling."
„Van mij het portret van
moeders mooiste," zegt Yaus
(10). „Die is erg mooi gewor
den."
„Van mij een kraswerkje,"
vertelt Lilian (4) verlegen.
„Van mij is de schubbekop
uitgezocht," zegt Minne.
„Eigenlijk had ik liever m'n
zelfportret opgehangen gezien.
Die vond ik mooier. Ik vind het
trouwens jammer dat ik niet
zelf mocht uitzoeken of er bij
mocht zijn. Ik had graag
gehoord wat ze er van vonden."
Die ze zijn juf Maja de Kraker
en Hans Overvliet van galerie
Caesuur waar de meer dat 250
kinderwerken komen te
hangen.
Hans Overvliet: „Ik heb
samen met juf Maja toch een
keuze moeten maken uit al dat
geweldige werk. Liever had ik
alles tentoongesteld. Maar we
moeten toch al, om alles goed
en mooi op te hangen, naar
een tweede ruimte uitwijken."
Hans was meteen enthousiast
toen juf Maja aan hem vroeg
of er in zijn galerie kinderwerk
mocht hangen.
Hans: „Het is een bijzonder
project, met bijzondere
opdrachten en een geweldig
resultaat. Fantastisch om te
zien hoe kinderen op kunst
reageren en er mee omgaan."
Drempel
Waarom kinderwerk in een
galerie?
Juf Maja: „Je treedt met je
school naar buiten en het lijkt
me een goede manier om
kinderen over de vaak hoge
drempel van een galerie of
museum te krijgen. En verder
wilde ik dat mooie werk wel
eens in een mooie ruimte
gepresenteerd zien. Niets
meer en niets minder."
De werken van de Beverburchers zijn
te bewonderen van vrijdag 27 maart
t/m. zondag 29 maart van 14.00-
17.00 uur in galerie Caesuur Nieuwe
Wal 4 (t.o. 't Hofje onder de Toren) en
in de GHL-tentoonstellingsruimte in
de Gravenstraat 63, beide in Middel
burg.
Roy (8): „Ik ga zeker kijken."
