Ruzie, toch bellen
in de kijker
fr# mmmê
Bouwplaats
bijna afgevoerd
Gedachte
Beter
slim
dan
sterk
Zelfportret
in een
vissen oog
Annet, Mai en Marriët: je kunt meer met foto's doen.
„Je kunt veel meer met
een fototoestel dan al
leen maar foto's maken."
Dankzij het project
Al kijkend door een zoeker hebben de kinderen
van de basisschool in Cadzand de afgelopen
weken veel over fotografie geleerd. Annet (12),
Mai (11) en Marriët (11) vertellen namens groep
6, 7 en 8: „We hebben geleerd dat een camera
meer ziet dan wij bedoelen. Als je b.v. naar die bal
kijkt, dan ziet de camera de hele omgeving erbij.
Voor een foto moet je dan wat dichterbij gaan
staan. Van te voren moet je daarover nadenken."
Ook is het verrassend om eens vanuit een andere
stand een foto te nemen: Van bovenaf of onderaf
of schuin."
Behalve hoe je met een camera om moet gaan
leerden de kinderen ook wat je nog meer met
foto's kunt doen: „We hebben onze foto's geko-
foto Peter Nicolai
pieerd en toen veranderd
door er in te knippen, te
plakken en te tekenen. Ook
hebben we de omgeving
veranderd voordat er foto's van gemaakt werden."
Dat is duidelijk zichtbaar op de tentoongestelde
foto's, waarop een fiets in het klimrek hangt of
een lijmpotje midden in het lokaal bungelt...
Het project werd uitgevoerd met hulp van twee
docenten van de kunstzinnige vorming: „Dat is
wel leuk, anders is altijd alles hetzelfde op school."
De kinderen hebben ook nog wel wat tips voor als
je op vakantie een fototoestel meeneemt:
„Kijk eerst wat je wilt fotograferen en kijk goed
door de zoeker.
Let op dat het niet te donker is!
Probeer foto's te maken van de mooiste dingen en
maak vooral een beetje blije foto's."
lit II- vil l-l lil vlv Jls ill ill.
;Ze zijn allebei dertien en ze komen
allebei uit Yerseke en ze zijn al
vriendinnen met elkaar vanaf de
kleuterschool: Michelle Schot en
Danouta van de Water.
Ze zijn eigenlijk wel hartsvriermin-
nen, maar ook eigenlijk weerÊhet.
Michelle: „We hebben allebei ook
nog andere vriendinnen, maar wij
zijn zo goed bevriend omdat we dat
al zo lang.zijn en dat heb je met die
anderen niet."
Ze bellen elkaar elke dag en meest
al belt Danouta naar Michelle.
„Altijd tussen vijf en zeven uur 's
avonds, daar kan je vast op
rekenen," lacht Danouta.
Elk weekend
Ze zijn elk weekend bij elkaar.
Meestal slaapt Danouta bij Michel
le. „Dat is zo'n beetje m'n tweede
huis geworden!"
Over kleding en muziek hebben ze
wel dezelfde smaak, maar over
jongens niet. Gelukkig maar!
Ze jachen samen ontzettend veel, f
maar samen praten gaat ook heel
goed.
En ruzie?
Michelle: „Nöoit erge, allemaal van
die onzinnige ruzietjes.
Danouta: „We zullen altijd contact
met elkaar blijven houden F'
„Ik zou nog wel komen, want spelletjes
doen vind ik ook leuk, maar het zou niet
meer hetzelfde zijn," zegt Thijs van
Berge (11) uit Middelburg. „Hutten bou
wen is toch het leukst."
Guido Houtepen (10) vult hem aan: „Met
een groep een zo groot mogelijke hut ma
ken, dat is het toch wel. Met spulletjes
van thuis, vloerbedekking, plastic en zo,
maken we de hut mooi. En als het regent
kunnen we in de hut kaarten of een spel
letje doen."
Hoge kosten
Toch was dit jaar de bouwspeelplaats aan
de Nassaulaan in Middelburg bijna niet
doorgegaan. Astrid Nieste is van het
project Mooi zo, Goed zo.
Astrid: „Sinds twee jaar mag er geen
kampvuur meer worden gestookt. De kos
ten van het afvoeren van het hout van de
bouwspeelplaatsen zijn mede daardoor
met twintig procent gestegen. Dat bete
kent dat er steeds minder geld over is
voor de activiteiten op de bouwspeel
plaatsen. Dit jaar zelfs zo weinig dat al
leen het Meiveld maar door kon gaan."
„En dat is te gek voor woorden vinden
wij," gaat Anja Scheepers door. Anja is
bestuurslid van de wijkvereniging Nieuw
Middelburg en vrijwilligster op de bouw
speelplaats.
„Toen hebben we een brief naar de
gemeente gestuurd. Met als resultaat dat
zij onze tekorten tot tienduizend gulden
zullen aanvullen. Voor volgend jaar is nog
niets zeker, maar wij gaan door met de
strijd voor onze bouwspeelplaats!"
Hoe zou een inktvis HET nóu doen?
Begint 't met zo'n kleffe piakzoen
en omarming in de hoop
dat het niet eindigt in een knoop?
En als ze HET niet wil, zo'n vrouwtje
laat ze hem letterlijk een blauwtje?
•Manna van den Boogaart
„Mijnheer Beerens, kunt li
even naar heneden komen
De Krullebak wil u wat
vragen."
„Kom jij maar naar boven.
Ik heb geen tijd, mijn schilde
ring moet over zes weken
klaar zijn, want dan komt de
silo vol met graan."
„Maar mijnheer Beerens, dat
is wel 28 meter hoog dat u
daar zit te werken en de
Krullebak heeft last van
hoogtevrees!"
„Dat went vanzelf, bovendien
heb je hier een prachtig
uitzicht over Breskens en bij
helder weer kun je bijna tot
in Antwerpen kijken.
Trouwens, je mag wel Johnny
zeggen, hoor."
O ja, Johnny dus. Je bent op
een geribbelde muur een
schilderij aan het maken van
22 meter hoog en 20 meter
breed, dat is dus ongeveer
500 m->. Dat is toch wel vrese
lijk moeilijk?"
„Gaat wel, ik doe het graag.
Hiervoor heb ik de waterto
ren in Oostburg beschilderd.
Dat was moeilijker, want die
was rond en nog veel hoger."
„Je bent dus vijf broden en
twee vissen aan het schilde
ren, die staan en liggen in een
kast. Dat heeft natuurlijk met
de visserij en die graansilo te
maken?"
„Ja, maar ook met de ge
schiedenis van Christus en
de wonderbaarlijke spijzi
ging"
„O ja, nu wat jij doet vindt de
Krullebak ook wonderbaar
lijk, Johnny. Zo'n vis is wel
19 meter lang! Als je dat aan
het schilderen bent zie je toch
niet wat je doet?"
„Nee, dat is waar. Je ziet al
leen maar losse vlekken en
vegen, vooral bij de broden.
Maar van een afstand, aan
de overkant van de haven,
zie je het geheel. En vanuit
het Visserijmuseum, daar
staat ook nog een verrekijker.
Daardoor kun je zelfs het
zelfportret zien, wat ik in het
oog van een van de vissen ga
schilderen!"
llona: ik doe alles zelf.
foto Ruben Oreel
tegen haar pony's. Als ze braaf zijn,
maar ook als ze vervelend zijn. En
soms fluistert ze een geheim in de oren.
„Ik kan er niks van zeggen, want het
is geheim! Maar ik heb niet zoveel
geheimen," lacht llona.
Ze rijdt meer op Clara, dan op Eveline.
Ze leert twee dingen: dressuur en sprin
gen. „Als je het paard goed naar de
hindernis toestuurt, dan springt het
vanzelf," vindt llona. Ze heeft intussen
al aan heel wat wedstrijden meegedaan.
En daarmee heeft ze al veertien bekers
en vijfentwintig rozetten gewonnen.
Ook met de verzorging van de pony's
houdt llona zich bezig.
„Ik doe alles zelf," zegt ze. „Ik poets ze,
spoel de benen schoon met water, tuig
ze op en af en zorg dat ze genoeg te eten
krijgen."
llona hoort nog bij de B van beginners.
Straks hoopt ze naar de L van licht
door te kunnen.
llona: „Maar dan moet je wel kunnen
wijken, achterwaarts, doorzitten en
middendraf kunnen."
Natuurlijk weet llona al, wat ze later
worden wil: Rij-instructrice!
„Je hoeft niet sterk te zijn om paard te Schroevers uit Veere. Van jongs af aan
rijden. Eerder slim. Als je sterk bent, kreeg ze het omgaan met paarden er
heb je er niet zoveel aan als je niet slim met de paplepel ingegoten,
bent!" Dat zegt de negenjarige llona llona: „Wij hebben thuis een stalhoude
rij en een hoefs
mederij."
Haar moeder rijdt
met de paarden
tram in Veere en in
Middelburg met
twee paarden
ervoor.
„Ik heb zelf twee
pony's," zegt llona.
„Eveline kreeg ik
toen ik zes jaar was
en Clara op m'n
negende."
Na een paar lesjes
van pa en ma is
llona op rijles ge
gaan. Dat doet ze
elke maandag en
woensdag op de
ponyclub van Oran
jezon in Vrouwen
polder.
llona praat altijd
