Bowlingbaan
in het bos
Even droog
Gaatjes
Af en
toe
wil hij
meer
Wachten
op een e-mail
uit Portugal
Je moet er wel je hoofd bijhouden, als je in
het Axelse Smitsschorrebos je hond uitlaat,
wandelt of speelt: wanneer je in een boom
een kartonnen doos ziet hangen hoeft dat
geen kunst te zijn, maar je gaat er wel over
twijfelen.
„Het is boeiend om te zien hoe kunste
naars reageren op de natuur," zegt Dorine
Pruys. Zij organiseerde voor het toeristisch
bureau een kunstproject in het natuurge
bied.
„Ik heb aan negen kunstenaars gevraagd
om eens goed in het bos rond te kijken en
een plek uit te zoeken om daar iets te
maken."
De resultaten zijn erg verschillend:
„Sommigen lieten zich inspireren door de
geschiedenis van Smitsschorre, anderen
reageerden op de relatie tussen mens en
natuur of tussen recreatie en natuur."
Een tocht door het bos wordt daardoor een
afwisselend avontuur: je ziet een reuzen-
plant of een haan van vijf meter hoog. Of
twee tentjes op een open plek: zo verbeeldt
een kunstenaar zijn jeugdherinneringen
aan die plek.
En dan is er nog een echte bowlingbaan.
Hoewel echt? Het leukste vindt Dorine dat
er niet alleen dingen zijn om te bekijken:
„Er zijn ook kunstwerken waar je in kunt
of waar je overheen mag lopen."
En helemaal enthousiast is ze over de
combinatie van kunst en natuur: „Daar
door wordt kunst veel vanzelfsprekender.
Veel kunstwerken geven niet gelijk hun ge
heim prijs, pas als je vaker op een plek
komt gebeurt dat. Ik vind ook dat op school
die dingen dichter bij elkaar gebracht
moeten worden. Waarom vakken als
biologie en wereldoriëntatie niet verbinden
met kunst?"
Tot nu toe is iedereen zo tevreden over het
landschapskunstproject in Axel dat Staats
bosbeheer heeft besloten de kunstwerken
daar te houden en te onderhouden.
Het licht trekt spleetjes
van mijn ogen
en zegt me dat het zomer is.
Wat is er mis?
Al weken regen
de lucht te grauw
zomer..hé, waar blijf je nou?
Marina van den Boogaart
PZC krullebak
17e JAARGANG - NUMMER 7 DINSDAG 8 JULI 1997
Kim en Daniëlle: vooral leuk als je in de zomer een kort truitje aanhebt.
foto Ruben Oreel
Voor Kim Matthijsse (13)
uit Serooskerke is het
duidelijk. „Een navel
piercingDa's gewoon
leuk, da's gewoon kicken?Ze wil er dan ook zelf
een, het liefst zo snel mogelijk.
„Ik heb er alleen het geld nog niet voor. Het kost
tussen de 125 en 150 gulden, dus ik ben nog aan
het sparen".
Kim heeft in totaal al zeven gaatjes in haar oren
en één in haar neus. Als ze straks haar navelpier
cing heeft is het wel genoeg.
Daniëlle Eland woont in Nieuw en Sint Joosland
en wil óók een navelring. „Ik vind het vooral leuk
als je in de zomer een kort truitje aan hebt".
Er zijn scholen die dat nu juist willen verbieden.
„Stom natuurlijk", vindt Daniëlle. Ze kent trou
wens niemand die er al een heeft. „Ik vind het
nog wel een beetje eng want ik weet niet of het
echt pijn doet", zegt ze.
De Fine Line Tattoo Studio in Middelburg werkt
met een verdovende zalf. Die
moet tien minuten intrekken,
daarna gaat er een klem op en
wordt met de hand een gaatje
geprikt. Je krijgt een papier met nazorg-aanwij
zingen mee, want zo'n gaaQe in je navel is heel
iets anders dan een in je oor. Een oorbel mag je
ronddraaien, maar van een navel piercing moet je
juist zo veel mogelijk afblijven Het materiaal is
ook van belang, chirurgisch staal is het beste.
Ouders mee
Net als Kim vindt Daniëlle dat het lichaam be
halve oren, neus en navel niet gepierced moet
worden.
Toch zullen de meiden nog wat jaartjes op hun
navelring moeten wachten. Bij Fine Line hante
ren ze een leeftijdsgrens van zo'n 17,18 jaar. Jon
gere meiden moeten hun ouders meenemen. De
moeders van Kim en Daniëlle vinden dat ze er
heel goed over na moeten denken en vinden ze nu
nog wat jong.
Misschien een navelkettinkje zo lang?!
Marloes Henderikx (13) is
internetfanaat. Zeker drie
Leer per week zoekt ze contact
met het wereld wijde web.
„Het liefst natuurlijk iedere
dag, maat dat vindt m'n
vader niet goed, want dan
wordt de telefoonrekening zo
hoog. Je bent als je achter de
computer schuift zo een uur
of wat bezig," vertelt Marloes.
Van het net plukt ze nieuw
ste informatie van de Backs
treet Boys„De nieuwste
foto's haal je op en die kun je
dan uitprinten als je dat
wilt", legt ze uit.
Maai" het gaat niet alleen om
popinformatie: ook om boekuit-
treksels, het weer, eindexamen
antwoorden en nieuws.
Marloes pent; of liever e-mailt
met een e-maiZ-vriendin in een
klein dorpje in Portugal.
„Dat is heel leuk en snel.
E-mailtje typen en verzen
den. Dan is het er ook gelijk
om gelezen te worden. Als de
computer daar maar aan
staat. En je hebt geen postze
gels nodig
Spannend is het wachten op
een bericht terug. „Eigenlijk
moet je iedere dag wel even
kijken of er geen bericht is
binnengekomen; in Portugal
doen ze dat ook."
Het lijkt Marloes wel handig
als iedereen een internet
verbinding zou hebben.
„Je wordt dan niet nat als
het regent zoals nu en je iets
moet vertellen aan iemand
die verderop in de straat
woont." Maar alleen maar
contact via de computer en
internet lijkt haar toch niks.
„Je moet je vriendinnen en
vrienden toch zo af en toe
zien. Anders zit je alleen
maar thuis!"
Wendy en Pieter: We
gaan niet verder dan
tongzoenen,
foto Dirk-Jan Gjeltema
De eerste kus van Pieter vergeet
Wendy Brans wijk (12) uit Yerseke
nooit meer. „Het was in de trein.
We stonden in een hoekje, Pieter
moest er uit en hij kuste me".
Ze hebben nu al een half jaar ver
kering. Wendy had al eens eerder
een vriendje, maar dat was op de
basisschool. Nu zit ze op hét voort
gezet onderwijs en dan gaat het
heel anders!
Verkeerde dingen
„M'n moeder vindt hem gelukkig
leuk", vertelt Wendy. „Ze zei wel
dat ik geen verkeerde dingen moet
doen. Ze bedoelt dan naar bed
gaan. Nou, dat ga ik ook echt nog
niet doen!"
Pieter is een paar jaar ouder dan
Wendy. „Af en toe wil hij meer dan
ik. Dan zeg ik nee, daar ben ik niet
aan toe".
Stoerdoenerij
Het is allemaal best spannend als
je een vriendje hebt. Wat doe je wel
en wat niet? Je hoort daar heel
verschillende meningen over. Als je
sommige jongens hoort praten
denk je dat ze heel wat gewend
zijn! Vaak is dat stoerdoenerij
weet ook Wendy.
„Pieters vrienden maken wel eens
opmerkingen over seks. Ik laat ze
maar gewoon kletsen, het is
gewoon een lolletje".
Met vriendinnen kan Wendy er
wat serieuzer over praten.
„Zij hebben ook een vriendje, dus
kunnen we het er over hebben.
Ook over wat we wel en niet
toelaten".
Tongzoenen
Voor Wendy is het voorlopig duide
lijk waar de grens ligt. „We gaan
niet verder dan tongzoenen en we
houden onze kleren aan!"
Wendy hoopt nog heel lang verke
ring te hebben met Pieter. Hij is
belangrijk in haar leven, ze zien el
kaar elke dag en gaan deze zomer
zelfs een week naar Center Pares.
„Maar," lacht Wendy. „We slapen
apart!"
