ZC krullebak Je staat af en toe voor paal Zwembad lokt schaatsers Bouw mee aan huis Annie M.G. Schmidt Schaatsploeg verslaat gevangenen Rwanda 16e JAARGANG - NUMMER 11- DINSDAG 10 DECEMBER 1996 Hêt 5pijr /ac:, VA; /\ccepTe/?£rt ceeN G,EL"P VAN VPÊEMUÉ^... NEEMT H£r 2.0 MAAR MEE UTRECHT - „Het is een heel belangrijk initiatief: een ontmoetingscentrum voor kinderen en kunst. Iets dat nog helemaal niet bestaat* iets dat alle kunsten omvat." Dat zei Annie M.G. Schmidt toen ze hoorde van de plan nen voor een Annie M.G. Schmidt Huis. Nn gaat het echt gebeuren. Alle basisscholen in Neder land zijn uitgenodigd om mee te helpen het Huis te bouwen. Maar de schrijfster, 'die vorig jaar is overleden, zal het helaas zelf niet meer •meemaken. Victorine Kon-ingsberge van de Stichting Annie M.G. Schmidt Huis vertelt: „Alle basisscholen kunnen een actiepakket aanvragen. In dat pakket zit een poster, een video, lessuggesties over kunst en cultuur en het maken van een Kinder- KunstKrant." Geld Die krant moet iets bijzon ders worden. Een soort speciale editie van de school krant. Kinderen kunnen hun ideeën over wat er allemaal in het Huis gedaan kan worden, er in zetten. Gedich ten, tekeningen, verhalen -alles mag. Kinderen kpnnen advertenties maken voor plaatselijke winkels én die dan verkopen. „Zo kunnen ze makkeluk geld ophalen," zegt Victorine. „Het is de bedoeling, dat de school een aandeel van het Annie M.G. Schmidt Huis gaat kopen." Een aandeel kost duizend gulden en als de school een aandeel koopt, krijgen ze ook de rechten van aandeelhou ders. Victorine: „We hebben gezegd als het een Huis voor kinde ren wordt dan moet het ook een. huis van kinderen worden!" Oud huis Het Huis wordt een ontmoe tingscentrum voor kinderen van 4 - 15 jaar, waar ze kennis kunnen maken met dans, theater, literatuur, muziek, film. fotografie en beeldende kunst. Victorine: „Het pand in Utrecht is al gekocht. Het is een mooi, oud huis, dat helemaal verbouwd moet worden. Ik vind het een plaatje". Er zal van alles en nog wat te doen zijn. Er komt een grote podiumzaal en een 'kleinere, tevens bioscoop. Er komt een expositieruim te, studio's en een media theek, waarin de nieuwe, électronische snelweg in vol le gloiie aanwezig zal zijn. Het moet allemaal eind 1997 klaar zijn. KAPELLE - De verkeersbrigadiers zijn het zat. Spuugzat. Steeds vaker krijgen ze te maken met weggebruikers, die lak hebben aan het stopbord, dat de brigadiers om hooghouden. Dat blijkt uit een on derzoek van de Stichting Verkeers brigadiers (SVB). Per dag zorgen zo'n 50.000 vrijwil ligers in het hele land, dat kinde ren veilig de weg kunnen overste ken. Opgeleid door de politie zijn ze bevoegd om het verkeer te laten stoppen. Maar als het bord omhoog gaat, geven veel automobilisten nog gauw even gas. Noodsprong Levensgevaarlijk, want de ver- keersbrigadier moet vaak een noodsprong maken om niet geraakt te worden. De ervaringen van de klaar-overs in Kapelle zijn niet an ders. Vier keer per dag zorgen de brigadiers in de Biezelingsestraat dat de leerlingen van 't Honk veilig kunnen oversteken. „Je staat af en toe gewoon voor paal", verzucht vrijwilligster Emma van Beek. „Fietsers proberen zig zaggend tussen overstekende kin deren door te rijden. Onverant woord". Bij toerbeurt verzorgt een ouder met een leerling uit groep 7 en 8 de oversteek. Soepjurk Kevin Visbeen (11) staat regel matig in zijn feloranje soepjurk, zoals hij hetzelf uitdrukt, op het zebrapad. „Als ze doorlijden, dan roep ik keihard, dat ze de volgende keer moeten afstappen. Daar zijn ze dan niet altijd blij mee". Vette bon Maar zijn sterkste troef is zijn op schrijfboekje. „Als een bekende doorrijdt, dan noteren we zijn of haar naam. Of het kenteken van ,de auto. Die geven we door aan de politie. Dan krijgen ze een vette bon". Voorlopig doen de klaarovers hun - nuttige - werk nog met plezier. Maar het moet ook voor hen wel veilig blijven. Anders is het over en klaar! Kevin: noteren en een vette bon foto Dirk-Jan Gjeltema Trainster Christa Hoekstra leert Lydewij en Reinout Hiemstra de fijne kneepjes van het schaatsen op de Vlissingse ijsbaan. foto Lex de Meester VLISSINGEN - 't Is even wennen. De duikplank staat er nog en de acht startblok ken van het oude openlucht zwembad in Vlissingen zijn er nog in volle glorie. Het water is echter omgetoverd: in ijs. Een keiharde ijsvloer van zo'n 1.000 vierkante meter. Eind vorige maand werd de nieuwe kunstijsbaan feeste lijk geopend. De eerste in Zeeland. Schaatsliefhebbers Reinout (12) en Lydewij Hiemstra (14) zijn er mee in hun nop jes. Natuurlijk, schaatsen kunnen ze allebei. „Ik heb het geleerd achter een kin derstoel" lacht Reinout„Met vallen en opstaan". Ze heb ben zich allebei opgegeven voor schaatslessen. „Ik wil mijn techniek verbe teren", legt Lydewij uit. „Bo vendien wil ik rondjes leren draaien op mijn kunstschaat sen, omdat ik met Noren niet goed uit de voeten kan". Zere rug Voor Christa Hoekstra is dat geen enkel probleem. „Je kunt hier in feite voor alles wat met schaatsen te maken heeft, terecht". Zelf heeft ze zich via een jarenlange studie, vooral toegelegd op het langebaanschaatsen. „Veel schaatsers krijgen tij dens toertochten te maken met een pijnlijke rug of zere enkels. Vaak een gevolg van een verkeerde houding of techniek. Dat zijn dingen die je kunt leren". Maar er is meer. Kunstrijden, ijshockey leren spelen, je schaatsen leren slijpen of voorlichting over kleding en voeding, voor al deze zaken kun je bij trainster Christa terecht. Zelfs zonder schaatsen kun je je melden op de ijsbaan. Je kunt ze er gewoon huren. En wie geen lessen nodig heeft gaat gewoon lekker zijn of haar eigen gang. IJspret, compleet met muziek en een koek en zopie-tent. Met of zonder Koning Winter. Die hebben ze in Vlissingen eigenlijk niet meer nodig. HEINKENSZAND - Zaterdag 14 december kiest de Mhdelijké kinderjury de beste persfoto van het jaar. Het TV-pro gram ma Alles Kits zal het uit zenden. In de kinderjury zit ook een kind uit Zeeland. Dat is Eline Tempelaars uit groep 8 van de Jan van Schengenschool in Heinkenszand. Samen met haar vriendin Christel Tutte mocht zij haar klas vertegenwoordigen in de Zeeuwse kinderjury. Christel: „We hebben een maand lang foto's uit de kranten geknipt en met de hele klas beoordeeld." De kinderen moesten de foto's in vier categorieën indelen: binnenland, buitenland, regionaal eri sport. Eline: „De foto's, die de klas het mooiste vond, hebben we opgestuurd naar de PZC. Daar hebben .28 kinderen de foto's beoordeeld." Ze werden in groepjes verdeeld en moesten bij elke categorie een formulier invullen. „Het ging in drie rondes," legt Eline uit. Eerst moest je je vijf beste foto's kiezen. Toen moest je uit die weer je nummer één, twee en drie kiezen en tenslotte moest je je nummer één kiezen." Schaatsploeg De Zeeuwse kinderjury koos als beste de kleuren foto van de Nederlandse schaatsploeg in Heeren veen. Die foto was niet de eerste keus van. Eline en Christel. Zij vonden de zwart/wit foto van Rwandese gevangenen de beste. Bij het beoordelen van de foto's moet je op een paar dingen letten. Eline: „Ik kijk goed, wat er allemaal op een foto gebeurt en of ik er iets over zou kunnen vertellen." En Christel vult aan: „Ik let erop welke actie er in zit en of de foto me wat doet." Tijdens dit interview werd er geloot, wie ■.p:.; G:0 naar clo landelijke kinderjury eer Hun meester had twee briefjes gemaakt. Helaas voor Christel trok zij het briefje waar 'pechvogel' opstond en trokEhne het briefje met 'boikont'. Maar Eline mag iemand meenemen. En aange zien Christel haar hartsvriendin is.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant katern Krullebak (1981-1999) | 1996 | | pagina 1