Moet je dan nog vaker weg? Laat de kat maar komen nog bij de deur Een beetje het kind van de rekening S "IU nU PZC krullebak 16e JAARGANG-NUMMER 10- DINSDAG 12 NOVEMBER1996 MIDDELBURG - „Als ik het met kinderen uit m'n Mas vergelijk, vind ik ons vveleens arm;" zegt- Jessica Keerssemeeckers (9) uit Middelburg. „Zij hebben du- re meubels en heel veel spul len op; hun kamer. Ik vind dat wel leuk voor hen, maar eigenlijk zou ik dat ook wel willen." Sociale dienst Uit een onderzoek bleek dat er meer armoede in Neder land is dan we dachten. Tegelijkertijd kwamen de Sociale Diensten van Middelburg en Vlissingen in het nieuws. Het is daar zo'n rommeltje dat mensen zon der werk vaak lang moeten wachten tot ze een uitkering toegewezen krijgen. Jessica weet daar alles van. Haar moeder vroeg in januari dit jaar een uit kering aan. In maart kreeg ze haar eerste voorschot en in mei kwam pas de echte uitkering. „We moesten toen heel zuinig doen met eten. We hadden minder warm eten en m'n broer mocht 's mid dags uit school niet zo veel boterhammen eten," vertelt Jessica. „Chips, snoep en drop vonden we niet meer zo belangrijk dus dat kochten we ook niet." Lieve tantes De Sociale Dienst zegt nu dat het niet zo'n ramp is dat de wachttijd lang is. Er zijn toch voorschotten? Ze verge ten erbij te zeggen dat je daar ook op moet wachten en dat het weinig is. Het gezin van Jessica heeft nog geluk, ze hebben een grote familie die hen steunt. Er kon geld geleend worden en Jessica wordt ook nu nog regelmatig verwend door haar tantes met nieuwe kleren of speelgoed. Wat zou Jessica als eerste kopen als ze veel geld had, een Nintendo, lego of een Barbie misschien? Mooi niet, „Ik zou eerst alles wat m'n moeder nodig heeft voor haar kopen." zegt ze direct. „Zoals kleding en boodschappen." Het is nu het eind van het jaar. De tijd van de feesten maar ook van de rekeningen. Jessica kreeg van haar moeder te horen dat ze dit jaar geen Sinterklaas zullen vieren. Ze begrijpt- dat wel. al vindt ze het heel jammer. Ook geeft ze de moed niet zo snel op: „Ik zet toch m n schoentje klaar!" MIDDELBURG Het is een druk ke tijd voor Jurriaan Strous (9). Morgen worden gemeenteraadsver kiezingen gehouden en zijn vader is lijsttrekker van de PvdA. Die verkiezingen zijn nodig omdat op Walcheren en Schouwen-Duive- land enkele gemeenten worden sa mengevoegd. „Ik heb folders rondgebracht, affi ches opgehangen en ballonnen en pennen uitgedeeld. Iedereen die mee heeft geholpen kreeg een speldje," vertelt Jurriaan. „Ook veel vriendjes hielpen mee." Tweedehands auto De kans bestaat dat vader Tjeu straks wethouder wordt, en dat betekent een nieuwe baan. Jurriaan: „Ik vroeg twee dingen aan m'n vader; verdien je dan wel genoeg geld en moet je dan vaker weg. Nou, hij zou misschien minder gaan verdienen maar hij zou niet vaker weg zijn. Dus vind ik het wel goed. We zullen dan volgend jaar in een tweedehands auto rijden, maar nog wel geld hebben voor ijsjes. M'n vader wil het graag en ik vind het wel leuk als m'n vader iets heel belangrijks in Middelburg is!" Weet Jurriaan nu zelf ook iets van de politieke partij waar z'n vader lid van is? „Toen ik die folders rond bracht heb ik erin gelezen," vertelt. Jurriaan, die uit z'n hoofd de belangrijke punten op weet te noemen. Morgen wordt het een span nende dag voor de familie Strous. „Ik hoop dat ze win nen, dat de meeste mensen op de partij stemmen! Dan komt er een groot feest voor iedereen die mee heeft gehol pen met de campagne." Hopelijk zal het vanaf dan ook wat rustiger worden, want- nu is z'n vader voort durend op pad. „Ik ga wei eens met hem mee, gaan we langs de campagneleider. En dan weet ik het weer wel: veel borrelen en over de poli tiek praten!" Politiek Jurriaan weet niet precies wanneer er weer gemeente raadsverkiezingen zijn, maar wel dat hij dan weer mee zal helpen. „Als ik niet ziek ben natuur lijk," voegt hij er voor de volledigheid aan toe. Hij kan zo zelf de politiek in! ctEM STEM WRHI STROUS DE 0ROEP Jurriaan Strous: borrelen en over politiek praten. foto: Ruben O reel Angeline en Cok Verhoek: een huisdier is geen levende knuffel. foto: Willem Mieras THOLEN - Heb jij er ook zo een die het je onmogelijk maakt om in alle rust een boterham naar binnen te werken? Of is het zo'n exemplaar dat je om het hoekje op staat te wachten en dan 'hap, die is voor mif doet, hangend aan jouw been? Cok Verhoek uit Tholen weet er de oplossing voor: „Nege ren en ontspannen, net doen of hij er niet is. De kat maakt het niet uit of je hem aan haalt of wegduwt, negatieve aandacht is ook aandacht." Cok is huisdierspecialist. Samen met Angeline Verhoek runt hij het Centrum voor Attitude en begeleiding in het omgaan met honden en katten. Attitude is een moeilijk woord voor houding of instelling. Cok: „Veel problemen met huisdieren komen niet zozeer door het dier zelf, maar door de hou ding van hun baasjes. Zoals met die boterham bijvoor beeld: Doordat jij de hele tijd rond aan het kijken bent, geef je als het ware een signaal aan de kat om naar je toe te komen en die boterham te pikken. Hij ruikt je onzekerheid en maakt daar natuurlijk wel gebruik van. Zo zijn dieren nu eenmaal." Lezingen Cok geeft regelmatig lezingen over problemen met honden en katten: „Dat doen we ook op scholen, vooral rond die rendag hebben we het daar druk mee." Dan gaat het niet zozeer over problemen maar meer over hoe je om moet gaan met huisdieren. Want, zegt Cok, daar zijn ge woon een paar simpele regels voor en daar voorkom je een heleboel narigheid mee. Dit zijn ze: Een huisdier is geen levende knuffel. Laat een hond of kat zelf naar je toekomen. Ren niet achter ze aan. Dat vinden ze niet leuk. Blijf rustig, ga gewoon je gan getje, dan komen ze vanzelf bij je voor een aai of om te spelen. Zo blijft het leuk voor jou en voor jouw hond of kat. Kinderen die een vraag heb ben over hun huisdier kunnen Cok schrijven: Cok Verhoek, Roolansedijk 2, 4691 PR, Tholen. MIDDELBURG - Leen. weet het zeker: hij pakt zijn koffer niet uit! „Ik zet 'm bij de deur met het handvat naar boven. Het liefst hou ik ook mijn jas aan, zodat ik meteen terug kan, naar m'n moeder". Leen is bij pleegouders geplaatst. Zijn moeder is erg in de war en kan een tijd niet voor hem zorgen. Gelukkig mag hij zolang bij Karin, Wim en hun zoon Roel wonen. Zomaar. Hij kende ze niet eens. Er is in heel Nederland een grote behoefte aan pleegouders. Aan mensen die kinderen tijdelijk (of soms voor jaren) liefde en een thuis willen geven. Bijvoorbeeld als hun eigen ouders problemen heb ben, ziek zijn. Of om een andere reden niet voor ze kunnen zorgen. Leen vindt het eerst maar moeilijk. Iedereen is aardig, zelfs de nieuwe school is leuk, maar hij mist zijn moeder zo. Hij luistert vaak naar het liedje op haar speeldoosje. Soms is hij zelf in de war Karin en Wim snappen dat best. Na een tijdje pakt Leen zijn koffer toch maar uit. Pleegzorg De, Junior Kamer Walcheren - een actieve club jonge mensen - wil kinderen die in de verdruk king zitten ook graag helpen. Samen met de Stichting Pleegzorg hebben ze een project voor de Walcherse basisscholen opgezet: Het verhaal van Leen, zomaar een pleegkind. De bedoeling is meer pleegouders te vinden. Kinderen mochten hun 'activiteit met Leen' tekenen. Van de 13 mooiste tekeningen is door sponsor Albert Heijn een vrolijke verjaardagskalender gemaakt. Kinderboekenschrijver Wim Hofman reikt op 30 november om 11 uur de prijzen uit in de AH- vestiging aan de Gildeweg in Vlissingen. Pleeg zorg is daar aanwezig met een stand waarop alle 60 tekeningen zijn te zien. Tevens is de kalender er te koop. De tentoonstelling verhuist later naar andere filialen in Vlissingen en Middelburg.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant katern Krullebak (1981-1999) | 1996 | | pagina 1