Plastic sloopt je ogen
Stewardessen zijn net moeders
Sterke botten
Zomermiddag
Zonnebril is in
Paard
mag op
straat
plassen
1 i
i-1
I J
Grabbelaar
kent geen
verveling
O, die heerlijke zon! Wat een pestweer
was het vorige zomer en wat zijn we nu
goed begonnen. Behalve wat koude
dagen en een donderbuitje hebben we
al heerlijk kunnen bakken. In de zon
ziet het leven er een stuk stralender
uit. De warmte doet de meeste mensen
goed.
Zon is belangrijk. Niet enkel voor je
humeur, maar ook voor je lijf. Zonder
zon kun je niet leven. Het is de energie
bron van al het leven op aarde. In je
lichaam zorgt de zon voor vitamine D,
wat belangrijk is voor sterke botten en
je zenuwstelsel.
Zonlicht bestaat uit verschillende
soorten, waaronder infrarood (IR) en
ultra-violetlicht (UV). Voor dit UV-
licht moeten we oppassen. Het is een
straling die in te grote hoeveelheden
schadelijk is voor de mens. Zonder be
scherming zouden we door die straling
verbranden. Veel onderzoekers bewe
ren dat te veel UV-straling huidkanker
veroorzaakt.
Bescherming
Nu heeft de mens van moeder natuur
wel een soort bescherming meegekre
gen. Er zit pigment in onze huid: we
krijgen een kleurtje en kunnen zo de
straling beter verdragen. Hoe donker
der de huid, hoe meer zon de huid aan
kan.
Probleem van deze tijd is, dat wij blan
ken meer willen dan goed voor ons is.
Kijk maar op het strand.
Tegen de zon kunnen (dus bruin wor
den) moet je langzaam opbouwen.
Steeds een poosje en je huid helpen
door je goed in te smeren. Vooral op
het strand, het water en op skipistes.
Want daar is door weerkaatsing het
zonlicht vaak twee keer zo fel!
Mijn teen graaft kuiltjes
in het zand
op het ruisen
in de verte,
sluimerend
in de zonnebrand.
Nog maar twaalf en toch al in je uppie
naar The United States of America. Me
nigeen droomt ervan, maar zou als op
een vliegtuigtrap puntje bij paaltje
komt gillend zijn of haar moeder om de
nek vliegen. Niet dus Sander Meulmees-
ter uit Middelburg.
Hij is inmiddels twintig, maar herinnert
zich nog als de dag van gisteren hoe hij
als klein jongetje voor een maand van
huis ging. Naar Washington DC. En al
leen.
„Het klinkt heel dapper," zegt hij.
„Maar het viel allemaal best mee. In een
vliegtuig kun je niet verdwalen, en ste
wardessen zijn net moeders. Bezorgd,
aardig en voortdurend in de weer om het
je naar de zin te maken."
Geen spijt
Sanders sprong over de oceaan was niet
zijn eigen idee: „Mijn ouders hadden
iets over een uitwisselingsprogramma
gelezen en zeiden toen 'Vooruit joh, dit
is de kans van je leven'. Zelf was ik niet
zo enthousiast en bovendien wist ik niet
wat ik helemaal aan de andere kant van
de wereld moest gaan zoeken. Maar ik
heb er nooit spijt van gehad. En tijd om
aan thuis te denken kreeg ik niet. De
mensen bij wie ik logeerde sjouwden me
overal mee naar toe. Naar New York,
naar Baltimore, naar Het Witte Huis en
van de ene McDonalds naar de andere.
Mijn moeder had me gevraagd een dag
boek bij te houden. Dat heb ik een tijdje
gedaan, maar ik was elke avond zo afge
draaid dat ik al sliep terwijl ik mijn tan
den nog stond te poetsen."
Vorig jaar is Sander naar Mexico ge
weest: „Mijn jongere zus Heieen stu
deerde daar en belde me op om eens
langs te komen. Toen mijn vader en
moeder zeiden 'Vooruit joh, dit is de
kans van je leven' heb ik me dat geen
twee keer laten zeggen. Want in een
vliegtuig kun je niet verdwalen, en ste
wardessen..."
De zonnebril is helemaal terug, maar te lang achter achter elkaar dragen is voor jonge ogen gevaar
lijk. foto Dirk-Jan Gjeltema
De tijden dat je gepest
werd met een bril zijn voor
bij. Brillen zijn 'in'. Er is
ook zo verschrikkelijk veel
keus, dat niemand meer met een 'geen-gezicht-
1970' hoeft te lopen. Ook aan de glazen is veel ver
beterd: model jampot is eruit. Zelfs de sterkste
glazen kunnen tegenwoordig dun geslepen wor
den.
Ook de zonnebril is helemaal terug. Na het
Dwayne Wayne-brilletje (wat omhoog geklapt
kan worden) is het hard gegaan.
„Toch moeten jongeren, maar vooral kinderen,
erg oppassen met een zonnebril," zegt Giovanna
van Driel van optiek Groeneveld in Middelburg.
„Hun ogen groeien nog. Dragen ze vaak een zon
nebril, dat wennen de ogen aan donkerte. Dat
maakt de kans op overgevoeligheid voor licht la
ter groot. In het donker gaan de pupillen name
lijk verder open, zodat er meer licht in het oog
kan vallen. Fijn, want hierdoor kun je 's avonds
beter zien. Maar overdag is
dat niet goed. In het licht
moeten de pupillen juist
klein zijn. Als de pupillen
verder open staan, word je snel moe. Maar boven
dien is de kans op onherstelbare beschadiging
groot. Het UV-licht van de zon is namelijk ook
gevaarlijk voor het oog. Hoe groter je pupil, hoe
meer van dat schadelijke licht naar binnen kan.
Dus draag je een zonnebril, dan moet die in ieder
geval een UV-filter hebben om de straling tegen
te houden."
Giovanna: „Veel ouders denken de ogen van hun
kind te beschermen door ze zo'n leuk donker
plastic brilletje op te zetten. Maar in feite doen ze
dus precies het omgekeerde. Als een kind er niet
om vraagt, is een zonnebril niet nodig. Als het
echt last heeft van de zon of gevoelige ogen heeft,
koop dan in elk geval een goede, met UV-filter. Er
zijn er al vanaf 30 gulden. En ook voor jongeren:
pas op. Niet te donker kiezen, niet te lang achter
elkaar dragen en zorg voor een UV-filter."
Wie in Zeeuwsch-Vlaan-
deren woont en zich de
ze vakantie verveelt
heeft dat helemaal aan
zichzelf te danken.
Door voor 11 gulden een
'Grabbelpas' te kopen
kun je kiezen uit onge
veer 500 activiteiten,
speciaal voor kinderen
van zes tot achttien
jaar.
Van paardrijden tot
diepzeeduiken, van
hamburgers maken tot
beeldhouwen. Uitstap
jes, excursies, optre
dens, elke dag kun je
weer een nieuwe keuze
maken. Vaak is het gra
tis, soms moetje wat bij
betalen. En je kunt het
allemaal lezen in de
Grabbelpaskrant.
Kleine dorpjes
„Grabbelpas bestaat al
een achttal jaren in Bel
gië," zegt mede-organi
sator Stefaan Segaert.
„En dat de kinderen uit
Zeeuwsch-Vlaanderen
nu ook mee kunnen
doen betekent een gro
te verruiming."
De activiteiten zijn dan
ook 'grensoverschrij
dend' en vooral gericht
op de kleine dorpjes.
„Kinderen moeten zich
wel van te voren voor
een activiteit opgeven,"
waarschuwt Stefaan,
die verder nog weet te
vertellen dat er al 1200
pasjes verkocht zijn.
Ben je ook geïnteres
seerd? Bel dan de grab-
belfoon: 01170-52775.
Bereden politie be
waart de openbare
orde in Renesse.
foto Pieter Honhoff
Zodra de zomervakantie uitbreekt zie je ze weer: de bereden politie in Renesse en
soms op het strand. De hoofdagenten
Tineke v. d. Heide en Freek Zwaag-
man waren vorige week aan de beurt.
Tineke: „We zijn met z'n vieren en we
hebben elke avond dienst in Renesse.
Die dienst begint om negen uur 's
avonds en duurt wel tot drie uur 's
nachts en soms nog later."
Arrestant
Om de beurt doen ze met z'n tweeën
dienst. Freek: „Onze hoofdtaak is het
bewaren van de openbare orde in Re
nesse."
De politieruiters werken niet alleen.
Ze werken altijd samen met een 'back
up'. „Dat is een politieauto van Renes
se, die je op kan roepen via de porto
foon," zegt Tineke. Als ze iemand aan
houden is er in korte tijd een auto, die
de arrestant naar het bureau brengt.
Lik op stuk
Sinds een paar jaar bestaat er in Re
nesse het lik-op-stuk-beleid. Als je op
r
straat plast, ga je direct mee naar het
bureau. Je moet meteen boete betalen.
Dan mag je eruit. Betaal je niet, dan
blijf je zitten.
„Dat hier zo'n beleid moet zijn is niet
voor niks," vindt Freek. Maar het
helpt wel. Over auto's lopen, lantaren
palen kapot schoppen, plassen op
straat en andere baldadigheden: het
wordt allemaal minder. „Onze aanwe
zigheid moet vooral preventief
werken," vinden ze.
's Nachts wachten ze sowieso de slui
tingstijd af. Dan kijken ze wie er de
straat op komt en hoe snel ze weg zijn.
„En als wij van de politie in de meer
derheid zijn, dan mogen we naar huis
toe!"
Nog even een kopje koffie op het bu
reau, de paarden ingeladen en naar de
stal gereden. Na de verzorging kunnen
ze eigenlijk naar hun hotelkamer. „En
dan slapen we als een roos," glimla
chen de beide politieruiters.
