Het moet soms hard
Tackelaars nu zelf onderuit
Sporthelden
mm
w
WOENSDAG 15 JUNI 1994
3
„Meisjes, meisjes aan de kant! Wij
zijn de beste van het land!".
Dat werden ze tijdens het Neder
landse kampioenschap voetbal in
Zeist jammer genoeg niet. Maar
kampioen van Zeeland, daar kan
niemand meer omheen. En hoe! Al
voor het derde jaar wonnen de meis
jes van de St. Jozefschool uit Eede
de felbegeerde wisselbeker.
De jongedames zijn hartstikke fana
tiek. Elk speelkwartier en ook
's avonds wordt er gevoetbald. Ie
dereen doet mee. De hele school is
voetbalgek. De prijzenkast puilt uit.
Meester en coach Johan Baert: „In
groep drie staan ze al te trappelen
om mee te mogen doen. Elke gymles
willen ze wel voetballen. Het is dus
niet moeilijk elk jaar een team te
vormen. Ook al zijn we maar een
kleine school van 57 leerlingen".
Alles is leuk
„Voetbal is hartstikke leuk" vindt
Carla (10). „Trainen in de zaal, over
schieten, spelen. Alles is leuk". „En
koppen, op doel schieten", vult
vriendin Tineke (9) aan. Ze zijn de
jongsten van het kampioenschaps
team, maar onderschat ze niet. Zo
klein als ze zijn, pikken ze zo de bal
af van de grote meiden.
Isabel (11), de stoere verdedigster
doet al mee vanaf groep vier, zoals
de meesten: „Mijn broer zat soms te
pronken hoe goed hij het ook kon.
Dus wou ik dat ook. In het begin sta
je maar wat te klungelen. Maar je
leert het zo. En nu zijn de jongens
gewoon jaloers op ons. Want wij win
nen de bekers".
Afscheid
Weten wat wel en niet mag of hoe je
tussen de bal en de tegenstandster
moet blijven, leren ze vooral van juf
en coach Marion Roozen, die al even
enthousiast als 'haar meiden' is.
Aanvoerster Marika (11) en vriendin
Sofie (12) gaan - na al hun doelpun
ten - komend jaar naar de brugklas.
Gedaan dus met de voetballerij. Het
Nederlands kampioenschap als af
scheid. Met grote spijt.
Marika: „In de bus aren we heel ze
nuwachtig. We wilden zo graag win
nen". Sofie: „Mijn buik zat vol krie
bels. Maar sommigen waren gewoon
sterker. Die zaten allemaal op voet
bal".
Blessures
Het gaat er wel eens hard aan toe.
„Soms moet het hè", vindt Isabel,
je bent verdediger of niet".
Toch zijn er bij het meisjesvoetbal
weinig blessures. Johan: „Er wordt
meer rekening gehouden met el
kaar. Het is sportief en gezellig. Jon
gens zijn harder. Maar pas op. Dit
zijn echte winnaars, ze gaan door.
Na een tegendoelpunt worden ze
twee keer zo fanatiek". Geen won
der dat het hele dorp supportert.
Hou je van bruut geweld op het voetbalveld? Dan kom
je bij het wk-voetbal in Amerika minder aan je trekken
dan voorheen. De Wereldvoetbalbond (FIFA) heeft na
melijk een paar wedstrijdregels veranderd. En één daar
van is speciaal voor tackelaars.
Haalde je grof, smerig, handig of vals een tegenstander
onderuit, dan kreeg je tot nu toe alleen een rode kaart
als je de 'doelrijke positie' van een doorgebroken speler
verpestte. Maar vanaf de eerte wk-dag is tackelen nu
ook op het middenveld goed voor rood. Meteen, en
ROOD is ERUIT. Zelfs als je 'alleen maar' van opzij,
opzettelijk tegen zo'n dure enkel trapt, komt niet eerst
nog een waarschuwing met GEEL. Ook voor zo'n super-
wk-scheids even wennen.
Buitenspel
Stond een aanvaller buitenspel dan werd de aanval al
tijd afgefloten. Zelfs een doelpunt werd afgekeurd. Maar
als de speler die buitenspel staat nu duidelijk terug
loopt en niet de bal heeft, mogen grensrechters niet
meer afvlaggen. Minder dikke tranen dus. Maar met een
beetje tactiek kun je hier best streken mee uithalen.
Verlenging
Bij een gelijkspel na 90 minuten wordt niet meer dom
weg twee keer vijftien minuten verlengd. De wedstrijd
stopt nu zodra het eerste doelpunt valt. Gebeurt dit niet
binnen dat halve uur, dan moeten de teams het alsnog
via strafschoppen uitvechten. Volgens de FIFA kan het
duel zo minder inspannend zijn terwijl het toch veel
spannender wordt.
Puntentelling
Extra inspannend is de nieuwe puntentelling bij de
groepswedstrijden in de eerste ronde. Niet langer twee
maar drie punten als je wint. Dat betekent of lekker fel
spel, of juist rekken en rekken na het eerste doelpunt.
Aan dat laatste is natuurlijk geen bal an.
Foto uit De jonge voetballer
Vergeleken met Dennis Berg
kamp was Tom Reedijk natuur
lijk gewoon een boerekoolvoet-
baller. Hij mag dan een blauwe
maandag in het Nederlands Elf
tal gespeeld hebben, en met zijn
club AFC kampioen van Neder
land geweest zijn, maar zijn mid
deleeuwse traptechniek, passeer
bewegingen en spelinzicht waren
van het jaar nul en ruim daar
voor.
Toch is Tom een van de populair
ste helden uit de vaderlandse kin
derboekvoetbalgeschiedenis ge
worden. En misschien is hij zelfs
wel een poosje het grote voor
beeld geweest van mannen als
Blind, Van Vossen en Koeman.
Tenslotte als die (toen ze klein
waren, een jaar of tien of zo) nog
wat meer deden dan een balletje
tegen de muur trappen. Van lezen
hielden, om maar eens iets heel
ander te noemen.
Over Tom Reedijk en zijn kornui
ten Mannus Pinke, Keesje Brum-
mer, Eddy Loomans en hoe ze al
lemaal nog meer mogen heten,
schreef J. B. Schuil in 1915 De
AFC-ERS, dat tot op de dag van
vandaag gelezen wordt. Door jon
gens dan, want die vinden, zolang
ze niet wijzer zijn. het gedoe van
de AFC-ers met het bruine mon
ster op de groene grasmat je van
hét en het einde. Voor hen nou ja,
voor sommigen) is er niets mooier
dan lezen over kranige jongens
die met een droge, harde knal
ontzettend kunnen uithalen; of
de bal op hun slof' nemen en
BOEM 2-lü!
Voor meisjes valt aan de AFC-'ers
waarschijnlijk weinig plezier te
beleven. Wat moet je als meisje
met een stelletje rekels van wie je
steeds te horen krijgt dat je hen
best bewonderend mag komen
aanmoedigend, maar dat je voor
de rest toch vooral een schepsel
bent van die andere, vervelende
soort.
De AFC-'ers werd een paar jaar
geleden voor de zoveelste keer
herdrukt, maar is in de boekwin
kel niet meer te vinden. Wel in de
bibliotheek, en helemaal scheef
gelezen. Dat zegt genoeg.
Als je van voetbal gezonde
hartkloppingen krijgt, en niet te
kwasterig bent om van een be
roemde prof iets aan te nemen,
dan is De jonge voetballer een
boek dat je zeker moet lezen en
vooral bekijken. Het werd ge
schreven door Garry Lineker,
een van Engelands allerbeste
voetballers. Hij speelde voor Tot
tenham Hotspurs F.C., voor Bar
celona en voor het Japanse 12
Grampus Eight. Met het nationa
le team van Engeland deed hij"
twee keer mee aan het toernooi
om de wereldbeker. Niet de eerste
de beste dus.
In 32 pagina's brengt hij je alles
bij wat je moet weten en kunnen
om een nog betere voetballer te
worden dan je al bent. De spelre
gels natuurlijk en waar je op moet
letten als je voetbalschoenen
aanschaft.
Maar ook - en daar gaat het voor
al om - hoe je het beste kunt pas
sen. de bal onder controle hou
den, dribbelen, koppen, tackelen,
op doel schieten, en hoe je de bal
terug in het spel brengt nadat de
scheidsrechter voor een vrije
trap, een ingooi, of een corner ge
floten heeft. De laatste hoofd
stukken gaan over keepen, aan
vallen en verdedigen.
Het spreekt vanzelf dat je zelfs
met zo'n beroemde privé-trainer
als Gary Lineker niet zomaar
een-twee-drie de beste van je club
wordt. Daar komt nog heel wat
meer voor kijken. Maar de duide
lijke foto's waarop hijzelf met en
kele jongens én meisjes voor
doet wat hij in het kort heeft uit
gelegd, kunnen je wel helpen om
beter te snappen watje eigen trai
ner bedoelt en graag van je wil
zien.
boeken
Bij het toch al zo bijzonder boek
krijg je ook nog eens een grote
poster (80,5 cm bij 64 cm) met
daarop het complete wedstrijd
schema van de Wereldbeker-1994
en vier vellen met samen 200 stic
kers van alle deelnemende lan
den. Het zijn er genoeg om alle 24
deelnemers tot en met de finale te
volgen.
De jonge voetballer wordt uitgegeven
door Bosch Keuning. Het kost
19,95.
Jan Snieekens
Meisjesteam van basisschool in Eede is Zeeuws voetbalkampioen: de jongens zijn nu jaloers. foto Charles Strijd
W>e2LO S W\'v\
beinaclevivic^ van
oU bal fueV aped
