Je moet bloed kunnen zien Wie gaat naar de haaien? Vier keer de wereld rond voor de sport Geklets moet nu ophouden 13E JAARGANG - NUMMER 5 - 11 MEI 1993 MIDDELBURG - Sinds kort lopen er op basisschool De Arneburch in Middelburg extra pleinwachten rond. Gusta, Japke, Karin, Naftalie en de twintig andere leerlingen van groep acht doen om beurten een week dienst als duo voor jeugd-EH- BO. Niet enkel maar showen met een band om hun arm. Want bij schaaf- en snijwonden, splinters, wespen- steken, verslikken, een huilbui of er gens een gat vallen schieten ze met een te hulp. Precies zoals ze dat bij de EHBO-les hebben geleerd. Niet omdat het van de leerkracht moet, maar omdat ze allemaal vinden dat je zo'n A-diplo ma niet voor de kat z'n viool haalt. Bloed zien ,.Je moet natuurlijk wel bloed kun nen zien", zegt Naftalie, „want bij een bloedneus moetje wel 10 minu ten die neus dichtknijpen. Maai- Ed win die naast me zit haalt altijd zijn wondjes open, dus ik ben eraan ge wend." Gusta denkt dat de kinderen soms eerder zullen helpen dan volwasse nen. „Een kind wordt veel minder gauw hysterisch. Ik denk dat wij sneller snappen dat er iets ergs ge beurd is en datje dus echt iets moet doen." Niet slepen Karin doet nu ook EHBO-dienst bij de speeltuin in de buurt. „Mensen vragen zich misschien best af of een kind dat wel kan", zegt ze, „maar dat kan best. Soms is het al genoeg als je bij een ongeluk iemand gerust stelt, zegt datje een EHBO-diploma hebt en dat er hulp wordt gehaald. En ook zorgen dat niemand ermee gaat slepen, want dat doen ze soms." Japke vindt dat ze op veel meer scholen aan jeugd-EHBO moeten doen. „Zo leer je jong om andere te helpen. Dan krijg je misschien ook wat minder racisme en zo." Of ze stiekem hopen dat er eentje uit het klimrek valt? „Nnééé, niet echt. En als het ernstig lijkt halen we na tuurlijk meester Kees erbij. Want die heeft er iets meer verstand van." Meester Kees van de Bulck (tien jaar volleerd EHBO-er) is trots op zijn enthousiaste klas. „"Weet je dat op sommige scholen echt niemand zo'n diploma heeft? Wij zijn maar liefst met z'n vijfentwintigen." VLISSINGEN - „Er is voor mij maar één ding interes sant. Niet wie er naar binnen gaat, maar hoe de mensen naar buiten komen. Dan pas weet ik, of wij met ons werk goed hebben gedaan", zegt Bram van de Weiden. Hij is de projectleider van het Ma ritiem Attractie Centrum Het Arsenaal in Vlissingen. Dat gaat op 28 mei open en dat belooft een prachtig dag je uit te worden voor het hele gezin. Bram: „Bij maritiem hoort water en bij water hoort vis. Er komen vier grote tanks, waarin van alles te zien is". Bij de Engelse firma King dom of the Sea vond Bram wat hij zocht. „Wij hebben verstand van bouwen en zij hebben ver stand van vis" meent hij Haaien Er komt een enorme ocean- tank.waarin ongeveer 20 haaien zwemmen. De haaien komen uit de Noordzee. Daarin leven 21 verschillen de soorten haaien. Bram: „De gevlekte gladde haai, de ruwe haai en de hondshaai zijn bij ons te zien. Ze zijn niet gevaarlijk en niet agressief'. De grootte van een haai is af hankelijk van de tank waar in ze zwemmen. Een haai heeft ruimte nodig. De haai en in de oceantank worden anderhalve meter lang. slot zie pagina 4 kolom 4 Hoop voor Bosnië? De strijdende partijen in Bosnië gaan het nog eens proberen: het regeringsleger en Serviërs leggen de wapens neer. Na ruim een jaar oorlog in de voormalige Joegoslavische republiek krijgt de vrede een nieuwe kans. Volgens een VN- vredesplan moet Bosnië daarna worden opgedeeld in een aantal aparte provincies voor Kroaten, moslims en Serviërs. Ruim 70.000 VN- soldaten moeten er vervolgens op toezien dat de drie partijen zich aan het plan houden. Serviërs in Bosnië besluiten deze week of ze het met dit plan eens zijn. De twee andere partijen (Kroaten en moslims) hebben al 'ja' gezegd. VLISSINGEN - Tijdens de lin tjesregen op Koninginnedag bleef het bij Jaap Kagchelland uit Vlissingen gewoon droog. Voor hem dus geen lintje voor het vele vrijwilligerswerk dat hij twee jaar lang deed voor de VC Zeeland. „Hoeft ook niet," zegt hij beslist. „Ik denk met plezier terug aan die tijd en dat is vol doende." Twee jaar toerde hij kriskras door Zeeland: hij haalde voet ballertjes op die trainden bij de betaalde voetbalclub VC Zee land. Honderdzestigduizend ki lometer legde hij af. „Een geweldige tijd," vertelt hij. - „We gingen overal met elkaar naar toe: een driedaagse vakan tie naar Schiedam, lekker sa men naar een zwemparadijs of we huurden een huisje in Renes- se. En als er gewonnen werd trakteerde ik vaak op een frietje." Allemaal verleden tijd, want de clut^ ging op de fles en 'ome Jaap' moest zijn busje inleveren. Weg leuke tijd, weg het leuke contact met de voetballers. Jaap Kagchelland. Maar Ome Jaap ging niet zitten kniezen achter de geraniums. Als oud-bokser knokte hij terug. Hij kan nu weer lachten. Jaap: „Ik heb een nieuwe club gevonden, waar ik me verdien stelijk kan maken. En dat is Zee land Sport, ook een club in Vlis singen. Dat zijn nog echte ama teurs, die veel doen voor de jeugd. En daar gaat tenslotte mijn hart naar uit. Hier wordt niet gepraat over betaald-voet balspelen, want daar heb ik zelf ook mijn buik van vol." Ome Jaap is bij Zeeland Sport weer helemaal in zijn element. Natuurlijk rijdt hij ook nu weer met voetballertjes van en naar wedstrijden. Nog niet met een busje. „Maar dat gaat er vast wel ko men," zegt hij overtuigend. „Ik lap zelf wat en samen met een paar andere mensen, die er ook geld insteken moet dat vast en zeker gaan lukken". Voor deze zeebonk uit Rotter dam waait de wind weer uit de goede hoek. MIDDELBURG - Drie jaar geleden werden ze door het hele dorp uitgezwaaid met Sretan put, doridenja i do iducé godine! Die Kroatische afscheidsgroet voor Goeie reis, tot ziens en tot volgend jaar! heeft Nicolien (17) en Ronald (14) Rademaker later veel dieper ge raakt dan ze toen konden vermoeden. „Onze moeder is een Kroatische," zegt Nicolien. „En mijn broer en ik gaan al van jongsaf met onze ouders op vakantie bij haar familie in Za greb en Oriovan, een dorpje in Oost-Slavonië. Maar nu het daar oorlog is, zijn we er al twee jaar niet meer geweest." Net als Nicolien heeft Ronald heel goeie herin neringen aan die vakanties: „De mensen waren er altijd heel aardig. We konden overal binnenlo pen en dan werden we met van alles propvol ge stopt." Disco Nicolien en Ronald snappen er niets van dat mensen die ze zo goed gekend hebben ineens zulke vreselijke dingen met elkaar zijn gaan doen. Nicolien ging er 's avonds vaak alleen naar de disco en ook Ronald is nooit bang geweest. Maar wat ze nu op de televisie zien, proberen ze het liefst altijd zo snel mogelijk te vergeten. „Ik zou mijn familie graag hier naar toe halen," zegt Ronald. „Nog liever vandaag dan morgen." Nicolien vindt dat niet echt een goeie oplossing: „Dat geklets van allerlei landen over vrede moet ophouden. De mensen moeten gewoon ophou den. De mensen moeten hun gezonde verstand terug krijgen en dat gebeurt alleen als de Ver enigde Naties ingrijpen." Vluchten Hun moeder heeft zich één keer met de oorlog in voormalig Joegoslavië kunnen bemoeien. Ze hoorde op de Nederlandse radio dat het Servi sche leger de volgende dag zou optrekken naar Bosanski Brod waar haar moeder woonde. Ze heeft haar toen meteen opgebeld en gezegd dat ze onmiddellijk moest vluchten. Een dag latei- was op het tv-journaal de gebombardeerde flat van haar moeder te zien. De oma van Nicolien en Ronald leeft nog en haar kleinkinderen in Middelburg verheugen zich op de dag dat ze hen weer zal verwelkomen met Drago nam je da ste dosli!, Kroatisch voor Ik ben blij dat jullie gekomen zijn! Eindelijk werk aan de winkel voor Gusta van Kleven (links) en Japke Rosink foto Lex de Meester Ronald (links) en Nicolien: soms toch maar liever geen nieuws. foto Lex de Meester.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant katern Krullebak (1981-1999) | 1993 | | pagina 1