Nederland kan worden opgetild Kabouters bestaan Moeilijke zegelactie ontlokt veel gemor gaihvSfizeir Professor bedenkt plan in strijd tegen broeikaseffect Droomwereld in het Axelse Bos Voor een riks hangt 'n Bruna aan de muur f1*^^^Wges-ttAofev, «ev drcAcVepVoA \ao\*£^ qeev\ ^ows» Ve\>toe.v\ off\ u s<*.\eVi DEN HAAG - „Wij hebben het in tern de actie Aardverschuiving ge noemd", zegt dr. M. J. M. de Haan. Hij is de baas van de Stichting Kin derpostzegels Nederland. De manier van bestellen van de be kende kinderpostzegels en kaarten is helemaal veranderd. Er komen geen contant geld en geen betaal kaarten aan te pas. De Haan: „Vorig jaar zijn er 22 kin deren lastig gevallen en beroofd. Bo vendien is er ook veel in scholen in gebroken en was het geld verdwe nen." De eerste verandering was, dat de 6,2 miljoen Nederlandse gezinnen de bestelkaart in een rode envelop thuis hebben gekregen. Daarin zat alle informatie. Dat veel mensen die niet hebben begrepen vindt De Haan heel jammer. „We wisten, dat we een moeilijke boodschap hadden, want er veran derde iets. Nederlanders hebben moeite met een éénmalige machti ging, want niemand grut in mijn portemonnee," meente Dé Haan. Te duur Het heetste hangijzer vindt hij de bestelgrootte. Vroeger kon je één mapje kaarten of één mapje postze gels bestellen en nu minimaal twee. Veel mensen, vooral de ouderen vin den dat te duur. De Haan: „We hebben de afgelopen dagen honderden telefoontjes ge had. Eén derde van de mensen heb ben we kunnen overtuigen; één der de was overtuigd, maar bestelde niet, en één derde bleef boos." Reacties De reacties uit het basisonderwijs zijn niet bepaald enthousiast. Een greep uit de klachten: 'Er zitten veel fouten in de bestellijsten en dan moeten de kinderen terug naar de klant'; 'Ik ben laaiend, want ik heb een hele middag administratie moe ten doen'; 'Het is onduidelijk en veel te duur'; 'De bestellijsten zijn hori zontaal, dat geeft verwarring'. Op 11 november brengen de kinde ren de bestelling bij de mensen en op 12 november gaat De Haan met z'n medewerkers evalueren. „We bespreken de klachten en we proberen het dan volgend jaar beter te doen," belooft, hij. UTRECHT - „Hoe ik op het idee kwam, weet ik niet. Ik werd om zes uur wakker en meestal wordt ik om zeven uur wakker en het idee was kant en klaar. En dat is een rare gewaarwording. En om dat ik het zo'n dwaas idee vond heb ik eerst tien minuten in m'n bed liggen lachen." Dit vertelt prof. dr. R. D. Schuiling uit Utrecht. Hij is aardwetenschapper en hij heeft een plan bedacht om sommige delen van Nederland op te tillen. Dit is belangrijk, want Nederland daalt en de zeespiegel stijgt (broeikaseffect) en als daar niks aan gedaan wordt, overstroomt de boel. Schuiling: „In zee leven een heleboel beestjes met kleine kalkschaaltjes, vaak zo klein, dat ze met het blote oog niet te zien zijn. Als die beestjes doodgaan, dwarrelen de schelpjes naar beneden en er vormt zich een kalklaag. Als je dit nu be spuit met zwavelzuur, onstaat precies hetzelfde spul, dat om je gebroken arm gaat: gips." Dit is volgens Schuiling allemaal bekend en niets bijzonders. Maar wat men zich niet zo vaak heeft gerealiseerd is: Het volume van dat gips wordt twee maal zo groot als de kalk, waar je vanuit gaat. Onderzoek „Dus als je dat doet op een plek, waar die kalk steen in de ondergrond zit dan probeert dit te gaan zwellen en wordt twee keer zo groot. Opzij zitten stenen, dus de zwelling kan alleen maar naar boven. Vergelijk het maar, met een brood, dat staat te rijzen," legt de professor uit. Zo kan je dus land 'naar boven duwen'. Om te kijken of het plan ook echt uitgevoerd kan worden, is onderzoek nodig. Daar is weer geld voor nodig en dat heeft men aangevraagd bij de Stichting voor Technische Wetenschappen (STW). De heer W. Boontje van de STW:„Wij hebben geld, dus krijgen we veel verzoeken om subsidie. Die verzoeken worden zorgvuldig bekeken door telkens twaalf mensen. Die geven elk verzoek punten en wie de meeste punten haalt, krijgt geld. Prof. Schuiling krijgt vier jaar de tijd om zijn idee werkelijkheid te laten worden." Ton van Nimwegen fotografeert kabouters in de natuur. foto Camile Schelstraete VOGELWAARDE - Alle mensen die denken dat kabouters niet meer bestaan hebben het goed mis! Pasgeleden werd er een volk je van ongeveer 50 mannetjes en vrouwtjes ontdekt in het Axelse Bos. Ton en Nel van Nimwegen uit Vogelwaarde maken daar hun droomwereld. Elke dag gaan ze met hun kabou tervolkje en fotoapparatuur naar het bos om te genieten van de na tuur. Ton: „Eerst woonden we in een flat in Breukelen. Helaas werd ik ontslagen door mijn baas. Het be drijf had minder mensen nodig. Ondanks mijn vele sollicitatie brieven ben ik nooit meer aan het werk gekomen. In Oost- Zeeuwsch-Vlaanderen konden we een huisje huren met een grote tuin erachter. Geweldig. Ik begon er prachtige dahlia's in te kwe ken". Nel: „En toen kwamen de katten. Die poepten alles vol. Katten poe pen alleen op kale stukjes grond. Dus lieten we de tuin dicht groeien. De katten vertrokken. Maar de gemeente kwam. Die vonden het maar een zootje. We konden kiezen. Of de tuin omspit ten, of het huis uit. Onder protest hebben we toen ons eigen stukje natuur omgespit". Gekke hobby Ton: „Zo zijn we eigenlijk in het bos terecht gekomen. Als natuur liefhebbers waren we gedwongen om van huis te gaan. Voor de lol zette ik er eens een David de Ka bouter poppetje op. Al snel werd dat een hobby. Ik merkte dat ik meer van de natuur zag terwijl ik met die kaboutertjes bezig was". Nel: „Soms zijn we een hele mid dag op één plekje bezig. We ver zinnen verhaaltjes en Ton maakt daar mooie dia's van. Veel men sen vinden het maar gek. Volwas sen mensen die met kabouters spelen. Maar wij zien wel veel meer dan die mensen die maar door het bos scheuren". Ton: „Wat wel heel gek is, is je ei gen natuur verpesten. Als je ziet hoeveel troep we soms tegenko men. Terwijl het toch makkelijk is om lege spullen mee terug te ne men. Makkelijker dan volle spul len mee het bos in te zeulen. Van ons zul je geen propje vinden." MIDDELBURG Een boek leen je in een bibliotheek. Dat snapt ieder een. En een kunstwerk dan? Een schilderij of zo? Kun je dat ook le nen? Ja, dat haal je bij de kunstuit leen. En dat is binnenkort niet meer uitsluitend voor volwassenen. Van af 28 november start de Zeeuwse Kinderkunstuitleen! Voor kinderen tot 12 jaar. Ineke Sinke en Sylvia de Ridder regelen dit. Ineke: „Voorlopig kunnen kinderen in Vlissingen en Middelburg kunst gaan lenen. In de toekomst ook in Goes en Terneuzen. Het kost maar één riks per maand. Je mag dan een echt kunstwerk mee naar huis ne men en op je kamer hangen. Na een halfjaar moetje het weer terug bren gen. Eerder mag ook". (Ik kan m'n oren niet geloven. Voor de prijs van een Magnumijsje hangt er straks een peperduur schilderij boven m'n bed). Dick Bruna Sylvia: „We hebben speciaal kunst voor kinderen uitgezocht. Ook veel echte tekeneningen van bekende te kenaars van kinderboeken. Bijvoor beeld Friso Henstra, Dick Bruna, Joep Bertram, Alfons van Heusden, Sylvia Weve, Marit Törnquist, Dag- mar Stam. Een echte tekening is veel leuker dan een glad afgedrukt plaatje in een boek. Je ziet potloodlijntjes, foutjes die weggegumd zijn en dikke lagen verf'. Waarom een kunstuitleen voor kin deren? Ineke: „Veel kinderen komen hier mee met hun ouders. Meestal kijken ze erg goed en onbevooroordeeld naar schilderijen. Ze kunnen vaak sneller kiezen dan hun ouders. Wij denken dat kinderen er nog beter van leren kijken. Ook is het goed om zo je eigen smaak te ontwikkelen. Misschien leer je wel meer soorten van kunst waarderen". Opening Sylvia: „Op dit moment lenen 1500 grote mensen kunstwerken bij ons. We denken dat er nu ook veel kinde ren lid zullen worden. Kinderkunst mag niet door volwassenen geleend worden. Dat blijft voor kinderen!", vertelt ze trots. De opening op 28 november is nog een verrassing. We zullen er in de Krullebak van november meer over vertellen.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant katern Krullebak (1981-1999) | 1992 | | pagina 1