Ga je mee karren... Skiën op zand Spekbuken Truusje Trap Laat je fantasie de vrije loop Zeilwagen racet over het strand ,Ik weet het", vertelt Leon Riekwel.„Het nodigt uit: beklim me! En Vlieg er eens uit. Dat hoef je tegen Sjaak Davidse uit Middelburg niet te zeggen: hij doet niets liever. Bijvoor beeld op het strand in Vrouwenpolder. Met zijn eigengemaakte vlieger. Lek ker powerkiten. dat geeft hem echt een kick. Sjaak: „Je laatje door de vlieger voorttrekken over het stand. Je skiet als het ware met je schoenen over het zand. Dat kost soms een gat in je spij kerbroek, maar vooruit, dat is het risi co". Vliegeren is zijn lust en zijn leven. „Je kunt met een vlieger ontzettend veel kunsten uithalen", vertelt hij enthou siast. „Loopings, ondersteboven vliegen en netjes parkeren op het strand". Vliegers zijn er in allerlei soor ten en maten. Ruit- en Deltavliegers en de zogenaamde matrasjes. Sjaak: „Tegenwoordig bouw ik ze zelf. Van spinakernylon en glasfiberstok- ken". Zittend achter zijn eigen naai machine naait en plakt hij in één dag zijn eigen vlieger. „Dat kunstje achter de naaimachine heb ik wel eerst onder de knie moeten krijgen", lacht hij. „Maar nu gaat dat perfect". Voor beginnelingen heeft hij een aan tal tips. „Begin simpel. Van bamboe en dood gewoon vliegerpapier kun je heel leuke vliegers bouwen. Voor weinig geld. In de bieb zijn er boeken met bouwteke ningen te vinden". Vliegerfanaten kunnen zondag 19 juli terecht op het strand bij Zoutelande. Vanaf 11 uur 's morgeps begint daar een grote vliegershow. Aagtekerkse Geitedurpers Arnemuu'se Viskoppen Biggekerkse Spekbuken Koudekerkse Moppefreters Middelburgse Maeneblussers Veerse Dikke baerden Vlissingse Flessetrekkers en Vrouwenpolder se Zandfreters Walcheren Wij hebben wel eens bij laag water een Truusje uit het water moeten vissen. WÊÊmÊÊËÊÊmz^ foto Oscar van Beest Samen op de fiets, ja gezel lig. Met pa en moe, of met opa en oma. Of zo maar voor de leut met een stel letje vrienden en vriendinnen. Voor de schuur van de familie Van Sluys in Westkapelle staan ze keurig te wachten op de echte fietsliefhebbers: veertien trapkarren, twee buddybikes en twee skelters, codenaam? Truusje Trap. Zo heet het verhuurbedrijfje, waar de familie zo'n vier jaar ge leden mee begon. Meneer Van Sluys: „Wie een uurtje samen er op uit wil, krijgt van mij een routekaartje mee. Daar op staat een fietstocht door de fraaie omgeving van Westkapelle. En wil je er een hele dag tussen uit? Dat is ook te regelen. Gezonde inspanning en nog milieuvriendelijk ook". Af en toe komt er een Truusje redelijk gehavend thuis. „Baldadigheid", zegt meneer Van Sluys. „Een dubbelgereden wiel. Of kapotte trappers. En we hebben zelfs wel eens bij laag water een Truusje uit zee moeten vissen. En een groepje vandalen maakte het helemaal te bont: tweehonderd vijftig- gulden schade na een dagje fietsen". Gelukkig zijn dit uitzonderingen. De meeste mensen behandelen de Truusjes zoals het hoort: met liefde en fatsoen. „Gezinnen met kinderen zijn de leukste klan ten", vertelt mevrouw Van Sluys. „Er zijn zelfs families die elk jaar terugkomen. En ook groepen met gehandicapten zijn dankbare gebruikers van de fietskarren.". Verdwalen is er niet bij. Want waar je ook rijdt in de omgeving, de vuurtoren van Westkappel wijst je de weg. Ook overdag. Wind kan voor zon- en strandgenieters wel eens vervelend zijn. Maar als je graag lekker bezig bent is een lekker windje ideaal. Denk maar eens aan vliege ren. Of wat dacht je van een zeilwagen? Om die te maken heb je een stuk Tempex nodig van zo'n 5 cm dik. Voor de assen gebruik je ste vig ijzerdraad, dat je dwars door het Tempex heendrukt. Aan de uit einden hiervan maak je de wielen vast. Die kun je maken door vijf of zes bierviltjes op elkaar te lijmen. Een gaatje in het midden en aan elke kant een kurk prikken en vastlijmen, zodat het wiel goed kan draaien en er toch niet afloopt. Voor de mast gebruik je een stukje rondhout, dat op het midden van de plaat moet komen. Zorg voor een stevige constructie, want hier komt de meeste druk op! Het zeil van plastic sla je om de mast heen. Ver stevig het aan de ran den met plakband, plantestokjes of zoiets. Ook weer met een touw moet je het zo kunnen maken, dat je het kunt spannen en op de wind zetten. Best een moeilijke klus, maar als het je lukt, ben je de bezienswaardig heid op strand en plein! dat wordt dan ook heel veel gedaan. Maar ik heb grote moeite met dat be klauteren. Schoenen met zand schu ren en beschadigen zijn huid. Er ko men deukjes in. Terwijl juist het glad de en strakke voor de spanning zorgt die het zo mooi maakt. Bovendien: het is nooit zo bedoeld. Je beklimt toch ook geen abri of een grafmonument? Alleen al uit respect moet je er afblij ven". Leon praat over het bijna 5 meter hoge roestvrijstalen beeld, op de kop van de Boulevard in Vlissingen. Het heet Koopvaardij en is twintig jaar geleden gemaakt door de inmiddels overleden kunstenaar Wessel Couzijn. Het is een soort hulde aan alle zeeva renden die in de oorlog zijn gesneu veld. „Een prachtig beeld" vindt Leon. „Het is een ruimtelijke creatie van een mast, zee, wolken. Je kunt er alles in zien. Dat is nu net het leuke van ab stracte kunst. Je moet je fantasie de vrije loop laten. Leren kijken is eigen lijk net als leren lezen. Als mensen gaan zeggen: „Hé, zo had ik het nog nooit bekeken", wordt kunst kijken een avontuur. Je ziet er steeds iets an ders in. Bij een beeld wat iets voorstelt denk je 'Goh, wat leuk'. Maar dan heb je het ook gehad. Vlissingen staat vol beeldende kunst. Leon: „Het is er een ideale stad voor. De grens land-water roept een soort spanning op die kunstenaars prikkelt iets te doen. We kopen, maar krijgen ook veel. De meesten zijn trots als hun beeld in Vlissingen mag staan". De Culturele Raad (waar hij werkt) is verantwoordelijk voor de keuze. Er staat Vlissingen nog heel wat te wach ten: in Paauwenburg kun je straks over 3000 tegels steeds een ander ge dicht lopen. In de Onderstraat komen bollen met 100 kleuren. Er is een leuke beeldenroute (VVV) en voor scholen is een leuke route voor kinderen. Leon besluit: „Kunst is om gezien te worden en te voelen". Ga maar eens bij storm in het windor- gel staan, dan snap je het wel!" Het beeld Koop vaardij brengt hul de aan alle zeeva rendendie in de oor log zijn gesneuveld, foto Lex de Meester

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant katern Krullebak (1981-1999) | 1992 | | pagina 5