Raddraaiers gaan eruit
Duik in
historie
van abdij
Ik wilde liever buiten spelen
mJm.
Stefan de Koning wint met gedicht uit boekje
Jeugdherberg De Stoofpolder in Bruinisse vernieuwt
Protest tegen
de zomertijd
groeit sterk
jiffy
dsartm
Historama opent
MIDDELBURG - Na jaren van veël
overleg en hard werken is het mor
gen eindelijk zover: Pieter van Vol-
lenhove opent Historama. Wat is
dat?
„Historama is een leuke, spannen
de. interessante en leerzame manier
om een heleboel te weten te komen
over die mooie abdij in Middelburg
en over de geschiedenis van je eigen
eiland en je eigen provincie", zegt
Piet Klip.
Hij is interim-manager van Histora
ma en regelt als een. spin in z'n web
zo'n beetje alles, wat met Historama
te maken heeft.
Niet saai
„En als ik één ding van Historama
geleerd heb, dan is, dat geschiedenis
helemaal niet saai of vervelend
hoeft te zijn", vertelt Piet.
Historama Abdij Middelburg is
geen museum of tentoonstelling.
Het is meer een moderne mengeling
van video, licht, geluid en afbeeldin
gen. Het wordt op drie manieren ge
toond.
Piet: „Ten eerste door de gebouwen,
waar je allemaal in mag. De kloos
tergangen, waar de Norbertijnse
monniken rondliepen en je mag in
de kelders. Ten tweede door hele
mooie videofilm en ten derde door
prachtige vaandels met mooie af
beeldingen en goed begrijpelijke
teksten er bij".
Willem van Oranje
Er gebeuren ook nog leuke, onver
wachte dingen, waar je zelf iets voor
moet doen, maar daarover bewaart
Piet een geheimzinnig stilzwijgen.
Twee duidelijk onderscheiden pe
rioden heeft de Abdij gekend. In
1574. toen de stad overging in han
den van Prins Willem van Oranje
kreeg de Abdij een wereldrijke be
stemming tot vandaag aan toe.
Daarvoor, vanaf 1150 was het een
geestelijk centrum van de Norbertij-
ner monniken.
Piet: „In-Averbode in België staat
nu het klooster van de Norbertijnen.
We hebben er gefilmd en ze hebben
ons geweldig geholpen bij het opzoe
ken van documenten om te kijken of
alles wel klopte".
Vanaf donderdag is Historama voor
het publiek geopend. Alle dagen van
10 tot 6 en 's zondags van 12 tot 6.
Kinderen moeten 4,- toegang beta
len.
12E JAARGANG - NUMMER 4 - DINSDAG 14JVIAART 1992
SCHIEDAM - Géén jongetje van acht heeft in
de afgelopen weken zo veel geleerd als Stefan de
Koning uit Schiedam. Het begon allemaal met
een opdracht van school.
Net als de andere kinderen in zijn klas moest hij
voor een schrijfwedstrijd een gedicht over dro
men verzinnen: „Maar ik moest ook nog een
boel woordjes thuis oefenen," zegt hij. „En ik
had geen zin. want ik wilde liever lekker buiten
spelen. Ik ben daarom maai' naar de bibliotheek
gegaan. Daar heb ik eeh boekje met leuke ge
dichten geleend."
Stefan maakt een lang verhaal graag kort: „Ik
won de eerste prijs, maai- een poosje later kwam
toch uit dat ik het gedicht had overgeschreven
uit dat boekje."
Nou, en dat heeft hij geweten. Stefan werd op de
televisie, op de radio en in veel kranten afge
schilderd als een grote boef. „Maar het ergste
vond ik dat mijn moeder de schuld van alles
kreeg. En ze wist echt nergens van. Het was he
lemaal mijn eigen schuld."
Op straat heeft Stefan zijn verhaal wel honder
den keren moeten vertellen aan mensen die
hem herkenden van de televisie of uit de krant.
„De meesten zeiden dat ze liet prachtig vonden
dat ik zeven beroemde juryleden voor de gek
had gehouden. Hadden ze maai- beter moeten
opletten, want- het was ook nog een heel bekend
gedichtje hoorde ik."
Oorkonde
Nadat was uitgekomen dat Stefan gewonnen
had met een gedicht dat niet van hem was,
moest hij zijn prijs inleveren.
„Van de jury heb ik niets meer gehoord, maar
Mieke Westbroek was heel aardig," zegt hij. „Zij
organiseerde de wedstrijd en vond dat ik met
die vervelende stukjes in kranten al genoeg ge
straft was. Ze zei dat ik de boeken die ik gekre
gen had aan school moest geven en dat heb ik
meteen gedaan. Op eentje na. Het boek met alle
prijswinnaars heb ik gehouden en daar staat
mijn naam ook in.
De oorkonde moet ik nog inleveren. Maar mijn
vader heeft er allang een kleurenkopie van ge
maakt. Die is veel mooier dan de echte, want
daar zitten allemaal kreuken in."
Of Stefan volgend jaar weer meedoet? Jazeker,
maar hij weet nog niet met welk gedicht.
De dichtbundel met een selectie van 150 gedichten die
geschreven werden ter gelegenheid van de Werelddag
voor Kinderen en Poëzie heet Dromen, wordt uitgege
ven door Van Reemst en kost 17.50.
BRUINISSE - „O jee, 't is nu veel
drukker. In 1984, toen ik eraan be
gon dacht ik bij mezelf: Hoe moet
ik dat redden", verzucht de heer H.
van de Vlist. Hij is de eigenaar van
de jeugdherberg De Stoofpolder in
Bruinisse. Samen met zijn vrouw
en zoon regelt hij alles.
„We hebben pas de nieuwe kantine
geopend. Wel 140 vierkante meter
oppervlak. Zelf gebouwd", zegt
Van de Vlist trots.
De slaapplaatsen vind je in drie
houten barakken. Die staan er al
sinds 1953 en zijn nodig aan ver
nieuwing toe. Er zijn 2-, 4- en 6-per-
soonskamers. In totaal kan de
jeugdherberg 200 gasten ontvan
gen.
Aan het eind van het seizoen wordt
er verbouwd-
Van de Vlist: „Alles gaat tegen de
vlakte. In elke nieuwe barak ko
men douches en we blijven de
slaapkamers voor 2, 4 en 6 perso
nen houden".
Eigenlijk wilde hij ook vaste was
tafels op elke kamer, maar daar is
hij gauw vanaf gestapt. „Die gaan
er vast en zeker vanaf!" De hele
verbouwing moet in drie jaar klaar
zijn. Elk jaar één barak. Dan zal er
plaats zijn voor 220 gasten.
Over gebrek aan belangstelling
heeft Van de Vlist geen klagen. „De
periode half juni-half augustus is al
helemaal volgeboekt".
Schoolkamp
Wie één of meer nachten in De
Stoofpolder wil doorbrengen, kan
het best lid worden van de HJHC.
De Nederlandse jeugd Herberg
Centrale. Dat kost maar 25,- per
jaar.
De laatste jaren neemt het aantal
mensen, dat van jeugdherberg
naar jeugdherberg trekt enorm
toe.
Van de Vlist: „Je ziet nu heel vaak
vaders met hun kinderen of groe
pen van vier meiden of vier jon
gens". Ook komen er veel groepen
op werkweek of schoolkamp.
Zelfs buitenlanders komen er veel.
Vorig jaar voor 'teerst Oostduit
sers en dit jaar komen er voor het
eerst Tsjechen.
Alles zit al in de computer", zegt
Van de Vlist, „maar nu heb ik ook
al een fax aan moeten schaffen".
Aan één ding heeft hij een gruwelij
ke hekel: Raddraaiers! „Die gaan
d'r uit!" zegt hij resoluut.
VLISSINGEN - De periode van het
jaar, waarin de klok ten opzichte
van de tijd gedurende de rest van
het jaar 60 minuten vóóruit gezet
wordt. Wat simpeler gezegd: zomer
tijd!
We kennen de zomertijd al sinds
1977. In Zeeland zijn we er erg brij
mee. Het uurtje meer richt per dag
komt zowel aan de toeristen als aan
de recreatie ten goede.
Maar dat wij er geen problemen mee
hebben, wil niet zeggen, dat er geen
problemen zijn. Er is zelfs al de Euro
pese Vereniging tegen de Zomertijd
opgericht (EVTZ).
Drie zones
We kennen in Europa drie tijdzones.
Wij zijn een uur eerder dan Groot-
Brittannië en Ierland en Grieken
land is weer een uur eerder dan wij.
Als er in de EG één tijdzone zou zijn,
dan zouden alle kantooruren in de
EG gelijk zijn.
Daar staat tegenover, dat een
Griekse landbouwer bij het och
tendkrieken aan het werk moet, ter
wijl een Ierse boer pas tweeëneen
half uur later aan de slag hoeft.
Eén gelijke tijd in de EG gaat dus
niet, maar het invoeren van de zo
mertijd geeft ook problemen. Bij
veel kinderen en oudere mensen
wordt het bioritme verstoord. Kin
deren kunnen 's avonds niet in slaap
komen en oudere mensen worden 's
morgens te laat wakker. Er worden
veel meer slaapmiddelen gebruikt
dan bij de normale tijd.
Uit Frankrijk komen veel klachten
uit de landbouw.
Luchtvervuiling
Ook uit het milieu komen bezwaren.
Er is sprake van een grotere lucht
vervuiling doordat de late spits en
de maximumtemperatuur tijdens
de zomertijd dichter bij elkaar lig
gen.
Met de Nederlandse bezwaren valt
het nogal mee. Noch bij het ministe
rie van landbouw, noch bij volksge
zondheid zijn klachten binnengeko
men.
Tot en met 1994 gaat de zomertijd
gewoon door. De data zijn al vastge
steld. In 1993 gaat de zomertijd op 28
maart en eindigt op 26 september.
In 1994 zijn dat 27 maart en 25 sep
tember.
Wat er daarna gaat gebeuren is nog
lang niet zeker. Maar, wie dan leeft...
Kinderen proberen de bedden in de slaapvertrekken van jeugdherberg De Stoofpolder in Bruinisse.
foto Pieter Honhoff