In de file staan is een ramp
Berg verpakkingsafval
moet kleiner worden
Dikkertje
Dap krijgt
heel snel
opvolger
Vakantiehuis
voor patiëntjes
in Renesse al
jaar volgeboekt
11E JAARGANG-NUMMER 6-DINSDAG 11 JUNI 1991
vJouttr Hrer
Buschauffeur ome Jo is klaar voor de schoolreizen
Annie M.G. Schmidt
VOF de Kunst
HILVARENBEEK - „Denk je nou
heus dat ze in Amerika om nep-
Amerikanen verlegen zitten? Wel
nee joh, ze hebben daar helemaal
geen behoefte aan weer een kopie
van Sting of aan een tweede M.C.
Hammer. Doe maar gewoon, dan
doe je al gek genoeg. Want hoe Ne-
derlandser je bent. hoe beter".
Nol Havens is de zanger van VOF de
Kunst, een bandje zo gek als een
deur. (Zegt hijzelf). Een paar jaar ge
leden waren hij en de vijf andere le
den van zijn Brabantse band we
reldsterren dankzij het liedje 'Su
zanne' waar meer dan vijf miljoen
exemplaren van verkocht zijn:
„Het Nederlands is een prachtige
taal om in te zingen. En zeker als je
zulke schitterende teksten hebt als
de kinderversjes van Annie M. G.
Schmidt.
Ik had nog nooit van Dikkertje Dap
gehoord. En dat juffrouw Scholten is
gesmolten, omdat ze in de hitte op
de Dam ging zitten, wist ik ook niet.
Maar toen Aart Staartjes ons vroeg
of we daar in Sesamstraat iets mee
wilden doen, ging er een wereld voor
me open".
Leuke reacties
Nol heeft zijn achterstand intussen
aardig ingelopen, want hij zong met
de band een CD, een cassettebandje
en een single vol met lied van Annie
M. G. Schmidt: „En er komt nog
meer. We krijgen zoveel leuke reac
ties. Van kinderen, maar ook van ou
dere mensen die we blijkbaar een
groot plezier doen met die oude lied
jes uit de jaren vijftig.
We hebben de eenvoudige melo
dietjes in een nieuw jasje gestoken.
Je hoort nu in plaats van één piano
ook een gitaar, een trompet, een or
gel, een accodeon, violen en allerlei
rare geluidjes. Vooral bij het maken
van die geluidjes hebben we onze
fantasie kunnen botvieren. Want
hoe maak je een fluitketel op je in
strument, en hoe klinken vissen?"
Het mooiste compliment kreeg VOF
de Kunst van Annie M. G. Schmidt
zelf. Ze werd vorige maand tachtig
en had de CD van haar zoon gekre
gen: „Ze zei dat er* van genoten
heeft".
Voor wie Nol Havens en zijn band op
het podium wil zien: 19 juni in Oud-
Gastel.
AAGTEKERKE „Je moet goed weten, dat je
met kinderen uitgaat, je volledig aanpassen. Je
moet, hoe zal ik dat zeggen, de taal van een kind
kunnen spreken".
Dit zegt buschauffeur Jo Maljaars uit Aagteker-
ke. Al zo'n twaalf jaar doet 'ome Jo' de schoolreis
jes voor zijn firma.
Volgens hem is het rijden met kinderen een vak
apart. De helft van de chauffeurs is er niet ge
schikt voor. „Je moetje aan een kind net zo goed
kunnen geven als aan je kinderen thuis", vindt
hij. Als voorbeeld vertelt Jo, dat een meisje hem
vroeg mee te gaan waterfietsen. Ze kwam even
later weer terug en zei: „Ik ben al om een muntje
geweest". En toen is hij natuurlijk met haar in het
bootje gestapt!
Met eten en drinken in de bus heeft Jo geen pro
bleem. Dat regelen laat hij altijd aan de begelei
ders over.
„Maar wat ik niet snap is, dat ze vaak zoveel
snoep en eten en drinken meenemen", verzucht
hij. „Dat overgeven in de bus komt gewoon door
te veel snoepen en niet, omdat ze wagenziek
zijn".
File
Jo maakt ook wel mee, dat het programma van
het schoolreisje te overladen is. Dan vliegen ze
van het één naar het ander. Jo: „Dat komt nog te
vaak voor. De kinderen zijn een dagje uit en ze
moeten ook echt plezier kunnen maken".
Eén van de vervelendste dingen, die je kan over
komen is met een bus met kinderen in de file
staan. Dan is vijf minuten al heel lang. „Ik had
het vorig jaar bij de Heinenoordtunnel", vertelt
Jo. „Ik moest toen terug naar Bruinisse en ben
omgereden over Dordrecht. Ja, je moet blijven
rijden!"
De mensen vragen Jo vaak of z'n oren niet toete
ren na zo'n schoolreis, maar hij hoort het gewoon
niet. "Ik kan veel verdragen".
En hij kan ook vertellen. „Vorig jaar kwamen we
terug in Vlissingen. Een kind pakt zo'n busgor
dijntje, houdt het voor de mond en je weet wel. Ze
hebben dat gordijntje zo meegenomen en ik heb
het nooit meer teruggezien!"
Een kleine oogst aan verpakkingsafval foto Pieter Honhoff)
DEN HAAG De berg verpak
kingsafval moet veel kleiner wor
den. Minister Alders van milieube
heer maakte daarover onlangs een
afspraak met de Stichting Verpak
kingen en Milieu (SVM).
In het jaar 2000 moet er 10% min
der verpakkingsafval zijn dan in
1986. Bovendien moet 60% worden
hergebruikt. Het afval mag alleen
nog worden verbrand of herge
bruikt. Afval storten is er niet meer
bij!
En als dit nu niet lukt? „het is een
afspraak", zegt Henk Venner van
de Vereniging Milieudefensie. „Als
je je daar niet aan houdt, ga je met
elkaar praten en als dat niet helpt
kan je naar de rechter stappen".
Vorig jaar al startte Milieudefensie
een verpakkingscampagne. Door
de toename van het aantal super
markten is de berg verpakkingsaf
val enorm gegroeid.
Henk: „We hadden drie speerpun
ten: de wegwerppakken voor sap
pen en zuivelprodukten, de blis
ters en aluminium verpakkingen
zoals blikjes".
Met de leus 'Pak de fles, fles het
pak', probeerde men de mensen
over te halen melkflessen te kopen.
„Maar als je dan ziet, dat de consu
ment voor een fles melk twee dub
beltjes meer betaalt dan voor een
pak, dan loopt zo'n actie niet echt
goed", meent Henk.
Plastic tas
Voor supermarkthouder Cees Bi-
lius uit Haamstede ligt de zaak
heel duidelijk. „Je moet beginnen
bij de wortel en dat is de fabrikant
van de verpakking. Daar moet je
tegen zeggen wat mag en wat niet
mag. Ik werk graag mee, maar kan
in m'n eentje niks beginnen. Maar
een plastic draagtas hebben ze bij
mij nog nooit cadeau gehad!"
Duitsland heeft de verpakkingen
aangepakt door wettelijke maatre
gelen te nemen, waarbij herge
bruik verplicht wordt.
Ook zal er statiegeld worden inge
voerd voor wegwerpblikjes, ver
pakkingen van was- en schoon
maakmiddelen en voor verfbus-
sen. Waarom kan dat in Nederland
niet?
„Henk Velder: „Wij hebben hier
een praatcultuur. We stikken van
de adviescommissies, die allemaal
grijze oplossingen bedenken. Om
dat we zo tolerant zijn!"
RENESSE - De staatssecretaris
van Volksgezondheid en oud-Re-
nessenaar Hans Simons opende on
langs het vakantiehuis Thuredrith.
De bungalow is bedoeld om jonge
kankerpatiëntjes en hun familie een
kans te geven er echt even uit te
kunnen zijn. Hij staat op het terrein
van de C.J.V. aan de Rampweg in
Renesse.
Bart Schot uit Zierikzee, al dertig
jaar voorzitter van de C.J.V.„De
bouw van het vakantiehuis is een
gezamenlijk initiatief van de Lions-
club Thuredrith (oudste naam van
Dordrecht) en de C.J.V. Zij hadden
het geld en wij de ruimte".
De vergunning voor de bouw was
geen probleem. Schot: „De gemeen
teraad stond er unaniem achter en
dat komt niet vaak voor!"
Golfwedstrijden
Toen het licht eenmaal op groen
stond, is men voortvarend te werk
gegaan. En het resultaat mag er we
zen. „Een schitterend ingerichte,
houten bungalow met werkelijk al
les erop en eraan," vertelt Schot,
„alle denkbare elektrische appara
tuur van cd-speler tot magnetron,
geen drempels, een telefoon en zelfs
het tuinameublement is niet verge
ten."
Om het geld voor de bouw bijeen te
krijgen, heeft de Lionsclub golfwed
strijden georganiseerd. Er is ook
veel geschonken door verschillende
instanties.
Schot: „En wij regelen nu het onder
houd van het huis, zoals de schoon
maak".
Veel belangstelling
Voor de bezetting van de bungalow
zorgt de Stichting Gaandeweg uit
Arnhem. Gaandeweg bestaat sinds
1988 en stelt zich ten doel jonge kan
kerpatiënten in gezinsverband zon
der geldelijke vergoeding een goede
vakantie te bieden.
Schot: „Het klikte meteen tussen
ons. Gaandeweg heeft goede con
tacten met de ziekenhuizen. Ze zijn
begonnen met drie vakantiehuizen
en nu hebben ze er al veertien".
De belangstelling voor een week
gratis Thuredrith is zo overweldi
gend, dat er al voor een jaar volge
boekt is. „En ons C.J.V. kamp is ook
al volgeboekt", glundert Schot.
