WIELEN Molen aan de wandel Het ergste is zielig doen Mollen mollen de weg Mysterie Bilspieren zwellen en slinken Scheuren langs de rekken DINSDAG 9 OKTOBER 1990 Een lekke band is voor meneer Melis uit Gapinge een pittige schadepost. De prijs? „Achttienhonderd gulden per stuk", vertelt hij. „Een dure grap, zeker als je be denkt, dat er onder de dieplader 24 wielen zitten". Het gevaarte wordt gebruikt voor heel zwaar transport. „Alles wat groot is vervoeren wij", legt hij uit. „In de loop van de jaren hebben we al heel wat vreemde vrachtjes gehad. Zoals bijvoorbeeld de molen van Se- rooskerke (W.). Die moest driehonderd meter verplaatst worden. Geen probleem, de zaak liep letterlijk op rol letjes". Het vervoer van zulke uitzonderlijke vrachtjes wordt vaak begeleid door motorpolitie. Meneer Melis: „Vaak kunnen we maar stapvoets rijden en beslaan de hele breedte van de weg. Bovendien moe ten we vaak kilometers omrijden. Niet elke weg kan het gewicht van zo'n 70 ton dragen. Ook viaducten, bruggen, spoorwegovergangen zijn voor dit soort transport lastige obstakels. Trouwens, bomen en lantaarnpalen kun je ook niet even uit de grond halen om te passeren." Afgelopen zomer heeft hij nog een ritje gemaakt met een boot. „De botenbouwer had het schip gebouwd op een stuk land bij een boerderij", vertelt hij. „Een echte Zeeuwse hoogaars. Voor de tewaterlating moesten we het schip naar de haven vervoeren". „Dat heeft heel wat zweetdruppeltjes gekost. De diepla der zakte met schip en al tot de assen in het drassige land. Een schipbreuk in het weiland dus". Bulldozers, kranen, een molen en zelfs de tank bij West- kapelle, alles wordt vervoerd op de dieplader. Met vier entwintig reuzenwielen gaat meneer Melis met elke vracht aan de rol. Ongeacht hoe groot die is. Dieplader met 24 reuzenwielen (foto Lex de Meester) Ongeveer 450 kilometers fiets pad slingeren zich door Zee land. De helft daarvan valt on der de zorg van de provincie. Een hele klus. „Omdat het fiet sen steeds toeneemt moeten er zoveel mogelijk goede fiets- voorzieningen zijn", vindt Kees Lindenberg, die werk zaam is bij provinciale water staat. „Voor de veiligheid moet een fietspad breed genoeg zijn en de berm tussen het fietspad en de rijweg zo groot mogelijk. Zo niet dan signaleren wij een ge vaarlijke situatie Asfalteren Is daar het fietspad Koudeker- ke-Middelburg een voorbeeld van? Gemiddeld 1800 fietsers hobbelen er dagelijks over de verzakte tegels naar school of werk. „Die slechte staat komt door de bomen en door de mollen", legt collega Bakx uit, die bij dezelfde dienst werkt. „Het beste zou zijn om zo'n pad te asfalteren, maar omdat er nog al wat leidingen onderdoor lo pen is dat onmogelijk, en om bomen weg te halen is onver koopbaar. dat doet te veel pijn. In Wageningen onderzoekt men nu wat er tegen opdringe rige boomwortels en mollen ge daan kan worden". Nog even geduld dus. Stoplicht Gelukkig kunnen de twee he ren ook veel positiefs melden. Dat de Oude Vlissingseweg van Middelburg naar Souburg- autovrij gemaakt en en nu dus alleen voor fietsers is. „En bij Vrouwenpolder en Borssele zijn kostbare fietstunnels aan gelegd". Het woord stoplicht blijkt heel ouderwets: „De President Rooseveltlaan in Middelburg- is voorzien van een verkeersre gelinstallatie die direct op groen springt als je gesigna leerd wordt door de speciaal in het wegdek aangebrachte lus sen of een infraroodkijker". Ze blijven hun best doen voor veilige oplossingen. „Maar voor veel fietsers lijkt de korste weg de beste. Daardoor krijg je vaak gevaarlijke situaties. gedicht Reuze cirkels GROOT in 't graan. Tollend slaan ze 't koren plat. Zo zeker, dat de hemel maar weer in wordt gestaard. Nog nooit iets te meten, niets te weten. Slechts een jaarlijkse foto ergens goed diep bewaard. Marina van den Boogaart Rollerskaters Robert Nijsen (links) en Jeffrey Rademaker: wij moeten het op eigen kracht doen (foto Ruben Or eel) Een mountainbiker inhalen, er heel even naast blijven rijden en dan voorbijgaan... daar genieten Robert Nijsen en Jeffrey Rademaker reus achtig van. En zo'n sportieve fietser echt helemaal onderuit halen doen de twee achttienjarige jongens uit Vlissingen door een tijdje naast hem te gaan rijden met hun walkman op het hoofd: lekker swingend en soe pel over de weg dansend. „Zo iemand weet niet wat hij ziet", zegt Robert. „Hij heeft ons niet ho ren aan komen en dan ineens twee gasten op acht gekleurde, klein wiel tjes naast je - dat doet heel zeer". Boodschappen Jeffrey heeft er geen moeite mee dat zij even later op hun beurt steevast voorbij gereden worden: „Wij moe ten het op eigen kracht doen en een mountainbike heeft al gauw acht tien versnellingen". Robert en Jeffrey zijn fanatieke rol lerskaters. Ze rijden kilometerslan ge tochten, steken bewonderende wandelaars de ogen uit op de boule vards van Vlissingen en Knokke; ze Badpakken springen op straat met hun rol schaatsen aan hoger dan met sport schoenen in de gymzaal en doen - sneller dan het geluid - skatend zelfs boodschappen bij V D en'de He- Als mensen vervelend commentaar leveren gaat het volgens Robert al tijd om Opel Manta-rijders: „Je kent ze wel, van die types met stekeltjes van boven en een matje van achte ren. Die kunnen het nooit laten om wijf te roepen of mietje. „We zijn nog nooit zo'n winkel uitge stuurd", zegt Jeffrey. „Ik denk dat de mensen het wel een leuk gezicht vinden als ze ons tussen de rekken door zien zweven. En we maken na tuurlijk niks kapot". De mooiste dag beleefden Robert en Jeffrey deze zomer aan het strand: „We waren skatend naar het strand gegaan en toen we daar in het zand lagen, kwamen twee aardige meisjes vragen of ze ook eens mochten. En wij zeggen nooit nee. We hebben ge noten". „Kun je het je voorstellen? Twee mooie meisjes in schitterende bad pakken op onze rollerskates. En wij maai* kijken". Buikpijn is iets voor de dokter, de tandarts helpt je van je kies pijn af, maar als je veel fietst en billenpijn hebt kun je maar het best naar de fietsenmaker stappen. „Zadelpijn is een kwestie van een verkeerd zadel", zegt Hans van De Wielerwinkel in Vlissin gen. „Op een te breed zadel zit je met je volle gewicht bovenop je bilspieren die juist vrijuit moeten zwellen en slinken. En een breed zadel met naden én van plastic is de goden verzoe ken. Zo'n zadel schuurt je vel kapot en neemt geen vocht op. Het zweet in je kruis kan niet weg en dat veroorzaakt de vre selijkste kwellingen". (Zadelpijnpatiënten die voor goed van hun ongemak af wil len, krijgen van Hans een gel zadel met siliconenpap voor geschreven). Spaken vlechten Hans werd geboren in de fiet- senzaak van zijn vader die na zijn pensionering een compu tergestuurde machine uitvond waarmee je in minder dan één minuut alle spaken in een wiel vlecht: „Dat was vroeger een vervé lend karwei. Maar ook een fiets verkopen is tegenwoordig veel leuker". „Bij mijn vader kon je kiezen uit een zwarte fiets, een don kerblauwe of een donkergroe ne. Moet je bij mij kijken. Schitterend gekleurde, techni sche wondertjes zijn het. En er is nog veel meer mogelijk". „De Amerikaanse hybridefiets gaat het volgend jaar helemaal maken. Die heeft alle goeie din gen van een racefiets maar ook alle pluspunten van de moun tainbike". „Op zo'n fiets door Zeeland rij den en dan ook nog met een elektronische versnelling... dat is een hemels geluk". Dicht wiel Of daar een dicht achterwiel bij hoort? „Welnee, zo'n wiel is een feestelijk gezicht, maar het helpt niks. En in je voorwiel is het zelfs levensgevaarlijk. Bij een beetje zijwind waait het stuur je zo uitje handen". „Pasgeleden vloog ik uit de bocht in m'n rol stoel. We haden gym en iemand z'n voet kwam tegen m'n wiel. En hup daar ging ik. Languit voorover", vertelt Inge Caljouw (12) uit Vlissin gen. Inge zit als enig gehandicapt meisje op een ge wone basisschool: de Van Duyvenvoorde- school in Oost-Souburg. Hoe bevalt dat? „Goed", zegt Inge. „Vijf jaar geleden kwam ik op de Van Duyvenvoordeschool. Daarvoor zat ik op Zonneveld. Dat is een school voor gehan dicapte kinderen in Oostkapelle". „Hier in Souburg moesten ze eerst een helling bouwen. Anders kon ik niet binnenkomen met m'n rolstoel. Ook heb ik een eigen w.c. En in de klas zit ik op een speciale stoel". „Ik doe gewoon met alles mee. Ook met gym. De meester verzint voor mij vaak speciale spel regels". Pesten Hoe reageren de andere kinderen? „Eerst kwamen ze allemaal om me heen staan. Nu niet meer. Nu word ik zelfs gepest af en toe. Of ze helpen me als ik dat wil". Corina van Bodegraven (12) is haar vriendin. Corina: „Als ik m'n schrift ga halen bij de mees ter neem ik Inges schrift ook altijd mee. Met die rolstoel is zo'n gedoe in de klas". Waar baal je van? Inge: „Als ze vragen hoe oud ik ben. Want dan bedoelen ze eigenlijk dat ze me klein vinden. Het ergst is zielig doen. Maar dat doen ze hier niet". „Na schooltijd gaat Inge vaak in haar elektrische rolstoel zitten", vertelt Corina. „Ik kruip dan voor de lol in haar gewone rolstoel. Inge trekt me dan door de straat. Lachen joh".

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant katern Krullebak (1981-1999) | 1990 | | pagina 2