De slag te pakken Waar is Schanulleke gebleven? Citroensmaak is de numero uno Weerpraatjes Amerikanen kopen meest Schat 2 DINSDAG 12 JULI 1989 Peter Hille en zijn Italiaanse vrouw Daniela Chine se leven van ijs. Duitse Peter is namelijk van beroep een Italiaanse ijskoning. Zodra het in de rest van. Europa ijstijd wordt gaat hun zonnige huis in Italië op slot. Dat is zo vanaf Pasen tot na de herfstvakan tie. Samen hebben ze over de grens al heel wat klaarge maakt en opgeschept. De enige echte Italiaanse ijs jes dus. Sinds twee jaar strijken ze in de Vlissingse Wal- straat neer. Per seizoen werken ze enkele duizen den liters van het koude spul over de toonbank. „Eigenlijk verkoop ik de bruidsschat van Daniela", zegt Peter. „Toen we trouwden kreeg ik tegelijk de geheime recepten van de familie cadeau. De Chine- ses zijn al generaties lang bezig met ijs. Eigenlijk vanaf het begin. Want het eerste ijsje is pas 120 jaar oud. Nee, geen stracciatella met stukjes chocola. Citroensmaak was echt numero uno". De beste ijsklanten zijn kinderen. Bij de volwasse nen staan de Amerikanen vooraan. Dan Duitsers, daarna Italianen. Als laatste komt Nederland. Peter: „Jammer dat de mensen zo weinig weten van ijs. Ze vragen vaak of je ook 'vers soft-ice' hebt. Nou nee, want dat komt slechts af en toe uit een fabriek. Enkel Italiaans ijs wordt dag-in-dag-uit vers ge maakt. Zonder kleurstoffen of andere troep. Als ik dus ergens ijs eet moet het wel een echte Italiaanse zijn". Volgens Peter wordt ijs op kleur verkocht. Hier volgt de ijs-top-vijf: 1 wit-citroen; 2 geel-vanille; 3 beige-hazelnoot; 4 roze-aardbei; 5 groen-pistache. Een ijselijk nieuwtje is tomaten- en spinazieijs. Pri ma kleurtjes toch? Op de kaart (die onze familie al eeuwen bewaart) staat dat, 'wel dertigh spaaden diep is verborghen eenen schat' O, als ik eens wist KLONK! een kist!! Marina van den Boogaart Als het volgende week donderdag regent kun je mooi weer voor de rest van de vakantie wel verge ten. Tenminste, als dit oude weerrijmpje waar is: Regent het op Sint Margriet, dan regent het zes we ken dat het giet. Gelukkig heeft Henk van Dorp heel wat meer ver stand van weer. Henk van Dorp..? Die van het jour naal op de televisie? Precies, die en daarvan en van het KNMI. Hij veranderde het boek Beestenweer - over het hoe en waarom van onweer, zon en sneeuw van de Amerikaanse schrijver Franklyn M. Branley zó dat het een informatief boek geworden is over het weer in het algemeen èn over het weer in ons land. Je komt dus interessante dingen te weten over ha gel, hondeweer, mist, regen, storm, tornado's, wind, wolken en al die andere zaken, die het weer bij ons tot zo'n populair gespreksonderwerp maken. Waarom mensen die in de grote stad wonen en werken zulke bleekneuzen zijn. Wat smog is en hoe je de luchtvervuiling kunt verminderen. Hoe je het weer voorspelt door naar de wolken te kijken en de ivindrichting in de gaten te houden. Over natte en droge plekken op aarde, de Elfste dentocht, kikker- regen en een menselijke hagel steen. Voor wie meer wil met het weer dan er over mee kunnen praten, kan ook nog leren hoe je de grootte van regendrupppels opmeet en een regenmeter, windrichtingwijzer en ivindsnelheidsmeter maakt. Met wat paperclips, limonaderietjes en kleine doos jes kom je een heel eind. De grappige tekeningen van True Kelley leggen al les bovendien duidelijk uit. Het boek kost 22,90 en wordt uitgegeven door Van Goor, Amsterdam. „Veel kinderen hebben een stripfiguur als vriendje. En door strips te lezen le ren kinderen fantaseren, want in strips gebeuren dingen die in het echt niet kunnen". Voor Dorien Zelders, die in het Zeeuws Museum werkt, was dit een reden om een grote tentoonstelling over Suske en Wiske naar Middelburg te halen. Op 47 panelen is de geschiedenis van de populaire stripfiguren te zien. En die van anderen, allemaal getekend door de bekende striptekenaar Willy Van- dersteen. Ongeveer 40 jaar geleden tekende deze zijn eerste Suske en Wiske. „Maar ze zijn altijd jong gebleven", zegt Dorien, „nog nooit zijn ze zoveel gelezen". Museumstrip Ter gelegenheid van de tentoonstelling komt er ook een speciale museumstrip uit: „Veel Suske en Wiskestrips begin nen in een museum. Daardoor kwamen we op het idee om voor ons museum ook zo'n strip te laten maken. Daardoor ra ken kinderen vertrouwd met de voor werpen in het museum". De strip gaat over de raadselachtige verdwijning van Schanulleke. Door een zoekactie in het museum, waarbij aller lei vreemde dingen gebeuren, kan het raadsel worden opgelost. Wie Suske en Wiske echt wil zien (met Schanulleke) moet vrijdagmiddag 15 juli naar het museum gaan. Dan wordt de tentoonstelling geopend, die verder tot 27 augustus te bezichtigen is. Met deze tentoonstelling heeft Dorien bewezen dat een museum ook leuk kan zijn voor kinderen. „En zeker niet alleen als het slecht weer is", voegt ze daar nog aan toe. De entree is één gulden en dan krijg je de strip gratis. Kijk je je ogen uit en kun je ook nog een prijs winnen. Als dat geen vakantie is.... Ik heb erg lastige ouders. Ze nemen me namelijk se rieus. Zelfs als het me niet goed uit komt. Zoals nu: lekke band. ,Ja Bram", zegt m'n moeder dan. ,Je lapt 'ni maar zelf. Je wilt toch geen klein kind meer zijn. Bandenlap pen dus. Grote vent zijn". Dat soort gedoe dus. Fiets op z'n kop. Ventiel eruit. Ban denwipper tussen velg en band. Bin nenband eruit. Het lijkt wel een opera tie. Band oppom pen. Emmertje wa ter. Band erin ronddraaien. Ondertussen denk ik aan de vele fiets tochtjes naar het strand. Lekker na school even naar zee. Blub, blub, blub. Gat gevonden. Operatie geslaagd. Even een proef- ritje. Is dit nu zo'n slechte weg? Nee, hij staat weer plat. Ma ziet me komen. Ik zet m'n zieligste gezicht op. Lopen naast je fiets, is zelfs helemaal geen gezicht. Kom maar hier, Brammetje". Ma haalt de band eraf. Langzaam haalt ze een glim mend ding uit m'n band. „Die ban- denivipper wilde graag nog even meerijden van bin nen". En daar sta je dan. slag heb je nog niet zomaar. En je moet je ook goed kunnen concen treren". De meeste kinderen die komen spe len zijn op vakantie in Cadzand. Maar er zijn ook vaak dagjesmen sen of schoolgroepen uit de buurt. Voor meneer Van de Luyster is het allemaal hetzelfde: „Voor een paar gulden kun je je een hele middag vermaken, waar kom je dat tegen woordig nog tegen?" Marleen uit Waterlandkerkje is net 8 jaar geworden. Samen met een paar vriendinnen heeft ze haar ver jaardag al golfend gevierd. Tot gro te tevredenheid. „Het leukste was die baan waar het balletje door een hele lange tunnel ging. En de laatste baan was het moeilijkste. Als je dan eindelijk de bal in het gaatje had, kwam die niet meer terug". „Ja, je hebt ook wel eens lastige mensen. Zeuren dan, dat het te duur is. Dan heb je het bedrag al aangesla gen op de kassa en dan nemen ze het toch niet!" Aan het woord is Carolien v. d. Maas (15) uit Haamste de. In de vakantie werkt zij in de kiosk in het restau rant van de Delta Expo op Neeltje Jans. „Ik hoorde van m'n vader, dat daar misschien werk was. Toen heb ik de baas opgebeld, en ik mocht komen". In de kiosk worden talloze souvenirs verkocht: hand doeken, Zeeuwse babbelaars, aanstekers Toen Ca rolien geleerd had, hoe ze de kassa moest bedienen, kon ze aan het werk. „Het meest verkopen we kaarten en postzegels", ver telt Carolien. „Omdat er hier geen postbox is nemen wij de kaarten mee en posten ze zelf. Service van de zaak!" Carolien heeft een normale 40-urige werkweek. Ze werkt van 10 uur 's morgens tot 6 uur 's avonds, 5 da gen per week. De klanten van Carolien komen uit heel de wereld. Maar ze kan ze best te woord staan. Carolien: „Ik ga naar 5 atheneum en ik heb alle talen gehad. Niet dat ik vloeiend Frans, Duits of Engels spreek, maar ik red me er mee". Het koopgedrag van de mensen verschilt nogal. De jeugd koopt vooral knuffelzeehondjes, oudere men sen handdoeken en lepetjes. En de buitenlanders? „De Amerikanen kopen het meest", zegt Carolien. „Van een lampje, gemaakt van een schelp kopen ze er soms wel 10 tegelijk!". En enthousiast vervolgt ze: „Ik vind het heel leuk werk. Ik verheug me er echt op!" Zwemmen in de golven van de branding of golfen op een echte golfbaan: het is maar één letter ver schil en toch eens iets heel anders. In Zeeland zijn er nogal wat golfba nen waar je voor een lekker partij tje terecht kunt. In Cadzand-bad bijvoorbeeld, bij de minigolfbaan Rainbow. Een terrein aan de ver nieuwde boulevard met wel 18 schillende wedstrijdbanen. Voor wedstrijdspelers zijn er spel regels gemaakt. Voor elke slag die je maakt telt één punt. Degene die aan het eind de minste punten heeft is dus de winnaar. „Maar de meesten spelen niet om te winnen, gewoon voor de ont- „Golfen is een gezellige, rui sport", zegt meneer Van de L ter, die al 8 jaar eigenaar is 'Rainbow'. „En zeker ook voor kin deren, iedereen kan het!" „Het beste is om de banen in kleine groepjes te doen, anders moetje te lang op je beurt wachten. En het is ook niet leuk om alles af te rennen. Met z'n vieren kun je best anderhalf uur over alles doen". spanning", meent Van de Luyster. Als er kinderen komen die nog nooit gegolfd hebben, doet hij voor hoe je de stick vasthoudt en hoe je het beste kunt slaan. „Iedereen kan natuurlijk slaan, maar de goeie

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant katern Krullebak (1981-1999) | 1989 | | pagina 2