Kinderen zie ik echt niet zitten
Meiden, een spijker haal je
niet met een zaag uit hout
De Russen
hebben nu
weer iets
te kiezen
Bewonder een
schilderij ook
eens van de
achterkant
NIEUWE KOERS
I Durf
CURSUS TECHNIKA-10 IN VLISSINGEN
MOSKOU - De Sovjet-Unie bestaat
72 jaar. Voor het eerst waren er echte
verkiezingen. Het land stond op z'n
kop. De uitslag was duidelijk: de
I Russen willen meer veranderingen,
net als hun leider Gorbatsjov.
Maar hoe verander je een land, dat
het oude communistische systeem
gewend is. Een land dat 650 keer zo
groot is als Nederland. Een land
waar zo'n 100 talen gesproken wor
den.
Wie kent Rusland beter dan een ech
te Russin. Zoals mevrouw Harms uit
Vlissingen. Nina Tscherwjakowa is
haar eigen naam.
Ze kwam 44 jaar geleden vanuit
Rusland naar Zeeland. Hoe gaat het
nu met de Sovjet-Unie?
„Beter dan het geweest is", zegt me
vrouw Harms. „Die Gorbatsjov
heeft pas durf, ondanks de tegen
werking van de oudere communis
ten.
Ik ga elk jaar naar Rusland. De
kranten en tijdschriften zijn veel be
ter geworden. Je leest nu ook over de
fouten van de regering. Op de t.v.
zeggen mensen nu echt him mening.
Op de radio hoor je vaak popmuziek
uit het Westen. In Rusland kun je nu
naar Amerikaanse zenders luiste
ren".
Veelbezoek
- Is het moeilijk om Rusland binnen
te komen of eruit te gaan?
„Dat wordt nu makkelijker", zegt
mevrouw Harms. „Russen kunnen
nu zelf naar het buitenland. De laat-
|Ste zomers krijg ik veel bezoek van
Russische vrienden.
Journalisten uit Rusland mogen nu
de rest van de wereld laten zien. Je
leest niet meer dat het Westen slech
ter is".
- Wat merkje op de scholen?
„Ik luister vaak naar de Russische
schoolradio. De kinderen krijgen nu
eerlijke berichten.
De geschiedenisboekjes worden
herschreven. Er komen ook slechte
dingen van de Sovjet Unie in. De leu
gens gaan eruit.
Ik vind wel dat de leerkrachten nog
te veel macht hebben. Ouders zijn er
bang voor.
Maar ja, dat is al 72 jaar zo. Dus dat
verander je niet ineens".
VLISSINGEN „Eerst de havo afmaken, dan
het atheneum en dan bij de marine stuurman
worden. Liefst le en misschien wei kapitein",
zegt Martine (13). Zij praat samen met Bart (14)
en Jeroen (14) over hun toekomstverwachtin
gen.
Ook die willen graag hun school afmaken en na
studeren een goeie baan vinden. „Het kan me
niet zoveel schelen welke baan", zegt Bart. „Als
ie maar goed is".
En Jeroen vult aan: „Ik zou het liefst een eigen
bedrijf runnen. Dan heb ik zelf alles te zeggen".
De jongens zien zichzelf later wel in een gezin.
Jeroen wil wel twee kinderen, maar Bart vindt
één kind al zat. Martine denkt daar heel anders
over.
„Voor mij geen gezin. Ik ben meer iemand, die
in z'n eentje blijft. En kinderen zie ik helemaal
niet zitten. Als je alleen al naar m'n zusje kijkt,
dan word je al gek!"
Privé-kliniek
Na de baan en het gezin wordt er gesproken
over de gezondheidszorg. Wat verwachten ze
daarvan?
Bart: „Ik denk, dat ze steeds meer ziekten zul
len kunnen bestrijden. Dan zal het dodental la
ger worden en de vergrijzing neemt toe".
Martine: „Er zullen veel privé-klinieken komen
voor mensen met een hoog inkomen. En de
mensen met een laag inkomen moeten zich
maar met een slecht zieknhuis behelpen".
Jeroen: „Het zal wel verbeteren, maar er zullen
ook weer nieuwe ziekten uitbreken. Aids zullen
ze over 20 jaar wel opgelost hebben, maar dan is
er misschien weer iets anders".
Computers
En wat zien ze als heel belagnrijk voor de toe
komst?
Voor Bart is dat informatica Hij denkt, dat de
wereld gaat draaien op computers.
Martine ziet het voor zichzelf wel zitten, maar
verschil tussen rijk en arm en milieuvervuiling
ziet ze nog lang niet verdwijnen.
Jeroen hoopt, dat de werkloosheid wel mee zal
vallen, omdat er veel minder kinderen geboren
worden.
Nu maar afwachten, wat er van al deze ver
wachtingen uitkomt!
Petra Timmerman helpt (v.l.n.r.) Silvia Franse, Dorinda Bos en Bianca Schones een handje.
VLISSINGEN - „We vinden dit
zo'n leuk project en de meiden ook,
dat we er nog wel jaren mee door
willen gaan", zegt Gwendoline Pie-
terse enthousat.
Zij werkt bij de Stichting Sociaal
Kultureel werk in Vlissingen. Ze
heeft het over: 'Technika-10'. Dat
is een landelijk projekt, waarbij
meisjes in de leeftijdsgroep van
10-13 jaar technische vaardighe
den kunnen leren.
„Vorig jaar zijn we met Technika-
10 gaan meedoen", vertelt Gwen
doline. „Met een aantal vrijwillig
sters moesten we eerst zelf een in
tensieve cursus volgen over hout-
bewerken en elektro.
De cursussen worden gegeven in
de buurthuizen van Vlissingen en
Oost-Souburg: Aldegonde, de Pa
raplu, Scheldebuurt en de Zwaan.
Als je aan een crusus wilt mee
doen, kost je dat maar één gulden
per keer. Het is in het begin nog wel
even wennen.
Leidster Alide Strenk daarover:
je moet echt van de gronf af aan
beginnen. Uitleggen wat een zaag
is en een verstekbak. Hoe je een
spijker in een stuk hout moet
slaan. En ook, dat je die spijker er
niet met een zaag uit moet halen!
Ik vind het hartstikke leuk werk en
de meiden steken er veel van op".
Zenuwspiraal
Leidster Karin Hamelink vult aan:
„De meiden maken al leuke din
gen. Die nemen ze dan vaak mee
naar school en houden er een
spreekbeurt over. Laatst hebben
ze bij elektro een zenuwspiraal ge
maakt. Dat was lachen! Hij deed
het heel goed en thuis hebben ze er
verwoed mee gespeeld".
Het blijft niet bij houtbewerken en
elektro. Ook andere technieken
staan op het programma.
„Binnenkort gaan de leidsters een
computercursus volgen", zegt
Gwendoline. „We hebben 5 com
puters ter beschikking, zodat we
10 meiden tegelijk les kunnen ge
ven. Er staat ook een cursus me-
taalbewerken op het programma".
Technika-10 kost natuurlijk geld.
In Vlissingen is dat mooi geregeld,
want de gemeente heeft de porte
monnee flink opengetrokken.
Gwendoline: „wij zijn de enigen,
die zoveel subsidie krijgen. Uit het
emancipatiepotje. En daarom
gaan we lekker door!"
MIDDELBURG - Elk schilderij
heeft een achterkant, en daar kun je
zaterdag en zondag in het Zeeuws
Museum in Middelburg onmogelijk
aan voorbij.
De deuren staan dan vanwege het
Nationaal Museumweekend wagen-
tijd open en behalve gratis genieten
van mooie dingen, kun je er Wim de
Maat van half een tot half drie bezig
zien met het restaureren van schil
derijen die hard aan een opknap
beurt toe zijn.
„Dat er in ons land nog zo veel oude
schilderijen over zijn, mag wel een
wonder heten", zegt hij. „Oorlogen,
overstromingen, brand, moedwilli
ge vernieling en nog meer rampen
hebben schilderijen soms ernstig
beschadigd".
Zelfs als ze in de loop van de tijd on
aangeroerd gebleven zijn, is het no
dig ze van tijd tot tijd onder handen
te nemen. „Zonlicht en luchtvervui
ling kunnen een schilderij zo verge
len en verdonkeren dat er bijna niets
meer op te zien valt".
Poetsdoeken
Wim de Maat gaat tijdens zijn de
monstraties niet in de weer met ge
heimzinnige stoffen en poetsdoe
ken. „Dan zou ik het publiek iets la
ten zien dat maar een heel klein on
derdeel van een restauratie.
Restaureren is een heel precies werk
en begint altijd met langdurig stil
staan bij de achterkant van het
schilderij. Daar kom je te weten hoe
de schilder destijds te werk gegaan
is, en watje moet doen om er voor te
zorgen dat je kunt blijven zien hoe
het toen door hem gemaakt werd.
Een schilderij uit de zeventiende
eeuw mag na een reparatie niet
spiksplinternieuw geworden zijn".
Spulletjes
Ook in het Stedelijk Museum van
Vlissingen hoopt men tijdens het
Nationaal Museumweekend veel
(jonge) bezoekers welkom te mogen
heten.
Zaterdag kun je er zelfs met je eigen
waardevolle spulletjes terecht. Des
kundigen vertellen je tussen twee en
vier uur graag wat zij er van weten.
In het Museum voor Zuid- en
Noord-Beveland in Goes wordt 15
april tussen kwart over een en kwart
voor vier de al honderden jaren oude
kralenbreikunst gedemonstreerd.
