GEKNIPT
Wat heb ik een dors
Spuit die zeikerds van het schip af
Spiegel
IVfVwvf
ifiuci all iiv/u
Zwart-wit
is veel
goedkoper
Doe het maar kort en recht naar voren
„Er gaan er natuurlijk ook wel an
ders kapot: door het vele lezen. Wijn,
koffie, regen.
Wat ook nog wel eens voorkomt is,
dat iemand vloeken in een boek
doorstreept. Een ander zet die er
toch weer boven. En weer een ander
zet erbij 'moet dit nou?'.
Zo'n boek is dus rijp voor de prulle-
bak.
Soms ook gekke dingen. Laatst had
een hond een boek half opgevreten.
Het boek ging over 'Hoe je je hond
manieren kunt leren'. Die eigenaar
schaamde zich rot."
Rekening
„Als we zien dat iemand een boek
kapot maakt krijgt hij een rekeni®
Maar ja, het probleem is dat jetat
meestal niet ziet.
Je moet de bibliotheek gebruiken
als je eigen boekenkast," zegt Mine-
ke. „Ik weet heus wel dat niet ieder
een daar even zuinig op is. Maar nie
mand knipt toch in zijn eigen ency
clopedie?"
gedicht
DINSDAG 13 SEPTEMBER 1988)
Michelle (14), dochter van Kees,
knipt ook graag foto's.
Michelle: „Toen ik negen was
maakte ik vooral table top fo
to's. Dat gaat met poppen".
Eerst fotografeer je bijvoor
beeld een slapende pop. Dan
een foto van een pop die wakker
wordt. Dan een pop die eet. En
zovoort. Zo kun je je eigen fo
toverhaal maken".
Onscherp
Fotograferen kinderen veel?
Kees: „Wel oudere kinderen.
Vooral foto's van schoolreisjes
of gekke plaatjes. Helaas is
meer dan de helft onscherp".
„Dat komt omdat ze de camera
bewegen bij het afdrukken.
Eerst goed kijken door het zoe
kertje en dan rustig afdrukken".
Kleur
Welke fototoestellen zijn ge
schikt voor kinderen?
„Tegenwoordig heb je quick
snaps. Dat zijn wegwerptoestel-
letjes. Ze kosten 15,-. Je kunt
er 24 foto's mee maken. De kwa
liteit is best goed".
„Verder zijn er gewone toestel
len tussen 70.- en 200,-".
„Het is jammer dat iedereen
kleurenfoto's maakt. Zwartwit
is voor kinderen veel goedko
per".
„Je kunt zelfs leren om je eigen
filmpjes te ontwikkelen en af te
drukken. Dat kan een gezonde
verslaving worden".
Maar de hamvraag blijft: Hoe
kun je met een rond gaatje een
vierkante foto maken.
„Het laatste jaar had ik wel 5 keer
keelontsteking gehad", zegt Natas-
ja Raaymakers (11) uit Zierikzee.
„Toen ontdekten ze, dat m'n keela-
mandelen eruit moesten.
Ik was hardstikke zenuwachtig voor
de operatie, maar m'n moeder
mocht gelukkig mee en ze zijn heel
erg aardig voor me geweest.
Amandelen zijn heel belangrijk.
Vooral de neus(l)- en de keel
(2)amandelen.
Als je inademt, zitten er in de lucht
bacillen. Je amandelen zorgen er
voor, datje van die bacillen niet ziek
wordt. De cellen van je amandelen
'eten' die bacillen op.
Maar soms moeten je amandelen zo
hard 'vechten' dat ze er ontstoken
van worden. En dan worden ze ge
knipt of gepeld of geschrapt! En dat
is zeer pijnlijk!
Natasja werd vorige week in het zie
kenhuis in Zierikzee behandeld.
„Eerst kreeg ik vies, zoet spul in m'n
mond om wat rustig te worden. En
in de operatiekamer moest ik in een
soort ballon van rubber ademen en
dat stonk heel vies. Daarna was ik
meteen in slaap".
Dorst
In het ziekenhuis mocht haar moe
der bij haar blijven tot de narcose.
Dus in de operatiekamer!
Natasja: „Toen ik weer wakker
werd, zag ik meteen m'n moeder. Ik
had zo'n pijn in m'n keel en ik had
erge dorst en ik moest ook nog hui
len en dan is het heel fijn, datje moe
der erbij is".
Natasja moest één nacht in het zie
kenhuis blijven en ze is gelukkig
weer snel opgeknapt. „Ik heb niet zo
goed geslapen", zegt ze. „ik moest
veel drinken en ook ijs eten. Wate
rijs, geen soft ijs hoor! Natasja heeft
een goeie raad voor kinderen, die
ook geopereerd moeten worden:
„Maak je niet te zenuwachtig en
praat er veel over met je ouders. Dat
helpt!"
„Ze hangt nu waarschijnlijk boven
iemands bed." Mineke Maljaars
steekt haar vinger dooreen gatwaar
eerst Marilyn Monroe stond. „Hier,
dit kattenboek. Er zijn wel acht
bladzijden zomaar uitgescheurd.
Zonde, het was net nieuw. Nu kun
nen we het wel weggooien."
Mineke is hoofd algemene dienst
verlening van de Zeeuwse Biblio
theek. Ze heeft zomaar eens een sta
pel 'geknipte' boeken gepakt. „Het
zijn vooral fotoboeken. Honden,
katten, paardenplaatjes. Oorlogs
schepen, vliegtuigen. Filmsterren,
sport.
„Er worden ook wel eens plaatjes
voor een werkstuk geknipt. Maar
dat komt toch minder voor geluk
kig.
Alleen hier, kijk. Waarschijnlijk ie
mand die in Zwitserland is geweest
die niet zo goed kon fotograferen. De
bergen uit dit boekje zitten denk ik
nu in het vakantieboek."
Je gelooft je ogen niet. In het ene
boek is ruw gescheurd. In het andere
zijn de plaatjes zo onopvallend mo
gelijk uitgeknipt. Maar hoe dan ook:
ze zijn er goed waardeloos door ge
worden."
„Je zou zeggen," zegt Mineke," wat
maakt zo'n plaatje minder nou uit?
Maar als je zo'n boek terugzet, denkt
een ander misschien: nou, er is toch
al in geknipt. En voor je het weet,
wordt in boeken knippen een ge
woonte.
We proberen kapotte exemplaren
wel te vervangen. Maar boeken zijn
duur. En wij zwemmen niet in ons
geld. Soms is een boek ook niet meer
te koop."
Duizenden guldens
„Aan de soort boeken te zien, ge
beurt het knippen vooral door jon
geren. Maar ouderen doen toch ook
wel stomme dingen."
Per week komen er toch wel vijf ver
nielde boeken binnen. Per jaar al
gauw een paar duizend gulden voor
niks weg.
„De mensen vragen nog steeds
naar de winnende foto", zegt
Kees de Grave (41) uit. Vlissin-
gen.
Eens ging hij op safari naar Ke
nia. Daar 'schoot' hij z'n beste
foto. Met die foto won hij toen
een belangrijke wedstijd.
Z'n safarifoto's hangen met
trots in z'n fotozaak. „Toch is
dat niet m'n specialiteit", zegt
Kees. „Ik fotografeer vooral
technische dingen, zoals machi
nes en fabrieken. Voor De Schel
de maak ik veel foto's".
Hoe ben je in de fotografie te
recht gekomen?
„Dat ging vanzelf. M'n vader
was ook fotograaf. Op m'n vier
de zat ik al in de donkere kamer.
Ik vind het nog steeds een
prachtig en spannend vak",
zegt Kees.
Poppen
Wie 'Scheldepoort' in Vlissingen-
Oost binnenloopt moet voor een
knipbeurt wel eerst even dokken.
„Onze klanten komen niet voor een
permanentje of een stekelkoppie,"
zegt Jan van Praat. Hij is chef van
het bedrijfsbureau.
„Onze klanten zijn de zeeschepen,"
legt hij uit. „In alle soorten en ma
ten. Om de paar jaar moeten ze het
dok in voor een 'knip- en scheer
beurt'."
Tijdens de lange zeereizen groeit er
van alles vast aan de buik van het
schip. Daardoor gaat het schip lang
zamer varen. En tijd is geld.
Zeikerds
Als het schip droogligt komen de
mannen van Scheldepoort. „Met
een hogedrukreiniger spuiten we de
buik en de kiel schoon," vertelt Jan.
„Zeewieren (zeikerds genoemd),
schelpen, mossels, koraal en pok
ken, alles moet eraf. Vooral de pok
ken zitten soms muurvast aan de
scheepshuid. Die moeten er dan met
de hand worden afgebikt. Een echt
pokkenwerk dus."
Na de 'knipbeurt' volgt het scheren.
„De hele scheepshuid tot de diepwa-
terlijn wordt netjes 'ingezeept' met
verf. De hele behandeling duurt een
dag of twee."
Zo af en toe verschijnt er ook een
booreiland op 'Scheldepoort'. „Die
passen niet in een dok. Daarom ge
beurt het 'knippen' onder water. De
'kapper' is in dat geval een duiker.
„Na de schoonmaakbeurt wordt er
onder water een video-opname ge
maakt. Dan kan de klant zien, dat
het werk onder water netjes is uitge
voerd."
Daarna kan het eiland met 'schone
poten' weer vertrekken. „Maai' er
moet natuurlijk wel eerst even flink
'gedokt' worden, als je begrijpt wat
ik bedoel."
Voor twee gulden je haar laten knippen. Dat kan op de
Vakschool in Goes. Bij de afdeling haarverzorging.
Op dit moment zit de school in een oud ziekenhuis (Sint
Joanna). In plaats van blinde darmen worden er nu ha
ren geknipt.
„In drie jaar kun je bij ons kapper of kapster worden",
zegt lerares Annemarie de Regt-Glas. „We hebben nu
ongeveer 150 leerlingen die graag het vak willen leren.
En dat kun je alleen leren door veel haren te knippen.
We kunnen altijd meer modellen gebruiken. Dus kinde
ren en volwassenen die zich door onze leerlingen laten
knippen".
En dan kaal thuis komen zeker?
„Helemaal niet", zegt Agnes de Jong (19). „Je leert het
heel voorzichtig. Als het niet echt mooi is knipt de lera
res het helemaal goed. Je gaat hier altijd keurig geknipt
naar buiten".
Agnes is bezig met Johnny Hakhai (11) uit Goes. „Ik
wilde het korter en recht naar boven", vertelt Johnny.
„Mijn tante was hier zelf leerling. Zo kwam ik hier te
recht. En bang ben ik helemaal niet".
Karin van den Bergen (20) is haar vader aan het knip
pen.
Karin: „Mijn vader is mijn vast model. Maar ik kan op
z'n hoofd geen examen doen. Z'n haar wordt te dun (gie
chel, giechel)".
„Vind je het hier leuk?
„Meestal wel", zegt Karin.
„Ik kom uit Kloosterzande. We woonden tegenover een
kapsalon. Daar speelde ik altijd. Toen ik zeven was wist
ik het zeker: ik wil kapster worden".
Vader Van den Bergen gaat verder: „Het is een goed
diploma. Je kunt er echt je eigen kapsalon mee begin
nen. In januari gaat de school eindelijk naar een nieuw
gebouw. Die operatiekamers zijn we beu hier".
Ondertussen is Agnes klaar met het haar van Johnny.
Juf Annemarie kijkt nauwkeurig. „Een zes en een half',
zegt ze.
Maar Johnny is tevreden. Lachend verlaat hij het oude
ziekenhuis. Met een nieuw hoofd.
Kijk eens wat vaker...
hoe vaak had ik dat niet gehoord.
Nu heb ik me daaraan nooit gestoord,
maar onlangs dacht ik dapper:
Kom, ik ga eens naar de kapper.
"Hoe had u 't gehad willen hebben meneer?"
Ze bleef maar kammen en vroeg 'tweer.
Weet ik veel wat ik wens,
ik ga nooit naar een kapper.
Dus ik zei: "Knip maar wat moderns."
Ze kamde, klemde, knipte maar.
Het voelde toch een beetje naar.
Want op de grond vielen de haren
van jaren sparen, zomaar-
Ze veegde ze weg
't putje ging dicht.
Ik vond het een akelig gezicht.
Toen zei ze: "Klaar!"
en een beetje trots: "Is 't naar uw zin?"
Ik schrok me naar!
Wie was die vent daar in de spiegel?
Naar m'n zin?? Naar m'n zin??
Ik herkende mezelf er niet eens meer in.
Een spijt... een spijt-
Goed geknipt - je lekker voelen:
Flink geflipt zal je bedoelen!
Marina van den Boogaart
