MISHANDELING Eén tik helpt niet, tien wel... Je kunt overal hulp krijgen Helpen is heus geen klikken Kom maar Het is best mogelijk dat je zelf vaak mishandeld wordt. Eén ding moet je dan nooit doen: zwijgen. Je kunt overal hulp krijgen. Eerst probeer je natuurlijk met je ouders te praten. Als dat niet kan moetje verder gaan: ouders van vrienden, buren, familie, je sportleider enz. Het is in elk geval heel verstan dig om met je leerkracht op school te praten. Die kan je ze ker verder helpen. Ook je schoolarts of huisarts kan helpen. Zij hebben een zwijgplicht. Ze mogen niks te gen je ouders zeggen als jij dat niet wilt. Als het heel erg is kun je de poli tie bellen. Daar kun je altijd te recht. Vaak krijg je eerst een te lefonist. Die verbindt je door. Ze nemen je echt serieus. Nummers Hieronder komen belangrijke telefoonnummers. Je kunt bijna altijd bellen. Je hoeft zelfs niet te zeggen wie je bent. Je kunt gewoon je verhaal kwijt. De Kinder/Jeugdtelefoon: 01180-38080. Tussen 16.00 uur en 20.00 uur. Het nummer staat in elke Krul- lebak. Bureau Vertrouwensarts: 01180-28800 Elke donderdag in Middelburg. Je krijgt soms eerst een telefo niste. Soms word je doorgescha keld naar Rotterdam (010- 4128110). Ze hebben veel verstand van jouw probleem. Ze zoeken alles uit. Ze stappen niet direct naar je ouders. Jongeren Advies Centrum (JAC) In Terneuzen: 01150-20110. Of in Middelburg: 01180-11681. Ze praten met jou en met je ou ders. Ze hebben ook noodadres sen. Jeugd en Gezin In Terneuzen: 01150-13081. Soms hoor je dan een bandje met het nummer van Middel burg: 01180-28555. Je krijgt eerst een secretaresse. Vertel dan datje hulp zoekt om dat je vaak mishandeld wordt. Zij verbindt je door met een hulpverlener. Die kan je leren om op te komen voor jezelf in plaats van weglopen voor pro blemen. Ze kunnen je ook beschermen. Samen met jou naar je ouders stappen. Ze hebben ook opvan- gadressen. Voor als het echt fout gaat. Stichting Onderdak In Middelburg in een opvang huis voor jongeren: 01180-16816. Vraag eerst naar de leiding. In overleg met de politie kun je daar tijdelijk wonen. Of ze hel pen je verder. Er wordt eerst ge keken of het echt erg genoeg is. Samen met een volwassenen, bijv. je leerkracht, kun je ook bellen. Raad voor de Kinderbescher ming In Middelburg: 01180-35015. Zij kijken wat er wettelijk moge lijk is. RIAGG. Ze hebben in 5 plaatsen hulp verleners zitten. Ze bekijken sa men met jullie de mogelijkhe den en oplossingen. Walcheren: 01180-26057. De Bevelanden: 01100-12720. Zeeuwsch-Vlaan- deren: 01150-96251. Schouwen- Duiveland: 01110-14991 enTho- len: 01660-3997. „Een week zonder geld. Niet buiten spelen. Geen lekkers, geen club. Het overkomt jullie allemaal weieens. Maai' als je wordt uitgejouwd waar iedereen bij is. Door je eigen vader en moeder. Niet es een keertje maar om de haverklap. Steeds minder als verdiende straf, steeds meer om te pesten. Dat gaat te ver. Zoiets is nog veel erger dan slaan. En het is evengoed kindermishande ling". Dat zegt Elly van Eijken uit Zonne- maire. Zij is voorlichtster van de Vereniging tegen kindermishande ling. Zij leert bijvoorbeeld aan ouders, clubhuiswerkers, leerkrachten hoe je kunt merken dat een kind wordt mishandeld. En dat je eigenlijk ver plicht bent om zo'n kind te helpen. Door het (alleen of samen) te melden bij een vertrouwensarts. Builen „Het duurt vaak heel lang voor men In de gaten heeft dat het om mishan deling gaat," zegt Elly. „Zelfs als een Je bent geslagen, heel erg, heel vaak. Of je wordt steeds gedwongen tot nare sexspelletjes. Eindelijk heb je de vertrouwensarts durven bellen. Ook die vindt: dit kan niet langer. Hij helpt je niet zelf. Daarvoor heeft hij het veel te druk. Maar hij kent alle hulpverleners in Zeeland. En wijst iemand aan waar van hij denkt dat die jou het best kan helpen. Er zijn nogal wat mogelijkheden. Eén ervan is praten bij het RIAGG. „Kindermishandeling is een enorm kind altijd onder de builen zit. Of veel kneuzingen en breuken heeft. Ze zeggen altijd dat het gevallen is of zo. Dat kan natuurlijk best. Je komt zomaar niet achter de waarheid. groot probleem. Elk geval is anders" vertelt Roeland Koops. Hij werkt bij het RIAGG in Middelburg. „Want bijna altijd is er eigenlijk iets anders aan de hand. Ouders slaan hun kinderen niet omdat ze dat Sjn vinden. Ouders houden van hun kinderen. Ze willen het beste voor ze. Het pro bleem is juist dat dat niet altijd lukt. Soms gaat het niet goed op school. „Je kan het wel, maar je wil het niet!" En dan bedoelen ze eigenlijk: „Ik wil zo graag datje het goed doet. Ze denken: „hoe moet dat nu in de toekomst?" Ze willen dwingen. En bij dat pesten is het nog veel moeilijker te bewijzen. Dat is geeste lijke mishandeling. Daar krijg je geen blauwe plekken van. En kind wil zijn ouders ook niet zo maar verraden. En het denkt vaak dat hij of zij heus een rotjoch is of een stomme sul. Zulke kinderen komen evengoed in grote problemen. Ze voelen zich heel verdrietig en eenzaam. Op den duur gaat er niets meer goed. Oma Wat kun je als kind ertegen doen? Elly van Eijken: „Praten is het aller beste. Maar dan wel met iemand die je kunt vertrouwen. Zoals je meester of juf, een tante of lieve buurvrouw. Je opa of oma misschien. En als je het helemaal niet weet bel dan de kindertelefoon. (01180-38080 weet je wel). Je naam hoef je niet te noemen. Zij weten raad. En denk nóóit dat je die erge straf of slaag verdient. Al ben je nog zo stout, ze mogen je niet kapot ma ken." Maar één tik helpt niet; dan 5, 10 misschien? En al gauw is het een soort gewoonte. Vaak is er natuurlijk veel meer aan de hand. Het kan zijn dat de ouders zelf problemen hebben, die ze soms ongemerkt afreageren". Gastgezin „Daarom proberen wij altijd met kind én ouders te praten. Soms sa men, soms apart. Het kan zijn, dat het het beste is een tijdje niet thuis te zijn, dus bijvoor beeld in een gastgezin. Maar een echte oplossing is dit bijna nooit. DINSDAG 10 MEI 1988 „Niemand heeft een kind gekregen om het te mishandelen", zegt Adje Kraay. Zij werkt met nog 13 vrijwilli gers bij de Kinder- en Jeugd telefoon Zeeland. Vorig jaar zijn ze meer dan 50 keer gebeld over kindermishandeling. Het is heel moeilijk om er met een ander over te praten. Vaak is de si tuatie dan al zeer ernstig. „Wij worden dikwijls als eerste ge beld. De kinderen vinden ons een 'veilige plek'. En dat is ook zo. Ano nimiteit staat bij ons hoog in het vaandel". Dat betekent, dat je je naam niet hoeft te zeggen en dat jouw verhaal absoluut niet aan anderen bekend wordt. Extra hulp Soms is het nodig extra hulp te ge ven. Adje: „Als we vinden, dat er sprake is van ernstige mishande ling, doen we meer dan alleen luiste ren en praten. We vragen dan aan het kind of we hulp erbij mogen vra gen. Als het kind dat goed vindt, kunnen we Verschillende kanten uit. Bij voorbeeld naar de vertrouwensarts, de huisarts of de stichting Jeugd en Gezin". Als je de Kindertelefoon belt, denk dan niet, dat er een heleboel mensen achter een rij telefoons zitten! Er zit één vrijwilliger in een kleine kamer met één telefoon. Je kan elke dag bellen tussen 16.00 en 20.00 uur. Klikken „Kinderen weten vaak veel meer over andere kinderen dan de vol wassenen", zegt Adje. „Laat ze alsje blieft naar ons bellen! Dat is heus geen 'klikken'. Het gaat tenslotte over iets heel ernstigs". Een goede raad: als je uit een tele fooncel moet bellen, neem dan meer dan één kwartje mee!. gedicht Moet je dan alweer zo huilen... kom maar meiske kindje klein, kom maar lekker heel dicht bij me je hoeft niet meer alleen te zijn. Ik zal een boterham, melk je jurkje kom je handjes en je haar hé kijk eens even in de spiegel: wie is dat lieve meisje daar... Ik zou... Ik wou... O god, was ik je moeder maar ik weet er valt alleen te huilen kom maar kindje kom maar kom maar Marina van den Boog aart Kinderen houden ook van hun ou ders. En uiteindelijk willen ze liever dat het thuis goed komt". „Onze hulp is dus altijd gericht op het laten stoppen van de mishande ling én door erover te praten, zover te komen dat het ook niet meer be gint". „Soms stopt de mishandeling al zo dra erover gepraat wordt" vertelt Roeland. „Erover praten is trou wens heel belangrijk. Zeifis als je niet naar een vertrouwensarts wil. Want met zo'n angstig probleem al leen aond te moeten lopen, is vaak nog een grotere kwelling dan de mis handeling zelf'.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant katern Krullebak (1981-1999) | 1988 | | pagina 2