Gruwelijke foto moet
ook iets moois bieden
De zondebok mag niet zeuren
KEES KRUL
STRIP
Disney en Kazan
KIND KIEST ANDERS BIJ WORLD PRESS PHOTO
[DINSDAG 8 MAART 1988
Ook dit jaar kozen kinderen en vol- waaruit andere mensen bij de krant het beste te zien is wat er gebeurde,
wassenen twee verschillende foto's er later één uitkiezen. Dat is dan de En dat de lezers daar dus het meest
als beste persfoto van 1987. De keuze foto waarvan zij vinden dat daarop aan hebben."
van de kinderjury viel op een foto die
gemaakt werd tijdens de Europese
atletiek- en zwemkampioenschap-
pen voor blinden in Moskou.
„De dertien kinderen uit vijf landen
hadden eerst niet in de gaten wat er
op die foto te zien is," zegt Ben ten
Berge van World Press Photo.
„Maar toeri ze beter keken, zagen ze
dat het om een blinde atleet gaat die
met een touwtje over de atletiek
baan geleid wordt. Ze vonden de foto
zo interessant, omdat er op te zien is
dat blank en zwart elkaar helpen."
„Bovendien valt er uit te leren, zei
den ze, dat gehandicapten mee kun
nen doen aan belangrijke wedstrij
den, én dat sport ook kan zonder ge
weld of vervelende rivaliteit."
Moois
Ben ten Berge vindt het onzin als
volwassenen beweren dat kinderen
hoe dan ook altijd een lievige, vrolij
ke foto uitkiezen. Hij denkt wel dat
kinderen anders kijken.
Volgens hem gaan ze gruwelijke fo
to's niet uit de weg als er ook iets
'moois' op te zien is: „Twee jaar gele
den was de kinderjury erg onder de
indruk van de foto met het Colom
biaanse meisje dat na aardbeving
dagenlang bekneld zat en in de mod
der doodging. Die foto won bij de
volwassenen: de kinderen kozen
voor zo'n zelfde, maar dan over de
redding van een jongetje."
?\eter Honhoff werkt als fotograaf
voor de PZC. Hij denkt dat persfoto
grafen dingen zien waar de meeste
andere mensen overheen kijken.
„Als er veel mensen op de been zijn,
let ik vooral op wat er gebeurt en of
ik daar een foto van kan maken.
Het lijkt op het sluipen van een kat:
ik voel waar iets bijzonders staat te
gebeuren en blijf dan in de buurt,
wachtend tot ik mijn kans schoon
zie."
„Soms maak ik tientallen foto's
Iedereen wordt wel eens gepest,
maar dag in dag uit de zondebok zijn
is vreselijk.
Toch gebeurt het in bijna iedere
klas, dat een kind door de hele groep
wordt getreiterd.
Dat kan op allerlei manieren gebeu
ren. Er wordt gescholden of juist he
lemaal niets tegen het kind gezegd.
In sommige gevallen wordt er zelfs
Bob van der Meer heeft er een boek
over geschreven: „De zondebok van
de klas'.
Hij was vroeger gymnastiekleraar.
Uit die tijd herinnert hij zich, dat hij
soms niets in de gaten had. Het ge
plaag gebeurde heel stiekem.
Leraren weten meestal niet was ze
moeten doen en laten het maar zo.
Of. wat nog erger is, ze kiezen partij
voor de pesters, om de klas niet te
gen zich te krijgen.
Dat kan absoluut niet, vindt Van
der Meer. Kinderen moeten zich vei
lig en op hun gemak voelen op
school.
De leraar moet proberen om de sfeer
te verbeteren en praten met de pest
koppen.
Bril
Veel kinderen die gepest worden
storten hun hart uit bij de kinderte
lefoon.
„Er zijn allerlei redenen waarom een
kind de zondebok kan zijn", zegt Ad-
je Kraay van de kindertelefoon in
Middelburg. „Het kan zijn vanwege
hun kleding, kapsel of bril. Meestal
uiterlijke dingen dus".
De kinderen die de kindertelefoon
bellen kunnen vaak niet terecht bij
hun ouders of leerkrachten.
„Wij van de kindertelefoon proberen
deze kinderen te helpen, al is dit
moeilijk", vertelt Adje.
„Het kind zelf zal moeten leren om
stevig in de schoenen te staan. Pra
ten met de ouders kan ook helpen.
Maar dan bedoelen we ook écht pra
ten, uitleggen waarom je gepest
wordt. Vooral niet zeuren en door-
drammen. Dat werkt meestal ave
rechts".
„Kinderen worden soms echt ziek
van het gepest. Krijgen buikpijn en
worden misselijk bij de gedachte
weer naar school te moeten".
„De plaaggeesten zouden eens goed
na moeten denken hoe zij zich als
zondebok zouden voelen".
Kindertelefoon 01180-38080, dage
lijks van 16.00-20.00 uur.
Weet jij wat een thaumastroop is?
Een folioscoop dan misschien? Of
een zoötroop, een phenakisti-
scoop
Het zijn toch echte speelgoedjes;
gemakkelijk zelf te maken, leuk
om mee te spelen en heel leer
zaam.
In de vorige eeuw verbaasden ge
leerden zich er over dat ze in een
stilstaand wiel de spaken konden
tellen, maar een schijf zagen als
het snel ronddraaide. Met de spel
letjes lieten ze zien wat ze zagen
maar nog niet snapten.
Wat het precies voor spelletjes
zijn kun je lezen in Poppetje ge
zien? Kastje dicht! dat geschre
ven werd door Eric Dederen en
Philippe Moins.
Tekenfilms
Alles in dit interessante boek
heeft te maken met tekenfilms en
animatiefilms.
Hoe die ontstaan zijn; wat een
animatiefilm is; hoe tekenfilms
gemaakt worden, geboetseerde
figuren toch bewegen en nog veel
meer 'moeilijke' zaken waarbij je
je ogen niet gelooft.
Als je het boek gelezen hebt, kijk
je met nog grotere ogen naar al
die schitterende, volmaakte Dis-
neyfilms.
Misschien deed je dat toch al en
vraag je je eerder af hoe andere
kinderen (In Avro's Wordt Ver
volgd) van die prachtige teken
filmpjes kunnen maken.
Het boek wordt uitgegeven door Cas
terman en kost 18,90.
Hans Kazan
Bij dezelfde uitgeverij (en voor
dezelfde prijs) verscheen Abraca
dabra nu kan ik toveren! De titel
is duidelijk, dit boek van Martin
Michalski en Stefan Lemke gaat
heel ergens anders over.
Toch is het verschil tussen Walt
Disney en Hans Kazan kleiner
dan je denkt. Ook de laatste doet
ongeëvenaarde dingen, maar
nooit onmogelijke. Zijn goochel
kunsten berusten op eenvoudige
trucs die door iedereen te leren
zijn.
Wie anderen met geheimzinnige
tovertrucs wil verrassen heeft
veel plezier van dit boek waarin
tien trucs worden uitgelegd.
Je kunt lezen hoe je ze moet uit
voeren, en op duidelijke tekenin
gen kun je zien hoe je de spul
letjes ervoor moet maken.
Kleurenfoto's geven je bovendien
een idee over de 'aankleding' van
je voorstelling.
Supercamera
Met dit boek en een camera kun
jij het ook. De schrijvers leggen
heel duidelijk uit hoe je een peg-
bar maakt en een lichtbak, Ze la
ten zien wat een exposure sheet is
en een cut-out animatie. Waarom
je een story-board nodig hebt;
waar je de filmlampen neer zet;
hoe je op geluid kunt jagen, je film
in elkaar zet en al dat andere dat
je eerst moet doen om te kunnen
genieten van het eindresultaat.
Mochten je ouders denken dat ze
hun dure super 8-camera of video
camera alleen kunnen gebruiken
om vakantiefilmpjes te maken,
dan kun je ze met 'Poppetje ge
zien? Kastje dicht! de ogen ope
nen.
Hoe verrassend je je ook aan
kleedt, zo betoverend als Lappen
er bij lopen zal moeilijk lukken.
Deze mensen uit het noorden van
Europa weven zelf hun kleren
met daarin vooral rood en blauw.
Op bladzijde 50 en 51 van Leven
in Lapland spatten die twee kleu
ren van het papier. En als je je
ogen goed de kost geeft, zie je in
niet één jasje of broek dezelfde
versierinkjes.
Bodil Hagbrink schreef eerder
'De kinderen van Kautokeino',
maar dat boek over de Lappen is
allang uitverkocht.
In haar nieuwe boek gaat het
vooral over de trektochten van
dit interessante volk achter de
rendieren aan. Ze vertelt er in
eenvoudige taal over, en haar te
keningen van rendierkuddes zijn
zo 'knullig' dat ze alleen al daar
om reuze leuk zijn om naar te kij
ken.
Het boek wordt uitgegeven door J.
H. Gottmer/H. J. W. Brecht en kost
24,50.
