Alle vogels weer vrij... daar doen we het voor Water kan klimmen KEES KRUL STRIP Hier klopt iets niet IS VOGELS WORDEN OPGELAPT IN DE MIKKE Rust KRULLEBAK IN DE KLAS Kerk Licht Zwart vlak miDWEéétyz? [dinsdag 9 februar11987 Vrijdag kreeg Lia ten Hoorn van vo gelasiel de Mikke uit Middelburg, de opsteker van de week van de Tros opgespeld. Ze kreeg hem, omdat ze zich inzet voor de vogels die getrof fen werden door de olieramp, Natuurlijk heb ik niet alléén die op steker verdiend", vertelt Lia, „Hon derden mensen hebben geholpen. Ze hebben de dieren gevangen op het strand en naar ons gebracht. Hier in het asiel, heb ik samen met anderen de vogels verzorgd". Ook op Schouwen-Duiveland wer den olieslachtoffers opgevangen. Een olieramp als die op de Noordzee hadden de medewerkers van de Mikke nog niet meegeipaakt. Tweehonderdzestig mét olie be smeurde vogels werden in het asiel opgenomen. Tot nu toe hebben zes tig vogels het gered. Hoe wordt nu zo'n olieslachtoffer wordt behandeld? Allereerst wordt drie dagen lang de maag gespoeld. Alle olie in de maag moet daardoor losweken en met de poep uit het vogellichaam verdwij nen. Kinder&JeugdTelefoon Zeeland Als er iets is: 01160 3S080 Elke dag van4tot8uur. Daarna krijgt de vogel een wormen- kuur. „Elke vogel heeft wormen", vertelt Lia. „Bij gezonde dieren kan dit geen kwaad, maar voor zieke vo gels kunnen ze dodelijk zijn". De vogels worden niet meteen ge wassen. Ze mogen eerst een paar da gen wennen. Een wasbeurt duurt ongeveer een uur. Met een tandeborstel worden voorzichtig de kop en de vleugels ge borsteld. „Waar we de vogels mee wassen is geheim", zegt Lia. „Hiermee willen we voorkomen dat de mensen zelf aan de slag gaan. Hoe goedbedoeld ook". In de Mikke krijgen de vogels de juiste verzorging. Zij krijgen vis te eten, worden warm gehouden en le ven tussen soortgenoten. Bovendien krijgen ze rust. De dieren worden zo min mogelijk door men sen gestoord. Daarom geen rondlei dingen. Het ziet er naar uit dat de vogels nog minstens een maand op moeten knappen. „En dan komt het moment waar we week in week uit dagelijks voor heb ben geknokt", zegt Lia en ze straalt al bij de gedachte". Dat is het mo ment dat we alle vogels tegelijk weer loslaten. Het is dan een gekwetter en gespet ter van jewelste. Een machtig ge zicht. „Ja..., daar doen we het voor". Scholen die ook dit jaar voor één of meer klassen De Krulle- bak willen bestellen graag bin nen 14 dagen bellen naar de PZC in Vlissingen: 01184-84000, toestel 131. Water. Er is er wat van op de wereld. Zelfs wij bestaan er voor driekwart uit. Het is maar goed dat 't niet war mer is. Je zou verdampen! Water heeft heel wat leuke eigen schappen. Doe maar eens wat proefjes. Maak een klein lusje van ijzer- draad. Dompel dit in water. Hou het boven een boek: hé, het druppeltje is een vergrootglas geworden! Water kun je 'sterk' maken met glycerine. Maak wat dik sop van wa ter en zeep. Een paar theelepels gly cerine (bij de drogist) erbij, roeren. En dan maar bellen blazen door een ijzerdraadlusje. Mooi en haast niet stuk te krijgen. Warm water stijgt. Vul een klein flesje met heet water en wat rode takt. Laat het aan een touwtje voor zichtig in een grote pot koud water zakken. En... geniet van de 'vulkaan'. Wrijf met je balpen over je mouw. Hou hem in de buurt-van een dun waterstraaltje. Jaf water wordt 'elektrisch'. Water hoü'dt niet van afwasmid- del. Splijt het achtereind van een lu ciferéén beetje. Laat daar een drup peltje afwasmiddel op vallen. Leg hem voorzichtig in het water.... net een speedboot! Water kan ook 'klimmen'. Nodig: 2 jampotten, rietjes, brokje klei, bootje, wat rode inkt, water. Kijk op het plaatje hoe je zelf een rode wa terfontein kunt maken. En weet jij hoe je papier droog kunt houden, ook al dompel je het in een bak water? (Tip: je hebt er een glas voor nodig). ,-uK - Is één plus één altijd twee? Of ook wel eens één? Het antwoord ligt voor de hand. Maar als je nou één druppel water en één druppel wa ter bij elkaar doet: twee of toch één? De rest van dit stukje gaat over boeken. Over Elidoor van Alan Garner dat al in 1965 verscheen, maar nu voor het eerst in het Ne derlands vertaald is. 'Eén verhaal' in dit eigenaardige boek gaat over vier kinderen en speelt zich af in Manchester in Engeland. Op de dag voor ze gaan verhui zen, moeten Nicholas, David, Ro land en hun zusje Helen zich maar een beetje zien te verma ken. Ze vervelen zich en komen in een afbraakbuurt terecht. Daar schiet een van hun een plas tic bal door een kerkraam. De kinderen gaan de bal zoeken en ontsnappen op het nippertje uit het instortende gebouw. Ze hebben wel alle vier een voor werp uit de kerk bij zich: een hoe kige steen, een houten kruis, een stenen beker, een spijl uit het hek van de kerk. Thuis vertellen ze niets van wat ze meegemaakt hebben, en be graven hun schatten diep onder de grond in de tuin van het nieu we huis. 'Het andere verhaal' in het boek gaat over een geheimzinnig en grauw land: Elidor, waar ooit vier gouden kastelen een schat be waarden. Deze schatten (een steen, een zwaard, een beker en een speer) vormden samen het licht van Elidor. Verraad en oorlog hebben drie kastelen verwoest en duisternis over het land gebracht. De vijanden van Elidor zijn vast besloten ook Gorias, het overge bleven kasteel te verwoesten en daarmee het eens zo gelukkige land te vernietigen. Alan Garner is er in geslaagd deze twee 'gewone' verhalen zó in el kaar te laten vloeien, dat ze sa men één nieuw, geloofwaardig verhaal zijn. En dat hij je kan la ten geloven dat Elidor bestaat en dichterbij is dan je denkt, maakt alles nog raadselachtiger; angst aanjagender is een beter woord. Zo af en toe geeft hij je even rust, maar zelfs op die momenten voel je dat er wat is met die vochtvlek ken op de muur; dat de elektri sche apparaten niet uit zichzelf gaan gonzen; en dat je weinig goeds kunt verwachten van de twee gedaanten die wel een voor kant hebben en een achterkant, maar geen zijkant. Er valt in Elidor zoveel te raden datje het met plezier nog een keer leest en ook dan geen tijd hebt om met een half oor naar de radio te luisteren. Of in de gaten te hou den wat er op de televisie gebeurt. In De Temponauten van Leonie Kooiker gebeurt ook veel waar niet een-twee-drie een verklaring voor te vinden is. Hoe kan een vierkant zwart vlak in een duinpan in Nederland twee jongens naar Ierland transporte ren? Hoe wordt een inspecteur van politie Boommens? En mis schien wel het grootste mysterie: hoe komen die twee kinderen weer veilig thuis? De belevenissen van de jongens én de paar oude sprookjes waar de schrijfster over wil vertellen, hebben eigenlijk niets met elkaar te maken. Het is een lekker lees baar boek, maar wel een voor beeld van één plus één is twee. Elidor door Alan Garner. Prijs 24,50. De temponauten door Leonie Kooiker, met tekeningen van Char lotte Dematons. Prijs 24,50. Beide boeken worden uitgegeven door Leo pold, Amsterdam. pzal IK,OM JE WAT CP te tf ftcan NIET PAT if n/et cjahtfor....: vftodjken. eent EEN SOE\E- MfóEUjK IN'T NEPERLANDF 'ZANDWEGGETJE j vertellen..,. KEN JIJ EEN miuihiui woord van 13 letters ZONPER KUNNER5 h. heb jij ©an Wel eens een zanp_ WEl3<3ëtje öezien niét kllnkbrs^j 'S-EEN GEWEL "voor. huwr ofzol

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant katern Krullebak (1981-1999) | 1988 | | pagina 3