Telkens als je tot ziens roept
doet je hart ontzettend pijn
Reis mee
met VOC
naar China
Ouwehands
wil chip bij
dier inplanten
Tentoonstelling
MIDDELBURGS GEZIN TERUG NAAR CHILI
Minder streng
KRULLEBAK
IN DE KLAS
MIDDELBURG Net terug van
vakantie en alweer zin om op reis te
gaan? Dat kan. Het Zeeuws Museum
in Middelburg voert je aan de hand
van reisleider Johan Nieuhof naar
China.
In het Middelburgse museum wordt
de tentoonstelling 'Beelden van een
China-reis' gehouden. De expositie
is onderdeel van het V.O.C.-festival
in Zeeland.
De Verenigde Oostindische Com
pagnie was een handelsvereniging
die in 1602 werd opgericht. De com
pagnie handelde met Zuid- en Oost-
Azië onder meer in specerijen, ka
toen, zijde en thee.
Een van de landen waar de V.O.C.-
schepen vaak naar vertrokken was
China. In 1655 stapte een zekere Jo
han Nieuhof aan boord van een van
deze schepen. Hij verzorgde de ad
ministratie van de V.O.C.
Reisverslag
Johan Nieuhof schreef over zijn reis,
die twee jaar duurde, een reisver
slag. Aan de hand daarvan is de ex
positie 'Beelden van eeh China-reis'
opgezet. De bezoeker reist Johan
Nieuhofs reis door China na aan de
hand van tekeningen en prenten.
Bovendien is het originele reisjour
naal te zien.
Teleac
Ook Martijn Antheunisse (9) uit 's-
Heer-Abtskerke wil de tentoonstel
ling bezoeken. Vorig jaar had hij zelf
een tentoonstellinkje over China op
zijn kamer gemaakt. Aanleiding
hiervoor was de cursus Chinees van
Teleac.
„Mijn ouders volgden allebei deze
cursus', vertelt Martijn. „Als zij de
t.v.-lessen bekeken, keek ik vaak
mee. Je zag dan hoe de mensen in
China leven".
Ook van de Chinese taal pikte Mar
tijn wat mee. „Ik kan een paar zin
netjes, zoals: Neemt u mij niet kwa
lijk, en Hoe maakt u het?"
Schrijven is een stuk moeilijker.
Martijn schrijft het woord jongen op
het bord. Nou ja, schrijven, het is
meer tekenen.
V.l.n.r.: Tania, Violeta en Bemanda
„De Chileense regering zegt dat we
gevaarlijk zijn. Daarom mogen we
ons eigen land niet meer in. Maar
vroeg of laat gaan we terug, zeker
weten". Dat zei Tania Gutierrez
eind 1984 tegen De Krullebak.
Tania (nu 14) wist toen niet dat ze
nu al gelijk zou krijgen.
Vorige week donderdag vertrok ze
per vliegtuig naar Valparaiso. Met
haar zusjes Bemanda (18) en Viole
ta (11) plus haar ouders. Terug na
13 jaar Middelburg, als het kan
voorgoed.
„Ik ben er heel, heel blij mee", zegt
Tania, „maar ik vind het tegelijk
ontzettend eng. Toen ik één jaar
was zijn we uit Chili gevlucht".
„Mijn vader werd steeds in de ge
vangenis gezet. Want ze dachten
dat hij misschien wel tegen Pino
chet (de baas in Chili) was".
„Later bleken mijn ouders op 'de
zwarte lijst' te staan. Dan ben je
een terrorist die niet meer terug
mag. Ik stond er ook bij, mijn zus
jes niet".
„Daarom ben ik bang dat ze ginds
juist op me letten, of me ondervra
gen. Als ik dan iets verkeerds zeg
zitten mijn ouders met de gevol
gen".
Bemanda vertrouwt erop dat het
Chileense bewind nu wat minder
streng is. „Er gaan weer een hoop
mensen terug, vooral jongelui",
zegt ze overtuigd.
„Veel gewone burgers zijn ineens
weer van die zwarte lijst afgehaald,
vandaar. Maar je moet ginds na
tuurlijk niet meteen gaan oproer-
kraaien. Gewoon zorgen datje niet
opvalt, zeker het eerste jaar. Je
netjes aankleden en niet naar rel
letjes gaan.
En altijd zeggen datje terugkomt
voor studie. Of voor je familie. En
datje niets van de politiek weet".
Violeta zegt: „Ik maak geen plan
nen hoor, ik zie wel. Ik vind het fijn
dat we gaan, niet eng. Het is geloof
ik enkel maar een beetje span
nend".
Ze zijn trots dat hun ouders zoveel
lef hebben. Dat ze terug gaan voor
hun vaderland. Toen we met het
drietal spraken waren de meubels
al verkocht en waren ze volop de
koffers aan het pakken.
Het moeilijkste moest nog gebeu
ren: afscheid nemen van vrienden
en vriendinnetjes. „Dat is het eni
ge wat erg is", vinden ze alle drie.
„Telkens als je 'tot ziens' roept
doet je hart ontzettend pijn".
kort kort kort kort kort kort kort kort kort kort
Woensdagmiddag (16 septemberis er in
het Zeeuws Museum een spelmiddag voor
kinderen van 10 tot 12 jaar. 'Beelden van
een China-reis' loopt nog tot 30 septem
ber.
POOTJE - De blindegeleidehond van Andrew Miles (32
zag erpicobello uit met hoge hoed en vlinderstrik. Hond
Peter moest dan ook mee toen zijn baasje trouwde. De
Britse Andrew had zijn harige kameraad zelfs tot getui
ge benoemd. Zonder Peter had ik mijn jonge bruid (19)
nooit ontmoet", legt hij uit.
Het enige probleem was de ondertekening van de
trouwacte. Peter kwam niet verder dan een poot zetten.
TOMATEN - In het Spaanse tomatendorpje Buhol wa
ren ze blij met die regenbui. De grote markt was één rode
blubberboel. Dat hoort bij hun jaarlijks feest. Dan strij
den 'de lelijkerds' tegen 'de mooien'.
Het gemeentebestuur levert trouw alle wapens voor de
strijd. Die zijn zo'n vijftigduizend kilo rijpe tomaten. De
bevolking zorgt zelf voor de manschappen. Wie alles op
ruimt zien ze later wel.
KNOBBEL -De negenjarige John Adams uit Leicesters
hire heeft het nu al verder geschopt dan zijn meester
van de basisschool. Hij slaagde namelijk voor het exa
men hogere wiskunde van een Engelse universiteit.
Eigenlijk moetje voor zo'n examen 18 jaar zijn. John
mocht dus niet mopperen toen de tafels en stoelen in die
examenhal veel te groot voor hem waren. Nadat er een
klein bankje was aangesleept zat hij op rozen. Hij was
als een van de eersten klaar.
Later wil John net als zijn pa wiskundeleraar worden.
Een ander Engels wonderkind, Ruth Lawrence, had dit
op haar dertiende dik voor elkaar.
DOOF - Een groepje olifanten op Sumatra. is met geen
stok naar een nieuw beschermd gebied te slaan. Als
laatste redmiddel haalden hun redders er een groepje
soortgenoten uit Thailand bij. Die zijn speciaal voor dit
doel getraind. Maar de Sumatraanse flaporen verzet
ten geen stap in de goede richting.
Het lijkt erop dat ze het dialect van de Thaise olifant
niet verstaan. Maar misschien zijn ze heel gewoon even
Oost-Indisch doof.
GOES - Boeken en kleren worden
vaak tegen diefstal gemerkt. Wie de
winkel verlaat zonder te betalen,
wordt verraden door een schelle
fluittoon. Ook dierentuinen en vo
gels parken hebben steeds meer last
van diefstal. Ouwehands Dieren
park in Rhenen is het beu. Nog dit
jaar wil het park beginnen met het
inplanten van chips bij alle dieren
om ze zo tegen diefstal te bescher
men.
Diefstal van dieren komt steeds
meer voor. Onlangs werden uit de
dierentuin van Londen vier uilen ge
stolen. De dief was op een morgen
door het dak het vogelhuis binnen
gedrongen.
Het bijzondere van deze diefstal is
dat voor de vogels een losgeld wordt
geëist.
De dief belde een Britse krant. Als de
dierentuin hem 6.280 gulden betaal
de zou hij de vogels weer vrij laten.
De politie is nog op zoek naar de dief
en de uilen.
Kenners
Ook in Nederland verdwijnen veel
vogels uit dierentuinen en vogelpar
ken.
Het safaripark 'De Beekse Bergen'
mist een aantal flamingo's.
De dieven zijn echte kenners. Ze
hebben de mooiste exemplaren
meegenomen, zegt een woordvoeder
van De Beekse Bergen.
Ook Ouwehands Dierenpark raakt
regelmatig zeldzame vogels kwijt.
Directeur Baars van het park denkt
dat chips de oplossing zouden kun
nen zijn. Hij vertrekt deze maand
naar Amerika om over aankoop te
praten.
Een apparaat om de chips te 'lezen'
kost drieduizend gulden. De chip
zelf kost 50 cent.
Operatie
Natuurlijk moet de chip dan nog bij
het dier ingeplant worden. Dit ge
beurt door middel van een eenvoudi
ge operatie. Deze operatie doet het
dier geen kwaad. In de chip kan al
lerlei informatie worden 'gestopt'
over het dier.
Dieven kunnen de chips niet zonder
hulp van een dierenarts verwijderen.
De politie en douane zouden scan
ners moeten bezitten om de chips op
te zoeken. De opsporing van gesto
len dieren zou dan een stuk gemak
kelijker worden.
De andere dierentuinen in Neder
land wachten met spanning het ex
periment in Rhenen af.
Scholen die ook dit jaar voor
één of meer klassen De Krulle
bak willen bestellen graag bin
nen 14 dagen bellen naar de
PZC in Vlissingen: 01184-84000,
toestel 131.
Wie nog iets wil schrijven over deze
Krullebak kan dat doen tot en met
woendsdag 30 september. Daarna
maken we de krant en kan er niets
meer bij.
De redactie