sXffi
Krista kan levens redden
Meisjes
worden
brutaler
Zadelrobben
weten het
niet meer
Dode vis
Te laat
LAWINEHOND ZONDER TONNETJE DRANK OM
MIDDELBURG Heus, er helpt
geen moederlief aan: het aantal
boefjes groeit. En het zijn niet alleen
jongens die uiterst vervelend en
boosaardig kattekwaad uithalen.
Steeds meer meisjes tussen twaalf
en achttien jaar maken zich schul
dig aan misdadig gedrag.
In 1980 wist de politie van 4068 meis
jes zeker dat ze een misdrijf hadden
begaan. In 1985 van 5970.
Staatssecretaris Korte-van Hemel
uil aan jeugdcriminaliteit paal en
perk stellen, omdat ook op het ge
bied van de misdaad jong geleerd
oud gedaan is.
Kapotmaken
Op het ministerie van justitie heeft
men bovendien onderzocht aan wel
ke soorten wangedrag kinderen van
twaalf tot achttien zich schuldig ma
ken.
Zonder betalen met de tram of bus
meerijden blijkt het meest voor te
komen.
Maar moedwillig dingen van een an
der kapot maken gebeurt ook heel
veel. En teksten op muren schilde
ren, mensen bedreigen, inbreken,
brandstichten en stelen in winkels.
Er is wel verschil tussen jongens en
meisjes: meisjes doen dat alles in ie
der geval minder en het gaat bij hun
vooral om zwartrijden en winkeldief
stal.
Vrijer
Adjudant Traas van de gemeentepo
litie in Middelburg weet dat me
vrouw Korte-van Hemel gelijk heeft,
maar vindt dat het met de zoge
naamde kleine misdaad in Zeeland
nog wel meevalt.
„Er is hier veel minder gelegenheid
om slechte dingen te doen dan in
grote steden als bijvoorbeeld Am
sterdam", zegt hij.
„Kinderen zijn er over het algemeen
ook veel vrijer. En daar begint het
natuurlijk mee. Als ouders alles
maar goed vinden, weten hun kinde
ren al gauw niet meer waar ze zich
aan te houden hebben".
Verkering
Adjudant Traas merkt er weinig van
dat steeds meer meisjes op het ver
keerde pad raken. „Gelukkig maar",
zegt hij.
„Als een jongen verkering krijgt en
steelt, moet hij daar van zijn meisje
meestal mee ophouden. Anders
maakt ze de verkering uit.
Stel je voor dat zo'n jongen verliefd
wordt op een meisje dat ook in
breekt, dan gaan ze er samen mee
door".
Dat het in Zeeland allemaal nog
meevalt, blijkt ook uit de cijfers.
Toch kwamen hier in 1985 49 meisjes
met de politie in aanraking. In 1980
waren dat er 'nog maar' 39.
KOUDEKERKE Philip Modij-
efsky uit Koudekerke slaagde on
langs met zijn hond voor een bij
zonder examen: het examen Lawi
nehond II.
Het was het derde Nederlandse
team dat voor dit examen slaagde.
Een team, ja. Want de baas en de
hond moesten samen aan het
werk. Dat doen ze trouwens al
ruim 3 jaar.
De baas is lid van de Reddings
Honden Werkgroep Zeeland
(RHWZ).
De hond, de Rottweiler Krista, is al
zo goed getraind dat zij overal in
zetbaar is. Speuren in het bos,
speuren in de duinen of speuren
tussen het puin. Zij haalt er de
hondsneus niet voor op.
Slachtoffer
De RHWZ traint daarom veel en
op verschillende plaatsen. Meestal
moeten de dieren op zoek naar een
verstopt namaakslachtoffer.
Soms is dat geen spel maar
werkelijkheid. Dan wordt er hulp
gevraagd bij het zoeken naar een
vermist kind of in puinhopen na
een explosie of aardbeving.
„Ik heb het examen gedaan om ex
tra ervaring op te doen", vertelt
meneer Modijefski.
„Het reddingswerk in de sneeuw is
voor een goed getrainde hond niet
zo moeilijk. Honden kunnen in de
sneeuw vrij goed een spoor ruiken.
Zo hoog in de bergen zijn er maar
weinig andere luchtjes".
Kou
Het grote probleem was de kou.
Temperaturen van min 20 tot min
50 graden tijdens de examenweek
maakten het erg zwaar. „Maar",
zegt Modijefski, „ik had er meer
last van dan de hond".
Krista moest slachtoffers zoeken
in 4 meter hoge sneeuw. Verder
stonden er onder meer gehoor-
zaamheidsprpeven op het pro
gramma.
De baas moest ook een examen af
leggen. Het omgaan met de hond
was daarbij heel belangrijk. Ook
kennis over het reddingswezen en
EHBO werden getest.
Nee, Krista is geen Sint-Bernard.
Zij heeft ook geen tonnetje drank
om haar nek hangen. Dat blijkt
een legende te zijn.
De Sint-Bernardhond is door zijn
grote zware lijf helemaal geen ge
schikte reddingshond.
Er is wel een verhaal bekend van
reddende Sint-Bernardhonden.
Die leefden half in het wild rond
een klooster bij de Sint-Bernard-
pas.
Blaffend waarschuwde ooit een
hond de monniken. Die vonden
toen verdwaalde reizigers in de
sneeuw.
Daarna deden ze de honden een
tonnetje drank om. Dan hadden
volgende geredden vast een drank
je om warm te blijven.
Voor speuracties in de sneeuw zal
Krista met haar baas niet worden
opgeroepen. Daar is de afstand te
groot voor.
Maar voor zoekacties in Nederland
wordt er wel een beroep op dit
tweetal gedaan.
kort kort kort kort kort kort kort kort
kort kort kort kort i
RACISME Daniel Griffin is door een Engelse rechter
vrijgesproken van racisme. Hij had op school het kin
derliedje 'Baa, baa black sheep' gezongen ('Bè, bè zwart
schaapje'). Zijn onderwijzeres had hem aangeklaagd,
omdat ze het liedje vernederend vindt voor gekleurde
mensen.
Daniels moeder was het helemaal niet eens en was zelfs
heel blij met de prestatie van haar vijfjarig zoontje: het
was voor het eerst dat Daniel - vijf jaar en geestelijk
gehandicapt - een liedje zong.
Vervuiling zee
RENESSE De twee verhongerde
zadelrobben op het strand van Re-
nesse en Vrouwenpolder zijn een
nieuw noodsignaal: de zeeën gaan
dood.
Hele stukken van de Noordzee en de
Oostzee zijn binnenkort een dode-
zee. Deskundigen roepen dan ook al
jaren dat de vervuiling gewoon niet
langer kan. Het is wel iets minder ge
worden maar bij lange na niet ge
noeg om de ramp te stoppen.
Olieplatforms knoeien bijvoorbeeld
nog steeds tienduizenden tonen olie
in de Noordzee. Giftige afvalstoffen
uit kunstmest komen uiteindelijk in
het water.
De scheepvaart is ook niet bepaald
schoon. En industrieën voegen daar
nog es een ontstellende plas zware
metalen aan toe, zoals cadmium
kwik en lood.
De waarschuwende biologen krijgen
nu tot hun grote schrik gelijk. Er
drijven hele scheepsladingen dode
vis op de Deense en Zweedse vis
gronden.
Noorse kreeft is niet langer rood
maar zwart. Zeehondebaby's heb
ben misvormde snuitjes en vinnen.
Men denkt dat hun moeder ook door
de vervuiling is aangetast.
De robben zijn trouwens niet alleen
verhongerd omdat hun voedsel is
doodgegaan. Ze waren ook nog eens
volkomen verdwaald.
Dit soort zeehonden hoort in de
Noordelijke IJszee thuis. Hun rich
tingsroer is blijkbaar stuk.
De politiemannen die laatst de za
delrob bij Renesse van het strand
haalden bleven dan ook niet lang
vrolijk en opgelukt. Kort na aan
komst in het Zeehondencentrum
van Pieterburen overleed hun dren
keling. De hulp kwam te laat.
..We waren nog wel zo blij dat we
hem te pakken konden krijgen",
zegt wachtmeester J. van Burg van
de Schouwse rijkspolitie.
„De rob was zo bang dat hij flink van
zich afbeet. We hebben hem met z'n
vijven moeten vangen.
Jammer dat de redding is mislukt.
Als politieman heb ik gewoon en
met plezier mijn werk gedaan. Maar
eenmaal thuis zie je als mens achter
dit dode dier evengoed die verziekte
zee".
ZOENENHet ministerie van wvc heeft een boekje uit
gegeven waarmee jongens en meisjes van veertien tot
achttien jaar wat gemakkelijker hun moeilijke leven
aan zouden moeten kunnen. Hoe moeilijk sommige jon
geren het hebben blijkt uit een vraaggesprek met een
meisje over liefdesproblemen: „Hoe vaak ik niet met een
jongen heb staan zoenen, terwijl ik het een figuur vond
om van over mijn nek te gaan".
Het boekje heet 'Waar zie je me voor aan!' en gaat over
alledaagse dingen.
LOB8EJOO
Pooftitraot
<<35ï BJ
Seroo^rke
