Wordt rijk met een rondje vliegfïetsen
Het bloed
drupt in de cola
Nakende
wieven...,
mag dat?
Januari
Even een
lichtje
maken...
iJL ik VJIilV
IE3
Eenzaamheid
Lekker gevoel
Propeller
Opname
Acht
Truck-chauffeur
Fantasie
Churchill
Schedels
KRULLEBAK
DINSDAG 13 JANUAR11987
Jan Haas is een bekende beeld
bouwer uit Vlissingen. In deze
stad staan drie bronzen beelden
van hem (brons is koper en tin).
Bij de Boulevard staan de Em
maüsgangers. Drie gesluierde
mannen zitten aan een tafeltje.
Er achter zie je een raam met
een gordijn.
Het verhaal komt uit de bijbel.
Ze waren de eersten die Jezus
vonden toen hij was gestorven.
Het gaat dus over de dood.
Het tweede beeld staat bij het
ziekenhuis. Je ziet weer een tafel
en een gordijn. Alles op ware
grootte. Het gordijn weegt al 800
kilo. Ervoor staan twee naakte
vrouwenfiguren.
Dit beeld gaat over eenzaam
heid.
Jan Haas: „Toen we die beelden
aan het plaatsen waren kwam er
een oud ventje aangefietst. Hij
riep: „Mag dat zomaar, van die
nakende wieven".
Ik riep: „Ja hoor, ik ben nog
bronzen broeken aan het
breien".
Het derde beeld staat bij het
Nollenbos. Twee mensen zitten
op heel hoge stoelen.
De mensen zitten angstig op
lange dunne poten. Het gaat
over kwetsbaarheid.
„Aan dit laatste beeld heb ik 8
maanden gewerkt", zegt Jan
Haas.
Zo'n stoel bestaat al uit 48 losse
delen. Die maak ik eerst van
klei. Dat noemen we de 'moe
der vormen'.
In een gieterij in Utrecht maken
ze er mallen van. Die gieten ze
vol met brons. De beelden zijn
hol".
Jan Haas heeft het zichzelf aan
geleerd. „Toen ik 16 was had ik
al een eigen werkplaatsje", ver
telt Jan.
Wat voetje als je langs je ei
gen beelden loopt?
Jan Haas: „De echte kick krijg
ik als het beeld op z'n plaats
komt. Daarna gaat het beeld me
minder zeggen. Want ik ben dan
weer al met iets anders bezig.
Na een lange tijd zou ik het bijna
vergeten. Vreemd is dat.
Beeldhouwen geeft een lekker
gevoel. Eerst heb je een idee inje
hoofd. Na een tijd staat het in
brons in een park. Prachtig
toch".
gedicht
Noord-oost, al min vier:
dan zie 'k me weer gaan,
zo'n beetje voorover,
mijn wintertrui aan.
In die heerlijk witte wereld,
de lucht zo mooi grijs,
klein mensje tussen de velden,
krassend over het ijs.
Even zitten in de graskant,
kijken hoe ik sta
of zomaar wat knabbelen
op een stukje chocola...
Dan zo hard als maar kan
de bomen voorbij.
Dit zomaar te kunnen
maakt toch wel heel blij.
Marina van den Boog aart
Wie wil er even 150.000 gulden ver
dienen?
Prima! Pak dan je fiets. Pruts er wat
aan zodat je er mee kan vliegen. Je
moet dan met je fiets 1600 meter
vliegen. Nee, niet hard rijden. Écht
vliegen. Minstens 1 meter boven de
grond.
Denk niet dat ik ze zie vliegen. Het is
echt waar!
Al vanaf 1912 bestaan er prijzen voor
de beste vliegfiets. De eerste win
naar was de Franse wielrenner Pou-
lain. Hij had er wel 9 jaar over ge
daan voor het lukte.
Het gebeurde om 6 uur 's morgens.
Er waren 100 toeschouwers. Snorren
Hardstikke enthousiast zijn ze. En
geen wonder. Het is ook niet niks om
ineens een beetje beroemd te zijn.
En dat zijn ze: Brendy, Natascha,
Thomas en Donald uit Hulst.
„Het is te gek als je hoort: 'Ah, dat is
nou het dochtertje van Annelies en
die komt op tv!' Ik word alleen wel
steeds knalrood" giechelt Natascha.
„We stonden ook al in de krant".
Zaterdag 17 januari gebeurt het: dan
zet heel groep 8 van de Willibrordus-
school uit Hulst een uur lang zijn
beste beentje voor in Klassenwerk.
„Thomas is de dader" zegt meester
Van de Mortel. „Hij kwam met het
idee en stuurde de brief naar de
KRO.
„De hele klas was gelukkig meteen
enthousiast", zegt Thomas.
„Het waren wel spannende weken.
We hoorden elke dag wel wat. Toen
Hij noemt zich Silverstar en is 12
jaar. Maar op de Zeeuwse Korczak-
school kennen ze hem als Peter van
Splunder uit Oosterland.
Silverstar is meer een schuilnaam.
Want Peter schrijft.
Over de aarde als geen mens er meer
op leven kan. Hoe de planeet Pluto
bewoond wordt als de maan te klein
is. Maar ook over revolverhelden,
en bolhoedjes. De politie moest ze in
bedwang houden. Zo zenuwachtig
was iedereen.
De vliegfiets had een propeller op
het stuur. De vleugels en staartstuk
waren van gespannen doek. Een
vlieger op wielen dus.
Poulain vloog 13 meter. Wat een sen
satie.
Poulain moet zich dolgelukkig ge
voeld hebben. Op spierkracht in de
lucht blijven.
De prijs van 150.000 gulden (voor dat
geld kun je een flink huis kopen) be
eindelijk dat telefoontje kwam wa
ren we helemaal dol".
Klassewerk was voor hen echt klas
se-werk. Thomas: „Het eerste wat
we deden was kiezen of we per sé wil
den winnen, of dat we allemaal mee
zouden doen." „Nou, dat was niet
moeilijk. Je kan toch niet zeggen dat
iemand niet mee mag doen. En we
kunnen evengoed toch winnen",
vindt Donald.
De meester stelde voor de rollen te
verdelen. Iedereen vond het prima.
Veel sinterklaas en kerst is er dit jaar
niet gevierd. Vlak voor de kerst
vakantie hingen er nog maar 3 bal
len in de boom.
Brendy: „Na schooltijd bleven we
lekker kletsen. Over Klassewerk na
tuurlijk. En op woensdag en zater
dag was het oefenen."
kusjes, sex en als het zo uitkomt een
beetje geweld.
„Ik schrijf niet zo voor kinderen",
vindt Peter zelf. „Bij een moord moe
ten de koppen rond je oren vliegen.
In mijn verhaal hangen ze tenminste
zonder kleren en zonder hoofd aan
de dakgoot.
Ik laat het bloed dan in de cola drup
pen van de mensen op het terras. Die
staat al vanaf 1957. Meneer Kremer
uit Londen heeft het geld al 30 jaar
klaarliggen. Nog nooit is het iemand
gelukt om zover te vliegfïetsen.
De Japanse professor Kimura vloog
in 1966 90 meter. In de herfst van 67
vloog de Oostenrijker Malliga al 200
meter. Maar ja. Die piloot was een
heel licht kereltje.
Is het nu echt zo moeilijk om die
prijs te winnen?
Denk dan maar eens aan het t.v.-
programma 'Vlieg er eens uit'.
In de haven van Hoorn kon je je zelf
gebouwde vliegfiets uitproberen. De
Natascha had er goede moed op. ..Ik
droomde dat we een reis naar Co
lombia wonnen. Te gek!" Vooral het
toneelstukje zagen ze helemaal zit
ten. En ze hoopten op héél veel pun
ten.
Zo vlak voor de opname 6 januari
werden de kriebels toch wel erg.
Echt veel geslapen was er ook niet.
Maar de stemming was prima! En al
les ging goed.
Het was een spannende dag in stu
dio 5. Lachen, zweten, handtekenin
gen van echte beroemdheden verza
melen en zoveel mogelijk zien.
Hoewel ze het wel erg spannend vin
den zichzelf straks op t.v. terug te
zien. „Vooral een fout lijkt me eng",
zegt Thomas. Wie de nieuwe 'ster
ren' wil zien, moet 17 januari maar
kijken. Om 4 uur.
ontdekken het dus. Het is best een
verhaal voor boven de vijftien".
Peter leest zelf graag en veel. Vooral
lees-leerboeken van school. „Daar
denk ik dan over na", zegt hij. „Bij
voorbeeld hoe de planeten draaien
of hoe je nieuwe energie kunt ma
ken. Door grote spiegels op de maan
of zo.
Ideeën schrijf ik op een papiertje.
Die gaan in een platte doos onder
mijn bed. Elke maand haal ik er een
paar uit. Niet kiezen, maar gewoon
pakken. Dat worden dan boekjes of
korte verhalen".
Eerst een beginnetje maken. En als
het een beetje loopt in een paar da
gen de rest schrijven. In een jaar tijd
schreef hij er al zo'n 100 stuks.
Toch zit Silverstar op een school
voor kinderen met grote leerproble
men. In het begin zette hij de woor
den dan ook flink door elkaar.
„Ik heb echt volgehouden", zegt Pe
ter ervan, „En nog vanzelf. Want het
lijkt me tof en gaaf om een schrijver
te zijn.
Maar wel in m'n vrije tijd. Want als
het even lukt leer ik voor truck-
chauffeur. Dat is ook best maf'.
meesten haalden maar een paar se
conden. Daarna vielen ze te pletter.
Voor de prijs moetje tussen 2 palen
een achtje vliegen. Samen 1600 me
ter.
Misschien vind je het al leuk om er
van te dromen. Net zoals de Belgi
sche kunstenaar Panamarenko. Hij
maakt de mooiste vliegfïetsen. Ze
doen het niet echt.
Als je er naar kijkt slaat je fantasie
op hol.
Genoeg nu. Vliegensvlug aan het
werk. Meneer Kremer begint z'n ge
duld te verliezen.
Een elftal van burgemeesters
dat kan nog. Maar enkel met
burgervaders uit een gemeente
waar 'Sint' voor staat valt wel
op. Vooral als ze vanuit het hele
land in het Belgische Sint-
Niklaas neerstrijken. Om offi
cieel uitgedost hun opper-Sint
te begroeten.
De man die zulk soort stunts
verzon is oud-burgemeester W.
Baas uit Sint-Annaland. Toen
burgemeester van Sint-Lau-
rens, nu 81 jaar en met pensioen.
Met nog dezelfde pretrimpels.
Ze zitten alleen verstopt achter
een echte Sinterklazenbaard.
„Humor moet je zelf maken",
zegt hij. „Zo verzon ik als burge
meester van Kerkwerve dat DE
Sir Winston Churchill naar ons
kleine dorp genoemd was. j
Kerkwerve is in het Engels na
melijk te vertalen in Kerkheu-
vel. Kerk heet dan Church en
het woord heuvel wordt Hill.
Dus schreef ik de beroemde
staatsman dat 'zijn' dorp Chur
chill op Schouwen lag. En dat
hij welkom was. De brief die
Churchill terugschreef heb ik
nog".
In die tijd had burgemeester
Baas een verzameling van een
paar honderd geraamten en
schedels van dieren. Soms zelf
opgegraven en uitgekookt.
Maar ook wel cadeau gekregen.
Hij had berekoppen, koeien,
leeuwen, tijgers, een nijlpaard
en allerlei zeldzame vogelsoor
ten in zijn werkkamer.
Op een donker plekje stond zelfs
een echte doodskop. Als je dan
bij hem op bezoek was gebeurde
het. „Even een lichtje maken",
zei hij dan. En deed stiekem het
lampje aan dat in die doodskop
zat. Dat gaf een hoop gegil. En
later met zijn vrouw weer dolle
pret.
In 1971 moest hij zijn burge
meestersketting voor de laatste
keer aan zijn opvolger geven.
Dat deed hij precies op het offi
ciële moment. Dus om twaalf
uur 's nachts. Wel met de fanfare
erbij, collega's en vrienden.
Onwijs gaaf en gewoon te gek.
Toen heette dat gewoon een
kostelijk mens.
