Enge dingen horen erbij
SCHILDEREN OP GLAS
Maag olieslachtoffers
wordt elk uur gespoeld
KEES KRUL
t
Dieren op ware grootte
STRIP
rv
EVA MULCKHUYSE KOOS BESTE KINDERFOTO
Vulkaanramp
Bofferd
Ware grootte
OPVANG VOGELS BIJ 'DE MIKKE'
Opvang
Vorst
DINSDAG 18 FEBRUARI 1986
KRULLEBAK
„Sommige grote mensen vinden
dat kinderen beter niet naar al die
verschrikkelijke nieuwsfoto's kun
nen kijken. Maar daar ben ik het
niet mee eens. Als je kind bent
maak je zeif soms ook heel erge
dingen mee. Daar moet je dan
toch ook gewoon mee verder. Het
hoort nu eenmaal bij het leven".
Dat de Vlissingse Eva Mulckhuy-
se (12 jaar) er zo over denkt kwam
haar goed van pas. Begin deze
maand mocht zij als jeugdjurylid
naar Amsterdam. Samen met 3
jongens en 9 meisjes uit het hele
land koos ze de World Press-kin-
derfoto. De beste krantefoto dus
die volgens hen in 1985 in de
wereld gemaakt is. Daarvoor had
een jury van volwassenen hetzelf
de gedaan. Er waren vier groepen
foto's: leuk nieuws, sport, natuur
en belangrijk nieuws.
„Ik vind het goed dat er een
aparte kinderjury is", zegt Eva.
„Het hoeft natuurlijk niet dat een
kind andere dingen kiest. Maar
vaak is het toch wel zo.
Bij 'belangrijk nieuws' bijvoor
beeld vond ik onze foto gewoon
veel beter dan die van de grote
mensen. Die hadden dat meisje
dat na die erge vulkaanramp in
Amero tot aan haar kin in het
water vast zat.
Maar bij zo'n foto hoort een heel
verhaal. Dat spreekt niet echt
vanzelf. Er stond eigenlijk niet op
wat daar allemaal aan de hand
was".
Eva vindt de World Press-kinder-
foto een stuk duidelijker. Een red
der zit in een helikopter. Met een
kind in zijn armen.
„Je ziet al die vreselijke modder.
Maar de man huilt van blijdschap.
Want dat jongentje in zijn armen
leeft toch nog. Het eet alweer een
worteltje. Op die foto zie je precies
waarover het gaat".
rieus vanzelt. Want het kiezen
moet je echt alleen doen. Maar
later praat je er toch met elkaar
over na".
Het scheelde overigens geen haar
of Eva had niet naar Amsterdam
gekund. Want ze won wel een
plaatsje als jurylid. Maar géén
geld voor de trein.
„Dat was wel even een ramp", zegt
Eva een beetje boos. Het is toch
stom als je dat zelf betalen moet?"
Gelukkig wist meester Jos van de
Franciscusschool nog ergens een
potje. Dat was toch wel fijn.
Pas na heel veel praten kreeg Eva
van de World Press-stichting ge
lijk. En dus voor twee personen
haar reisgeld terug.
,Ik ben een grote bofferd dat ik dit
mocht", zegt ze. „Het was ver
schrikkelijk leuk. En ook heel se-
Schilderen op glas: simpel en heel
leuk om te doen. Er zijn verschillen
de technieken. Bij elke manier ziet
het er weer anders uit.
Transparant. Transparant bete
kent dat er nog licht doorheen kan.
Alles wat je op het glas schildert,
blijft een beetje doorzichtig. Dat is
heel mooi. Vooral als het zonlicht er
door schijnt. Denk maar aan glas-
in-loodramen. Zo'n transparant
schilderijtje is dus vooral leuk voor
het raam.
Dekkend. Alles wat je schildert
wordt ondoorzichtig. Als het licht
erop valt, 'springt' je figuurtje er als
het ware uit. Heel leuk aan de muur,
met wit of gekleurd papier erachter
of in de buurt van een raam.
Verf. Echte glasverf is te koop in
mooie, maar wel dure dozen (6 kleu
ren voor 15,- voor dekkende verf,
30,- voor transparant). Losse
potjes zijn goedkoper: 2,50 per
stuk in alle kleuren. Kopen in een
hobby- of speelgoedzaak.
Het is echte verf. Het duurt dus een
poosje voor het droog is (ruim een
dag). Je kwastje moetje uitspoelen
in terpentine.
creatief
Vind je glasverf te duur, probeer het
dan eerst met gewone waterverf
(niet te dun). Dat gaat ook goed. De
verf droogt snel. Pas wel op met
water. Later vernissen lost dit pro
bleem op.
Glasplaatje. Een klein stukje (oud)
glas is al goed. Met grof schuurpa
pier of wetsteen even de randjes
schuren, zodat ze niet scherp meer
zijn. Zorg datje je niet snijdt! Maak
het plaatje even schoon en droog
met een doekje.
Wat...! Je kunt altijd een foto,
plaatje of tekening van bijv. een
stripfiguur of een dier nemen als
voorbeeld. Leg dat onder je glas.
Denk erom: kleine figuurtjes zijn
moeilijker dan grote. Neem een dun
kwastje voor lijnen. Vlekken of
druppels die er niet horen voorzich
tig weghalen met wc-papier. Of op
laten drogen en later wegkrabben
met een mesje.
Welke kant? Soms is de schilder
kant het mooist. Soms juist de
achterkant. Dat merk je vanzelf als
het klaar is. Afwerken gaat heel
goed door rond het glas een randje
gekleurd plakband te plakken.
En.... een echt drinkglas of een fles
beschilderen is ook leuk. Veel ple
zier ermee!
Hoe groot is de kleine blauwe pin-
- quin? En de dwergkolibrie? Is een
reuzenpad groter dan een kaboute
ruil?
Als je deze en andere kleine dieren
nog nooit in het echt gezien hebt,
maar alleen op foto's kun je slechts
raden naar het antwoord.
Op een foto kun je namelijk niet
zien hoe groot iets is. De fotograaf
kan veraf gestaan hebben. Of juist
heel dichtbij. Met een soort verrekij
ker fotograferen of trucjes uithalen.
In Dagdieren levensgroot en Nacht
dieren levensgroot heeft Kenneth
Lilly 20 kleine dieren nagetekend
op ware grootte. Schitterende teke
ningen van een aapje dat in een
schooltas past, een vleermuis met
vleugels als zeilen, een vos zo klein
als een konijn, een vlinder zo groot
als een vogel...
Achterin de boeken vertelt Maarten
de Jongh in korte en begrijpelijke
verhaaltjes allerlei interessante we
tenswaardigheden over de dieren.
De boeken kosten 28,90 per stuk.
Dat is niet goedkoop, maar je kunt
er jarenlang plezier van hebben.
(Uitgeverij C. de Vries-Brouwers,
Antwerpen).
Sinds een klein jaar heeft Middel
burg een vogelasiel.'Het staat in het
park Toorenvliedt. Onlangs konden
bezoekers een kijkje nemen in het
vogelasiel 'De Mikke'.
De open dag werd druk bezocht.
Bovendien kregen de vrijwilligers in
totaal zeshonderd gulden.
„Dit geld kunnen we goed gebrui
ken, want het vogelasiel is aan
uitbreiding toe", vertelt Liesbeth
Baukema. Zij is de oprichtster van
de stichting vogelasiel.
Het begon enkele jaren geleden.
Liesbeth en haar man maakten
vaak strandwandelingen. Regelma
tig vonden zij dan zieke of gewonde
vogels.
„Ik wilde hier wat aan doen. Er
moest opvang komen voor deze
dieren", vertelt zij.
Samen met andere werklozen vorm
de zij de stichting vogelasiel. „We
hebben werkbezoeken gebracht aan
de vogelasiels in Rotterdam, Ber
gen en Noordwijk aan Zee. Daar
leerden we hoe we de vogels moes
ten voeden en verzorgen", vertelt
Liesbeth Baukema.
Ongeveer een jaar geleden startte
het vogelasiel in park Toorenvliedt.
De naam van het vogelasiel is echt
Zeeuws.
De stichting had al eens een stikker
laten drukken met daarop een vis-
diefje. De Zeeuwse naam voor deze
vogels is 'Mikke'.
De meeste patiënten van het asiel
zijn watervogels, zoals eenden, zwa
nen, zeekoeten en alken. Vaak zijn
ze olieslachtoffers.
Het schoonmaken van deze vogels
is een heel karwei. Het spoelen is
het belangrijkste werk. De olie-
islachtoffers worden via een slang in
de maag om het uur gespoeld. Als
de ingewanden van het dier niet
schoongemaakt kunnen worden, is
hij verloren.
Als na een dag of drie blijkt dat de
vogel het redt, wordt ook de buiten
kant gereinigd.
De vorst van de afgelopen weken
eist ook slachtoffers. Reigers bij
voorbeeld kunnen hun hapjes niet
vinden, vanwege dichtgevroren slo
ten en vijvers.
Uitgehongerd en verzwakt worden
zij binnengebracht.
Dankzij de goede zorgen van de
vrijwilligers van 'De Mikke' kunnen
de meeste vogels na één of twee
weken weer worden vrijgelaten.
IMITATIEWEDSTFUjD
IK BEN JORK &KA0AS
IK BEN IIJ/WENlK
POE pvNALP CvcK. NA
IK BEN CWALO
IK BEN 52 JAAR EN IK
ree feWPRUNNBR NA
IK SEN MIEMIE
IK BEN A-WR EN IK
DOE RJN/W7DUCK NA
IK BEN KEES KRDL EN
IKfbETS M'N TANDEN
|MET££N
