Leren om zelf te overleven
HELPT NEPAL
Namaste
KINDERKRANT - VRIJDAG 25 OKTOBER 1985
„Zeeland helpt Nepal". Zo heet kinderen leren er niet enkel
de actie die in januari begon. In lezen en schrijven. Maar ook om
de hele provincie wordt geld
verzameld. Voor Nepal, twee
jaar lang.
Nepal ligt aan het andere eind
van de wereld. Achtduizend ki
lometer hiervandaan. Het is een
erg arm land. Er gaan maar
weinig kinderen naar school. Er
zijn trouwens haast geen
schooltjes. Het geld van de ac
tie is bestemd om die te bou
wen.
Eigenlijk helpt Zeeland Unicef.
Dat is het kinderfonds van de
Verenigde Naties. Unicef werkt
hard in Nepal. Vooral aan het
onderwijs. Binnenkort zijn daar
Zeeuwse guldens bij.
Hulp nodig
Zeeland helpt dus Nepal. Dat
klinkt zo vanzelfsprekend. Ze
ker voor mevrouw Jantien Kui
per uit Vlissingen. Zij zorgt dat
alles rond de actie goed ver
loopt. Dat iedereen hoort en
ziet hoe hard de hulp nodig is.
„Die schooltjes zijn zo ontzet
tend belangrijk", zegt ze. „Want Jantien Kuiper
het land goed te bewerken. Ze
gaan fruitbomen planten. Dan
spoelt de grond niet zo weg. En
je hebt er vruchten van. Ze
leren groenten kweken, gezon
der eten maken. Zelfs leren ze
om sommige ziekten te voorko
men. Want dat kan!
Het geld is ook om schooljufs en
meesters op te leiden. Wie dit
allemaal weet snapt meteen dat
door die schooltjes het hele
land geholpen wordt".
Honderd
Unicef wil er in Nepal zesen
twintighonderd bouwen. Een
schooltje kost ginds 8.500,-.
Met de inrichting erbij wordt
dat precies 11.000,-.
Het provinciebestuur van Zee
land hoopt op 100 schooltjes.
Dat geld moet wel van de Zeeu
wen komen. Maar, bij elke gul
den die voor de actie binnen
komt zal de Provincie een kwar
tje doen.
schooltjes in kas. Compleet met
lesboeken, schriften, stoeltjes,
alles. Dat is samen een kwart
miljoen. We zijn dus al op weg.
Maar het is lang niet genoeg.
Voor de rest verwacht ik ook
best veel van kinderen. Die voe
len heel goed hoe rijk we hier
zijn. Met een kleuren-t.v. in de
klas. En een duur klimrek op
het plein. Terwijl ze ginds nog
geen potlood hebben".
Volwassenen
Ze zet het allemaal nog eens op
een rij: kinderen willen meestal
graag helpen. Maar ze kunnen
het niet alleen. Er zijn ook vol
wassenen bij nodig. Helpers en
gevers. Dan kan er een hoop.
„Het moet, het moet lukken",
zegt Jantien beslist. „Ik reken
er gewoon op. Het spreekt voor
mij zo verschrikkelijk vanzelf:
kinderen voor kinderen,
scholen voor schooltjes.
Zeeland moet Nepal helpen.
Voor het enige dat telt: leren
om zelf te overleven".
Kleuren-t. v.
Jantien Kuiper: „In januari
stond de stand op nul vanzelf.
Nu hebben we drieëntwintig
Namaste is een groet in het
Nepalees. Het betekent al
les:
hoe gaat het> ermee
goede morgen, goede avond,
het ga je goed, blij je te
zien....
Waar je in Nepal ook komt,
Namaste is altijd goed.
Je kunt het met je stem
zeggen. Maar ook met je
handen. Zoals hei jongetje
op de foto.
Soms hoort Namaste bij een
gebed. En als woorden te
kort schieten zeg je zo ook
heel duidelijk:
'dank je wel'.
