Hij moet niet zeuren en
hij mag ook niet zingen
De meester, ik bedoel Arie...
O
Wisselen,
maar dan
van naam
Ik kan het
aanraden
Beestachtig
Brio-vaders
Kaal plekje
Zelf beslissen
Voordeeltjes
Sokken
KRULLEBAK
DINSDAG 12 MAART 1985
Hoera! Er is een kind geboren.
Het krijgt een mooie voornaam
èn een achternaam. Als je vader
en moeder getrouwd zijn, de
naam van de vader. Als de
ouders niet getrouwd zijn, heet
het nieuwe mensje voortaan
net als de moeder.
Als iemand daar verandering in
wil brengen kan dat soms. Hij
moet dat dan bij de koningin
aanvragen. Dat staat zo in de
wet.
Een naam kiezen
Niet iedereen is even blij met
die wet. Er zijn mensen die
vinden dat oudere kinderen
best zelf mee mogen beslissen
hoe ze willen heten.
Daarom is er nu een plan ge
maakt om de wet te verande
ren. Als alles doorgaat, wordt
het voortaan zo:
- bij geboorte van het eerste
kind mogen de ouders zelf kie
zen welke achternaam ze het
willen geven. Die van de vader
of van de moeder. Als er zusjes
of broertjes komen krijgen die
dan ook allemaal diezelfde ach
ternaam.
Veranderen
Tussen je 18e en 21e jaar mag je
nog van achternaam wisselen
als je dat wilt. Zelfs je voor
naam mag je wel twee keer
veranderen! Eén keer voor je
18e en één keer daarna.
Stel je voor:
- Je vader heet Polderman en
je moeder De Keizer.
- Je wordt geboren en ze noe
men je Piet. Je heet Piet Polder
man (naar je vader).
- Op je 12e wil je liever Kees
heten. Je ouders vinden het ook
goed, dus het mag. Voortaan
heet je Kees Polderman.
- Op je 20e besluit je dat je
toch liever naar je moeder wilt
heten. Het wordt dus Kees de
Keizer.
- Je bent 30 jaar, getrouwd. En
je vrouw vindt Kees zo'n afge
zaagde naam. Oké dan, je kiest
een nieuwe: Martijn. Dat mag
voor de laatste keer. En zo kan
het dus dat je als Piet Polder
man geboren wordt en toch als
Martijn de Keizer door het le
ven gaat. Nou ja-
En denk nu niet: fijn zo! Om
dan morgen naar het gemeente
huis te stappen. Want het is nog
maar een plan.
Mannetjes en vrouwtjes zijn
niet gelijk. Dat weet iedereen.
Maar dat ze gelijke rechten
willen is echt iets van de laatste
tijd.
Vroeger deden de moeders het
huishouden en verzorgden de
kinderen. Pa bracht het geld
binnen. Andersom kan nu ook.
Alex Soplantila uit Vlissingen
is al 10 jaar huisman. Het begon
allemaal toen hun eerste doch
ter geboren moest worden. Le-
nie, z'n vrouw, had een vaste
baan als onderwijzeres. Alex
was net begonnen aan een nieu
we studie.
Alex: ,,Wij vonden het logisch
dat Lenie zou blijven werken.
Ik kon dan naast m'n studie het
huishouden doen. Dat was pri
ma te combineren".
- Wat doe je dan hele dagen?
Alex: „Dat gaat eigenlijk van
zelf. Koken, schoonmaken,
wassen, boodschappen doen.
Onze dochters, Esther en Nao
mi, verzorgen. Het gaat prima
zo. Sommige mensen vinden
het raar. Maai' ze weten eigen
lijk niet waarom. Ik kan het alle
jongens aanraden. Wantje bent
lekker je eigen baas".
- En wat doet je vrouio in het
huishouden?
Alex: „Alleen kleren verstellen.
Want daar heb ik een hekel
't Schijnt dat ze een beetje 'in de
mode' zijn. Nadat er lang veel
over de vrouw is geschreven,
krijgt 'hij' eens wat meer aandacht
lijkt het.
De vaders van nu zijn niet meer
als die van vroeger:
„Altijd de baas in huis. Niemand
mag in zijn stoel zitten.
Vaders wil is wet. En hij verdient
het geld.
Vaders hoeven niet af te wassen.
Of zich met de kinderen te
bemoeien, enz.".
Tja... in een aantal gezinnen is het
nog steeds zo. Maar het wordt
minder, dat is duidelijk.
Nog steeds doen vrouwen veel
meer aan het huishouden. Zelfs
als ze werken. Maar ook steeds
vaker hoor je van 'huismannen'.
Vader en moeder die samen het
geld verdienen. Samen beslissen.
Meer mannen die meehelpen in
het huishouden, koken. En dat fijn
vinden. Iets wat vroeger toch wel
gek gevonden werd...
VADERS DUS DEZE MAAND!
Illlllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllimillllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
llllllllllllllllllllllllllllllllllllllllillllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllillllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
Je vader kun je zelf niet kiezen. Je
zult het er mee moeten doen. Met
z'n goeie en met z'n slechte kanten.
Wie heeft nu de beste vader? Dat is
moeilijk te zeggen. Want dat is voor
ieder kind weer anders. Maar stel je
nu eens voor. Er staat een hele rij
met vaders. Wie is de ideale pa voor
jou?
We vroegen dat aan drie kinderen
uit de zesde van de Prins Willem
Alexanderschool uit Kamperland.
Anco Uyl (11): „Hij mag niet streng
zijn. Hij moet 5,- zakgeld per week
geven. Operaplaten mag hij beslist
niet hebben".
Francisca van der Heyde (12): „Hij
moet niet zeuren over huiswerk.
Daar kan ik zelf wel voor zorgen. En
hij mag niet zingen".
Heieen Sandee (11): „Hij moet goed
vinden dat ik alleen op vakantie ga.
Dus met vriendinnen. Als ik ook
nog een lievelingsdier mag hebben
ben ik tevreden".
Ja, zo zouden ze het wel willen.
Maar hoe is nu hun eigen pa?
Anco: „Hij is 57 en heet Co. Hij is
wethouder. Heeft een kaal plekje en
houdt van André van Duin. Soms is
hij erg streng. Ik krijg wel eens een
tik. Als ik m'n broer pest. We doen
wel eens spelletjes. En lekker
stoeien. Hij heeft het erg druk met
papieren en zo. En soms dus te
weinig tijd voor mij. Dat vind ik
jammer".
Francisca: „Hij is 40 en heet Frans.
Hij is het hoofd van deze school. Hij
houdt van Elvis. Het drukst heeft
hij het met school en voetbal. Ik ben
tevreden als hij niet kwaad is".
Heieen: „Mijn vader heet Bert en is
ook 40. Hij is tuinder en boer. Hij
heeft rimpels in z'n gezicht.. Tijd
heeft-ie wel. Vooral op zondag. Hij
draagt ouderwetse kleding. Hij
heeft veel voor je over. Ik vind hem
wel ideaal".
- Is je vader ideaal als hij alles
goed vindt?
„Nee, er zijn grenzen", vindt Fran
cisca. „Je moet zelf ook over een
aantal dingen kunnen beslissen".
„Ik zou best later zoals m'n vader
willen worden", zegt Anco. „Bij ons
zijn pa en ma allebei de baas. Als
m'n vader koffie zet is het niet om te
drinken".
Heieen: „M'n moeder kan timmeren
en m'n vader kan stofzuigen. Bij ons
werken ze veel samen op het be
drijf'.
Eén keertje maar vergiste Antonie
zich tijdens ons gesprek. Dat was
toen hij 'meester' zei. Alle andere
keren had hij het over 'Arie' als hij
zijn vader bedoelde.
Antonie is Antonie van Kessel uit
's-Heer Abtskerke en hij zit bij zijn
vader in de (zesde) klas. We wilden
weieens weten hoe dat nou bevalt
en daarom gingen we met hem
praten.
„Ik vind het leuk", zegt hij. „Arie ie
een leuke man en hij geeft goed les.
Meer kan ik er niet van zeggen. Ik
vind het allemaal heel gewoon".
Dat laatste kan ook bijna niet an
ders. Antonie heeft alleen nog maar
les gehad van zijn ouders. De eerste
drie jaar van zijn moeder en de
laatste drie van zijn vader.
Je zou denken dat kinderen die bij
hun vader in de klas zitten, daar
allerlei voordeeltjes van hebben.
Voorgetrokken worden, extra hulp
en zo.
Volgens Antonie is dat helemaal
niet zo. Hij merkt er in ieder geval
niets van.
„Wat gemakkelijk is", zegt hij, „is
dat Arie 's morgens vóór school al
weet of ik slecht geslapen heb. Daar
kan hij dan rekening mee houden.
Maar ja, dat heeft hij bij de andere
kinderen natuurlijk ook zo in de
gaten. Soms vergeet ik thuis wel
eens te vertellen dat ik iets heel
goed heb gedaan. En dat is wél
handig... dan zegt de meester het
tegen mijn moeder".
Antonie en zijn vader beschouwen
school en thuis als twee verschillen
de dingen.
.1/
Zo mag Antonie van zijn moeder
niet op zijn sokken in school lopen.
Maar dat soort afspraakjes kan zijn
vader allemaal niet bijhouden.
Daarom ging het één keer bijna mis.
„Ik liep op mijn sokken toen ik mijn
moeder de school binnen zag ko
men. Zonder iets te zeggen ben ik
hard de klas uitgelopen. Ze heeft
ritêts gemerkt. En Arie heeft er thuis
niets van gezegd".
Dierenvaders maken het soms
echt te gek. Bij de meeste insec
ten gaat pa er in de huwelijks
nacht al vandoor.
De Amerikaanse dansvlieg niet
altijd. Hij versiert z'n vrouw
met een leuk cadeau: een mug
in spuug. Tijdens het paren
snoept ma het cadeau op. Maar
als ma te snel eet is het afgelo
pen met pa. Hem wacht een
droevig lot als toetje. „Ik kan je
wel opvreten", zei ma nog. He
laas.
De raven doen gezelliger. Pa
blijft ma z'n hele leven trouw.
Ze voeden 5 maanden de kinde
ren op. Echt samen. Na 3 jaar
zijn de kinderen zelf pa en ma.
De zeeleeuw houdt wel van 50
moeders tegelijk. Het hele
strand heeft dezelfde vader.
Vader mestkever heeft weer een
ondankbaar leven. Hij sjouwt
zich uit de naad. Met konijnen
keutels voor moeder-de vrouw.
Ma legt daar haar eieren in. Pa
wordt naar buiten getrapt en
sterft. Stank voor dank!
Bij de ooievaars kun je pa
inwisselen voor een andere pa.
Niemand zal het merken. Suf
ferds.
Pa zeepaard is wel erg modern.
Want hij draagt de bevruchte
eitjes in z'n broedbuidel. En pa
bevalt daarna. (Terwijl ma het
geld vergokt op de renbaan)
Nou ja!
Vader roerdomp, de vogel, be
kijkt het wel. Hij gaat gewoon
lekker tussen de kinderen zit
ten en laat zich ook voeren door
ma. Het valt nog mee dat hij
niet om de krant vraagt.
gedicht gedicht ge
Ik denk wel eens: zo'n BRIO-vader
zou dat nu 'een echte' zijn?
Die fietst en rent
en met je speelt
en altijd leuk is, altijd gein.
Maar zou die ook met huiswerk helpen,
je naar 't zwembad brengen
's morgens vroeg
of's nachts in bed
je komen troosten
na een enge droom
zelfs zonder dat je 't vroeg?
En ook de vierde keer toch blijven lachen
als je in een boze bui
wéér met een broek
vol modder thuiskomt
of met een gat in je nieuwe trui?
Ik weet 't niet.
Reclame-vaders
bestaan er volgens mij niet echt.
Misschien maar goed ook:
arme moeders,
een kind erbij, net wat je zegt!
Marina van den Boogaart
Uitgeverij Provinciale Zeeuwse
Courant B.V.
Redactie: Marina van den
Boogaart, Anneke van den
Doel, Leen van Duivendijk, Cor
de Jonge, Mieke Lemmens,
Sylvia Scheers, Jan Smeekens,
Ineke Timmerman en Willem
Verstuijf.
Adres. Walstraat 56-60,
4381 EG VLissingen.
Tel. (maandag t/m vrijdag, van
9.00 uur tot 17.00 uur): 01184-
15144.
Advertenties: (per brief) Admi
nistratie PZC, Postbus 18, 4380
AA Vlissingen. Het benodigde
bedrag aan LOSSE postzegels
bijsluiten of afgeven aan de
PZC-kantoren. sTf
Van links naar rechts: Anco Uyl, Francisca van der Heyde en Heieen
Sandee.
