GEHEIMEN
Soms schrik ik van mijn dagboek
sstt sstt
sstt sstt
Greenpeace
een goede
waakhond
Je hebt iets
helemaal
van jezelf
Allemaal
onzin die
tv-series
Waakhond
POISON
KRULLEBAK
DINSDAG 9 OKTOBER 1984
Moeders! Soms lijkt het wel
of ze het ruiken. Stiekem
wat uit je spaarpot aan het
pakken, komt ze net bin
nen.
Terwijl ze anders nooit aan je
spullen zit. haalt ze nu net dat
briefje uit je zak dat dus niet voor
haar bestemd was.
Zegt ineens: „Ben je verliefd?"
Hoe kan ze dat nu weer weten.
Of: „Je hebt gerookt!" Onmogelijk
gewoon. Je kunt ook niks doen
zonder dat ze het merkt.
Je dacht datje het zo goed verbor
gen had gehouden. Zegt ze: „Dat
wist ik toch allang joh!"
A7are geheimen
Er zijn natuurlijk ook dingen die je
ouders niet merken. Gek is dat dat
heel vaak dingen zijn die ze maar
beter wel zouden weten: bepaalde
gevoelens, wensen.
Als jou bijvoorbeeld iets akeligs
overkomen is. Dat je altijd gepest
wordt, gedwongen wordt dingen te
doen die je zelf niet wil.
Dat je je eigenlijk heel ongelukkig
voelt. Je hebt wat gepikt. Echt
stom gedaan, gelogen.
Die blote vent laatst, die onver
wacht voor je stond en wilde datje
rare spelletjes deed. En misschien
nog wel erger.
Schaamte
Je wilt of durft het niet te zeggen.
Weet ook niet goed hoe. Je geeft
jezelf soms onnodig de schuld, of
schaamt je.
Er zijn kinderen en ook volwas
senen! die zo al jaren met 'een
geheim' rondlopen. Niet zulke leu
ke dingen die heel slecht te verge
ten. zijn.
En wat akelig is, is dat sommige
van die geheimen zo naar zijn, dat
ze er steeds aan moeten denken. Er
zelfs door veranderen. Onzeker
worden. Bepaalde dingen niet
meer durven of er zelfs zieken van
worden.
c gedicht gedicht gedicht gedicht gec
Hulp
Dit gedicht is zo geheim
dat ik het haast niet op durf te schrijven
liever zou ik willen dat
het dit keer echt geheim kon blijven.
Daarom had ik zo gedacht:
ik schrijf gewoon een ander op
waar ik het echte in verstop
ertussen, onzichtbaar op z'n kop.
Je kan het enkel maar ontdekken
door het warm in een bad te doen
van suikerwater met citroen.
Net voordat je 't erin gaat leggen
moet je drie keer - pss pss - zeggen.
En als je dan voorzichtig blaast
(denk erom: niet te gehaast!)
lees je 't echte geheime gedicht.
Maar je weet het hè:
wel mondje dicht!
Marina van den Boog aart
Helaas lossen die problemen zich
bijna nooit vanzelf op. Zolang je er
niet over praat, zijn ze er. Je pie
kert erover.
Als je (ooit) met zo'n geheim zit:
wees alsjeblieft zo verstandig het
niet voor jezelf te houden.
Durf je het niet aan je ouders te
vertellen, doe het dan aan een
vriend, een dokter, op school.
Ook bij een telefonische hulp
dienst (01180-15551) of de kinderte
lefoon (01180-38080) zullen ze je
altijd willen helpen.
Misschien lucht het alleen al op als
je het een keer aan iemand verteld
hebt. Misschien heb je echt hulp
nodig.
Geheimen? Een leuk geheim is
prima, maar als het te moeilijk
wordt, moet je toch maar al je
moed bij elkaar rapen en je hart
luchten!
HET FRANSE SCHIP Mont
Louis zonk ruim een maand
geleden na een aanvaring met
de Olau-boot Britannia in de
Noordzee. Door Greenpeace
raakte bekend dat er radio
actief materiaal aan boord was.
Zoals vaker was Greenpeace
ook deze keer weer uitstekend
op de hoogte. Het lijkt wel ol
geen enkele scheepslading, ver
vuilende fabriek of walvisvaar
der voor deze organisatie gehei
men kan bewaren.
Hoe komt de organisatie aan al
die wetenschap?
Al jaren verzamelen 'spionnen'
alle gegevens die ze maar te
pakken kunnen krijgen over
het vervoer van gevaarlijke
stoffen. Vandaar dat de Mont
Louis op het lijstje van ver
dachte schepen voorkwam.
Vergunning
Van fabrieken is precies bekend
welke vergunning ze hebben en
hoeveel afval ze mogen lozen.
Ze worden heel precies in de
gaten gehouden.
Soms geven arbeiders door dat
er verboden afval gestort zal
worden. Ook komen er wel ano
nieme telefoontjes binnen.
In Russische. Japanse en Noor
se havens liggen nog wel eens
schepen, die geschikt zijn voor
de jacht op walvissen. Bij ver
dachte schepen liggen leden
van de organisatie op de loer.
Als een goede waakhond zorgt
Greenpeace ervoor dat het ge
vaar zo vroeg mogelijk bekend
wordt gemaakt. Het gevolg is
dan dikwijls dat de vervuilers of
de jagers uit angst voor slechte
publiciteit van hun plannen af
zien en dat is precies de bedoe
ling.
DAGBOEKEN blijven meestal ge
heim. Maar niet die van Hans War
ren (62). Zijn dagboeken liggen in
elke boekwinkel te koop. Deze
schrijver uit Kloetinge is er be
roemd door geworden.
Hoe ben je er aan begonnen?
Hans Warren: „Eerst hield ik een
soort natuurdagboek bij. De eerste
zwaluw, het eerste sneeuwklokje.
Dat schreef ik op. Toen kwam de
oorlog. Ik ging meer over m'n eigen
leven schrijven dan over de na
tuur".
Zijn dagboeken beginnen op 16
april 1942. Zelfs tot vandaag is hij
ermee bezig.
Was jonio dagboek geheim?
„Ja", zegt Hans Warren. „Ik
schaamde me er soms voor. Sommi
ge blaadjes scheurde ik er uit of
bekraste ik".
Buien
Waarom heb je het uitgegeven?
„Later werd ik schrijver. Veel men
sen wisten dat ik een dagboek had.
Iedereen wilde het lezen. Ik veran
derde,enkele namen en maakte het
leuker om te lezen".
Hoe hou je nu zo'n dagboek bij?
„Dat gaat met buien. Heel gek. Als
je veel beleeft ben je 's avonds moe.
Dan heb je geen zin meer om te 6l€VlSl€
schrijven. Na een saaie dag heb je
wel zin. Maar weinig om over te
schrijven".
Het beroemdste dagboek is dat van
IN EEN GEWOON huis ergens in
Zeeland woont de heer L. Schrij
vers, privé-detective. Als dat geen
geheimzinnig beroep is! Op eeri
slimme manier in je eentje een
gruwelijke moord oplossen. Wilde
nachtelijke achtervolgingen...
„Allemaal onzin, die t.v.-series",
zegt de detective.
„Moordzaken horen bij de politie. Ik
heb ooit één keer geholpen bij het
zoeken naar een meisje dat toen al
1 V'2 jaar verdwenen was. De politie
had niets kunnen vinden. Ik heb
toen 40 mensen ondervraagd. Ze is
nooit meer gevonden".
Hobby
„JE DAGBOEK is iemand die je
erbij hebt", vindt Anoek van Beer-
sum (10) uit Oost-Souburg.
Al twee jaar houdt ze haar dagboek
bij. Het zit altijd op slot. Haar twee
sleuteltjes heeft ze opgeborgen op
een geheim plekje in haar kamer.
Soms mag haar beste vriendin erin
lezen, soms haar moeder.
Het begon eigenlijk met een ruzie.
Anoek: „Ik had ruzie met m'n moe
der. Ze vroeg of ik eens wilde op
schrijven wat me dwars zat. Dat
deed ik. Daarna schreef m'n moeder
terug. Door het schrijven was ik niet
meer zo kwaad".
Wat staat er in?
Anoek: „Watje doet, watje echt van
iemand vindt, geheimen. Soms over
enge films. Dan ben je er vanaf. Ook
afspraken met mezelf. Bijvoorbeeld,
met die maak ik nooit meer ruzie".
Ze kocht haar dagboek voor 7 gul
den. Het gaat altijd mee uit logeren.
Anoek: „Het is echt leuk. Je hebt
iets helemaal van jezelf'.
De heer Schrijvers ziet zijn onder
zoekingen als een hobby. Hij begon
het werk leuk te vinden toen hij als
beroepsmilitair bij de luchtmacht
met strikt geheime inlichtingen
moest werken.
Samen met een paar vrienden be
gon hij in Enschede een detective
bureau. Daar werkte hij soms sa
men met de politie.
„Maar meestal is een detective met
heel andere zaken bezig dan de
politie. Hij krijgt zijn opdrachten
rechtstreeks van mensen, die iets
uitgezocht willen hebben", zegt hij.
Opleiding
Anne Frank. Daardoor kwamen we
veel over de oorlog te weten.
„Een dagboek is het beste geschie
denisboek", vindt Hans Warren.
„Zo kun je in m'n dagboek lezen hoe
het was om voor het eerst t.v. te
zien. Ik vond het toen een raar
aquarium met wapperende lichten.
Leuk om nog eens te lezen. Soms
schrik ik van m'n eigen dagboek.
Als ik iets ergs lees dat ik eigenlijk
al vergeten was. Een dagboek ont
houdt alles".
Is het leuk om een dagboek van
een ander te lezen?
„Wat iemand echt beleefd heeft
vind ik nog leuker dan wat iemand
verzonnen heeft".
Denk je dat veel kinderen nog een
dagboek bijhouden?
„Ik hoop het wel. Al zijn het er maar
een paar die het hun hele leven
volhouden. Dan kunnen ze in de
toekomst lezen wat Zeeuwse kinde
ren in 1984 deden, voelden en von
den".
In Nederland bestaat nog steeds
geen opleiding of diploma voor dit
beroep. De heer Schrijvers kreeg
zijn opleiding in het buitenland.
„Gelukkig bestaat er hier wel een
wet, die de mensen beschermt", legt
hij uit. „Daarin staat dat je alles wat
je te weten komt geheim moet hou
den. Zo mag je niet zonder dat er
een duidelijke klacht is iemand vol
gen".
In opdracht van een klant moet
bijvoorbeeld worden nagegaan wat
een vertegenwoordiger de hele dag
precies doet.
„Je kunt hem niet steeds met de
zelfde auto volgen. Dat valt te veel
op. Als zo'n man iets merkt kun je
verder wel ophouden".
„Soms moet je geestelijk wel heel
sterk zijn om geheimen te bewa
ren", geeft de heer Schrijvers toe.
„Je moet er tegen kunnen als je
vrouw bedreigd wordt door mensen
die door jou werden betrapt. Maar
gelukkig hebben we daar nooit wak
ker van gelegen".
Uitgeverij Provinciale Zeeuwse
Courant B.V.
Redactie: Marina van den
Boogaart, Anneke van den
Doel, Leen van Duivendijk, Cor
de Jonge, Mieke Lemmens,
Sylvia Scheers, Jan Smeekens,
Ineke Timmerman en Willem
Verstuijf.
Adres. Walstraat 56-60,
4381 EG VLissingen.
Tel. (maandag t/m vrijdag, van
9.00 uur tot 17.00 uur): 01184-
15144.
Advertenties: (per brief) Admi
nistratie PZC, Postbus 18, 4380
AA Vlissingen. Het benodigde
bedrag aan LOSSE postzegels
bijsluiten of afgeven aan de
PZC-kantoren.
