DE KRANT
ïjj
'Afwisselend maar gewoner
dan ik vroeger dacht'
'...en zonder ons zijn
jullie ook maar niks...'
'Onze'
trouwste
lezers
Je kunt echt
geen dag
zonder...
Stiekem
Ook lezen
Hoe ziet het werk vari een journalist
bij een krant er uit?
Dat vroegen we aan Peter de Jonge
(32), sportverslaggever bij de PZC.
- Is het een zenuwenhaan?
Ja, dat is het soms wel! Als je ergens
op af gaat weet je nooit wat het
worden zal. Het interview of de
wedstrijd kan saai of spannend zijn:
je zult er in ieder geval een redelijk
verhaal van moeten maken.
- Hoe kwam je tot deze keuze?
Ik heb veel fantasie, was goed in
opstellen en schreef later met veel
plezier in de schoolkrant.
Toen ik op de 2e HBS zat wist ik
zeker dat ik journalist wilde wor
den.
Wielrennen
- Lukte dat meteen?
Na de HBS bleek dat er te veel
aanmeldingen waren voor de school
voor journalistiek. Toen heb ik de
PZC gebeld. Ik mocht in de vakan
tie de bureauredactie komen hel
pen. Na de vakantie ben ik als
leerling-journalist gebleven.
- Heb je de sport ook zelf gekozen?
Dat wilde ik altijd al graag. Ik ben
gek op wielrennen. Toen het eën
keer erg druk was vroegen ze mij om
een handbalwedstrijd te verslaan.
Dat was het begin.
- Ben je vaak onderweg?
Ja, ik kom nu net terug uit Saraje
vo. Elk jaar doe -ik de Tour de
France. Ik ga naar wereldkam
pioenschappen en belangrijke wed
strijden.
Computer
- Hoe komen je artikelen in de
krant?
Soms bel ik een stukje door. Meest
al typ ik het en gaat het op de telex.
In Sarajevo tikte ik alles op een
computer in.
- Moet je in dit vak brutaal zijn?
Nee, dan bereik je juist niets.
Je moet wel durven vragen als
mensen iets niet kwijt willen. Met
vriendelijkheid lukt dat het beste.
Je moet mensen op hun gemak
stellen.
- Jaag je ook op primeurs?
Ja, dat vindt iedereen mooi! Het is
wel spannend als je iets hebt ge
hoord dat anderen nog niet weten.
Bijvorbeeld toen Jan Raas weg ging
bij Peter Post. Niemand wilde er
Peter de Jonge (links) en profvoetballer Jan Poortvliet.
iets over zeggen, maar ik schreef het
in de krant. Dat was een echte
primeur-
Tijd
- Hoe ziet een drukke dag er uit?
Tijdens de Tour sta je om 7 uur op.
Om 8 uur vertrek je met de renners.
Je volgt met je auto. Rond 4 uur is
de winnaar bekend. Je praat met
hem en met enkele verliezers. Dan
ga je schrijven. Je verslag moet op
tijd klaar. Als dan later ook nog
blijkt dat de winnaar doping heeft
gebruikt en nr. 2 winnaar wordt,
dan kün je al je werk weggooien!
- Je vindt het nog steeds leuk?
Ja, elke dag is weer anders. Maar
toch veel gewoner dan ik vroeger
dacht. De beste sportlui zijn, als je
met ze praat, heel gewone mensen.
Ik heb bijvoorbeeld heel wat be
roemdheden in hun blootje geïnter
viewd tijdens het douchen na de
wedstrijd. Dan praten ze veel ge
makkelijker. Dat is altijd heel gezel
lig. In mijn vak moetje hard werken
en je bent veel weg, maar het werk
is leuk en afwisselend.
'De enige krantenbezorger die zich
zelf rondbrengt'. Zo mag Hans Ver
vaart (17) zich vandaag noemen.
Sinds een jaar brengt Hans dage
lijks de PZC rond: 169 kranten in
Goes-West, 's Morgens gaat hij al
om 5.15 uur de deur uit. Dan ligt
Goes nog op één oor.
De kranten haalt hij op het PZC-
kantoor in Goes. Meestal is hij rond
7 uur klaar. ..Dat ligt aan het weer
en m'n bui", zegt Hans.
Een stille eenzame en vooral vroege
baan. ,,Ik doe dit werk niet voor m'n
plezier, maar voor het geld. Ik ver
dien ongeveer ƒ300- per maand.
Laatst heb ik een t.v. gekocht voor
mezelf. Van de rest spaar ik."
Wakker
Hans zit in klas 4 V.W.O. van het St.
Willibrord College in Goes. ..Het
mocht alleen als ik er op school niet
op achteruitging", zegt hij.
„Ik ben er zelfs iets op vooruit
gegaan. Misschien omdat ik beter
wakker ben. Of omdat ik dit baantje
graag wil houden".
Om 21.00 uur gaat Hans naar bed.
„Anders is het niet vol te houden. Ik
heb wel eens een krant bezorgd in
een afgebrand huis. Maar toen was
ik wel erg duf'.
Volwassenen
- Lees je zelf de krant?
„Ja. Het Algemeen Dagblad en de
PZC. "s Middags als ik uit school
kom. Vooral de strips, advertenties
en plaatselijk nieuws. Op school
doen we nooit iets met de krant". -
Ken je nog meer krantenjongens?
„Nou, het zijn meer volwassenen.
Als je een grote wijk hebt verdient
Je kunt geen dag zonder!
Dat willen de kranten ons
geloven in hun advertenties,
lijkt wat overdreven, maar er
mensen, die echt niet zonder
blad kunnen.
Voor heel wat zakenlui zijn
beursberichten onmisbaar. Handt
laars en makelaars doen hun werl
voor een groot deel via advertea
ties. Leerkrachten gebruiken arti
kelen bij hun lessen.
De krant geeft immers meer
alleen de belangrijkste
Ingewikkelde achtergronden
den uitgebreid uitgelegd.
In ons land bestaan nogal wat
bladen. Bijna iedereen zal er wel
kunnen vinden, dat het beste
zijn mening past. Journalisten
vrij om te schrijven wat ze
rijk vinden. Dat is niet overal zo ei
hier is het ook niet altijd zo geweest
Tijdens de Tweede
maak,ten de bezetters uit wat er in
de krant kwam. Daardoor kwam je
er maar moeilijk achter wat er pre
cies aan de hand was.
Gelukkig waren er mensen, die hfi
aandurfden om stiekem een kratf
te drukken en te verspreiden. Zo
werd in Souburg een regionale uit
gave van het blad Trouw gemaakt
In de buurt van Goes was 'Vrije
stemmen uit de Ganzestad'
illegale krant. In Oost- en West-
Zeeuwsch-Vlaanderen gaf de 'groep
Wissenkerke' een eenvoudig krantje
met de naam 'Het Laatste Nieuws'
uit.
Op Noord-Beveland zorgde de heer
Markusse uit Wissenkerke elke
voor de verspreiding van een
stencild blaadje, dat 'Radio Oranje'
heette.
De medewerkers aan zo'n krant
wisten dat ze levensgevaarlijk werk
deden.
Ze wisten echter ook dat er levens
konden worden gered wanneer be
langrijke informatie op deze manier
de mensen bereikte.
gedicht gedicht g
het goed. Je ziet ook veel oudere
mensen de krant 's morgens rond
brengen. Iedereeen wil tegenwoor
dig iets bijverdienen".
- Vind je je werk belangrijk?
„Eigenlijk wel. Het moet toch ge
beuren. En zonder ons zijn jullie ook
niks".
De krant: die brand,
een nieuw bestand.
Hoe zit dat met
die fabrikant?
Nieuw restaurant,
hé, interessant.
Hier, iemand vraagt
een ledikant.
Voor elk wat wils:
nieuws, sport, reclame,
de advertenties:
'heer zoekt dame'.
Fijne, leuke,
nare zaken,
met een krant kun je
niet achter raken.
Maar ja, hoe goed
ie ook kan wezen:
je moet 'm natuurlijk
wel zelf lezen!
Marina van den Boogaart
gedicht 0 gedicht g
achtergrond dinsdag 13 maart 1984
O èy v
De Krullebak kent veel trouwe le
zers. Maar de trouwste komen uit
Koudekerke: klas 5 de Immanuel-
school. Ze sturen ons na elke krant
brieven en cartoons.
- Waarom schrijf je nu zo'n brief
naar de krant?
„Omdat ik altijd hoop dat ik erin
kom. En ik vind het leuk als mensen
mijn brieven lezen", zegt Philip.
„Ik schrijf een brief omdat ik het
moet", zegt René. „Eerst vond ik
brieven schrijven naar de Krullebak
niet leuk. Maar nu wel. Vooral als je
dan later je verhaal in de krant ziet
staan".
Hun onderwijzer, meneer Kesteloo,
is ook een echte 'krantengek' ge
worden. „Ik heb alle Kruïlebakken
bewaard", zegt hij.
- Waarom vindt u de krant zo
belangrijk op school?
„Je kunt er veel van leren. Vooral
van wat er om je heen gebeurt. De
Krullebak is heel geschikt voor m'n
lessen. Want die is speciaal voor
kinderen gemaakt".
De klas vindt 'Kees Krul', 'kort',
'lezers schrijven' .en de interviews
het leukst. Ze willen ook graag
schaakpuzzels zien. En bij de boe
ken een stripboek.
De meeste kinderen vinden dat er te
veel advertenties in staan. Dat vin
den ze zonde van de ruimte. Maar
ja, advertenties horen nu eenmaal
bij de krant.
Een trouwe lezer is natuurlijk fijn.
Dat wil niet zeggen dat 'ie alles goed
vindt in die krant. „Ik vond het
vervelend dat jullie m'n brief iets
veranderd hebben", zegt René.
Maar ja. Sommige brieven zijn te
lang of te moeilijk om te lezen. We
doen ons best. Als jullie maar blij
ven schrijven. Dan weten wij ten
minste wat onze lezers er van vin
den.
Redactie: Marina van den
Boogaart, Anneke van den
Doel, Leen van Duivendijk, Cor
de Jonge, Mieke Lemmens,
Sylvia Scheers, Jan Smeekens,
Ineke Timmerman en Willem
Verstuijf.
Adres. Walstraat 56-60,
4381 EG VLissingen.
Tel. (maandag t/m vrijdag, van
9.00 uur tot 17.00 uur): 01184-
15144.
Advertenties: (per brief) Admi
nistratie PZC, Postbus 18, 4380
AA Vlissingen. Het benodigde
bedrag aan LOSSE postzegels
bijsluiten of afgeven aan de
PZC-kantoren. sf?
7».
