VTTTT
Strandbezoekers worden weer slordiger
De meeste
badmeesters
doen hun
werk prima
T Ullj
Hoe vuiler
de grond,
hoe minder
wormen
Actie Greenpeace tegen gifschip
Tellen
Een zwembad is eigenlijk één
grote badkuip. Heb je dat zo
wel eens bekeken? Met z'n allen
in bad.
Maar wordt dat water dan niet
smerig? Al die zweterige lijven.
Soms plast er wel eens iemand
in dat zwemwater. Hoe maak je
dat nu allemaal schoon?
Deze vraag stelden we aan de
heer Peters uit Terneuzen. Hij
werkt bij de Watermaatschap
pij Zuid-West-Nederland
(W.M.Z.). Dit bedrijf bekijkt el
ke maand het zwemwater in al
le Zeeuwse zwembaden.
De heer Peters: „De meeste
badmeesters gebruiken chloor.
Ik denk dat jullie dat thuis ook
gebruiken. Bleekwater zeggen
ze dan. Chloor maakt het water
schoon. Zo gaan alle bacteriën
dood".
Bacteriën zijn hele kleine beest
jes. Je kunt ze met het blote oog
niet eens zien. Die bacteriën
kunnen mensen ziek maken. Ze
komen in het water via de lucht
of de mensen zelf. Ze zitten op
je huid en in je haar. En vooral
in dat stiekeme plasje dat ont
snapte.
Controle
..Wij controleren of er bacteriën
in het water zitten. Meestal
niet. De meeste badmeesters
doen hun werk prima", vindt
hij.
In het zwembad Onderdak in
Zierikzee gebruiken ze geen
chloor. Daar doen ze ozon in het
water.
Ozon is een soort gas. Met be
hulp van elektriciteit komt het
in het water. Heel ingewikkeld.
Maar het is wel veilig. Het voor
deel is dat je het niet ruikt. Je
krijgt er ook geen rode ogen
van zoals soms bij chloor.
„Onderdak is één van de
schoonste baden van Zeeland",
vindt de heer Peters.
In Terneuzen gebruiken ze nu
ook ozon in het binnenbad. Het
is wel iets duurder. De heer
Dijkstra van zwembad Onder
dak: „Het kost een dubbeltje
per zwemmer meer".
In Amerika hebben ze iets
leuks bedacht. Een geheimzin
nige vloeistof. Dat spul doen ze
in het water. Je ziet er niks van.
Maar als je stiekem in het water
piest wordt je plasje rood. Je
schrikt je rot natuurlijk. En de
'vervuiler' wordt snel gevon
den.
Vorige week maandag hebben leden van de milieugroep 'Greenpeace' geprobeerd het Belgische gifschip 'Falco'
tegen te houden. Toen het schip op weg was om gif te lozen in de Noordzee zijn vier actievoerders aan boord,
geklommen. Door zich vast te binden aan de afvalpijpen wilden zij het lozen van giftige zuren onmogelijk maken.
De rijkspolitie heeft drie vrouwen en een man losgemaakt en aan boord gehesen. Daarna is de 'Falco' rustig weer
richting Noordzee vertrokken. De hele actie verliep erg rustig.
Kan drinkwater in een waterland
als het onze een probleem zijn?
Water genoeg, zou je zo denken.
Maar om goed drinkwater te maken
heb je zoet water nodig.
Van al het water in de wereld is
maar een klein deel (0,04 zoet.
Op je rivieren zul je dus heel zuinig
moeten zijn.
Volgens de Stichting 'Reinwater' is
er iets behoorlijk mis met die rivie
ren. Zo krijgt de Rijn elke dag aller
lei soorten gif te verwerken. Fabrie
ken moeten immers van hun afval
water af!
Nog maar weinig mensen voelen
dan ook voor een frisse duik in de
rivier. Ze kijken wel uit! Wie zwemt
er nu nog in de 'grootste riool van
Europa?'
Gif
derlandse bedrijven doen daar later
nog eens een stevige portie bij.
Milieugroepen, maar ook regerin
gen vinden dat het zo niet langer
kan. Fabrieken moeten zuiverings
installaties bouwen. Toch gebeurt
dat nog haast nergens. De Stichting
Reinwater zegt dat het heel goed
mogelijk is om afvalwater weer op
nieuw te gebruiken (recycling heet
dat).
De groep wil echter nü al wat doen.
Daarom varen vrijwilligers met een
meetschip de Rijn af. Ze nemen
proeven met water, dat bij afvalpij
pen wordt afgetapt.
Wanneer er verboden stoffen wor
den gevonden, dan worden de!
schuldige bedrijven aangeklaagd
bij het 'Internationaal Water Tribu
naal'. Dat is een soort water-recht
bank, die door 11 milieugroepen
werd bedacht. (Daarbij horen ook
'Reinwater' en 'Greenpeace').
Van 3 tot 8 oktober zal in Rotter
dam een internationale jury de
klachten bekijken. Het is de bedoe
ling dat de grote vervuilers bang
zullen zijn om hun goede naam te
verliezen. Dan zullen ze misschien
sneller zoeken naar een oplossing
om de rivieren weer schoon te krij
gen.
De binnenvisserij stelt niet veel
meer voor. Wel wordt het water nog
gebruikt als vaarwater, industrie
water, koelwater, rioolwater, was
water en... drinkwater dus.
Het is erg moeilijk en kostbaar om
van het sterk vervuilde water goed
drinkwater te maken. En dan zijn
de meeste giftige stoffen ook nog
het moeilijkst te verwijderen!
Voordat de Rijn ons land bereikt, is
er al heel wat rommel geloosd. Ne-
gedicht gedicht gedicht gedicht gedicht
Hoe verder?Hoe kan ik nu ooit
hier kinderen krijgen
terwijl de mensen van nu
naar vernietiging neigen.
Ze vernietigen zichzelf
met gif in de grond
en kerncentrales
waar je eerst bossen vond.
Waarom doen ze dat toch?
Kortzichtigheid misschien?
Maar 'k zou m'n kinderen zo graag
nog natuur laten zien...
Marina van den Boog aart
's Morgens om half zeven naar het
strand. Wie dóet dat nu?
Dat doet de heer Roegiest van de
strandopruiming.
Werkmeester Roegiest maakt het
strand schoon, samen met nog acht
mensen van de Dethon. Dat is een
bedrijf uit Oostburg. Om half zeven
beginnen ze met hun opruimings-
werk bij het Zwin aan de Belgische
grens.
De heer Roegiest: „We beginnen zo
vroeg mogelijk omdat het dan nog
lekker stil is. Niemand heeft dan
last van ons. Een grote legertruck is
onze vuilniswagen. We lopen 's zo
mers elke dag ongeveer 16 km
strand af. Tussen twee èn drie uur
zijn we dan in Breskens, het eind
punt".
Is het lastig werk?
,?Op elke 40 meter hangt een vuil
niszak. Als alle mensen hun troep
daarin zouden doen was het niet
lastig. Het moeilijkste is het rapen
van los vuil over het hele strand".
Kunstgebit
Wat vindt u van de strandbezoe
kers?
„Het leek steeds beter te gaan.
Steeds minder troep naast de zak.
Maar deze zomer was het weer
slecht".
Wat vindt u dan zoal?
„Gewoon, rotzooi. Gevaarlijke din
gen zoals glas. Soms raakt iemand
van ons gewond door zo'n scherf.
Ook wel gekke dingen. Kunstgebit
ten en zo. En akelige dingen zoals
een aangespoeld dood dier".
En wat doet u met zo'n kunstge
bit?
„Dat soort dingen brengen we naai
de strandpost. Dat doen we ook met
sleutels, brillen en horloges".
Geen olie
Hoe zit het met de vervuiling
door schepen?
„Dat viel nogal mee dit jaar. Soms
een leeg vat of wat balken. Geluk
kig bijna geen olie deze zomer".
Vindt u het leuk werk?
„Ik ben een echte strandliefhebber.
Een schoon strand vind ik belang
rijk. Zelf gooi ik nooit troep in het
zand".
Belangrijk werk dus. En ook zwaar
werk. In de hitte 16 km door het
mulle zand sjokken. Elke dag grote
schoonmaak voor de toeristen.
„Ik hoop dat de mensen die vuilnis
zakken eens gaan gebruiken, en
schoner worden op hun strand", be
sluit de heer Roegiest.
Ruim een maand geleden wer
den de resultaten van een on
derzoek naar bodemverontrei
niging bekendgemaakt. Het on
derzoek was gedaan door het
ministerie voor volksgezond
heid en milieuhygiëne.
De resultaten waren eigenlijk
heel verrassend: met regenwor
men kun je uitstekend meten of
grond schadelijke stoffen bevat
of niet.
De bodem is het bovenste stuk
je van de aarde waarop wij le
ven. Uit de bodem halen wij on
der andere voedsel, water en
delfstoffen.
Hoe vruchtbaarder en schoner
de grond, hoe beter dat voor
ons is. Om te weten te komen
wat er met het leven in de bo
dem gebeurt, als de grond erg
vervuild is, werd in 1978 een on
derzoek gestart.
Wormen
Al gauw bleek dat regenwor
men ideale proefdieren zijn. Het
zijn er veel: miljarden. (In elke
hectare grasland zitten wel zo'n
twee ton regenwormen!).
Ze doen heel nuttig werk: ze
zorgen er bij voorbeeld door het
graven van gangen voor, dat de
grond los blijft. En dat het te
veel aan water kan wegzakken.
Of dat de grond juist vochtig
blijft en genoeg zuurstof krijgt.
En wat heel belangrijk is: wor
men vermengen de stoffen in de
grond waardoor de bodem
vruchtbaar wordt. Bovendien
kruipen ze door de hele bodem.
Als er vuil in de grond zit, komt
dat ook in de worm terecht.
Daardoor kun je vrij nauwkeu
rig meten hoe verontreinigd de
grond is. Hoe vuiler de grond,
hoe minder wormen."
Of zoals dr. ir. Wei-chun Ma. de
leider van het onderzoek zegt:
,,Door eenvoudig regenwormen
te tellen kan worden vastge
steld of de bodem teveel scha
delijke stoffen bevat".
Voedselketen
Uiteindelijk kunnen we van de
wormen leren hoe we zelf op
moeten passen. Wormen wor
den gegeten door spitsmuizen
én dassen. Ook die dieren wor
den weer gegeten, en zo door.
"Als we niet oppassen, vergifti
gen we op den duur onszelf.
Want uiteindelijk maken wij
ook deel uit van die zelfde voed
selketen.
Uitgeverij Provinciale Zeeuwse
Courant B.V.
Redactie: Marina van den
Boogaart, Anneke van den
Doel, Leen van Duivendijk, Cor
de Jonge, Mieke Lemmens,
Sylvia Scheers, Jan Smeekens,
Ineke Timmerman en' Willem
Verstuijf.
Adres. Walstraat 56-60,
4381 EG VLissingen.
Tel. (maandag t/m vrijdag, van
9.00 uur tot 17.00 uur): 01184-
15144.
Advertenties: (per brief) Admi
nistratie PZC, Postbus 18, 4380
AA Vlissingen. Het benodigde
bedrag aan LOSSE postzegels
bijsluiten of afgeven aan de
PZC-kantoren.
