u^iuuwt 'Die poes moet daar toch van leven!' M 'Je vergeet dat je ze vroeger eng vond' Net als in het wild... REPTIELENHUIS IGUANA acBTefgromr Dl MSP AG 12 APRIL 1S831| „Wat een lieve kleine hondjes, mag ik er een?" Nou vooruit. Als je er maar goed voor zorgt". Het hondje gaat mee naar huis. Heel lief. Maar het wordt steeds groter en het plast en poept en kluift overal aan. Niet alles is even leuk. En ln de vakantie is het zelfs lastig. Op de camping inag hf) niet komen en oma houdt niet van honden. Wat moet er dan met de hond gebeuren? „Wensen denken niet altijd goed na voor ze een huisdier nemen", vertelt dierenarts M. P. C. Karei- 8e uit Goes. „Je moet goed bedenken welk dier je het best kunt nemen. Dat hangt af van de tijd die je er voor hebt, van de ruimte en vooral van het geld datje betalen kunt Voor een grote hond moet je ruimte hebben. Je kunt geen grote dog in een flatje zetten. En die zelfde grote dog eet ook nog eens voor zeker 30,- per week". Door goed naar honden en katten te kijken kom je veel te weten over wat deze die ren zouden doen als ze in het wild leefden. Beweeg je te nen maar eens op en neer als je kat op je bed slaapt. Als je een beetje oog krijgt voor dit soort reacties kun Je ook veel beter spelen met je hond of poes.Zo doen harde rukken van een prop papier aan een touwtje een kat niet veel. Maar probeer het eens met kleine schokkende be wegingen... Katten verraden hun hele Jachtgedrag als je een propje papier zachtjes heen en weer beweegt, het even stil houdt en dan weer zachtjes beweegt. Behalve een muis kun je zo ook een vogel nadoen. Laat de prop (of een pingpongbal letje) een klein eindje boven de vloer door de lucht zwe ven. Moet je zien wat voor acrobatische toeren een kat maakt. En hoe hij met zijn poten een 'prooi' weet uit te putten. Of geef hem een dikke ka toenen sok. Zo vechtlustig zul je hem zelden zien. Zeker als de 'rat' per ongeluk zijn buik raakt Jonge honden kunnen zich tijden vermaken met trek ken, schudden en sleuren. Eigenlijk proberen ze hun 'prooi' in de nek te breken. Leg een knoop in een zak doek en je hebt een 'konijn'. Als je hond goed vast heeft, laat je hem maar lekker schudden. Je moet het speelgoed wel zelf stevig vasthouden en af en toe heen en weer bewegen. En als hij even loslaat, gooi je het een eindje weg. Je hoeft hem niet achterna te rennen, want hij komt het zelf terugbrengen om het spel opnieuw te beginnen. Daar kun je op rekenen. Urtoftver Uitgeverij Provinciale Zeeuwse Courant B.V. Redactie: Marina van den Boogaart, Anneke van den Doel, Leen van Duivendijk, Cor de Jonge, Mieke Lemmens, Sylvia Scheers, Jan Smeekens, Ineke Timmerman en Willem Verstuijf. Adres. Walstraat 56-60, 4381 EG VLissingen. Tel. (maandag t/m vrijdag, van 9.00 uur tot 17.00 uur): 01184- 15144. Advertenties: (per brief) Admi nistratie PZC, Postbus 18, 4380 AA Vlissingen. Het benodigde bedrag aan LOSSE postzegels bijsluiten of afgeven aan de PZC-kantoren. Eerst informeren dus, Er zijn ge noeg boekjes over huisdieren ge schreven. In sommige plaatsen, zoals in Goes, is een informatie centrum. En verder kun je altijd terecht in een asiel of bij een dierenarts. Een hond vraagt veel tijd. Je moet er mee naar buiten. Lekker hollen en dollen. Een poes is veel gemakkelijker. Die zorgt meer voor zichzelf. Maar de kattebak moet natuurlijk wel op tijd schoongemaakt. En een cavia dan? „Dat vind ik eigenlijk geen huis dier", zegt dokter Karelse. „Dat beest is niet geschikt om in een kooitje te zitten. Net zo min als een muis of hamster. En wat denk je van een vis die maar in die kom rondzwemt? Nee, een dier moet de ruimte hebben". Goed zorgen voor een dier kost tijd en geld. Maar wat is 'goed zorgen'? Ook dat moet je leren. Je moet weten wat goed is voor het dier. Of het moet leren luiste ren. En wat het mag eten. „Ik heb de pest aan dikke hon den", zegt de dierendokter met veel nadruk. Er komen mensen met honden die zo dik zijn dat ze bijna niet meer kunnen lopen. Ze denken dat 'goed zorgen' hetzelf de is als 'vetmesten'. Nou, die mensen help ik niet. Die mogen terugkomen als het dier behoor lijk is afgevallen". Niet iedereen is dol op dieren. Angst is één van de oorzaken. En het lijkt wel of dieren juist de bange mensen opzoeken. Die worden ook het meest gebeten. Overgevoeligheid kan ook een reden zijn om uit de buurt van dieren te blijven. Allergisch voor dieren, noem je dat. Dat is ook één van de redenen dat een dier niet ln de klas thuis hoort. Er zijn kinderen die er niet tegen kunnen. Ze krijgen er erge jeuk van of krijgen het benauwd. En dan nog een grote ergenis van bijna iedereen: poep op de stoep. „En het is nergens voor nodig", vindt ook de dokter. „Het baasje moet zorgen dat het dier niet overal vuiligheid achterlaat. Ook dat hoort bij de zorg voor een dier". Ifijn nieuwe huisdier: een reuzeslang. Een lange groene. Wat zeg je? Bang? Welnee! Hij doet niks, ben je gek! Zelfs ongevaarlijk rond mijn nek. Hij is lief en rustig, 't valt echt op. Heeft enkel een wat vreemde kop. Maar een kniesoor die daar op let. Ja. meestal slaapt ie onder m'n bed. Opgerold, want dat is beter, anders raakt ie in de knoop met z'n 15 meter. Andere mensen zouden hem hangen, maar dat vind ik zonde voor die slangen. En dat hij weinig beweegt doet me geen zier: ik hou wel van een rustig dier. En dacht je dat ik er wat om gaf, dat mensen zeggen 'die is maf!' Ik denk maar: iedereen kan zich vergissen. Ik zou hem niet meer willen missen! lik wou alleen dat ik zeker wist dat mijn pa hem straks niet mist). Marina van den Boogaart Rogier Verburght links i en Miquel van de Hiele. In het Vlissingse reptielen huis 'Iguana' staan ze soms plat met hun neus tegen de ruiten gedrukt: Rogier Ver burght (8) en Miquel van de Hiele (9), beiden uit Middel burg. Vol bewondering voor die superknots van een graaf- kikker. Dan weer wat bang als de grote bijtschildpad en zijn maat Dirkje venijnig happen naar de vingers van hun baas'. Rogier en Miquel vinden het fijn om rustig naar dieren te kijken of te luisteren. „Ik vind een hond best leuk hoor", zegt Rogier, „maar ik hoef er geen. Honden zijn veel wilder dan bijvoorbeeld schildpadden. En ze poepen overal of ze ruiken vies. Dat is wel niet echt erg maar het telt best mee". Miquel is het helemaal met hem eens. „Ze blaffen zo", vindt hij, "daar ben ik bang van. En weet je wat ik hele maal vies vind? Poezen die overgeven, dat heb ik weieens gezien". Voor deze twee jongens dus geen hond of kat om mee te spelen of gezellig te knuffelen. „Geef mij maar ons konijn", zegt Rogier, „die maakt enkel zün eigen hok vuil. Dat kun je makkelijk opruimen, 's Zo mers mag hij weieens los in de tuin. Onze goudvis vind ik trouwens ook leuk. Een huis dier is toch niet enkel om te aaien?,, Miquel ls helemaal weg van hun twee Mozambique sijsjes. „Ze fluiten zo aardig, als je ze met rust laat tenminste. En andere mensen hebben er geen last van, zoals met een hond". Ze gaan nog even kijken bij de dikke afgodslang. En naar Ne ro en Maxje, twee van de groene leguanen die op den duur wel 2,25 meter lang wor den. Ze lopen ook nog even naar de varanen. „Wel een naar idee dat die andere dieren eten die nog leven", vinden Rogier en Mi quel. „Maar ja, anders gaan ze zelf dood, dus het moet ge woon,,. Rogier: „Best zielig, maar als ik erbij stond zou ikk toch wel eventjes kijken, denk ik". In de reptielenzoo leven 52 soorten reptielen, amfibieën en ïnsekten uit de hele wereld. Het voeren gebeurt pas als iedereen weg is. Het duurt wel even voor je ze allemaal beke ken hebt "Maar", zeggen Ro gier en Miquel, "dan zie je ook goed hoe mooi ze zijn. En je vergeet dat je ze vroeger ei genlijk een beetje eng vond". Verzorging Ad Bom is samen met zijn vrouw Ina en Fons Sleypen eigenaar en beheerder van de dieren in 'Iguana'. Hij geeft de raad niet zomaar schildpadjes of andere 'buitenlandse' bees ten in huis te nemen. „Als je niet goed weet hoe je ze verzorgen moet dan is de kans groot dat ze binnen een jaar al dood gaan", waar schuwt hij. Vraag dus eerst advies op een adres waar ze je er veel over kunnen vertellen. Alleen dan hebben die bijzondere dierén een eerlijke overlevingskans. Arian (12), Maltin (11) en Antoi nette (10) van de lagere school Ter Olne in Tholen hebben zo hun eigen ideeën over het hou den van dieren. Ze hebben alle drie huisdieren. Arian woont op een boerderij. Ze hebben ook stieren. Wat gebeurt er met de stieren? Arian: „Die worden allemaal ge slacht. Of ik dat erg vind? Nee, ik geef er eigenlijk niet zo veel om. Ik zorg ervoor dat ik me niet aan die dieren hecht". Martin zegt: „Wij hebben dat meegemaakt met een roodbont kalf. M'n zus deed net of hij van haar was. Ze verzorgde hem en bracht eten. Een tijd later moest hij geslacht. Dat vond ze heel erg". Stinken 1 - Heb je weieens gezien dat een dier geslacht werd? Arian zegt: „Ik heb het van een varken gezien. Het stonk erg". „Bij m'n vriendinnetje thuis wer den kippen geslacht", vertelt An toinette, „wij hielpen de kippen vervoeren. We moesten de kip pen bij de poten pakken en naar de slachtbank brengen. Daar ge beurde nog iets geks. Nadat bij een van de kippen de kop eraf gesneden was begon de achter kant te wiebelen Héél raar". - En als één van Jouw dieren doodgaat of geslacht wordt? „Dat is heel erg", zegt Arian treurig, „mijn pony is vorig jaar geslacht. Hij was erg ziek. Hij heeft medicijnen gehad, maar er was niets meer aan te doen". „Onze poes jongt zowat vijf keer per jaar", zegt Arian, „De jonge Van links naar rechts: Arian, Antoinette en Martin. poesjes worden gedood voor ze een uur oud zijn". - Hoe vind je dat? Arian: „Voor de moederpoes is het erg. Ze zoekt haar kinderen en loopt maar te miauwen Maar ja, het moet wel. Als we alle poesjes hadden gehouden liepen er nu wel honderd by ons rond". Eten jullie vlees? „Ja", zegt Antoinette", maar ik lust niet zoveel. Paardevlees eet ik niet, omdat ik een paardegek ben". „Varkensvlees, kip, fazant en pa trijs", vertelt Martin, „mijn vader gaat wel eens jagen". Jaag jij ook? Martin: „Nee, dat mag ik niet. Ik help wel opdrijven". Antoinette: „Onze poes jaagt op vogels. Als hy thuis komt met een dood vogeltje krijgt hij een tik, omdat ik dat gemeen vind". „Ik doe dat niet", zegt Martin, „die poes moet daar toch van leven!" „Onzin", vindt Antoinette", een poes is een huisdier, daar moetje zelf voor zorgen". Martin besluit: „Het is de natuur. Een poes eet een vogel. Een vogel eet een worm. En ja... wat een worm eet weet ik niet".

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant katern Krullebak (1981-1999) | 1983 | | pagina 2