GEHANDICAPT Helemaal niet zielig Dubbel zo moeilijk Wisten jullie dat.. acniergrona W1UUWD Nog altijd zijn er mensen die niet weten waarom: - stoepranden op sommige plaatsen aan de straatkant aflopen - postkantoren en andere openbare gebouwen een aparte opgang zonder trap pen hebben - die gebouwen naast een draaideur nog een andere in gang hebben. Om die mensen uit de droom te helpen heeft men nu een postkantoor ontworpen 'met hindernissen'. De stoep voor dat kantoor is anderhalve meter hoog. Om bij de ingang te komen, moet je eerst een ladder halen. Natuurlijk kun je het ook proberen via het dak van de auto. De deuren gaan automatisch open en dicht, alleen ...in om gekeer volgorde: als je naar binnen wil, schuiven ze voor je neus dicht. Als je er toch in slaagt binnen te komen, wachtje een nieu we verrassing: de vloeren zijn spiegelglad en lopen schuin naar beneden. Al glij dend en rollend bereik je het loket. Helaas zit dat wel erg laag, namelijk twintig centi meter boven de grond. Om iemand achter het loket te kunnen spreken, moet je op je buik liggen. Toch helpt dat weinig, want de loketten zijn alleen op openingsuren gesloten. Als je ondanks de schuine vloer, de vreemde deur en de hoge stoep toch weer heel huids de straat bereikt, mag je van geluk spreken. Waar dit vreemde postkan toor gebouwd wordt, is nog niet bekend. Waarschijnlijk niet in Zee land, want daar weet bijna iedereen waarom stoepen en gebouwen aangepast zijn. Zeker de lezers van de Krul- lebak! - elke week 500 mensen ge handicapt raken - één op de elf mensen een lichamelijke of geestelijke handicap heeft - heel vroeger kinderen met een handicap werden ge dood - er al in de 13de eeuw een groot aantal inrichtingen voor gehandicapten be stond - dat ze in deze inrichtingen heel hard moesten werken - dat er meer dan 85.000 kin deren zijn die een school bezoeken voor lichamelijk of geestelijk gehandicap ten - dat er in West-Europa meer dan 23 miljoen ge handicapten zijn - dat er ook een hand-of vin geralfabet is met behulp waarvan je woorden kunt spellen - Louis Braille de uitvinder is van het alfabet voor blinden - dat Braille zelf ook blind was - dat de Olympische Spelen voor gehandicapten vorig jaar in Nederland zijn ge houden - dat Nederland 33 gouden, 31 zilveren en 36 bronzen medailles won - dat slechts 5000 gehandi capten in ons land actief sport bedrijven - in Zeeland meer dan 400 gehandicapten werk zoe ken - dat de tv-nieuwslezers geen snor mogen hebben, omdat doven anders niet kunnen liplezen - dat de meeste sporthallen en zwembaden niet ge schikt zijn voor gehandi capten. Je hebt er misschien niet altijd zin in. Maar als je twee gezonde benen hebt en goede ogen dan zal het niet zo'n opgave zijn om een kilo aardappels of een bruin brood in de winkel te halen. Er zijn mensen voor wie het halen van een boodschap wel proble men geeft. Problemen omdat zij bijvoorbeeld geen twee gezonde benen hebben en in een rolstoel zitten. In ons land rijden 40.000 mensen in een rolstoel. Het niet kunnen zien of niet kun nen lopen noemen wij een 'handi cap'. In het woord 'hanciap' zitten twee Engelse woorden die wij ook kennen. Hand betekent gewoon hand en cap is de pet die ruiters dragen. Als vroeger een ruiter erg goed was. kreeg hij weieens een meoilij- ker opdracht. Dit gebeurde om de zwakkere rijdens ook een kans te geven. De ruiter moest zijn cap in zijn hand houden tijdens het paardrijden. In de pet werden dan steentjes gedaan. Ook gebeurde het wel dat het paard met stenen zwaarder werd gemaakt. De rui ter reed dan met een handicap. Hij had het extra moeilijk. Extra moeilijk hebben ook- men sen het die niet alle mogelijkhe den hebben. Mogelijkheden als lopen, zien, horen. Wij noemen die mens: een gehandicapte. Een gehandicapte heeft het vaak moeilijker dan een mens zonder handicap. Zij komen steeds weer voor problemen te staan. Proble men thuis, problemen in het ver keer en problemen op school. Het gekke is dat de problemen vaak groter worden gemaakt door de mensen die niet gehandicapt zijn. Zo denken veel mensen dat ge handicapten helemaal niets kun nen. Of datje tegen hen moet pra ten alsof het kleuters zijn. Dat maakt het voor een gehandicapte extra moeilijk. Om de aandacht te vestigen op de vele problemen die gehandicap ten tegenkomen, is dit jaar. 1981, uitgeroepen tot 'Jaar van Gehan dicapten'. Het is niet alleen de bedoeling dat in dit j aar gewerkt wordt aan hulp aan gehandicapten. Het gaat vooral om de houding van de niet- gehandicapte mens tegenover de gehandicapte. gedicht gedicht gedicht gedicht gedi Waarom behandel je me anders, vind je me dan zo speciaal? Dat ben ik en dat wil ik niet, ik voel me helemaal normaal! Ik ben dan wel gehandicapt, maar ik heb ermee leren leven. Om gewoon alles mee te mogen doen, daar zou ik wat voor geven. Ik kan me heel goed redden, al denk je vaak van niet en al lijk ik soms wat zielig: ik ben geen zielepiet! Kijk me maar recht in m'n ogen en trek niet steeds die grens. Behandel me zoals ik jou doe gewoon als medemens.. Marina van den Boogaart Soms wordt ik nog wel eens kwaad", antwoordt Ingrid ftadstaat op de vraag of ze al he lemaal gewend is aan haar han dicap. „Vroeger was dat veel er ger. Dan vroeg ik aan mijn moe der waarom nou juist ik was uit gekozen om gehandicapt te zijn. Nu ben ik er wel haast aan ge wend." Wij spraken met de twaalf arige Ingrid en de één jaar oudere Mi chel Monkau over 'gehandicapt zijn'. Ingrid en Michel zitten op de my tylschool Zonneveld in Oostka- pelle. Op deze school zitten kinde ren die door hun handicap niet naar een gewone lagere school kunnen. Een deel van de kinderen woont door de week in het tehuis dat bij de school hoort. Zij gaan in het weekeinde naar huis toe. De andere kinderen komen 's mor gens met een taxi en gaan 's mid dags weer naar huis. Het kost tijd om aan je handicap te wennen. Michel heeft er best nog wel eens moeite mee. Hij is nu twee jaar gehandicapt en zat voor die tijd op een gewone school. Hij zegt: „Ik vind het vooral verve lend dat sommige mensen doen of je minder bent." - Zou je graag naar een gewone lagere school gaan? Michel: „Ik wel, maar het kan niet. Hier kan je veel beter gehol pen worden". Ingrid zegt daar over: „De scholen zijn niet aange-. past aan kinderen met een handi cap. Er is vaak een hoge stoep of trap voor de deur. Daar kun je met een rolstoel niet opkomen. Verder heeft een gewone school niet alle hulpmiddelen die wij hebben." interview interview - Is jullie huis aangepast aan jul lie handicap? Ingrid: „Bij mij nog niet. Maar over een poosje gaan wij verhui zen naar een aangepast huis. Nu moet ik nog met mijn krukken naar binnen lopen. Dat is wel moeilijk". - En als je naar een vriendin gaat „Daar is het hetzelfde. Ik kan al leen met mijn krukken naar bin- ne. Als ik helemaal niet uit mijn rolstoel zou kunnen, zou ik ook niet op bezoek kunnen gaan." - Kom je in het verkeer ook pro blemen tegen? Ingrid legt uit:' „Vooral de hoge stoepranden zijn lastig. Ik moet dan net zo ver doorrijden tot ik een plaats vind waar ik wel de stoep op of af kan." - Michel, ga jij wel eens met de bus mee? „Nee, dat durf ik niet. Dat in- en uitstappen moet zo snel gebeu ren. Ik ga alleen met mijn vader of moeder op stap." - Helpen mensen jullie weieens? Ingrid: „Soms wel, maar meestal is het niet nodig." Michel hierover: „Als mensen je helpen doen ze soms of je hele maal niets meer kan. Ze praten dan heel kinderachtig tegen je." Ingrid: „Dat komt ook omdat veel mensen niet goed weten hoe ze met je om moeten gaan. Ze vin den het zielig voor je." - Zijn jullie zielig? Michel en Ingrid moeten er harte lijk om lachen en geven hetzelfde antwoord: „Nee hoor, helemaal niet." Ongelukstikkertje is een leuk spelletje. Dat wil zeg gen... als je hem zelf niet bent. En mocht je een keer op een ongelukkige plaats getikt worden, och, de han dicap duurt maar een poos je. Een handicap waai' je je hele leven last van hebt is heel wat anders. Gehandicapten moeten er veel voor over heb ben om 'zo gewoon mogelijk' te kunnen leven. Dat .begint met wennen aan hun handi cap en leren tevreden zijn met zichzelf. In een revalidatiecentriim worden ze daarbij door ande ren geholpen. Door veel oefe nen en hard werken leren ze hoe ze zichzelf in het leven kunnen redden. Na een ja renlange training kumien ze draaien met een rolstoel, of met een blindestok zwaaien en nergens tegenaan lopen. En als ze hun handicap ein delijk overwonnen hebben, dan maken 'gewone' mensen het hun nog eens extra moei lijk. Stel je voor dat jij gehandi capt zou zijn. Hoe zou je dan op school mee moeten doen? Kun je er eigenlijk wel in? En kijk eens om je heen, nadat je met veel moeite en hulp van anderen binnengekomen bent. Kun je in de klas tussen de tafeltjes door? Hoe moet je naar de wc? Ligt er weer een jas in de gang op de grond? Je zult wel merken dat je nogal wat hindernis sen tegenkomt. Verboden terrein Als je naar de stoepen kijkt, lijkt het of ons land geen ge handicapten heeft. Overal staan paaltjes, bloembakken en fietsen. Veel bibliotheken, gemeen tehuizen, kerken en andere gebouwen lijken verboden terrein voor gehandicapten. Want hoe moeten ze binnen komen? Niet over die mooie trap. Gelukkig wordt er hier en daar wel wat gedaan aan ge vaarlijke plaatsen voor men sen in een rolstoel of voor blinden. Stoepranden wor den verlaagd, voor over steekplaatsen liggen gerib belde rubberen tegels en ver keerslichten geven ook ge luidssignalen. Maar er moet nog veel veran deren, wil een gehandicapte zich een beetje veilig,kunnen verplaatsen. Uitgeverij Provinciale Zeeuwse Courant B.V. Redactie: M. van den Boogaart, A. van den Doel, C. de Jonge, J. Louws, H. Mooibroek, E. Rein- dersma, G. Sanders, J. Smee- kens, I. Timmerman, W. Ver- stuijf en W. Wisse. Adres: Walstraat 56-60, 4381 EG Vlissingen. Tel (maandag t/m vrijdag, van 9.00 uur tot 17.00 uur): 01184- 15144 toestel 40. Advertenties: (per brief) Admi nistratie PZC, Postbus 18, 4380 AA Vlissingen,- of afgeven aan het PZC-kantoor in Vlissingen (Walstraat 56-60) of in Mjddel- *_burg (Markt 51).

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant katern Krullebak (1981-1999) | 1981 | | pagina 2