Werkloosheid
Werken voor je brood
Mooie
woorden
waiiiw
Hoe lang nog?
<5
Advertentie:
man zoekt
werk als
vogelverschrikker
■KV
DINSDAG 13 .ianiiabi u>»»
DINSDAG 10 FEBRUARI 1981
achtergrond
Is het je weieens opgeval
len? Mooie en moeilijke
woorden kunnen een heel
vervelende betekenis heb
ben. Vooral als het gaat over
werkloosheid en over ont
slagen.
In een krant lees je gemakke
lijk over die 'mooie' woorden
heen. Zo stond er laatst bo
ven een artikel 'Bedrijf moet
inkrimpen'. Misschien denk
je bij krimpen aan de STER-
reclame: het bedrijf is zeker
niet in Dreft gewassen.
Maar inkrimpen of inkrim
ping betekent hier dat er een
aantal mensen in een bedrijf
ontslagen worden. Ze zijn ge
woon hun baan kwijt, want
er zijn minder mensen nodig.
Nog zo'n mooi woord is 'af
vloeiing'.
Als je leest dat er bij een be
drijf mensen moeten af
vloeien denk je misschien
aan een of andere vloeistof,
maar het betekent heel een
voudig dat ze mensen gaan
ontslaan.
Soms staat er 'natuurlijke af
vloeiing'. Dat klinkt nog
mooier, maar zo mooi is het
niet. Voor mensen die met
pensioen gaan, nemen ze
geen jonge mensen meer aan.
Er worden dan wel geen men
sen ontslagen, maar er blij
ven minder banen over voor
jongeren.
Iets over hebben, lijkt fijn,
maar als je in de krant leest
dat een bedrijf te kampen
heeft met 'overcapaciteit' is
het niet zo best. Er worden
bijvoorbeeld meer televisies
gemaakt dan er verkocht
worden. Daar blijven ze dan
mee zitten en dat kost geld.
Nadat de arbeiders arbeids
tijdverkortinghebben ge
kregen, worden ze uiteinde
lijk meestal ontslagen.
Els is een meisje van 12 jaar, zoals zovele anderen.
Alleen haar vader is werkloos. Acht maanden is haar
vader al op zoek naar werk en tot nu toe is hem dat nog
steeds niet gelukt.
Bijna elke dag schrijft hij op ad
vertenties in de krant van één of
ander bedrijf, maar het gebeurt
heel zelden dat ze hem vragen om
eens te komen praten. Vaak komt
er dan na een paar weken een
brief waarin staat: „Tot onze spijt
moeten wij u teleurstellen". Ze
hebben dan iemand anders aan
genomen.
Op school praat ze er niet graag
over. Als ze haar vragen: „Wat
doetje vader?" dan verzint ze iets.
Eigenlijk schaamt ze zich er een
beetje voor dat haar vader geen
werk heeft.
Nu heeft hij wel eens gezegd dat er
meer dan 300.000 mensen werk
loos zijn. Dat is bijna net zo veel
als het aantal mensen dat in de
hele provincie Zeeland woont. De
helft van de werklozen is jonger
dan 25 jaar. Dus waarom zou ze
zich schamen, maar toch....
De mensen weten vaak niet hoe
erg het is. Laatst nog vroeg één
van haar vriendinnen of ze mee
ging naar de bioscoop. Hoewel ze
er erg veel zin in had, heeft ze toch
moeten weigeren. Nu haar vader
minder verdient en ze minder zak
geld krijgt, zijn zulke dingen niet
meer mogelijk.
Nu heeft ze onlangs op een adver
tentie geschreven, waarin ze een
winkelmeisje vroegen voor de
zaterdagmiddag. Waarschijnlijk
heeft ze meer kans om werk te
krijgen dan haar vader, maar die
is ook al 45 jaar.
Oudere mensen hebben namelijk
grote moeite met het vinden van
werk. Veel mensen denken dat ze
niet meer zoveel kunnen preste
ren als jongere mensen. Nou haar
vader niet hoor. Die is zo sterk als
een beer en hij kan bergen werk
verzetten.
Els hoopt darhet niet al te lang
meer duurt voor er weer werk
voor haar vader is. Ze vindt dat hij
de laatste tijd stiller en kribbiger
wordt.
Els heeft wel eens tegen hem ge
zegd dat zij ook wel eens een poos
je 'werkloos' zou willen zijn. Geen
proefwerken en huiswerk meer.
Lekker iedere dag luieren.
Haar vader werd toen boos en zei:
„Weetje wat het is om niet te mo
gen werken. Het betekent 's mor
gens je krantje inzien om te kijken
of er nog werk voor je is. Soms
staat er een baan in die je graag
zou willen hebben en dan schrijf je
weer een brief waarvan je de eer
ste zin zo langzamerhand wel dro
men kan.
„Graag zou ik in aanmerking wil
len komen voorEn dan maai
wachten.
Af en toe gaat haar vader naar het
arbeidsbureau. Vaak moet hij er
erg lang wachten want hij is niet
de enige. Behalve Nederlanders
komen er ook veel buitenlanders.
Allemaal vragen ze om werk.
Haar vader komt er altijd teleur
gesteld vandaan. Iedere keer
weer krijgt hij te horen: „Helaas
meneerwe hebben nog geen werk
voor u".
's Middags gaat hij naar een ca
feetje of doet boodschappen voor
moeder in de stad. 's Avonds een
kopje koffie, televisie kijken en
naar bed. Dag in dag uit. Week in
week uit. Het vreet aan haar va
der.
Als jullie zo'n verhaal horen denk
je al gauw: „Oh wat erg en je ver
geet het weer". Totdat jouw va
der, moeder, broer of zus werkloos
wordt. Dan zul je haar .vader wel
begrijpen. Het vreet niet alleen
aan hem, maar aan ons allemaal.
gedicht gedicht gedicht gedicht gedi
Jos wordt later dokter,
't is zo'n bolleboos,
maar ja, met zoveel dokters
wordt-ie misschien wel werkloos....
Joke wordt later timmervrouw,
dat wil ze al een hele poos,
de mensen zeggen: goh, wat leuk zeg!
maar misschien wordt ze toch wel werkloos....
Wilma wordt kleuterleidster,
net als haar nichtje Toos,
er is maar één probleempje:
zelfs die is al werkloos...
Adrie zegt: ik word werkloos,
dan ben ik er vast aan gewend,
en weet je wat de mensen dan zeggen?
daar heb je weer zo'n luie vent!
Marina van den Boogaart
Saskia antwoordt na lang den
ken: „Dan zou ik erg verdrietig
zijn. Dan zou ik wat anders moe
ten zoeken om geld te verdienen.
Schrijven kan ik dan nog als hob
by doen".
Jan Willem is het daar mee eens:
„Als ik thuis zou moeten zitten,
zou ik me erg vervelen. Op een
bank in het park zitten is ook niet
altijd leuk. Ik geloof dat ik dan
toch ook zou kiezen voor een min-
0 interview interview
der leuke baan en onderwijl mijn
strips naar alle uitgevers blijven
sturen".
- Weten jullie of er veel mensen
zijn die geen werk kunnen vin
den?
Jan Willem: „Je leest het vaak in
de krant. En je hoort veel over
werkloosheid in het journaal.
Maar ik geloof dat het in Zeeland
nog wel meevalt".
Saskia voegt er aan toe: „Ik ken
niemand die werkloos is. Dat
komt, geloof ik, meer voor in de
randstad. Daar wonen zoveel
mensen vlak bij elkaar. Ik hoop
dat ik later wel het werk kan doen
wat ik graag wil.
Een vakantie mag van mij
best lang duren. Maar als
ill klaar ben met alle leuke werk
jes, wil ik wel weer graag naar
school".
Dat is de mening van Jan Willem
van Aalst. Met hem en Saskia Af
man. ook een vijfdeklasser van de
Louise de Colignyschool uit Vlis-
singen, spraken wij over werken
op school en werken voor je
brood.
Op de vraag of een vakantie te
lang kan duren, antwoordt Sas
kia: „De grote vakantie vind ik
meestal wel lang genoeg. Dan
krijg ik echt weer zin om naar
school te gaan. Maar na een poos
je wordt het soms weer vervelend
en ik wil weer vakantie".
Jan Willem vult aan: „Je moet nu
eenmaal naar school. Dat is wel
goed. Het is belangrijk voor la
ter".
- Vinden jullie dat werken op
school te maken heeft met het
werk dat je later misschien zult
gaan doen?
Jan Willem: „Jawel. Als je een be
roep kiest waarvoor je veel moet
leren, moetje daar op school mee
beginnen. Ik wil striptekenaar
worden. Daarvoor moet ik nu al
veel tekenen en lezen".
- Denk je datje de baan die je nu
uitkiest later ook zult kunnen
krijgen?
Saskia: „Ja zeker. Ik wil schrijf
ster worden en dat kan altijd. Je
werkt dan gewoon thuis".
Saskia Afman
Jan Willem is het met dit ant
woord niet helemaal eens: „Maar
je moet toch goed genoeg zijn om
er geld mee te verdienen".
- Als niemand belangstelling
heeft voor jullie boeken en teke
ningen, krijg je geen werk en dus
ook geen geld.
Jan Willem van Aalst
Weerkundigen in De Bilt zijn
een nieuwe uitvinding aan
het testen, een zogenaamde
weerregelaar. De laatste tijd
ontving men in De Bilt steeds
meer klachten over te veel
regen, te weinig vorst, dikke
mist enz.
Eén van de weerkundigen
heeft nu een 'weerregelaar'
ontworpen. Op plaatsen
waar veel mensen klagen
over het weer is het nu moge
lijk een weerregelaar' te
plaatsen. Per straat of wijk
kunnen de bewoners via een
geplaatste weerregelaar in
vloed uitoefenen op het weer.
Men is er in De Bilt nog niet in
geslaagd om door dit appa
raat het weer helemaal te re
gelen. Wanneer het stormt is
het voorlopig alleen mogelijk
de windkracht af te laten ne
men van bijvoorbeeld wind
kracht 9 naar windkracht 6.
Ook kan men door de weer
regelaar regenbuien bekor
ten. Op dit moment worden
proeven gedaan in enkele ge
meentes.
Toch zijn er nog enkele pro
blemen. Bij het bedienen van
een weerregelaar moeten de
bewoners van een straat of
wijk het eens zijn over welk
weer ze wensen.
In een gemeente heeft dat al
geleid tot burenruzies en
straatgevechten, omdat een
aantal mensen vorst wilde en
anderen voor sneeuw kozen.
In De Bilt denkt men dat dit
soort problemen verholpen
zullen zijn als de weerrege-
laars voorzien zijn van een
'stemmenteller'.
Het weer wordt dan bepaald
aan de hand van het meeste
aantal stemmen.
In De Bilt verwacht men dat
over vijf jaar alle grote ge
meenten, waaronder Vlissin-
gen en Middelburg, voorzien
zullen zijn van weerrege-
laars. Tot die tijd zullen de
mensen het nog moeten doen
met weer dat nog niet te ver
anderen is.
Een meneer in Engeland was
het goed zat. Iedere week
stond hij als werkzoekende
in de rij voor het arbeidsbu
reau. En iedere week was er
geen werk voor hem.
Hij zette een advertentie in
de krant. Daarin bood hij
zich aan als vogelver
schrikker, met eigen rafelig
pak en griezelig gezicht.
Jammer voor hem. Er rea
geerde niemand. Een vogel
verschrikker van hout is vast
voordeliger.
Uitgeverij Provinciale Zeeuwse
Courant B.V.
Redactie: M. van den Boogaart,
A. van den Doel, C. de Jonge, J.
Louws, H. Mooibroek, E. Rein-
dersma, G. Sanders, J. Smee-
kens, I. Timmerman, W. Ver-
stuijf en W. Wisse.
Adres: Walstraat 56-60, 4381
EG Vlissingen.
Tel (maandag t'm vrijdag, van
9.00 uur tot 17.00 uur): 01184-
15144 toestel 40.
Advertenties: (per brief) Admi
nistratie PZC, Postbus 18, 4380
AA Vlissingen:- of afgeven aan
het PZC-kantoor in Vlissingen
(Walstraat 56-60) of in Middel-
burg (Markt 51).
Arbeidsbureau: kijken of er werk voor je is.
