Op zo
naar
de opoe>
van opa
Democraten
hebben
al tien
kandidaten
Consument beschermd
tegen colportagetrucs
EEN ORTHODOXE VIERING
IN 'N BRARANTSE BOERDERIJ
JACHT OP HET
VOORGESLACHT
GELIEFDE HOBBY
i
l-s.ïc.r-* -■
Duitsland
wil tekort
beperken
binnenland
buitenland
Atjeh
Dronken
Belcampo
Graankorrel
Iraans gas via
Rusland naar
West-Duitsland
Ikonostase
Ware vroomheid
DEN HAAG - Op zoek naar opa's opoe of de jacht op het
voorgeslacht: zo zou men de snel populair wordende
hobby kunnen noemen om een zo vertakt mogelijke stam
boom samen te stellen. Naar schatting zijn zeker 20.000
Nederlanders gegrepen door deze hobby, die officieel ge
nealogiegenoemd wordt. „Een goede Nederlandse naam is
familiegeschiedenis", vertelt de heer C.W.Delforterie,
conservator van het Centraal Bureau voor Genealogie in
Den Haag. dat zijn 30-jarig jubileum viert. „Want dat
woord duidt aan wat een geslaagd genealogisch onderzoek
dient op te leveren: een geschiedenis van een familie. Ik
heb veel liever een studie die niet verder reikt dan 1690,
maar die iets te vertellen heeft over het lief en leed van de
voorvaderen, dan een kille lijst van data en namen die
pronkt met een paar poorters uit de dertiende eeuw". Een
wat verouderd woord voor genealogie is geslachtkunde.
En een misleidend woord, wat bijvoorbeeld blijkt uit het
feit dat nogal wat mensen menen dat een geslachtkundige
kan voorspellen welke kans men heeft kinderen met rood
haar of flaporen te krijgen.
C.W. Delforterie op het cen
traal bureau voor de genealogie.
Een van de doelen van het
Centraal Bureau, dat voorna
melijk op overheidssubsidie
drijft, is hulp en adviezen te
geven bij genealogisch onder
zoek; aan iedereen, beginne
ling of deskundige. Helaas kan
dat niet gratis gebeuren. Een
dure hobby hoeft genealogie
echter niet te zijn. Er zijn
«peurders die de vakantie
combineren met het onder
zoek: ze gaan gewoon naar een
plaats in Frankrijk of op de
Lüneburgerheide waar een
verre voorvader geboren is.
Zo'n reis is echter eerder
uitzondering dan regel. Men
kan de studie gewoon thuis
beginnen: met de anmen en
geboortedata van de ouders,
grootouders etc. Trouwens:
men moet thuis beginnen,
want een genealogisch onder
zoek dient stap voor stap te ge
schieden. Er kan geen enkele
schakel overgeslagen worden.
Een tweede gulden regel is; NO
TEER ALLEEN ABSOLUUT
JUISTE GEGEVENS. Fanta
sie en speculaties zijn uit den
boze. Het is overigens hier na
tuurlijk niet de juiste plaats
om een beknopte cursus gena-
logie te geven. Voor wie zich
wil oriënteren, geeft het Cen
traal Bureau (Nassaulaan 18,
oostbus 7618. Den Haag 2040,
tel. 070 -65.99.50) enkele voor
lichtingsboekjes uit.
Het CBG heeft onder meer
de persoonskaarten (pk's) van
alle sinds 1939 In Nederland
overleden mensen (tussen de
vijf en zes miljoen inmiddels),
tientallen miljoenen familie
berichten en advertenties (fail
lissementen, officieel oproe
pen van erfgenamen) uit kran
ten en weekbladen, bidpren
tjes, en de namen van de ruim
28.000 gesneuvelden uit onze
oorlog in Atjeh. Hiermee kan
men een heel eind op weg ra
ken. Voor een groot deel van de
vorige eeuw zijn de registers
van de burgelijke stand nodig.
Deze zijn meestal te vinden in
de Rijksarchieven. De Burger
lijke Stand werd ingevoerd in
1811 (in een gedeelte van Lim
burg en in Zeeuws-
Vlaanderen ai in 1796).
Gegevens over voorouders
van vóór die tijd zijn meestal
wel te vinden in kerkelijke be
scheiden als doop- en trou
wregisters. Heel wat van die
registers zijn gestart in het
eerste kwart van de zeven
tiende eeuw. Wil men nog die
per in het verleden duiken, dan
bieden oude notariële stukken
soms een uitkomst. „Vroeger
had men de notaris veel meer
nodig dan nu", vertelt de heer
Delforterie (44). „Er waren
meer mensen met een eigen
huis, en bijna iedere familie
had wel ergnes een stukje
land". Er zijn ook nog reeksen
rechterlijke archieven bew
aard. Om in deze stukken iets
bruikbaars te vinden, is be
halve kennis van het toenma
lige schrift een flinke dosis ge
luk nodig.
Heel vaak echter is men -
hoe enthousiast ook - vastge
lopen voor men een dergelijk
geluk nodig heeft. Vooral als
men uitsluitend de regelrechte
voorvaders wil opsporen. Een
eerste moeilijkheid is soms de
spelling. Er werd vroeger niet
zo nauwkeurig gelet op de
schrijfwijze van een naam.
Soms was ook de vader die een
kind kwam aangeven al dron
ken of analfabeet. „Stel dat uw
over-overgrootvader niet kon
lezen of schrijven", zegt de
heer Delforterie. „Hij meldt
zich als Kuipers bij de klerk en
die vraagt: met een c en een y?
„Weet ik veel", kan die Kui
pers geantwoord hebben. Mis
schien heette hij wel Cupers,
en dacht hij dat dat in netjes
Nederlands Kuipers moest
zijn". Even slordig is vaak om
gesprongen met de woon- of
geboorteplaats. Er zijn tens
lotte verschillende
Nieuw(er)kerken en Bergens
in Nederland. Een naam kan
ook plotseling volledig veran
derd zijn.
Heel wat Vrolijcken vroeger
hebben hun naam verlatijnst
tot Hilarius. Dat leek wat def
tiger. Zoiets komt nog wel
voor, maar dan gaat het om
pseudoniemen. De schrijver
Belcampo bijvoorbeeld heet
Herman Schönfeld Wichers,
en mevrouw dr. M. Drooglever
Fortuyn-Leenmans is beter
bekend als de dichteres M. Va-
salis: een op haar meisjesnaam
gebaseerde schuilnaam.
Een tweede moeilijkheid -
maar dan zit men nogal in het
moeras - kan zijn dat men vrij
snel een onecht kind tegen
komt. Dan is de vader officieel
onbekend. Soms kan een
doopregister daar uitkomst
bieden. Delforterie: „Het was
namelijk een soort gebruik om
tijdens de barensweeën de
kraamvrouw de haam van de
vader te ontfutselen. Er kon
den dan voor de doop nog en
kele maatregelen genomen
worden. Ook werd zo'n zondig
stel wel voor een tijd van het
Heilig Avondmaal uitgesloten,
en dat staat weer keurig ergens
vermeld. Voor ons voldoende".
Vastlopen is niet leuk en
niemand kan garanderen dat
dan een jarenlang wroeten nog
enig resultaat heeft. Als men
daarom besluit een zogeheten
kwartierstaat te maken, dat is
een overzicht van alle voorou
ders, zowel van vaders- als van
moederszijde, dan is de kans
op snel vastlopen vrijwel nul,
aangezien iedereen een haast
eindeloos aantal voorouders
heeft. Delforterie: „Ik ben be
zig aan een kwartierstaat van
mijn zoon. Een lijn kan ik vol
gen tot net in de dertiende
eeuw. De man die ik daar ge
vonden heb moet zo ongeveer
de twaalf miljoenste voorou
der van mijn zoon zijn. Het
gaat erg hard. Het is eigenlijk
hetzelfde als de graankorrel op
het schaakbord.' leg je in elk
volgend vakje dubbel zoveel
korrels, dan kan de hele we
reld de totaal benodigde hoe
veelheid onmogelijk opbren
gen".
Hoe hard het gaat leert een
eenvoudig rekensommetje.
Elk Jantje heeft twee ouders,
vier grootouders, acht over
grootouders, en dan begint de
machine te ratelen: 16-32-
64....1024, en twee-tot-de-
vierentwintigste is 16.777.216.
Als men dus drie generaties
per eeuw telt, betekent dat dat
iedereen sinds 1200 een 16 mil
joen voorouders gehad kan
hebben. C.W. Delforterie: „Ik
vind het dan ook wat belache
lijk als iemand te koop loopt
met een of meer verre adelijke
figuren in zijn familie. Want
iedereen heeft voorouders van
adel en voorouders die in de
gevangenis gezeten hebben".
WIM KUIPERS
(Van onze correspondent)
WASHINGTON - George
Corley Wallace, gouverneur van
Alabama en een soort dr. Fran
kenstein in de binnenlandse
Amerikaanse politiek, zal op 12
november bekend maken dat hij
in 1976 president wil worden.
Als gevolg van de moordaanslag
die in mei 1972 door Arthur
Bremer op hem werd gepleegd is
George Wallace gekluisterd aan
een rolstoel en laat zijn gezond
heid zeer veel te wensen over.
Hij is de tiende democraat die
volgend jaar de partijkandida
tuur voor het presidentschap wil
veroveren.
Wat de democraten aan kwa
liteit missen wordt in dit vroege
verkiezingsseizoen goedge
maakt door kwantiteit. Tijdens
het komende voorjaar zal min
stens een half dozijn democra
ten in voorverkiezingen naar de
gunsten van de kiezers dingen.
Er bevindt zich nog geen echte
politieke grootmeester onder
hen. Uit opiniepeilingen blijken
de reacties van de kiezers op de
meeste figuren die van het pre
sidentschap dromen buitenge
woon koel. De democratische
kiezers geven, volgens een in ok
tober uitgevoerde peiling van
George Gallup, de voorkeur aan
Hubert Horatio Humphrey, die
geen hand voor de kandidatuur
wil uitsteken en het vaandal van
de partij slechts wil dragen
wanneer hem dat beleefd wordt
aangeboden.
Hij wisselde in die peiling van
plaats met George Wallace, die
de voorkeur genoot onder 19
procent van de democraten. Op
een straatlengte volgde senator
Henry Jackson, die al sinds
mensenheugenis kandidaat wil
zijn en die op zijn beurt op de
voet gevolgd wordt door sena
tors McGovern en Muskie, die
officieel niet meedoen en Sar
gent Shriver, de zwager van
Edward Kennedy.
Onder de liefhebbers treft
men verder drie senatoren aan,
Lloyd Bentsen, Birch Bayh en
Fred Harris, drie gouverneurs of
voormalige gouverneurs, Jimmy
Carter, Milton Shapp en Térry
Sanford en een lid van het Huis
van Afgevaardigden, Morris
Udall. Buiten het kamp van Ge
orge Wallace gelooft vrijwel
niemand dat de gouverneur van
Alabama de partijkandidatuur
kan veroveren. Hij kan echter
enorm veel last veroorzaken en
zelfs, zoals in 1968 met zijn ei-
fen, derde partij alspolitieke
oltergeist optreden. Alleen se
nator Henry Jackson heeft ver
klaard met George Wallace in
zee te kunnen gaan
Als gevolg van die
heeft
president Ford een opvallende
vlucht naar rechts ondernomen,
die aanzienlijke onrust heeft
veroorzaakt in het centrum en
de linkervleugel van de republi
keinse partij.
Een partijgenoot van Gerald
Ford in de Senaat verweet hem
„de politieke gevangene van
Reagan" te zijn. Hij sprak de
vrees uit dat de niet-
conservatieven in de republi
keinse partij politiek dakloos
zouden worden en dat Fords
zwenking naar rechts de neder
laag van de republikeinen in no
vember 1976 zou bezegelen.
Ford, zo wordt geklaagd,
spreekt de woorden van Spiro
Agnew op de muziek van (crisi
spresident) Herbert Hoover
BERT VAN VELZEN
George Wallace
Achter de schermen zijn de
partijleiders van de democraten
al geruime tijd bezig geweest
met het treffen van maatregelen
om rampzalige twisten op de
conventie te voorkomen. On
enigheid binnen de partij
maakte de democraten in 1968
en 1972 kansloos. Binnen de re
publikeinse partij dreigt een
conservatieve revolte onder
aanvoering van Ronald Reagan,
ex-gouverneur vsm Californië.
(Van onze parlementaire redac
tie)
DEN HAAG - Deze maand
zijn er enkele wettelijke regelin
gen in werking getreden die tot
doel hebben de consument te be
schermen tegen colportage-
praktijken. Volgens deze colpor
tagewet is het nu voor bedrijven
die aan de deur of tijdens zgn.
houseparties e.d. goederen wil
len verkopen, verboden deze
praktijken uit te oefenen zonder
een vergunning van de Kamer
van Koophandel.
Verder moet iedere colporteur
die een contract afsluit van
f 75.- of meer, hiervan in twee
voud een koopaete opmaken die
door hem en de koper onderte
kend dient te worden. Als het
gaat om een afbetalingsover
eenkomst, moet er een-koopaete
worden opgemaakt als de te be
talen termijnen in totaal meer
dan f 75.- bedragen. Zonder
koopaete is de koop beslist on
geldig.
Bij elke koopaete moet een
zgn. opzeggingsbrief worden
verstrekt. Als de koper binnen
acht dagen tot inkeer komt en
van de koop wil afzien, kan hij
die brief naar de onderneming
die op de acte is vermeld terug
sturen. De koopaete is daarmee
ongedaan gemaakt en de con
sument kan niet meer tot beta
ling worden gedwongen. Reke
ninghoudend met de tijd dieno-
dig is om de post te bezorgen
heeft de consument dus in de
praktijk zes dagen bedenktijd.
De colportagewet eist vanaf 1
november bovendien dat een
colporteur zich behoorlijk ge
draagt. Hij moet de volgende
gedragsregels strikt naleven:
onmiddellijk bij het eerste
contact met de klant moet dui
delijk gemaakt worden dat hij
probeert iets te verkopen;
de colporteur mag de mensen
geen verplichtingen opleggen,
waarvan hij redelijkerwijs kan
vermoeden dat ze de financiële
draagkracht te boven gaan;
de colporteur mag geen on
juiste of misleidende medede
lingen doen over de producten
die hij verkoopt of de diensten
die hij aanbiedt;
de colporteur mag, als hij
meerdere goederen tegelijk ver
koopt, niet meerdere koopover
eenkomsten sluiten teneinde
elke overeenkomst beneden de
f 75.- te laten blijven zodat er
geen koopacten behoeven te
worden opgemaakt.
Als een colporteur zich meer
dere malen aan deze gedragsre
gels schuldig maakt (klachten
kunnen bij de Kamer van Koop
handel worden ingediend) dan
kan de minister van Economi
sche Zaken de colporteur om
gedurende een bepaalde tijd (ten
hoogste vijf jaar) verbieden zijn
beroep uit te oefenen.
Overigens dient nog opge
merkt dat met colportage nie!
wordt bedoeld de regelmatige
verkoop aan de deur van bloe
men, levensmiddelen e.d. en de
verkoop van verzekeringen.
(Van onze redactie Ti"
buitenland
TEHERAN - Iran en West-
Duitsland hebben volledige
overeenstemming bereikt tij
dens besprekingen tussen kan
selier Helmut Schmidt van
West-Duitsland, de Sjah en
premier Amir Abbaa Hoveyda
van Iran.
Schmidt en Hoveyda werden
het volledig eens over het leve
ren van Iraans gas aan West-
Duitsland vla de Sovjet-Unie. In
april van dit jaar is een voorlo
pige overeenkomst gesloten tus
sen Iran, de Sovjet-Unie en
West-Duitsland. Over een defi
nitieve overeenkomst wordt nog
onderhandeld, maar volgens
verwachting kan deza maand
overeenstemming worden be
reikt.
BONN (ANP) - Volgend Jaar
zal de Westduitse economie zich
beginnen te herstellen en zal de
reële economische groei een
„duidelijke toeneming" te zien
geven. Dat verklaarde de West
duitse minister van financiën,
Hans Apel, bij de indiening van
de begroting voor 1976 in de
Bondsdag, de Westduitse
„Tweede Kamer". De begroting
omvat 168,1 miljard mark en
sluit met een tekort van 38,5 mil
jard mark. „We mogen het con
juncturele herstel niet kapot
sparen", zo verdedigde de mi
nister het tekort
Het begrotingstekort bedroeg
vorig jaar 37,9 miljard. In de
komende drie jaar wil de Duitse
regering het deficit door ver
schillende maatregelen beper
ken. Tot die maatregelen beho
ren onder meer een verhoging
van de BTW met twee tot dertien
procent, verhoging van de ta
baksaccijns met achttien pro
cent en van de accijns op alcohol
met 20 procent met ingang van
1977. Op die manier moet het te
kort in 1977 verminderen tot
21,8 miljard mark, in 1978 tot
17,6 en in 1979 tot 11,1 miljard
mark.
In een tijd van recessie zijn
begrotingstekorten een centraal
en onvermijdelijk element voor
het herstel, zo zei Apel. Derge
lijke tekorten mogen slechts in
die mate worden beperkt waarin
de factoren die een economische
opleving met zich meebrengen
effectief worden. Het deficit
voor 1976 kan op de kapitaal
markt worden gefinancierd, zo
zei de minister
Onlang» hebben wij de aan
dacht gevestigd op het toene
mende verlangen vooral bij de
jongeren naar een beleving van
"et transcendente en mystieke.
„f. *ou,ten ons doel voorbij
nieten als we hier zouden in-
gaan op de invloed van de niet-
dmstelijke religies, al is die niet
s«ing. Een van de christelijke
erken uit het oosten, die een
|T «"aanzienlijke aantrek-
«Jf** ui,oefent °P jong en
dö« se w,esten' is de 0rth°-
van a Het aantal ke^en
onH u gemeenschap, hetzij
«"der het gezag van Moskou dan
el onder dat van Constantino-
>terkK "°k ket westen
een orttnindruk te kriigen van
sedidH 1 J16 kerkdienst, aan-
f m l/ls de Hei"ge Liturgie,
een Z n" lntroductie door
en in Breda woonachtige or-
OosthrnK subdiaken naar het
er een h&(i Mil1 Seto8en °m
maken !lge Liturgie mee te
Sfi n ket klooster van de
SUA Ing Profeet Eu
menie v, Staat onder oecu-
stantinn patnarchaat van Con-
koraen 4 is tot stand ge*
I paeon «nT werk van Vaaer
I «reek' het in die
mleMender va" die dag ver-
^et moederdag was;
^oxie wa? u °?sterse ortho-
s het de dag, die gewijd
is aan de heilige apostel, die ten
onrechte gedoodverfd is als de
ongelovige Thomas. Aan hem
werden we voortdurend herin
nerd in dit gedenkwaardige sa
menzijn.
Stel u van dit klooster geen
bouwsel voor van hoog opge
trokken muren, dat je niet on
voorbereid kunt betreden. Het is
op het eerste gezicht een boerde
rij als vele andere. Maar als je
het voorhuis binnengaat, wordt
je niet verwelkomd door kake
lende kippen, maar door het
schone, weemoedige gezang van
het koor, dat de hymnen en de
litaniën vast wat voorbereidt.
Van het voorhuis naar de
schuur; zo ging dat vroeger.
Maar hier betreden we een we
reld, die een andere is dan waar
we doorgaans in ademen. We
worden verwelkomd door een in
zwart habijt geklede Vader Pa-
gon. Onze vriend-subdiaken en
Vader Pagon begroeten elkaar,
zoals dat in deze wereld gebruik
is: met een broederlijke kus. We
hebben het gevoel zelf een pro
fane handeling te verrichten, als
we op ónze manier Vader Pa-
gons welkom beantwoorden. Hij
draagt als alle orthodoxe mon
niken een volle baard en een
haardos, waar overeenkomstig
het voorschrift sedert zijn
wijding geen schaar meer aan te
pas is gekomen. We zullen spoe
dig ontdekken, dat bij deze ge
lovigen zich méér tradities heb
ben ontwikkeld, die sterk van de
ons bekende afwijken, al weten
sommige dominees zich ook
moeilijk te herinneren, wanneer
zij voor het laatst onder het mes
zijn geweest.
De kerkruimte herinnert in
niets aan de oorspronkelijke be
stemming van dit pand. Ze is
volgens voorschrift gebouwd in
de vorm van een Grieks kruis,
waarvan een architectonisch
kenmerk wordt gevormd door
de koepel hoven het centrum
van de kerk, in veel orthodoxe
kerken voorzien van een afbeel
ding in mozaïek of een schilderij
van Jezus Christus Pantokrator
(Opperheerser).
Poort. De ikonostase is net zoals
de noorder- en zuidermuur be
dekt met gewijde voorstellin
gen, de ikonen. Ze strekt zich uit
over de volle breedte van de
kerk. De ikonen zijn hier op een
enkele uitzondering na repro
ducties.
Je ontkomt niet aan de
De kerk bestaat uit twee de
len, één waar de Heilige Liturgie
zich voltrekt en het ander de
ruimte voor de gelovigen. Het is
de gewoonte, dat de gemeente
gedurende de hele dienst staat.
De twee delen van de ker
kruimte worden gescheiden
door de ikonostase, een stevige,
mooi bewerkte massief eiken
houten wand, voorzien van vier
deuren, waarvan de middelste in
elkaar sluiten: de Koninklijke
wijding, die van de ikonen uit
gaat. Tijdens de Heilige Liturgie
zal de diaken ze bewieroken en
niet alléén de ikonen, zoals we
tot onze benauwenis later zullen
ondervinden. De ikoon heeft een
bijzondere functie. We kunnen
die het beste weergeven in de
woorden van de aartspriester
Vsevolod Shpiller: „Devotie is
ondenkbaar en zonder betekenis
zonder de ikoon. De orthodoxe
christen gelóóft niet alleen,
maar voelt met heel zijn wezen,
dat de Heer zelf en zijn Moeder
en zijn dienstknechten als het
ware hun aardse leven voortzet
ten door hun mystieke en gena-
degevende tegenwoordigheid in
die ikoon. Het is hem te moede,
als had hij door de ikoon een
zichtbaar en reëel contact met
hen"
Het zal reformatorische chris
tenen moeilijk vallen, hun or
thodoxe broeders in hun iko-
nenverering te volgen. Maar
voor de orthodoxe christen is ze
een natuurlijke uitdrukking van
ware vroomheid, gepaard aan
een levend besef van de tegen
woordigheid der heiligen en der
hemelse legerscharen: een eer
bied, waarbij de meer kritische
dan vrome beschouwing van een
gebrandschilderd raam wel heel
ver acliter bluft.
Voordat we ons verdiepen in
wat zich achter de ikonostase
voltrekt, geven we ons graag
over aan de ontspannen sfeer, de
informele houding van de gelo
vigen, een ongedwongen en
blijmoedig heen en weer lopen,
ook tijdens de Heilige Liturgie.
Deze mensen schijnen geheel
vertrouwd met het heilige en
hebben kennelijk een inge
bouwd gevoel voor het mysterie.
Wie daar begrip voor heeft, kijkt
niet vreemd op, als zich plotse
ling een man of vrouw, jongen of
meisje voorover werpt om de
met glanzend natuurstenen te
gels geplaveide grond te kussen.
En daar tussendoor, al voordat
de Heilige Liturgie begint, het
indrukwekkend gezang van het
koor: zonder orgelbegeleiding.
Orgels treft men - behoudens
een enkele ui tzondering in Ame
rika - in geen orthodoxe kerk
aan.
Als het koor een ogenblik
zwijgt, plaatst een jongeman in
ongedwongen kleding zich ach
ter een lessenaar en begint uit de
Profeten en het Nieuwe Testa
ment te lezen, afgewisseld door
korte, kernachtige gebeden en
lofprijzingen, waarin de aanwe
zigen zich met hun stemmen
mengen. Het is ontroerend om
deze jongens met lange haren en
vaalblauwe kleren toegewijd te
zien meedoen in deze heilige be
zigheden.
Intussen is de spanning geste
gen. Onze vriend-subdiaken en
zijn ambtsbroeder hebben zich
in een liturgisch, goudgeel ge
waad gehuld. En daar gaat de
Koninklijke Poort open; het
Evangelieboek wordt de kerk
binnen gedragen en dan schrijdt
een gebogen en eerbiedwaardige
figuur binnen, gekleed in een
rijk bestikt gewaad, het hoofd
gedekt met een gouden kroon.
Hij neemt plaats op het enigs
zins verheven gestoelte in het
centrum. Hij is - naast de Heer
der Kerk - vandaag de dienaar
waar alles om draait; bisschop
Dionisios van de Orthodoxe
Kerk in Rotterdam.
De Heilige Liturgie gaat nu
naar haar hoogtepunt. In een af
zonderlijke beschrijving zullen
we op de viering van de Heilige
Maaltijd terugkomen, tezamen
met een enkel woord over de
voor zo vele jongeren bezielend»
spiritualiteit van de Orthodoxi».
M. MEELDIJK
