CENTRUM VOOR ZOMAAR CONTACTEN:
Hulp aan de
eenzamen,
maar zonder
zielig
te doen
Nieuwe wegen voor kerkelijke
publiciteit
Vlooien vangen in Oirschot
WEG
WEZEN
Straatveger
vindt voor
zes ton aan
diamanten
GRA
WEE
Hoffa nog steeds zoek
KERK
33 straf
Green Spot
binnenland
buitenland
Geen medelijden
Stumpers
Kier
Inspirerend
Passiespelen
Pasar Malam
Heeze
Volgende week
ïfde Theorieën
VRIJDAG 29 AUGUSTUS 1975
EMPEL - „Ik ben de raddraaister, de aanvoerster, en
degene die het meeste werk verzet. Ik bruis van ideeen - die
kun je van mij per seconde verwachten - maar gelukkig is
daar nog het bestuur en dat heeft al heel wat gemillime
terd. Terecht, want ik ben vrij illusoir met mijn ideeën."
Dit zelfportret, uitgespro
ken vanaf een ligbed en geno
teerd in een rustiek huisje aan
ie Maas bij Oud Empel, is van
lia van Pelt, die sociaal werk
ïoog in haar vaandel heeft
itaan.
Zij is de motor van de stich-
;ing Los-Vast en van het
iaarop voortbordurende Lan-
ielijk Centrum voor ZoMaar
Contacten. (Postbus 5021 Den
3osch). De Stichting (geboren
vijf jaar geleden) wil vooral de
mentaliteit ten opzichte van de
eenzamen veranderen. Kor
tom: wat meer vastigheid
brengen, bij losse mensen. Zo
moeten horeca, theater en
reisbureaus service bieden aan
de enkeling, die tot nu toe -
volgens Ria van Pelt - de deur
worden uitgekeken.
Het centrum (gestart in
maart) wil hetzelfde, maar is
meer praktisch dan filosofisch
ingesteld. „ZoMaars belang
rijkste werk is het uitgeven
van een contactblad.
Docerend vanuit haar stret
cher, terwijl de vlinders aan-
en afvliegen op de bloemen in
haar woeste, maar zeer gevari
eerde tuin, twee geiten en een
schaap weemoedig kauwen,
een grijs mini-poedeltje wat
spastisch reageert op het leven
om hem heen, komt Ria van
Pelt tot de ontvouwing van
haar gedachten.
Ze was aanvankelijk lerares
tekenen en kunstnaaldwerk,
waarna ze een winkel kunst
nijverheid dreef. Daarvoor
studeerde ze muziek. „Ik was
alt. Dat wil zeggen: tekstbela-
den liederen zingen. Maar
zonder ziel naar buiten zingen,
dat is niks voor mij. Ik gaf me
te veel. Ik heb me daar opge
brand. Toen, om mezelf te be
schermen, ben ik ermee opge
houden. Anders was ik aan dat
zingen kapot gegaan."
Ze dook in het sociaal werk,
en concentreerde zich vooral
op het verbeteren van mense
lijke contacten. De eenzame;
de muurbloem, de vroege we
duwe, het meisje dat ondanks
royaal gebruik van tandpasta
geen partner kon krijgen, werd
het brandpunt van haar beze
ten acties.
Contacten ja, maar geen
medelijden. Hulp akkoord,
maar geen steun.
Begrip en masse, maar geen
uithuilen op eikaars schouder.
Niet strevend naar een
„dubbeltje voor de armen"
maar naar integratie kwam
Ria van Pelt tot de conclusie
dat de nood ontzaglijk hoog is
en dat zij velerlei vormen aan
kan nemen.
De post bracht bakken met
Ria van Pelt
brieven aan van mensen die
ZoMaar contacten wensten,
die een klankbord wilden heb
ben voor hun interesses, die
naar mogelijkheden zochten
om niet meer alleen dat theater
of die reisbus in te gaan....sa
men een excursie, winkelen,
kamperen, eten in de stad: het
doet er niet toe....als het maar
contacten waren, zomaar con
tacten.
De eenzame, door Ria van
Pelt eufemistisch de alleen-
gaande genoemd, krijgt in de
maatschappij douw na
douw.„Dat kunt u zich niet
voorstellen. Het overgrote deel
van onze mensen is vrouw. Er
zijn er misschien 2 op de 100
een plus eenDie vrouw die
uitgaat wordt afgestraft. Een
vrouw zei onlangs: „Het thea
ter is voor mij wat de pauze
waard is. Het mag nog zo'n
mooi stuk zijn, maar als de
pauze niet goed is, is de avond
bedorven. Dat is de realiteit,
meneer."
man. Wij richten ons niet op de
eerste plaats op de financiële
en technische kwesties die
kleven aan de burgerlijke
staat, maar op de verandering
van de mentaliteit. Dat is meer
een zaak voor andere, al langer
bestaande instanties. Neem
het theater. Een vrouw alleen
gaat uit. Ze heeft meestal geen
wagen en is aangewezen op het
openbaar vervoer. Die Kille
koude bus. In het theater is er
niemand die voor haar de
kaartjes haalt, haar jas naar de
garderobe brengt, haar een be
etje verwent. Dan is er de pau
ze. Ze moet zelf haar koffie ha
len. En dan moet ze weer weer
in die bus terug naar huis waar
ze niemand vindt om mee te
praten over wat ze heeft ge
zien. Stuk voor. stuk geen
doodsmakken, maar een plus
ZoMaar en Los-Vast maken
een lijst van hotels, theaters en
touroperators die de alleen
staande niet afstraffen, maar
als volwaardige klant opvan
gen. Ria van Pelt: „In een hotel
zien ze een alleenstaande lie
ver gaan dan komen. Want die
neemt weer een
2-persoonskamer in beslag.
We hebben het liefst dat onze
leden zelf die lijst samenstel
len."
Vraag: Kweekt u op die ma
nier geen club van stumpers?
Ria van Pelt: „U hebt geen
sociaal gevoel." Vraag: Nou,
Iaat ik het dan anders zeggen.
U stelt in uw brochure bij
voorbeeld dat u een centrale,
ronde grote (lectuur)tafel wil
in de horeca-zaken, waar ie
dere alleengaande kan aan
schuiven. Allemaal heel mooi,
maar ik zie me al in elk café
turen naar die ronde tafel.
Ria van Pelt legt me uit dat
ik het allemaal verkeerd zie. Ik
ben te jong, ik begrijp dat niet,
zegt ze. Maar vooral de oudere
generatie kan in barre nood
geraken als bijvoorbeeld een
partner wegvalt. Na enig ge
discussieer vinden we elkaar.
Ria van Pelt: „Uitstapjes
voor alleenstaanden creëren is
voor mij ook een gruwel. Dan
krijg je dat zielige gedoe. Wij
willen juist integratie. Dat de
gene die in isolement leeft en
die uiteindelijk de moed ge
vonden heeft er uit te gaan,
niet afknapt."
„ZoMaar" geeft als hoofd
werk een stenciltje uit, waarin
men een advertentie kan
plaatsen tegen zeer sober ta
rief. Geen advertentie voor
huwelijk of seksuele omgang,
want daarin wordt voorzien
door speciale bureaus en bla
den als Vrij Nederland.
Waarom geen samenwer
king, vraag ik. Waarom weer
de zoveelste belangengroep?
Ria van Pelt schudt ontken
nend haar hoofd. „Bij niemand
hebben wij de ideeen gevon
den die wij aanhangen. Het
grondprobleem moet aange
pakt worden. Wij zijn niet voor
symptoombestrijding. Veel die
mij schrijven hebben geen
hoop meer. Maar iemand, die
alleen is, kan hiermee leven,
als hij weet dat er aan gesleu
teld wordt. Wij hebben met
Los-Vast en ZoMaar vele deu
ren geopend. Het is maar een
kier, maar het slot is eraf."
JAN KOESEN
Nu de vakantie voorbij is, zien
veel kerkeraden zich geplaatst
voor de vraag: Wat gaan we de
komende maanden doen, om
onze gemeent te laten functione
ren te midden van de velen, die
een effectief antwoord zoeken
op de nood van deze tijd? Wat
gaan we doen aan de onkerke
lijkheid en hoe bereiken we de
mensen, die in een ernstige crisis
zijn geraakt, omdat ze de „ge
meenschap de gelovigen" ont
vlucht zijn? Wat gaan we doen
aan het verschijnsel, dat in de
sociologie van de godsdienst
wordt omschreven als de femi-
nisering en de vergrijzing van de
kerk? Hoe betrekken we de
jeugd in het werk van de ge
meenteopbouw?
In deze situatie is het nodig
zich te bezinnen op de noodzaak
van de kerkelijke publiciteit,
waarvan Manfred tioneren, als
de kerk het diepe geheim van
Gods vleeswording in Jezus als
uitgangspunt neemt. De kerke
lijke publiciteit draagt meer dan
alle andere vormen van over
dracht een dienend en wegbe
reidend karakter. Ze veronder
stelt een instelling, die zich be
zighoudt met de vraag: Wat
kunnen wij voor u doen?
Tot de voor de handliggende
media behoren radio en televi
sie. De generale synode van de
Anglicaanse kerk besteedde er
een boodschap aan, die „een
nieuw tijdperk voor godsdien
stige uitzendingen" heette in te
luiden. De handhaving van
christelijke maatstaven in de
radio- en televisieuitzendingen,
vormt onderdeel van de be
strijding van de uitwassen met
name in de commerciële en cul
turele uitzendingen.
Wat ons land betreft krijgen
de kerken via radio en televisie
volop kans deel te nemen aan
uitzendingen. Vooral de „dags
luiters" maken een alleszins ge
past, effectief en door velen ge
waardeerd gebruik van deze
mogelijkheden. Men is geneigd
te spreken van een „verborgen
zegen" in ons zuilenbestel.
Er zijn ook verder nauwelijks
publiciteitsmedia te be-
ddddnken, die niet in aanmer-
king komen. Zonder naar volle
digheid te streven, willen we er
nog enkele onder de loep nemen.
We denken - met gepaste be
scheidenheid - in de eerste
plaats aan een advertentiecam
pagne. De advertentie verdient
hierom de voorkeur, omdat ze
een volledige taak kan verrich
ten, mits men bepaalde regels in
acht neemt, waarover iedere ad
vertentiemanager van de lokale
krant inlichtingen kan geven.
Goed verzorgde folders ko
men ook in aanmerking, evenals
films en tentoonstellingen over
zending en evangelisatie in sa
menwerking met zendings- en
bijbelgenootschappen.
Kerker
en kunnen voor het lanceren van
een campagne een persconferen
tie beleggen dan wel bezoeken
afleggen bij sleutelfiguren in de
publiciteitswereld. En het is
volkomen legitiem om te profi
teren van de toenmende open
heid bij de gemeentebesturen,
dia zonder enige schroom bena
derd kunnen worden.
In de Angelsaksische landen
kent men sedert lang de kerke
lijke PRO, afkorting voor public
relations officer, vrij vertaald:
de man, die voor het contact
zorgt tussen de kerk en de we
reld! In het Nederlandse zaken
leven is de PRO geen onbekende
figuur, sedert het internationale
Institute of Public Relations te
Londen halverwege de jaren
vijftig een Nederlandse vertak
king kreeg. Waarom ook niet in
onze kerken?
In dit verband zou ook het
werk van het modernste feno
meen op dit gebied: de ombuds
man te noemen zijn. Het was een
goed initiatief van ds. A. C. D.
van den Bosch, om in het her
vormde gemeentecentrum te
Ginneken het Huis Mariëndal,
over deze „kosmopolitieke"
werker door de heer Bijma na
dere informatie te laten ver
schaffen.
Maar wordt er in het algemeen
in de Nederlandse kerken van
reformatorische signatuur vol
doende aan publiciteit in de hier
geschetste zin gedaan? Toch
wel! De Nederlands Hervormde
Kerk trekt al jaren profijttttvan
de inspanningen op dit gebied
bij haar Instituut voor Kerk en
Wereld. Bovendien geeft haar
Raad voor Perszaken via het
Hervormd Persbureau het be
langrijkste nieuws aan tal van
publiciteitsorganen.
De Gereformeerde Kerken in
Nederland (duidelijkheidshal
ve: de synodalen) begonnen er
wat later mee door de benoe
ming van speciale deputaten
voor de publiciteit, een orgaan
dat zich over het algemeen be
perkt tot de persvoorlichting.
publiciteit, nauwelijks het be
lang van het „predikbeurten
blad" te boven gekomen.
Nu beschikken de kerkeraden
zelden over deskundigen, be
houdens gunstige uitzonderin
gen als die van de onlangs tot
doctor in de godgeleerdheid ge
promoveerde Rotterdamse pre
dikant Dirk Lissenburg, die ja
renlang studie heeft gemaakt
van de moderne publicistiek.
Maar voor het overige moeten
we daarvoor onze kennis in het
buitenland opsteken. De Lu
therse Evangelische Kerk in
Duitsland beschikt over voor
treffelijke berichten - en infor
matiediensten, gebundeld in de
Evangelische Pressedienst. Ze
verstrekt elk denkbaar materi
aal voor kerkelijke voorlichting,
zowel voor lokale als landelijke
kerkbladen; voorts voor radio,
televisie en tal van vormen van
evangelisatiewerk.
Van de Anglikaanse Advies
dienst voor het onderhouden
van public relations binnen de
plaatselijke gemeente, kwam
allerlei voorlichtingsmateriaal
en een kwartaalorgaan, Interna
tional Review of Mission, waar
van elk nummer ('n kleine vijf
honderd pagina's) vaak een be
paald thema is gewijd: onmis
baar voor informatie op niveau.
Ook beschikt deze geloofsge
meenschap over een uitstekend
geredigeerd maandblad: Ker
kinformatie. Haar Evangelisa
tiecentrum te Baarn begon een
actie op landelijk niveau voor
het inzamelen van geld voor een
grootscheepse advertentiecam-
Eagne, die 540 mille heeft opge-
racht. Heel wat gemeenten zijn
door deze aansporing in lokale
bladen gaan adverteren, o.a. die
van het Brabantse stadje Klun-
dert.
Verder ziet men op het grond
vlak van de plaatselijke ge
meente weinig interesse voor
bijzondere activiteiten op dit
terrein. Het plaatselijke kerk
blad blijkt nogal eens het stief
kind. Het is in veel gemeenten
een verwaarloosde vorm van
ons dezer dagen een uitgebreide
map onder ogen, verzorgd door
de uitgever van Anglikaanse lec
tuur, A.R. Mowbray in Oxford.
Daarbij troffen we adviezen aan
voor vorm en inhoud van kerke
lijke communicatiemiddelen,
met aanwijzingen voor het ver
werken van het nieuws op plaat
selijk niveau, verlevendigd met
deugdelijk illustratiemateriaal.
De Kerk van Engeland zelf
heeft in haar centrum in West
minster (Londen) een inlichtin
genkantoor, waar ook voorlich
ting wordt gegeven en oriënte
rende lectuur - rapporten, ver
slagen van synodezittingen -
verkrijgbaar is.
De Wereldraad van Kerken in
Genève verstrekt in haar Publi
cations Office (Route de Ferney)
Vanuit de kring van gelovige
t'ournalisten in ons land wordt er
iet een en ander ondernomen
om een christelijke handreiking
te doen aan de veel geplaagde
keeeeerkboderedacveuren. Des
tijds al is de Protestant.
Christelijke Journalistenkring
onder leiding van de bij alle pre
dikanten bekende heer W. C. F.
Scheps van het veelvuldig ge
raadpleegde blad Kerknieuws,
een actie begonnen om het kerk
blad van een „tot bedelbrief of
klaagschrift verwaterd orgaan"
te verheffen tot iets representa
tiefs, liefst door inschakeling
van een kerkelijke beroepsjour
nalist als consulent.
Lang geleden heeft ook Geor-
fes Rowles al behartenswaar-
ige wenken gegeven aan redac
ties van lokale kerkbladen in
zijn boek Technique of the
Church Magazine (Bagster).
Rowles, inmiddels overleden,
was een bekende figuur in de
Londense krantenwereld en de
rechterhand van ontelbaar veel
kerkbladredacteuren, sedert hij
op vrij late leeftijd het christe
lijk geloof had aangenomen.
Rowles was van mening, dat
predikanten onder normale om
standigheden niet geroepen zijn
tot - en ook niet bevestigd zijn in
de arbeid van lay-out-mannen,
tekstschrijvers, advertentiecol
porteurs of adviseurs voor ker
kelijke reclamecampagnes. Hij
wilde dit bij voorkeur in handen
zien van ontwikkelde leken en
wat het redigeren betreft: van
journalisten, die bovendien het
voordeel bieden, dagelijks in
aanraking te komen met het
volle leven. Een advies dat in de
Nederlandse kerken ook over
weging verdient!
M. MEELDIJK
Zaterdag 6 september wordt
op de Oirschotse Markt, een van
Brabants mooiste pleinen, voor
de negende keer de Antiek-,
Kunst- en Vlooienmarkt gehou
den. Meer dan 100 standhouders
maken dit evenement een be
zoek meer dan waard. U kunt er
naar hartelust vlooien vangen,
waarmee we dan bedoelen dat
het op de vlooienmarkt goed
koopjes jagen is.
Deze bijna weer traditionele
markt wordt georganiseerd door
de Gilde Onze Lieve Vrouwe
Broederschap, een gilde dat van
wanten weet en ook de weg
schijnt te kennen naar de heilige
hallen van het Gooise buisamu
sement.
Waren het in vorige jaren Rien
van Nunen, Heintje Davids, de
Wama's, Malle Pietje, Luc Phi
lips, André van Duyn en Ivan
Heylen die op de Oirschotse
markt goederen veilden, dit jaar
zal Albert Mol (Wat zien ik, Wie
van de Drie) enkele attractieve
voorwerpen veilen.
Vanavond en morgenmiddag
kunt u nog naar de passiespelen
in Tegelen. Verder zijn er nog
voorstellingen 6, 7,13 en 14 sep
tember. Afgelopen zondag
boekte de organisatie de
25.000ste bezoeker. Dat was
mej. Mieke de Wit uit Halsteren
die u op onderstaande foto met
haar ouders ziet.
Aan de marktkramen wordt
bijzondere aandacht besteed. De
inrichting wordt bekeken door
een juru en de mooist ingerichte
kraam krijgt uiteraard een prijs.
Ook worden op de markt kle
derdrachten getoond, niet alleen
uit Nederland maar ook uit
Oost-Europa.
Kunstenaars uit de omgeving
en tal van ambachtslieden de
monstrerenhun vaardigheden
en talenten op deze markt en dit
alles dient natuurlijk een goed
doel. Naast de markt en Albert
Mol zijn er nog diverse andere
attracties.
In Eindhoven wordt dit wee
keinde de Pasar Malam gehou
den, een non-stop-show, eet- en
koopmarkt in de Philips Jubi
leumhal. Daar treden voor het
eerst Rosy en Andres op, U weet
wel het nieuwe duo dat ontstaan
is sinds Andres Sandra verliet
(of omgekeerd). Verder treden er
op The Beachcombers, Trio Los
Alegres, The Intruders, een
Steelband en Indonesische mu
zikanten en dansers.
De Brabantse Dag in Heeze(U
moet er al meer over hebben ge.
lezen) behoeft het steken van ie
loftrompet niet meer. Het hoog.
tepunt van deze Brabantse Doj
(zondag a.s.) is weer de interne,
tionale, gekostumeerde optocht
die in het teken zal staan van het
volksvermaak uit het Brabantse
verleden.
Voor het eerst zal deze optocht
uitmonden in een landjuweel
waarin schutters, vendeliers
tweekampers trachten elkaar dj
loef af te steken. In het kader c0»
de Brabantse Dag zijn er tal van I
boeiende activiteiten, zoals een I
toneelfestival, het edelambach-
tendorp, een literaire tuin en een
tentoonstelling, gewijd aan het.
zelfde thema als de optocht, fc.
lichtingen: 04907-1244.
Voor volgende week kunt
vast noteren:- zaterdag 6 se„,
tember te Oosterhout: Tapto»
Exbando, een grote niet-
militaire taptoe waaraan debt-
ste showkorpsen van Nederland
een aantal harmonieën, het
korps commandotroepen e,
Brabantse schuttersgilden deel.
nemen. Aanvang 's avonds ne
gen uur precies. Zondag 7 Jeil.
tember te Zundert:- het be-
roemde jaarlijkse bloemencorso
Na de optocht en 's maandags
staan de praalwagens opgesteld
op het veilingterrein Werohou:.
seweg.
(Van onze correspondent)
PARIJS Jean Mirrain, straat
veger in de Zuidfranse stad
Cannes, had ai enkele minuten
lang een in plastic gewikkeld
pakje temidden van papier en
afgevallen bladeren en ander
vuil met zijn bezem door de goot
geveegd. Toen hij het hoopje op
zijn schop nam hoorde hij gerin
kel; hij maakte het pakje open
en vond een collectie diaman
ten: ringen, oorhangers, arm
banden en halssnoeren. Enkele
stukken waren verbrijzeld om
dat klaarblijkelijk een of meer
auto's over het pakje gereden
waren.
De straatvegerlijke hiërarchie
eerbiedigend overhandigde
Jean Mirrain de vondst aan zijn
meerdere, André Lefèbre die
van oordeel was dat het
imitatie-juwelen betrof en de
„eerlijke vinder" éénderde van
de inhoud ter hand stelde: een
collier van 198 diamanten en een
ring van 22 diamanten van 36
karaat die verbrijzeld was.
Dit alles, namelijk dat het
echte diamanten betrof bleek
echter eerst veel later toen vast-
festeld werd dat de inhoud van
et pakje uit de goot geen imita
tie was.
De volgende dag namelijkla!
Jean Mirrain in de krant dat ei
een hoeveelheid diamanten
vermist was ter waarde van
620.000 gulden: hij zocht »;n
chef op, maar die had enkeleda-
gen verlof genomen en daarom
ging hij zonder de hiërarchische
zegen toch maar zelf naar hei
politiebureau. Hij kreeg vijfdui
zend franks (3000 gulden belo
ning van de Zwitserse juwelier)
die de diamanten verloren hal
De Zwitser was het kostbare
pakje kwijtgeraakt toen hij een
cliënte wilde bezoeken daarte
zijn bromfiets genomen had en
het pakje op de bagagedrager
gebonden had. Nogal slorös
naar later bleek.
Ook het gedeelte van de dia
manten die meer dan 24 uren in
de goot gelegen hadden en da:
André Lef èvre gehouden had is
inmiddels terecht.
(Van onze correspondent)
WASHINGTON - Op 30 juli is
de voormalige vakbondsleider
Jimmy Hoffa spoorloos verdwe
nen. Hoffa ging in 1967 de ge
vangenis in, nadat hij tot dertien
jaar was veroordeeld wegens
corruptie. Hij werd in december
1971 via gratieverlening door
ex-president Nixon vrijgelaten
en aan de vooravond van zijn
verdwijning was Hoffa hard be
zig aan een come-back als tsaar
van de Teamsters-vakbond, die
met 2,2 miljoen leden de groot
ste is in de Verenigde Staten.
De Teamsters-vakbond was
oorspronkelijk een organisatie
van chauffeurs, die later ook
personeel organiseerde bij de
luchtvaartmaatschappijen, in
de landbouw, de voedingsindus
trie, brouwerijen, wasserijen,
bakkerijen, het bouwbedrijf en
zelfs de politie. Hoffa vestigde
zijn macht in de vakbond met
behulp van elementen uit de ge
organiseerde misdaad, die nu
nog sleutelposities in de
Teamsters-vakbond innemen.
James Hoffa groeide straat
arm op in Detroit. Hij genoot na
enkele jaren lagere school geen
formeel onderwijs meer. Ralph
en Estella James schrijven in een
boek getiteld: „Hoffa and the
Teamsters, a Study in Union
Power" dat Hoffa op een ge
welddadige dood rekende en er
vaak de aandacht op vestigde
dat een beroepsmoordenaar
voor tweeduizend dollar te hu
ren was.
In 1957 bracht een senaats
commissie een zwartboek uit
over de Teamsters en James Hof
fa. De bond die jaarlijks 52 mil
joen dollar aan contributies in
casseert, beschikte over vol
doende geld om vrienden in het
bedrijfsleven te kopen alsmede
corrupte politici, om rechters
mild te stemmen met aanzien
lijke bijdragen voor verkie
zingscampagnes, om politieke
invloed te kopen en zwijggeld te
betalen aan de zware jongens
die in dienst van de vakbond de
cel in moesten.
De geschiedenis van de Team
i Jimmy Hoffa
HofiVs plaatsvervaiiï
Frank Fitzsimmons, bewoog R'
chard Nixon, toen Hofta vit' j
jaar in de cel gezeten had, ert«
de ongelukkige vakbondsled
gratie te verlenen. In ruil <ba:'
voor beval Fitzsimmons Ni*®
van harte aan bij de leden vanI
bond. Hoffa zou zich tot 1>'
van vakbondsactiviteiten W*" I
ten onthouden, maar al spoedig
bleek dat Hoffa zich van [j
opdracht niets wenste aan I
trekken.
Er bestaan diverse theory l
rond het verdwijnen van Ja® Ij
Hoffa. Volgens de FBI is
waarschijnlijk dat de 62-Jar'
Hoffa door zijn vijanden o®J
leven is gebracht. Hij had v""
den in de vakbond, die vree
dat Hoffa binnen de kortste
ren weer aan de macht non
men en in de kring van de g®
ganiseerde misdaad.
maffia-figuren zouden '>eWS
kunnen zijn geweest voor M
fa's lust om een boekje ope
doen over de infiltratie va -
maffia in de vakbond.
sters is er een van woeste co:-1
ruptie en geweld. Toen Robe"
Kennedy minister van justiliil
was maakte hij er speciaal »er( I
van om Jimmy Hoffa te vervoi-l
gen. De manier waarop dat ge I
beurde was volgens wijlen op I
perrechter Earl Warren niet a -1
tijd even keurig, maar na W' I
jaar proberen had Robert Ken-1
nedy Hoffa te pakken.
VRIJDAG 29 AUGUS1
ZEIST De scheidsrec
horen over de toename V£
heid door velen voor pes'
ruimschoots gelijk gekreg
KNVB gisteren afwerken
dige betaalde voetballers
doelman Jan Jongbloed
bekopen.
Feyenoord heeft het hoger
roep tegen de straf, die aanvJ
der Wim Jansen vorige w
door de tuchtcommissie var
KNVB kreeg opgelegd naar a
leiding van het incident iri
wedstrijd tegen FC Utrecht,
getrokken. Gerard Kerk
deelde dat gistermiddag in Z
aan de heer Van Zon, secret
van de tuchtcommissie, n
vlak voor de zitting waarir
waarschuwing, die Jan Jo
bloed van scheidsrechter I
voort afgelopen zondag in
Rotterdamse Kuip kreeg, na
soortgelijk incident, werd
handeld. Kerkum, die daar,
getuige was opgeroepen, gaf
commentaar: „Ik heb Van Zo
voor de zitting van ons bes
op de hoogte gesteld, om elke
vloed t.a.v. de zaak tegen Jo
bloed uit te sluiten. Onze j
disthe adviseurs hebben
aangeraden van het beroep t
zien. Redenen daarvoor kaï
nog niet geven, maar we ken
luchtreditspraak binnen
KNVB zo langzamerhand we
dat moet toch genoeg zegge
Het is duidelijk, dat Feyeno
bang was in hoger beroep
nog zwaardere straf opgeleg
krijgen, en ook in overweg
heeft genomen dat Jansen
schorsing ondertussen all
heeft uitgezeten. De tuchtci
nussie heeft inderdaad ook
net geval Jongbloed duide
tuen ,b|iiken incidenten i
Utrecht en Rotterdam niet r
ereren. De doelman van
Amsterdam kreeg van de st
kamer, voorgezeten door
ompe, en verder bestaand
°e oud-scheidsrechters
f„°i?mer en JaaP Bijleveld,
sehorsmg van één wedstrijd
oorwaardelijk opgelegd,
vens werd hem, evenals V
nsen, tot januari het aanvr
il.'f ontnomen, terwijl
rnsterdam de kosten van
Rkding moet betalen Jongblo
K nad zoiets wel verwachti
visspullen voor zondag heb
gisteren al klaargelegd, het
me niet eens tegen".
Desondanks verweerde Jo
°ed zich tijdens de zitting,
(AD\
