Geisksmuts viert zijn verjaardag in de Efteling PILOOT VAN STRAALJAGER IN HET NAUW RIETMANNETJES Spaanse week in Vaticaan Een vrouw kan niet coördineren kleine stem lllpgt W OMZICHTIGE GESPREKKEN OVER REVISIE CONCORDAAT Bashort Omzichtig Niet antiek Praktijk Vrijheden Duidelijk Rug naar Europa Precair Portugal Flitsen uit Latijns- Amerika WOENSDAG 4 JUNI 1975 v Er was eens een kabouter en die heette Geluksmuts en hij had een heleboel vriendjes. Een ko nijntje als vriendje, dat heette Snuffeltje, een schildpad als vriendje, die heette Stoffel en er waren ook allemaal kaboutervriendjes, de ene heette Pom en de andere Pim. hele mooie pompoen voor zijn kabouter Pim ook. En toen puntmuts! Toen kwam kabou- konden alle dieren erin en ter Pom aan de beurt en die Op een dag was Geluksmuts jarig en hij koos al zijn vriendjes uit. Stoffel, Snuffel tje en Pim en Pom. Toen kwam de houtjesman voorbij gelopen, die belde aan bij ka bouter Geluksmuts en de houtjesman zei: „Willen jul lie houtjes van mij kopen?". Dat wou kabouter Geluksmuts wel. Want de houtjesman bracht altijd hout langs de deuren voor een vuurtje te stoken en de kachel aan te maken. Toen ging de houtjesman weg en zo vierden ze het feest weer door. Eerst gaf kabouter Pim een kadootje. Dat was een héél mooi lucifersdoosje en weet je wat er in zat Een had een heel groot kado bij zich en weetje wat dat was? Een tuinkabouter! Die kon hij in zijn tuin zetten. Toen kwam Stoffel aan de beurt- Die had ook een heel mooi zich en een hele mooie doos. Daar was kabouter Geluks muts wel blij mee! Toen kwam Snuffel aan de beurt. Die bad ook een heel mooie kado bij zich, dat was het nummer voor op zijn huis. En toen gingen ze samen met z'n allen naar de Efteling. Weet je wat ze daar allemaal zagen? Ze zagen daar een heel leuk klein huisje staan. Dat vonden ze best leuk; voor alle kaboutertjes die daar wel eens in de Efteling kwamen. Ka bouter Pom die ging er in en ook nog kabouter Geluksmuts en ze vonden het daar leuk! Maar er wilden weer andere mensen in, dus ze gingen er allemaal weer uit en ze gingen toen allemaal lekker plezierig doen, naar de kermis toe. Daar gingen ze in de draai molen en toen moester ze een eentje betalen en toen ging de draaimolen helemaal in de rondte en toen gingen ze weer uit de draaimolen en gingen ze allemaal een lekker ijsje kopen en dat aten ze thuis op en ze kregen een heel leuk ding, een dropveter van ka bouter Geluksmuts en toen was het verhaaltje afgelopen van Hilde Hilde Kas Breda. CV».- Koen van Lisdonk, Rijen. Toen üe zon opkwam ware" de grote deuren van de hangar van de vliegbasis Stufcrd geo pend. Er kwam een raar ding naar bulten. Het was een XI straaljager. De piloot stapte ln. Hij had een gevaarlijke op dracht. Hij startte de motor, drukte het gaspedaal in, ging steeds harder en ging in de lucht. Even later toen hij boven Llbey was, werd er olotseling op nem geschoten. Hij keek om. Hij zag een IX bommen werper. Men sprak door de walkie-talkie geef je eigen over. Waarom weet je Wd Het is hier verboden. Jult5 zijn vijanden. Kom maar mee. Maar de piloot van straaljager dacht: Ik laat me niet kisten. Hij dook naar be, neden en sloeg met zijn rech tervleugel. De kabine had hij geraakt. De bommenwerper dook in brand naar benedei Maar!!!!! In de verte kwarceil v meer bommenwerpers aai. Hij draaide om en vloog maar gauw terug voordat hij ge. raakt werd. René Suykerbuyk Huybergen. Vadersi, moeders, broers, zussen en alle anderen, die aan kinderen, die nog niet zo goed kunnen lezen, een boekje cadeau willen doen, moeten in de winkel eens vragen naar „En de voorzitter van de Riet mannetjes heet Bodde...", van de uitgeverij Bert Bakker. In dit voorleesboekje staai namelijk enorm leuke tekenin gen en bovendien zijn de ver halen, die erbij staan ook fijn, Degenen, die voor het voorlo zen zorgen, zullen waarschijn lijk zelf net zoveel genieten als de kinderen waarvoor het bestemd is.. (Van onze correspondent) VATICAANSTAD - Het Vaticaan beleeft momenteel een Spaanse week. Officiële afgevaardigden van de rege ring in Madrid; kardinalen en bisschoppen en duizenden Spaanse pelgrims zijn sinds enkele dagen in Rome. Directe aanleiding voor deze grote belangstelling was de heiligverklaring van twee Spaanse religieusen, afgelopen zondag in de St. Pieter. Voor die plechtigheid zijn naar schatting ruim 8000 Spaanse katholieken speciaal deze week naar Rome gekomen, en zij overstromen momenteel de grote Romeinse basilieken en andere bezienswaardigheden in de stad. Paus Paulus VI was duidelijk büj en geroerd met deze enor me belangstelling. Het diplo matieke Vaticaan heeft de feestelijke gelegenheid onmid dellijk aangegrepen om de no dige officiële en informele ge sprekken te voeren, zowel met de regeringsdeputatie onder leiding van de Spaanse minis ter van justitie Cortina, als met kardinalen en bisschoppen die deze massale pelgrimage be geleiden. Drie problemen houden mo menteel de regering in Ma drid, de Spaanse nationale bis schoppenconferentie en het Vaticaan gezamenlijk bezig. Dat zijn het Concordaat tussen Spanje en de Heilige Stoel, een concordaat dat hard nodig aan herziening toe is; op de tweede plaats de actuele ge beurtenissen in het katholieke buurland Portugal en tenslotte de immer voortdurende sepa ratistische troebelen in Noord- Span je, in het Baskenland. Er Wo. dl de zul d gen volop gespeculeerd over de rol die het Vaticaan met betrekking tot het Baskenprobleem zou spelen of zou willen gaan spe len. Er is gesproken over een donkere, Baskische schaduw die over het heiligverklarings- feest heeft gehangen. Span jaarden in Rome die nauw be trokken zijn bij de relaties tussen Vaticaan en hun vader land ontkennen evenwel dat het Vaticaan een zulke grote belangstelling voor het Bas kenprobleem zou hebben, niet in die mate in elk geval om daardoor de normale betrek kingen met Madrid en de Spaanse bissohoppenednferen- tic op het spel te zetten. Het Vaticaan - zo wordt ge- zegt - heeft het in de loop van de geschiedenis noodt erg op dit soort separatistische bewe gingen begrepen gehad. Ze compliceren immers de norma le verhoudingen en leveren het gevaar op dat men zich té indringend bemoeit met bin nenlandse aangelegenheden van andere staten. Feit is, dat het Vaticaan slechts met uiterste omzich tigheid over deze affaire praat, inderdaad kennelijk be vreesd om met een té hard en té snel standpunt de goede betrekkingen met Spanje te riskeren. Van de andere kant moet ook het Vaticaan inmid dels toch wel kennis hebben ger.cmen van de gegevens die via enkele Noordspaanse bis schoppen, vooral die van Bil bao en San Sebastian bekend zijn geworden. Gegevens, over politieke gevangenen, met na me priesters die zich met hart en ziel voor de vrijheid van de Basken inzetten. tot nu toe evenmin erg duide lijk geweest Slechts een handvol leden Van de bis schoppenconferentie heeft vrijwel dagelijks met de Bas- ken-affaire te maken. Voor de overigen is het probleem min der „interessant", omdat liet hen geografisch nauwelijks raakt, omdat het een duidelij ke minderheid betreft, en om dat het episcopaat een veel groter probleem zij het nog met handschoenen aan wil aanpakken: namelijk de grote re onafhankelijkheid die men als bisschoppenconferentie wil van staat en overheid. In Spaanse kringen rond het Vaticaan wordt met beschei den trots gewezen op de ver nieuwingen in de Spaanse kerk. „Het is een misvatting te menen, dat in Spanje uit sluitend een bijna orthodox, zeer traditioneel katholicisme zou bestaan. Ook Spanje kent vernieuwingen en veranderin gen. Ook in Spanje bestaan basisgroepen, kritische christe nen, en ook in Spanje is een stuk modernisering in reli gieus en liturgisch opzicht al lang doorgevoerd", aldus een in Rome werkzame Spaanse journalist. wordt beschouwd. Niettemin wil ook deze gezaghebbende kardinaal die grotere onafhan kelijkheid van de Spaanse au toriteiten. Die grotere zelfstandigheid is onder meer te bereiken door 'n nieuw (en beter) concor daat. De Concordaten tussen het Vaticaan en Duitsland, Oostenrijk, Portugal, Italië en Spanje zijn aan 'n „revisie" toe; uiterst moeilijke en póli- tiek-gevoelige operaties, voor al in Italië en Spanje. Zowel Franco als paus Paulus zijn waarneembaar aan het eind van hun regeringsperiode. Dezelfde, bijna afwachtende sfeer die er momenteel binnen het Vaticaan hangt, alsof men geer. grote zaken meer wil aanpakken vlak voor de men selijk gesproken aanstaande opvolging, diezelfde afwach tende sfeer bestaat er ook op diplomatiek niveau tussen Va ticaan en Madrid. Her, rr' e"''g blsschopren teli de mse epi- opaat'is Het zijn in de verre en jong ste geschiedenis vaak Spaanse priesters geweest die zich voor menselijke vrijheden en waar digheden en voor vernieuwin gen hebben ingezet: een man als de huidige Jezuïetengene- raai pater Arupa is daar een goed voorbeeld van. Het is geen geheim binnen het Vaticaan dat de voorzitter van de Spaanse bisschoppenconfe rentie, de aartsbisschop van Madrid, Enrique Y Taranco door de meerderheid van het episcopaat als té conservatief Een van de 36 Concordaat artikelen, maar misschien het meest bekende, is dat over de bisschoppenbenoeming door Franco. In de praktijk werkt dat als volgt: via de Spaanse regering en de nuntiatuur wordt een voordracht met zes kandidaten opgesteld. Die voordracht komt op het bu reau van de paus die er per soonlijk drie kiest. Deze drie namen worden aan generaal Franco voorgelegd, die uitein delijk de beslissende keuze doel, waarna Franco's keuze weer aan de paus wordt voor gelegd. Bij een pauselijk „ak koord" is de zaak rond: bij een pauselijk veto begint de procedure opnieuw. hun verhouding tot het Vati caan. Portugal is klein, heeft een klein episcopaat (een 20-tal bisschoppen) heeft een recen te, rascistisohe koloniale poli tiek gevoerd, heeft geen in vloed in de wereldkerk. Spanje daarentegen heeft nog altijd een onmiskenbare band met en daardoor ook grote in vloed op vrijwel het gehele Midden- en Zuida-merikaanse continent: Spanje heeft zijn koloniaal imperium in de loop der eeuwen zien of zelf laten afbrokkelen; het heeft nog al tijd wereldomvattende invloed via missionarissen en missie ordes en -congregaties. Maar Spanje staat met de rug naar Europa, was het ook in kerkelijk opzicht geen rol van betekenis speelt. Ondanks die uiterst vluchtig aangetipte, maar essentiële verschillen tus sen beide staten, hebben de huidige gebeurtenissen in Por tugal uiteraard invloed op Spanje, te meer omdat geen Spanjaard zou willen ontken nen dat er ondergrondse rode of minstens roze draden lopen van Portugal naar Spanje. Tenslotte Spanje-Vaticaan- Portugal. Er zijn nauwelijks vergelijkingen tussen beide Iberische staten te maken in Maar voor het Vaticaan is Spanje in deze periode in geen geval een soort diplomatieke uitvalsbasis, om te trachten in vloed op de gang van zaken binnen Portugal uit te oefe nen. De angst voor de communisti sche dictatuur in het westen en anderzijds de ontspanning» politiek die het Vaticaan zetfj naai- het Oostblok voert, maakt de positie van het Vati caan uiterst precair. In dit soort situaties geldt voor de Kerkelijke staat stilzwijgend Ie opvatting dat spreken zil ver, maar zwijgen goud is. FRANS WIJNANDS Van half juni tot begin juli is er in Mexico een VN-conferentie in verband met het In ternationale Jaar van de Vrouw. MEXICO-CITY Wie is er toch in 's hemelsnaam op dat idee gekomen om een Interna tionaal Jaar van de Vrouw te „vieren"? Waar is dat voor nodig? Weet u het ook niet? In Mexico zeggen ze dat het is, ómdat de mannen hier al tijd het eerst worden bediend als ze met hitn vrouw uit gaan eten. En dat mannen nou maar eens een jaar lang moeten le ren dat ze gelijk aan hun vrouw zijn. De Mexicaanse president heeft daarom alvast een nian be noemd als Coördinator voor het Vrouwen jaar' in Mexico. Want een vrouw kan niet coördineren. Dat weet ieder een. Maar nijdig' dat de Ame rikaanse vrouióèn daarover zijn!. Nou ja, die Amerikanen ook altijd. Laat ze naar d'r eigen kijken. In Amerika heb ben ze nog niet eens gelijke rechten. Reuze democratisch land. Doel er wel niet zo erg toe. hoor. Momdraagt toch de broek en Pop houdt zijn. bek. wel als zij de hare opendoet. Maar wet is wet. zeg ik maar. Nee, dan Mexico. Hier zijn we net twee maanden geleden ge lijk geworden. Voor de wet. Hoe bestaat het? Maar ja, als ie in het land waar vrouwen Pr man altijd permissie moe ten vragen of ze d'r moeder of vriendin mogen bezoeken, een Internationale invasie van vrouwen uit 140 landen gaat krijgen, wil je toch ook een goeie indruk maken. Vrouwen zijn toch al zulke pottenkijk- sters. Straks komen ze er nog doodgewoon achter dat het hier macho-land is, land van reuze manlijke kerels die vrouwen best durven onderbe talen en gerust flink durven beweren dat ze de vader niet zijn van een kind dat ze 'leb ben gemaakt en ook niet bang zijn hun vrouw een bloedneus te slaan als ze niet gehoor zaamt. Nou ja, bij zich thuis dan. En een man is toch baas in eigen huis. zou ik zeggen. Wat zei je, mijn schat? We zijn nu gelijk? Ook in huis? O, kom nou, doe toch gewoon jij kust me toch ook als je zin hebt, daar vraag ie toch ook geen verlof voor al ben ik je heer en meester Hoef je niet zo te giechelen, hoor ik breng toch zeker het geld thuis en jij maakt hel altijd op. En dat werk wat jij doet? Geen kunst aan, kan iedereen, spaart al leen een huishoudster uit. En hou er nou maar over op, als het je niet bevalt dan ga je maar', ik heb vriendinnen zat. Ja, zat!. En die zielsgelukkig zouden zijn als ze mijn sokken mochten ivassen. Nou, hoef je niet zo jaloers te zijn hoor, mijn schuld niet als ik chance bij de vrouwen heb. Je ver beeldt je toch niet dat vrou- wen van pure gelijkheid niet meer verliefd kunnen worden op mannen. Verliefd ja, daar hebben ze gelukkig nog geen wetten tegen uitgevonden. En voor mij, dat mag je gerust ■weten, gaat er niets boven een lieve, mooie vrouw. Héb ik geen Internationaal Vrouwen' jaar voor nodig. D'r minder waardigheid interesseert me r>iet. Dat is nu eenmaal zo. Ik houd van vrouwen, van alle maal. En jij bent het symbool Komkindtrek je er nou maar niks van aan, geeft toch niks, dat Vrouwenjaar en dat internationaal gedoe er over. Gaat later allemaal weer ge woon doorwetten of geen wetten, die liggen toch maar in ministeriële kasten, stikt er van de archieven, trekt geen mens zich wat van aan. Ik tenminste niet hoor. In mijn armen ben je mijn gelijk* Kom schat...! MARTON LAUDY

Krantenbank Zeeland

de Vrije Zeeuw | 1975 | | pagina 12