SCHEIDENDE STEEN-
TRAINER PIET WISSEL
„Het zijn vier zware
seizoenen geweest"
Bèr van Dorsselaer
is reeds
vijftig jaar schutter
Stem-trofee voci»r
Zeeuwse duivensport
WEDGWOOD
De Vos
Eggermont B.V.
DONDERDAG 32 MEI 1975
TERNEUZEN Vier jaar
SteenVier jaar „oorlog,, zou
den niet direct sympathisanten
van W Steen zeggen. Maar de
Terneuzense oefenmeester Piet
Wissel die vier jaar lang met de
Steen-spelers en hun bestuur
heeft moeten samenwerken,
weet wel beter. Geen vier jaar
oorlog, maar vier succescolle ja
ren. De vuurdoop die Piet Wissel
bij Steen kreeg - het was sinds
hij er bij de voetbalvereniging
Terneuzen als actief speler een
punt achter zette zijn eerste ver
eniging waar hij als trainer ging
werken - is hem bijzonder goed
bevallen. Vier seizoenen heeft
hij kunnen werken zoals hij dat
wilde en met bijzonder veel suc
ces. Hij zegt dan ook ronduit:
„Ik heb daar een leuke tijd ge
had, zowel met het bestuur als
de spelers was te praten en te
werken. Ik heb er geen moment
spijt van gehad dat ik vier jaar
geleden heb gezegd; akkoord.
Nee, het zijn beslist geen vier ja
ren van oorlog geweest. Nu ga ik
het eens enkele jaren rustig aan
doen. De „accu" is echt hele
maal leeg", zegt een lachende
maar zo te zien dik tevreden Piet
Wissel.
Een telefoontje was vol
doende om nu eens een rustige
Piet Wissel aan te treffen. Hij
was direct bereid om eens te pra
ten over „Vier jaar Steen", bij
velen van zijn inmiddels oude
clubgenoten ligt dat wel eens
anders. Een Piet Wissel nu niet
als een „briesende leeuw" langs
de lijn, maar die inmiddels een
gemakkelijke zetel heeft op ge
zocht en daarin een gemakke
lijke houding heeft aangeno
men.
Toch komt tijdens het gesprek
de felheid van Piet Wissel ver
schillende keren naar voren.
Piet Wissel: „Vier jaarisgenoeg.
Ik dacht dat de spelers op mij en
ik op hun een beetje uitgekeken
zijn. Vier jaar is lang, neem het
maar van me aan. Maar in dip
vier jaar heb ik met bijzonder
veel succes kunnen werken. Hier
moet ik onmiddellijk aan toe
voegen, niet alleen met succes
maar ook met bijzonder veel
plezier. De jongens wisten wat
'ik van hun verlangde en datgene
had men er ook voor over".
Piet Wissel werd aan het begin
van de voetbalcompetitie '71-
'72 aangetrokken door het
Steen-bestuur. Hij kreeg als
opdracht: Steen, dat ook toer 1
bijzonder rijk was aan jeugo ta
lent, naar de derde klasse te
brengen. Op zich zelf allemaal
makkelijker gezegd dan gedaan,
vooral als men de Steense men
taliteit kent.
Toen Piet Wissel zijn eerste
contract tekende, wist hij wel
wat voor spelers-materiaal hem
te wachten stond. Maar
rechtkomend uit zijn gemakke
lijke Zetel en vol gebaren zegt hij
„De spelers wisten al gauw wat
hun te wachten stond. Niet dat
ik als de grote boeman ging
rondsjouwen, maar hier en daar
moesten gewoon regels komen.
Ik wilde weten wat ik als trainer
aan hun had, en wat ik ook van
hun verlangde. In het begin heb
ik de jongens dan ook keihard
aangepakt, dat was zonder meer
nodig. Ik geloof dat daardoor
ook wel de successen gekomen
zijn".
Steen daarvoor een matige
vierde klasser kwam onder het
„bewind" van Piet Wissel in het
e--rste seizoen al tot een fraaie
iweede plaats.
Reeds toen stond al vast dat de
pupillen van trainer Wissel in de
competitie '72-'73 een gooi zou
den doen naar de titel in die
klasse. Wat verwacht werd ge
beurde, maar Clinge gooide ge
deeltelijk roet in het eten van de
Steense-elf.
„Aartsrivaal" Clinge eindigde
samen met Steen op een ge
deelde eerste plaats, en een be
slissingswedstrijd was onver-
mijdelijk. Het Hulsterse sport
park werd het strijdtoneel, waar
j zo'n zesduizend toeschouwers
de wedstrijd van hun leven te
zien zouden krijgen. Het werd
1 geen grootse wedstrijd, maar de
2-1 zege van Steen was vol
doende om door te stoten naar
'de derde klasse. Het werd een
feest, een groot feest.
Voor trainer Piet Wissel een
blijvende herinnering. Hij zegt:
„Zoiets vergeet je dan ook nooit
meer. Ik zie het nog helemaal
voor me gebeuren, hoe Jan Pleu-
nis tussen de benen van een
Clinge-verdediger Steen - in de
■verlenging - naar de derde
klasse schoot".
De foto, met daarop zijn kam
pioenelftal, heeft bij Piet Wissel
in zijn kamer dan ook een opval
lende plaats gekregen. Voor hem
betekende dat zijn eerste grote
succes. Tal van buurtverenigin
gen probeerden de Terneuzense
trainer aan de haak te slaan,
maar allemaal zonder succes.
„Waarom zou ik weggaan",
zegt hij. „Ik had het daar hele
maal naar mijn zim Tussen spe
lers en bestuur en trainer was
toen al een hechte band ge
groeid. Piet Wissel zelf heeft
daar wel een verklaring voor.
Hij zegt: „Op de eerste plaats
heb ik vier jaren lang kunnen
rekenen op een bestuur dat he
lemaal achter me stond. In het
eerste team had je dan een speler
zoals George Pauwels. Nou ge
loof me maar, een speler van on
schatbare waarde. Een speler
die in de wedstrijd niet alleen
werkt voor twee man, maar ook
voor aanvulling (jeugd red.) ge
woon onvervangbaar is".
„Een speler met tact, inzicht,
echt te veel om op te noemen.
Verder heb je bij Steen geen uit
gesproken talenten rondlopen,
en met dat alles heerste er ook
een goede teamgeest". Speelde
Wissel de eerste twee seizoenen
zelf nog mee, ook hij zag dat de
jeugd stond te dringen. Het eer
ste seizoen in de derde klasse
begon hij langzaam maar zeker
verjongingen door te voeren, en
zeker niet zonder succes. Piet
Wissel: „Bij Steen ontbreekt het
Steentrainer Piet Wissel
zeker niet aan talent, en die ju
nioren die rijp zijn moet je dan
ook een kans geven".
Inmiddels telt het eerste team
buiten de „veteranen" George
Pauwels, Adrie de Bodt, Frans
d'Hooghe en Walter van Duyse -
al heeft hij plannen om er voor
goed een punt achter te zetten -
zo'n twaalf jeugdspelers onder
de twintig jaar die allemaal deel
uit maken van de selectie. Wis
sel: „Als mijn opvolger (Luteyn
red.) met dat spelersmateriaal
nog enkele jaren kan werken,
wordt Steen zonder meer een
tweede klasser. Hier in Terneu
zen kijkt men altijd wat minach
tend tegen clubjes zoals Steen,
maar nu ik er zelf vier seizoenen
mee heb gewerkt,'weet ik wel
beter".
Het bestuur van Steen wil Piet
Wissel na vier jaren succes dan
ook niet met lege handen naar
huis sturen. Het Steen-bestuur
is tevreden. Bestuurslid Miel Pi-
cavet zegt daarover: „We willen
hem datgene teruggeven wat hij
voor ons in die vier jaar heeft
gedaan en dat is veel".
Op zaterdagmiddag 24 mei
volgt er op het veld van V V S teen
dan ook een groot afscheids
feest. Hieruit blijkt duidelijk
dat men Piet Wissel nog niet
vergeten is. Bij tal van buurtver
enigingen is dat wel eens anders
geweest. Het begint allemaal
met een afscheidswedstrijd
tegen het eerste elftal van
HW'24. Oud-trainer Wissel zal
dan voor de laatste maal het
wit-zwarte shirt van VV Steen
aantrekken. Vijftig minuten
voor tijd zal hij als de grote man
van W Steen het veld verlaten.
Zij taak is dan volbracht. Ver
volgens staat er nog een af
scheidsreceptie op het pro
gramma, terwijl er 's avonds nog
een grote feestavond volgt.
Had Piet Wissel dit allemaal
verwacht? Wissel: „Nee, zeker
niet". Nog even in actie komend
in zijn zetel zegt hij: „Het zijn
vier zware seizoenen geweest.
Maar ik geloof dat ik bereikt
heb, wat ik wilde bereiken.
Vooral voor de toeschouwers en
enkele spelers ben ik misschien
hard geweest, maar dat heeft
zeker zijn vruchten afgewor
pen".
PIET DE MAAT.
Afdelingsvoorzitter secretaris van Zeeuwse sportcommissie de heer M. Willaert
Hulst. Ook dit jaar weer geldt
hiervoor de provinciale wed
vlucht op 12 juli vanuit Ruffec.
Voor de wedvlucht vanuit
Tours voor oude duiven te vlie
gen op 20 juni wordt een spe
ciale prijs vervlogen, te weten
een Zaanse klok, voor de snelst
vliegende duif in dit concours,
geschonken door sponsor Ou-
weneel uit Oostburg. Deze
vlucht wordt ook gesteund door
de Fondclub Zuid-Nederland.
Voor de overwinnaar van elke
provinciale wedvlucht wacht
weer een gratis mosselmaaltijd,
evenals voor de tweede geklas
seerde op de uitslag, waarvoor
bonnen worden geschonken
door het Mosselhuis Oude Ha
ven te Philippine.
De hoofdprijs van iedere
vlucht is vijftig procent van de
totale inleg met een maximum
van duizend gulden. De serie-
prijzen van twee duiven, zowel
aangeduid als onaangeduid, vij
fentwintig procent van de inleg
met een maximum van twee
honderd vijftig gulden, de ploe-
genprijzen zijn honderd gulden
voor de eerste, verder vijftig
gulden en als extra prijzen zijn
er horloges ter waarde van
tweehonderd gulden te winnen.
Voor wat de Zeeuwse Derby-
vlucht voor de jonge duiven be
treft die op 9 augustus wordt ge
houden verwacht de heer M.
Willaert te Clinge, afdelings
voorzitter en tevens secretaris
van het Provinciale Sportcomi
té, dit jaar weer een record.
„Als je ziet hoeveel ringen er
dit jaar zijn verkocht dan moet
dit haast wel en als de liefheb
bers er in de voorvluchten zon
der al te veel kleerscheuren af
komen zit dat er wel in". Vol
gens hem zijn er bovendien
nogal wat liefhebbers die regel
recht van Compiègne hun jonge
duiven op Orleans steken en het
daartussen liggende Dourdan
niet spelen, omdat ze vrezen
daarop jonge duiven te verlie-
Verder is het volgens de heer
Willaert zo dat hoewel de afde
ling Zeeland in ledental zeker
niet toeneemt, de deelname aan
de provinciale wedvluchten
steeds toeneemt, hetgeen naar
zijn mening komt door het feit
dat de liefhebbers tegenwoordig
meer duiven houden dan vroe
ger het geval was, waarbij dan
het spel met de jonge duiven
gaat overheersen, met voor een
ieder meer (gelijke) kansen.
Dit in tegenstelling tot het
spel met de oude duiven, waar
bij het toch nogsteeds de - veelal
dezelfde - specialisten zijn die
vooraan zitten.
Korte Nleuwstraat 21
HULST
Tel. 3558 b.g.g. 2209
Op 5 oktober van dit jaar
wordt hij 60 jaar. En toch oefent
hij dc schutterssport reeds 50 ja
ren uit. Het is begonnen in de
lijd dat hij nog naar de lagere
school ging te Sint-Jansteen,
toen hij bij zijn ouders, die het
café De Oude Vaart uitbaten te
Kapellebrug, nog inwoonde.
Voor de jeugd werd in de jaren
rond 1925 nog niets georgani
seerd, maar de jeugd organi
seerde zelf. In die tijd was er te
St.-Jansteen nog geen voetbal
club, maar wel op het gehucht
Kapellebrug bestond toen een
van de eerste voetbalclubs, n.l.
FC De Grensstrijders.
In navolging van hun oudere
broers, richtte de jeugd toen zelf
een voetbalclub op, die hun ter
rein hadden op het middenplein
van de toenmalige wielerbaan.
Kwam het hier ongelegen dan
ging men voetballen op de „vao-
gen" (legland van vlassers) of op
straat, waar destijds weieens
per uur 1 of 2 auto's passeerden
tegen nu honderden per uur.
Men speelde toen wedstrijden
tegen jeugdclubs uit St.-
Jansteen, Heikant, Koewacht
etc. De wedstrijden werden be
twist om een medaille van de H.
Familie of van een jaarmarkt
waar dan een koe, stier of paard
op stond. Dit gaf allemaal niets,
maar er werd om „gevochten".
In een uitzonderlijk geval
werd er eens om een beker ge
speeld; die beker was dan een
eierdop.
Naast voetballen, werd door
he jeugd de schutterssport beoe-
lend. Elke zondag was er een
schieting voor de jeugd, waarbij
net inleggeld 1 cent bedroeg,
hetgeen voor vele het volledige
zakgeld betekende. Ber van
Dorsselaer en zijn broers Jo van
Dorsselaer en Wies van Dorsse
laer waren goede en trouwe
schutters. Bèr is tot nu toe schut-
'6r gebleven en is nu nog lid van
de schutterssociëteit St.-Jan te
ot.-Jansteen. Wel is in de derti
ger en veertiger jaren deze sport
wel eens op de 2 e rang gekomen
toen hij een tweetal jaren als
doelman uitkwam in het 2e elf
tal .van de V.V. Steen en gedu
rende 13 jaren als doelman,
meestal voor het le elftal van de
pbnge. Nu is hij echter al
vele jaren liggende en staande
wip schutter.
In de zomer buiten op de
staande wip en in de winter bin-
Schutter Bèr van Borselaer
nen op de staande wip in de to
rens te St.-Gillis-Waes, Stekene
en Zelzaete. Éénmaal is hij ko
ning geweest van St.-Jan en dat
was in het jaar 1959. Als schut
ter heeft hij steeds tot de beste
behoort. Twee jaar geleden op
een kennis te Nieuw Namen
wist hij op 2 staande wippen de
hoge vogel, één zijvogel, 5 rode
en 1 witte vogel af te schieten.
Ten behoevé van de schutters
heeft hij ook steeds de pijlen op
geraapt, waarvoor de schutters
aan een kleine vergoeding be
taalden na afloop van de schie
ting. Ook kregen de pijlenrapers
van de schutters die een vogel
afschoten, zgn. vogelgeld.
Volgens Bèr waren er en zijn
er nog steeds schutters bij die
vergeten te betalen, maar dit
zijn zo wat altijd dezelfde.
Bèr is ook nog voorzitter ge
weest van de schutterssociëteit
Het Mandje te Kapellebrug.
Deze sociëteit bestaat nu echter
niet meer. Wel is te Kapellebrug
de bloeiende sociëteit op de lig
gende wip gevestigd in café Fa-
bie alom bekend n.l. „Stuiven-
berg". Hiervan is hij echter geen
lid omdat zijn voorkeur uitgaat
naar de sport op de staande wip.
Binnenkort zal zijn jubileum
worden gevierd bij welke gele
genheid een extra schieting zal
worden gegeven waarvoor de
schutters zeker in groten getale
zullen komen opdagen want de
pijlenraper-schutter is zeer ge
zien onderzijn sportmakkers.
Als verstokte vrijgezel woont
Bèr nu alleen in zijn bungalow te
Kapellebrug waarbij hij wel
eens denkt dat een vrouw in huis
ook niet alles is maar toch vele
gemakken zou meebrengen als
hij na zijn dagelijkse arbeid
thuis komt.
Guust Reijns
TERNEUZEN - Zaterdag 24
mei wordt weer een aanvang ge
nomen met de provinciale wed
vluchten. Na een wat moeizame
start, waaraan overigens nie
mand iets kon doen en waarvoor
alleen de weergoden verant
woordelijk waren, mag toch
worden aangenomen, dat na de
eerste „voorhoedegevechten",
geleverd en gestreden in de
voorbij korte (vitesse) vluchten
in verenigingsverband en een
gedegen opleerprogramma,
vrijwel een ieder zijn kannonen
nu instelling zal brengen.
Die eerste wedvlucht voor
oude duiven in provinciaal ver
band wordt gehouden vanuit
Orleans. Het is tevens reeds de
eerste wedvlucht die meetelt
voor de trofee die dit jaar door
Dagblad De Stem wordt ge
schonken. Hiervoor gelden ver
der nog de volgende wedvluch
ten: 14 juni Tours, oude duiven
en Orleans 9 augustus en Or
leans 23 augustus, heide laatst
genoemde vluchten voor de
jonge duiven.
Hiervoor geldt het systeem
van een aangeduid duifkampi
oenschap, dat wil zeggen de eer
ste afgegeven duif van de poule-
brief komt hiervoor in aanmer
king en wie na deze vier wed
vluchten de minste prijspunten
heeft behaald wordt winnaar
van deze trofee, die aan het eind
van het seizoen zal worden uit
gereikt op de provinciale kam
pioenendag die medio november'
in Hulst zal gehouden worden.
Alle overwinnaars van een pro
vinciale wedvlucht zullen dan
ook een diploma krijgen.
Er komt dit jaar nog een extra
provinciale wedvlucht op het
programma te staan. De post
duivenvereniging Eerste De Be
ste bestaat namelijk dit jaar 50
jaar. Ea de Schoondijkse ver
eniging organiseert in verband
met dit jubileum een vlucht
vanuit Dourdan voor jonge dui
ven op zondag 27 juli. Een
vlucht op vrijwillige basis die
niet meetel t voor het provinciale
kampioenschappen.
Voor dit kampioenschap gel
den de volgende categorieën.
Kampioenschap aangeduid
eerst afgegeven duif, kampioen
schap Asduif oude- en jonge
duiven te berekenen volgens het
beproefde coëfficiënt-systeem.
Voor de oude duiven gelden de
vier, voor de jonge duiven de
drie best behgalde resultaten.
Dit jaar wordt ook de strijd
beslecht om de ereprijs Rob
Forman. August Bosmans te
Heikant behaalde in 1974 de
jaarprijs. Aan de leiding van dit
klassement staat de combinatie
Antheunis-Van Helsland uit