SCHEIDENDE STEEN- TRAINER PIET WISSEL „Het zijn vier zware seizoenen geweest" Bèr van Dorsselaer is reeds vijftig jaar schutter Stem-trofee voci»r Zeeuwse duivensport WEDGWOOD De Vos Eggermont B.V. DONDERDAG 32 MEI 1975 TERNEUZEN Vier jaar SteenVier jaar „oorlog,, zou den niet direct sympathisanten van W Steen zeggen. Maar de Terneuzense oefenmeester Piet Wissel die vier jaar lang met de Steen-spelers en hun bestuur heeft moeten samenwerken, weet wel beter. Geen vier jaar oorlog, maar vier succescolle ja ren. De vuurdoop die Piet Wissel bij Steen kreeg - het was sinds hij er bij de voetbalvereniging Terneuzen als actief speler een punt achter zette zijn eerste ver eniging waar hij als trainer ging werken - is hem bijzonder goed bevallen. Vier seizoenen heeft hij kunnen werken zoals hij dat wilde en met bijzonder veel suc ces. Hij zegt dan ook ronduit: „Ik heb daar een leuke tijd ge had, zowel met het bestuur als de spelers was te praten en te werken. Ik heb er geen moment spijt van gehad dat ik vier jaar geleden heb gezegd; akkoord. Nee, het zijn beslist geen vier ja ren van oorlog geweest. Nu ga ik het eens enkele jaren rustig aan doen. De „accu" is echt hele maal leeg", zegt een lachende maar zo te zien dik tevreden Piet Wissel. Een telefoontje was vol doende om nu eens een rustige Piet Wissel aan te treffen. Hij was direct bereid om eens te pra ten over „Vier jaar Steen", bij velen van zijn inmiddels oude clubgenoten ligt dat wel eens anders. Een Piet Wissel nu niet als een „briesende leeuw" langs de lijn, maar die inmiddels een gemakkelijke zetel heeft op ge zocht en daarin een gemakke lijke houding heeft aangeno men. Toch komt tijdens het gesprek de felheid van Piet Wissel ver schillende keren naar voren. Piet Wissel: „Vier jaarisgenoeg. Ik dacht dat de spelers op mij en ik op hun een beetje uitgekeken zijn. Vier jaar is lang, neem het maar van me aan. Maar in dip vier jaar heb ik met bijzonder veel succes kunnen werken. Hier moet ik onmiddellijk aan toe voegen, niet alleen met succes maar ook met bijzonder veel plezier. De jongens wisten wat 'ik van hun verlangde en datgene had men er ook voor over". Piet Wissel werd aan het begin van de voetbalcompetitie '71- '72 aangetrokken door het Steen-bestuur. Hij kreeg als opdracht: Steen, dat ook toer 1 bijzonder rijk was aan jeugo ta lent, naar de derde klasse te brengen. Op zich zelf allemaal makkelijker gezegd dan gedaan, vooral als men de Steense men taliteit kent. Toen Piet Wissel zijn eerste contract tekende, wist hij wel wat voor spelers-materiaal hem te wachten stond. Maar rechtkomend uit zijn gemakke lijke Zetel en vol gebaren zegt hij „De spelers wisten al gauw wat hun te wachten stond. Niet dat ik als de grote boeman ging rondsjouwen, maar hier en daar moesten gewoon regels komen. Ik wilde weten wat ik als trainer aan hun had, en wat ik ook van hun verlangde. In het begin heb ik de jongens dan ook keihard aangepakt, dat was zonder meer nodig. Ik geloof dat daardoor ook wel de successen gekomen zijn". Steen daarvoor een matige vierde klasser kwam onder het „bewind" van Piet Wissel in het e--rste seizoen al tot een fraaie iweede plaats. Reeds toen stond al vast dat de pupillen van trainer Wissel in de competitie '72-'73 een gooi zou den doen naar de titel in die klasse. Wat verwacht werd ge beurde, maar Clinge gooide ge deeltelijk roet in het eten van de Steense-elf. „Aartsrivaal" Clinge eindigde samen met Steen op een ge deelde eerste plaats, en een be slissingswedstrijd was onver- mijdelijk. Het Hulsterse sport park werd het strijdtoneel, waar j zo'n zesduizend toeschouwers de wedstrijd van hun leven te zien zouden krijgen. Het werd 1 geen grootse wedstrijd, maar de 2-1 zege van Steen was vol doende om door te stoten naar 'de derde klasse. Het werd een feest, een groot feest. Voor trainer Piet Wissel een blijvende herinnering. Hij zegt: „Zoiets vergeet je dan ook nooit meer. Ik zie het nog helemaal voor me gebeuren, hoe Jan Pleu- nis tussen de benen van een Clinge-verdediger Steen - in de ■verlenging - naar de derde klasse schoot". De foto, met daarop zijn kam pioenelftal, heeft bij Piet Wissel in zijn kamer dan ook een opval lende plaats gekregen. Voor hem betekende dat zijn eerste grote succes. Tal van buurtverenigin gen probeerden de Terneuzense trainer aan de haak te slaan, maar allemaal zonder succes. „Waarom zou ik weggaan", zegt hij. „Ik had het daar hele maal naar mijn zim Tussen spe lers en bestuur en trainer was toen al een hechte band ge groeid. Piet Wissel zelf heeft daar wel een verklaring voor. Hij zegt: „Op de eerste plaats heb ik vier jaren lang kunnen rekenen op een bestuur dat he lemaal achter me stond. In het eerste team had je dan een speler zoals George Pauwels. Nou ge loof me maar, een speler van on schatbare waarde. Een speler die in de wedstrijd niet alleen werkt voor twee man, maar ook voor aanvulling (jeugd red.) ge woon onvervangbaar is". „Een speler met tact, inzicht, echt te veel om op te noemen. Verder heb je bij Steen geen uit gesproken talenten rondlopen, en met dat alles heerste er ook een goede teamgeest". Speelde Wissel de eerste twee seizoenen zelf nog mee, ook hij zag dat de jeugd stond te dringen. Het eer ste seizoen in de derde klasse begon hij langzaam maar zeker verjongingen door te voeren, en zeker niet zonder succes. Piet Wissel: „Bij Steen ontbreekt het Steentrainer Piet Wissel zeker niet aan talent, en die ju nioren die rijp zijn moet je dan ook een kans geven". Inmiddels telt het eerste team buiten de „veteranen" George Pauwels, Adrie de Bodt, Frans d'Hooghe en Walter van Duyse - al heeft hij plannen om er voor goed een punt achter te zetten - zo'n twaalf jeugdspelers onder de twintig jaar die allemaal deel uit maken van de selectie. Wis sel: „Als mijn opvolger (Luteyn red.) met dat spelersmateriaal nog enkele jaren kan werken, wordt Steen zonder meer een tweede klasser. Hier in Terneu zen kijkt men altijd wat minach tend tegen clubjes zoals Steen, maar nu ik er zelf vier seizoenen mee heb gewerkt,'weet ik wel beter". Het bestuur van Steen wil Piet Wissel na vier jaren succes dan ook niet met lege handen naar huis sturen. Het Steen-bestuur is tevreden. Bestuurslid Miel Pi- cavet zegt daarover: „We willen hem datgene teruggeven wat hij voor ons in die vier jaar heeft gedaan en dat is veel". Op zaterdagmiddag 24 mei volgt er op het veld van V V S teen dan ook een groot afscheids feest. Hieruit blijkt duidelijk dat men Piet Wissel nog niet vergeten is. Bij tal van buurtver enigingen is dat wel eens anders geweest. Het begint allemaal met een afscheidswedstrijd tegen het eerste elftal van HW'24. Oud-trainer Wissel zal dan voor de laatste maal het wit-zwarte shirt van VV Steen aantrekken. Vijftig minuten voor tijd zal hij als de grote man van W Steen het veld verlaten. Zij taak is dan volbracht. Ver volgens staat er nog een af scheidsreceptie op het pro gramma, terwijl er 's avonds nog een grote feestavond volgt. Had Piet Wissel dit allemaal verwacht? Wissel: „Nee, zeker niet". Nog even in actie komend in zijn zetel zegt hij: „Het zijn vier zware seizoenen geweest. Maar ik geloof dat ik bereikt heb, wat ik wilde bereiken. Vooral voor de toeschouwers en enkele spelers ben ik misschien hard geweest, maar dat heeft zeker zijn vruchten afgewor pen". PIET DE MAAT. Afdelingsvoorzitter secretaris van Zeeuwse sportcommissie de heer M. Willaert Hulst. Ook dit jaar weer geldt hiervoor de provinciale wed vlucht op 12 juli vanuit Ruffec. Voor de wedvlucht vanuit Tours voor oude duiven te vlie gen op 20 juni wordt een spe ciale prijs vervlogen, te weten een Zaanse klok, voor de snelst vliegende duif in dit concours, geschonken door sponsor Ou- weneel uit Oostburg. Deze vlucht wordt ook gesteund door de Fondclub Zuid-Nederland. Voor de overwinnaar van elke provinciale wedvlucht wacht weer een gratis mosselmaaltijd, evenals voor de tweede geklas seerde op de uitslag, waarvoor bonnen worden geschonken door het Mosselhuis Oude Ha ven te Philippine. De hoofdprijs van iedere vlucht is vijftig procent van de totale inleg met een maximum van duizend gulden. De serie- prijzen van twee duiven, zowel aangeduid als onaangeduid, vij fentwintig procent van de inleg met een maximum van twee honderd vijftig gulden, de ploe- genprijzen zijn honderd gulden voor de eerste, verder vijftig gulden en als extra prijzen zijn er horloges ter waarde van tweehonderd gulden te winnen. Voor wat de Zeeuwse Derby- vlucht voor de jonge duiven be treft die op 9 augustus wordt ge houden verwacht de heer M. Willaert te Clinge, afdelings voorzitter en tevens secretaris van het Provinciale Sportcomi té, dit jaar weer een record. „Als je ziet hoeveel ringen er dit jaar zijn verkocht dan moet dit haast wel en als de liefheb bers er in de voorvluchten zon der al te veel kleerscheuren af komen zit dat er wel in". Vol gens hem zijn er bovendien nogal wat liefhebbers die regel recht van Compiègne hun jonge duiven op Orleans steken en het daartussen liggende Dourdan niet spelen, omdat ze vrezen daarop jonge duiven te verlie- Verder is het volgens de heer Willaert zo dat hoewel de afde ling Zeeland in ledental zeker niet toeneemt, de deelname aan de provinciale wedvluchten steeds toeneemt, hetgeen naar zijn mening komt door het feit dat de liefhebbers tegenwoordig meer duiven houden dan vroe ger het geval was, waarbij dan het spel met de jonge duiven gaat overheersen, met voor een ieder meer (gelijke) kansen. Dit in tegenstelling tot het spel met de oude duiven, waar bij het toch nogsteeds de - veelal dezelfde - specialisten zijn die vooraan zitten. Korte Nleuwstraat 21 HULST Tel. 3558 b.g.g. 2209 Op 5 oktober van dit jaar wordt hij 60 jaar. En toch oefent hij dc schutterssport reeds 50 ja ren uit. Het is begonnen in de lijd dat hij nog naar de lagere school ging te Sint-Jansteen, toen hij bij zijn ouders, die het café De Oude Vaart uitbaten te Kapellebrug, nog inwoonde. Voor de jeugd werd in de jaren rond 1925 nog niets georgani seerd, maar de jeugd organi seerde zelf. In die tijd was er te St.-Jansteen nog geen voetbal club, maar wel op het gehucht Kapellebrug bestond toen een van de eerste voetbalclubs, n.l. FC De Grensstrijders. In navolging van hun oudere broers, richtte de jeugd toen zelf een voetbalclub op, die hun ter rein hadden op het middenplein van de toenmalige wielerbaan. Kwam het hier ongelegen dan ging men voetballen op de „vao- gen" (legland van vlassers) of op straat, waar destijds weieens per uur 1 of 2 auto's passeerden tegen nu honderden per uur. Men speelde toen wedstrijden tegen jeugdclubs uit St.- Jansteen, Heikant, Koewacht etc. De wedstrijden werden be twist om een medaille van de H. Familie of van een jaarmarkt waar dan een koe, stier of paard op stond. Dit gaf allemaal niets, maar er werd om „gevochten". In een uitzonderlijk geval werd er eens om een beker ge speeld; die beker was dan een eierdop. Naast voetballen, werd door he jeugd de schutterssport beoe- lend. Elke zondag was er een schieting voor de jeugd, waarbij net inleggeld 1 cent bedroeg, hetgeen voor vele het volledige zakgeld betekende. Ber van Dorsselaer en zijn broers Jo van Dorsselaer en Wies van Dorsse laer waren goede en trouwe schutters. Bèr is tot nu toe schut- '6r gebleven en is nu nog lid van de schutterssociëteit St.-Jan te ot.-Jansteen. Wel is in de derti ger en veertiger jaren deze sport wel eens op de 2 e rang gekomen toen hij een tweetal jaren als doelman uitkwam in het 2e elf tal .van de V.V. Steen en gedu rende 13 jaren als doelman, meestal voor het le elftal van de pbnge. Nu is hij echter al vele jaren liggende en staande wip schutter. In de zomer buiten op de staande wip en in de winter bin- Schutter Bèr van Borselaer nen op de staande wip in de to rens te St.-Gillis-Waes, Stekene en Zelzaete. Éénmaal is hij ko ning geweest van St.-Jan en dat was in het jaar 1959. Als schut ter heeft hij steeds tot de beste behoort. Twee jaar geleden op een kennis te Nieuw Namen wist hij op 2 staande wippen de hoge vogel, één zijvogel, 5 rode en 1 witte vogel af te schieten. Ten behoevé van de schutters heeft hij ook steeds de pijlen op geraapt, waarvoor de schutters aan een kleine vergoeding be taalden na afloop van de schie ting. Ook kregen de pijlenrapers van de schutters die een vogel afschoten, zgn. vogelgeld. Volgens Bèr waren er en zijn er nog steeds schutters bij die vergeten te betalen, maar dit zijn zo wat altijd dezelfde. Bèr is ook nog voorzitter ge weest van de schutterssociëteit Het Mandje te Kapellebrug. Deze sociëteit bestaat nu echter niet meer. Wel is te Kapellebrug de bloeiende sociëteit op de lig gende wip gevestigd in café Fa- bie alom bekend n.l. „Stuiven- berg". Hiervan is hij echter geen lid omdat zijn voorkeur uitgaat naar de sport op de staande wip. Binnenkort zal zijn jubileum worden gevierd bij welke gele genheid een extra schieting zal worden gegeven waarvoor de schutters zeker in groten getale zullen komen opdagen want de pijlenraper-schutter is zeer ge zien onderzijn sportmakkers. Als verstokte vrijgezel woont Bèr nu alleen in zijn bungalow te Kapellebrug waarbij hij wel eens denkt dat een vrouw in huis ook niet alles is maar toch vele gemakken zou meebrengen als hij na zijn dagelijkse arbeid thuis komt. Guust Reijns TERNEUZEN - Zaterdag 24 mei wordt weer een aanvang ge nomen met de provinciale wed vluchten. Na een wat moeizame start, waaraan overigens nie mand iets kon doen en waarvoor alleen de weergoden verant woordelijk waren, mag toch worden aangenomen, dat na de eerste „voorhoedegevechten", geleverd en gestreden in de voorbij korte (vitesse) vluchten in verenigingsverband en een gedegen opleerprogramma, vrijwel een ieder zijn kannonen nu instelling zal brengen. Die eerste wedvlucht voor oude duiven in provinciaal ver band wordt gehouden vanuit Orleans. Het is tevens reeds de eerste wedvlucht die meetelt voor de trofee die dit jaar door Dagblad De Stem wordt ge schonken. Hiervoor gelden ver der nog de volgende wedvluch ten: 14 juni Tours, oude duiven en Orleans 9 augustus en Or leans 23 augustus, heide laatst genoemde vluchten voor de jonge duiven. Hiervoor geldt het systeem van een aangeduid duifkampi oenschap, dat wil zeggen de eer ste afgegeven duif van de poule- brief komt hiervoor in aanmer king en wie na deze vier wed vluchten de minste prijspunten heeft behaald wordt winnaar van deze trofee, die aan het eind van het seizoen zal worden uit gereikt op de provinciale kam pioenendag die medio november' in Hulst zal gehouden worden. Alle overwinnaars van een pro vinciale wedvlucht zullen dan ook een diploma krijgen. Er komt dit jaar nog een extra provinciale wedvlucht op het programma te staan. De post duivenvereniging Eerste De Be ste bestaat namelijk dit jaar 50 jaar. Ea de Schoondijkse ver eniging organiseert in verband met dit jubileum een vlucht vanuit Dourdan voor jonge dui ven op zondag 27 juli. Een vlucht op vrijwillige basis die niet meetel t voor het provinciale kampioenschappen. Voor dit kampioenschap gel den de volgende categorieën. Kampioenschap aangeduid eerst afgegeven duif, kampioen schap Asduif oude- en jonge duiven te berekenen volgens het beproefde coëfficiënt-systeem. Voor de oude duiven gelden de vier, voor de jonge duiven de drie best behgalde resultaten. Dit jaar wordt ook de strijd beslecht om de ereprijs Rob Forman. August Bosmans te Heikant behaalde in 1974 de jaarprijs. Aan de leiding van dit klassement staat de combinatie Antheunis-Van Helsland uit

Krantenbank Zeeland

de Vrije Zeeuw | 1975 | | pagina 11