JdrT jan pluvier m el dik papte psychologie Boeren Onjuist Enige kan-, Laatste Bedrijf Sabotage Voordelig DOOR CORN. VERHOEVEN Domino 's Anders Terug Verlies Een land gaat niet verloren omdat het land ernaast verlormt is gegaanmaar omdat er politieke, sociale en economische omstandigheden heersen die onder het volk ontevredenheid mekken maardoor de opkomst en ontmikkeling van een revolutionair verzet mogelijk mordt gemaakt, en omdat er een regeling is die niets mezenlijks doet ter verbetering van de situatie iinGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PELNGEN PE L NGEN PE UNGEN PINGEN wftïN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN ^PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN otnINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN „PEILINGEN „PEILINGEN PEILING EK ING EN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEh dat de ander hei ook |ige vormen van kiank- |d zijn genetisch erfe- lald, maar andere vor- ■r door het miiieu Niet 1 wiens tweelingpartner Inig is, hoeft te vrezen I het automatisch ook lietzsche is bijvoorbeeld Inig geworden door een ltengevolge van svphi- h een tweeling een alco- Jiose met delenum tre in hoeft de andere twee- niet bang voor te zijn. vormen van waanzin en uitwendige oorzaak bnie en manische de- tlaarentegen heeft een he achtergrond En ver- I ding niet: het is nooit llot. Er is altijd kans dat fling niet hetzelfde ge- lot ten deel valt als zijn 1 tweelingen egaal ver- Iver de wereld voorko- le waardering voor deze likke produktie variee- Is: „Bij bepaalde primi- ■mmen is het krijgen van ïling tovenarij In de ene 1 een boze geest en hij hn ook gedood En bij de lalen ze de teeltballen een voorbeeld bekend lid van een stam, die I werd en weer na jaren jam om daar te werken ■tam werd een tweeling 1 Ze riepen de priester Vader welke is de boze pnt die moeten wij dood J' De priester weigerde Ijk, waarop de stamle- len „Jij bent geen echte |r." En ze hebben de I omgebracht en zijn toen fg gegaan. Ie andere kant zijn er ook In die een hoge verering Iveelingen hebben. Die I geschenken bij de ge- JAN KROESEN Ihte erectievrees - ik kan Veren dat ik het in zes iit heb zien gebeuren En Kat wél het geval zijn - nog? .wetenschap komt ei Jiordig ook achter dal lid iets met geestelijke feondheid te maken Iteeds meer psychiaters In het naakt als therapie- pht geen loze kreet. lig te keren tot die rechts- latuurlijk is het allemaal Je boel Bloot dat opzette re schemersfeer van het Ine wordl gehouden - in I in de nachtclub, dat is in ■ring geaccepteerd Maar Irist aie ei in plaats van limmerciële gezonde en liotieven op nahoudt, die In de beklaagdenbank Idat er - zoals in mijn ge- lok maar een gekwetste inder daarom heeft ge' a - het is in elk geval een ■vanngom latei aan mijn ïderen te vertellen Ze 'r dan wel niks van be- INDOCHIM In de Volkskrant nun II april wijdde Ferd Rondagh een kritisch artikel aan een boek can dr F Wong, dal tot titel heeft „Abortus voor hel kind" Ik denk niet dat ik dit boek ooit zal lezen Alleen al die titel weerhoudt mij daarvanhij maakt op mij een misselijke, hypocriete indruk. Ik heb bi] voorbaat geen vertrouwen in de boodschap van mensen die zeggen, dal hel goed is voor iemand om niet te leven. Goed kan alleen iets zijn voor ie mand die daarvan kan genie ten. Als het ongeboren kind iemand is. hoort het niet om gebracht te worden met de 'overweging dat de dood zo goed voor hem is, en als het niemand is, slaat de titel hele maal nergens op Weg dus met zulke titels. Uit de bespreking valt op te maken, dat Wong aborteur is en hel is niet onbekend geble ven dat dit speciale werk vor stelijk gehonoreerd wordt. Wie er een nederige, puur hu manitaire dienstverlening in ziet, is nogal naïef en de abor teur die het zo voorstelt is ge woon een bedrieger. Abortus voor de aborteur" zou dus wel- licht een passender titel ge weest zijn voor een geschrift waarin een voorstander aan het woord is voor wie de abor tus toevallig ook een goudmijn is. Van doorslaggevende argu menten blijkt uit de bespre king niets, wel van eindeloos zelfbeklag over miskenning en verdachtmaking. Dat heeft be trekking op een inmiddels vol tooid verleden. Daarna is er een tijd geweest dat aborteurs in progressieve kringen als mensen met veel moed en als weldoeners der mensheid be schouwd werden. Tegenwoor dig wordt dat gouden aure- ooltje wat afgezwakt door enig vermoeden omtrent het inko men van deze mensenvrien den. AT wij nu in Indochina waarnemen is de definitieve mislukking van de door zes Ameri kaanse presidenten gevoerde politiek om dit gebied binnen de westerse invloedssfeer te houden, Om dit doel te verwezenlijken verleende Truman steun aan de Franse koloniale oorlogsvoering tegen de Indochinese nationale bevrijdingsbewegingen. De regering Eisenhower-Dulles trad, in strijd met de wapenstilstandsakkoorden van Genève van 1954, op als schutspatrones van een afzonderlijke staat Zuid-Vietnam en van een rechts bewind in Laos. Kennedy begon met het zenden van Amerikaanse militairen naar Zuid-Vietnam om de regering in Saigon te helpen bij de bestrijding van een snel om zich heen grijpende rebellie van de boerenbevolking. Johnson greep in met een half miljoen gevechtstroepen in Zuid-Vietnam en met ononderbroken bombardementen op Noord-Vietnam en Laos. Nixon breidde de oorlog uit over Cambodja en ging over tot de tactiek van Vietnamisering die tenslotte uitmondde in het bestand van Parijs. En de regering Ford riep opnieuw om grote geldbedragen om het inmiddels gevallen regime van Lon Nol en Thieu in staat te stellen het onafwendbare nog even af te wenden. Het was een politiek die gemotiveerd werd met het argument dat de Verenigde Staten een dam moesten op werpen tegen de expansied rift van communistisch Chi na, dat zij de vrijheid van de volken van Indochina moes ten verdedigen tegen de agressie uit Noord-Vietnam, dat zij hun verplichtingen moesten nakomen jegens de pro-westerse regeringen in het gebied en dat zij, tenslot te, het zich niet konden ver oorloven hun geloofwaar digheid tegenover bondgeno ten in de rest van de wereld te verliezen. Ondanks het feit dat de Ver enigde Staten een overweldi gend materieel overwicht had den, dat zij een weinig kieskeu rig gebruik maakten van de hun ter beschikking staande strijd middelen en dal zij konden re kenen op de medeplichtigheid van de meeste westelijke staten en de afzijdigheid van de meeste ontwikkelingslanden, is de Amerikaanse politiek mislukt. Dit komt doordat de Verenigde Stalen niel in staal waren een passend alternatief aan te bie den voor wal de bevrijdingsbe wegingen de volken van Indo china boden: wat men ook pro beerde, het liep allijd op een reactionaire en corrupte dicta tuur uit - iets wat gezien de aard van de Amerikaanse interven ties zo verwonderlijk niet is. Bovendien voerden de Ameri kanen, hetzij zeil hetzij via Frankrijk of de regimes in Sai gon, Vientiane en Phnom Penh. niet een oorlog tegen zo maar wat guerrilla-organisaties, maar tegen de volken van Viet nam, Laas en Cambodja Wie. ondanks alles wat er na 194f> in Vietnam gebeurd was. er aan bleef twijfelen of de strijd in In dochina wel een volksoorlog was. kon in 1970 door de on! wikkelingen in Cambodja ze kerheid worden verschaft Binnen enkele maanden na de afzetting van prins Sihanouk als staatshoofd was het grootste deel van het land in handen ge vallen van de koninklijke rege ring van nationale eenheid Dat kwam me? dooi een handjevol Rode Khmers, nog minder dooi infiltratie van „Vietcong"- slnjders of Noordvietnamezen Het kwam door het algemene verzet van de Cambodjaanse plattelandsbevolking Nergens in Azië zijn de boeren zo snel en zo grondig lol revolutionairen gemaakt als in Cambodja. Van een volk dat in de westelijke voorstellingen bekend was als vriendelijk en vredelievend had men dit niet verwacht, trouwens ook van de meer taaie en ge harde Vietnamezen had men niet gedacht dat zij het geweld van de Amerikaanse wapens zouden kunnen weerstaan zijn Dit laatste nu was de grote misrekening van zes Ameri kaanse presidenten Hun poli tiek wil wel eens worden voor gesteld als hel niet-gewenste op manier? De antwoorden inmiddels duidelijk. Van onderhandelingen was in beide gevallen geen sprake. Voor Cambodja waren de Ver enigde Staten daar wel voor stander van. maar prins Siha nouk ging van het standpunt uit dat zijn koninklijke regenng de legitimiteit vertegenwoordigde en dat Lon Nol en de zijnen ver raders waren waarmee hij niel wilde praten Htj ging ervan uit dat een op overleg gebaseer d be- Dit artikel is van de hand van dr. Jan Pluvier uit Soest over de geschiedenis, de huidige problemen en de toe komst van Indochina. De historicus Pluvier promo veerde in 1953 met een proefschrift over de nationalisti sche beweging in Indinesië, van 1958 tot 19(52 was hij geschiedenisleraar in Winterswijk. Daarna was hij tot 19(56 als lector verbonden aan de universiteit van Kuala Lumpur. Sinds 1966 is hij lector moderne Aziatische geschiedenis aan de universiteit van Amsterdam. gevolg van een Geoorde! ings- fout. van een tragische mense lijke vergissing Dat is onjuist. Van 1950 tot heden hebben de Amerikaanse regeringen gewe ten wat zij wilden en ook gewe ten wal zij deden om hun wil dooi te zetten Zij vergisten zich zoals de Japanners zich inder tijd vergisten in de Chtnezen, en de Duitsers in de Russen, in de verzetswil en het weerstands vermogen van hun tegenstan ders De Vietnamezen. de Lao- lianeri en de Cambodjanen ga ven zich niet over en zij lieten zich evenmin onder de voet lo pen Het laatste bedrijf van de In dochinese oorlog is nu aan de gang Vnoi wie mei de onderte kening van de akkoorden van Par ijs en V lent larie iri januari en februari 197.1 en met het beëin digen van de Amerikaanse bom- baidemenlen op Cambodja in augustus 1979 niet geloofden dat de vrede was teruggekeerd kunnen de huidige gebeurtenis sen niet als een verrassing zijn gekomen Alleen in Laos werd een politieke oplossing bereikt, maai in Zuid-Vietnam en Cam bodja ging de oorlog door en daai moest hij onafwendbaar lelden lot de ondergang van de regimes van Thieu en Lon Nol, die door de Verenigde Staten aan de betrokken volken opge legd en door die volken niet ge- aecepteerd waren De vraag was stand, anders dan in Laos en Zuid-Vietnam, leiden zou tot een verzwakking van de revolu tionaire krachten omdat een dan onvermijdelijke territoriale af bakening van de door de beide partijen beheerste zones Lon Nol van de ondergang zou red den en zelfs in staat zou stellen een politieke en militaire rol te blijven spelen Aangezien de „Khmer Republiek' van Lon Nol noch militan, noch politiek iets betekende wilden Sihanouk en het nationale eenheidsfront er niet door middel van onder handelingen enige betekenis aan verlenen Zich overgeven of verdreven worden waren de enige kansen die Lon Nol en zijn bewind gelalen werden In Zuid-Vietnam werd tor- meel wel overleg gevoerd tussen vertegenwoordigers van de le gering in Saigon en die van de Voorlopige Revolutionaire Re gering Immers m hel akkoord van Parijs waren onderhande lingen voorgeschreven als mid del om tot een politieke oplos sing te komen Tevens was in grote lijnen aangegeven waartoe die onderhandelingen moesten bijdragen de vorming van een „nationale raad van verzoening en eendracht die de verkiezin gen in Zuid-Vietnam moest voorbereiden Tol werkelijk se rieuze besprekingen kwam hel echtei niet en het was de rege ring in Saigon die dil onderdeel van de Panjse overeenxomst sa boteerde Van haar kant was dat ook wel logisch want door de vorming van een nationale raad van verzoening en eendracht, die zou bestaan uit aanhangers van Saigon, de VRR en de derde partij, die der neutralisten, zou de allesoverheersende positie van Thieu in de door hem be heerste gebieden van Zuid- Vietnam sterk worden beknot. Vandaar dat Thieu weigerde de VRR en de neutralisten als wet telijk erkende groeperingen binnen hel kader van het Zutd- vietnamese politieke systeem toe te laten en aandrong op het houden van verkiezingen zonder meer. d w z. onder zijn toezicht. Tegelijkertijd schond het regime in Saigon het militaire bestand door geregelde aanvallen te doen op het VRR-gebied, in de verwachting dat de Amerikanen tegenacties van de VRR als Noordvietnamese bestands schendingen zouden zien en wel weer te hulp zouden schieten. Voor de VRR was het bestand van Parijs voordelig, vandaar dat zij hoopte op - en van haar kant ook streefde naar - een lo yale uitvoering van de akkoor den, al rekende zij tegelijkertijd wel op een militaire confronta tie, want na hun ervaringen met het verdrag van Hanoi van 1946, het akkoord van Geneve van 1954 en hei Laos-akkoord van 1962 door schade en schande wi|s geworden waren de Viet namese revolutionairen er in tussen wel van overtuigd ge raakt dal zich houden aan ver dragen mei de sterkste kant van het Westen was in zijn relaties tot Indochina In het eerste jaar van het bestand legde de VRR zich duidelijke beperkingen op tegenover de provocaties door het leger van Saigon, maar dat veranderde toen Thieu definitief een einde maakte aan de kans om tot een politieke regeling te komen door op 26 decembet 1979 vasl te stellen dat ei van algemene verkiezingen volgens de formule van hel Panjse ak koord geen sprake kon zijn Op 4 lanuari 1974 nep hij zijri troe pen op de „communisten aan te vallen waar zij zich ook bevin den" en eind april van dal jaar maakte zijn regering een eind aan de politieke besprekingen met de VRR dal de Ameri kaanse regering in een officiële nota in januari jl het de „com munisten' verweet de bespie- kingeri te hebben afgebroken zal, als men het vriendelijk wil stellen, geweten kunnen worden aan het onvoldoende raadplegen van oude kranten Sinds medio 1974 reageerden de strijdkrachten van de VRR op Ik voor mij zou liever een boek lezen van een voorstan der die er niel om miskend is en er niet rijk mee geworden is. Maar goed, Wong is voorstan der, om welke redenen dan ook. Daar heeft hij recht op; en als zakenman mag hij er gerust voor uitkomen, dat financiële motieven eventueel een rol spelen, iets wat hij volgens Rondagh niet doet. Maar wat alles vertroebelt is, dal hij na de truc van de titel ook een volkomen oneerlijke poging doet om de tegenstanders van de abortus verdacht te maken En hoe maak je tegenwoordig iemand verdacht? Dat is vrij eenvoudig: je schrijft hem ei genschappen toe die bij mo dieuze en progressieve mensen niet geliefd zijn. „De tegen stander van de abortus", schrijft Wong - ik citeer wat in de bespreking letterlijk aan gehaald wordt - „verkeert in met al te best gezelschap"Hel zou nl. gebleken zijn, „dat hij een stug mens is, weinig soepel in de omgang; moeilijk toe gankelijk voor de ideeën van anderenonverdraagzaam en ertoe geneigd mensen die hij niet kent te discrimineren; weinig in slaat tot innerlijke zelfwaarneming en voor alles gezagsgetrouw". Hij is dus, onbekend maar niettemin al gediscrimineerd, volgens mijnheer Wong een autoritaire persoonlijkheid, een mens met een in onze tijd verboden ka rakterstructuur. Hoe die ge weldige aantallen van mensen die het niet met Wong eens zijn. nu plotseling aan dat uni forme karakter komen, wordt door de dokter niet uitgelegd, evenmin hoe ze ineens een an der karakter kunnen krijgen op het moment dat ze zich ach ter zijn vaandel scharen. Naar mijn gevoel is er van die uniformiteit maar één ver klaring: ze worden op een hoop geveegd en vervolgens beladen met alle eigenschap pen die nodig zijn om voorecht onredelijk door te gaan, dus voor tegenstanders met wie men verder geen rekening hoeft te houden. Hun unifor miteit is die van een gediscri mineerde groep. Het is, voorzover ik weet, niet bij de wet verboden tegen standers via een uiterst een voudige en modieuze psycho logie verdacht te maken. Psy chologiseren als uiting van agressie gaat helaas nog altijd voor intelligent door. De ma nier waarop Wong zijn lugu bere handenarbeid verdedigt zal dus zeker wel waardering vinden bij medestanders. Door alle anderen verdacht te ma ken en als onredelijk voor te stellen ontslaat hij zich ook van de verplichting hen met redelijke argumenten te over tuigen. In een strijd om de macht is zoiets misschien slim, in een debat over menselijke nood is het beneden elk mense lijk peil. Washington niet goed genoeg en met medewerking van de CIA werd Sihanouk in maart 1970 vervangen door een pro- westerse reactionaire generaal en werd Cambodja bel rokken bij de Vietnamese oorlog Het afgezette staatshoofd sloot nu een verbond met de linkse Rode Khmers die hij vroeger verket terd had en samen wonnen zij de oorlog Sihanoek keert terug, maar het zal geen restauratic zijn het nieuwe Cambodja zal geen neutralistisch Cambodja meer zijn, maar een links- radicaal, zo men wil communis tisch Cambodja. Datzelfde zal ook van Zuid-Vietnam kunnen worden gezegd wanneer de VRR daar de definitieve overwinning heeft behaald Tegen de ver drukking in, ondanks napalm en tijgerkooien. is de revolutio naire stemming gegroeid en ver sterkt en de oriëntatie van de VRR zal nu ongetwijfeld radica ler en de belangen van het wes ten minder goed gezind zijn dan wanneer de Verenigde Staten niet hadden geprobeerd de na tuurlijke ontwikkeling met alle middelen tegen te gaan de aanvallen van Thieu's troe pen met plaatsel ij ke offensieven die onveranderlijk op zware ne derlagen voor Saigon uitliepen. Zo werd in augustus van het vo rige jaar een eenheid van het Saigon-leger bij Thuong Due, ten zuidwesten van Da Nang. geheel m de pan gehakt Een dergelijke aanval bracht begin maart van dit jaar de strategisch belangrijke stad Ban Me Thuot. in het zuiden van het centrale hoogland, in handen van de VRR. Dit nu was het sein tot de militaire ineenstorting van het regime van Thieu Op het verlies van Ban Me Thuot reageerde Thieu immers door de meer noordelijk gelegen steden Pleiku en Kontim prijs te geven Het was een poging om m het zicht van de verwachte stop zetting van de Amerikaanse fi nanciële en materiële steun de moeilijker wordende positievan zijn bewind te dramatiseren om het Amerikaanse congres op stang te jagen en alsnog vooi de aangevraagde extra-hulp te la ten stemmen Hel pakte echtei allemaal anders uil Hel snelle opgeven van de basissen in hel c entrale hoogland gevolgd dooi de ontruiming van de stad Quang Tri leidde tol een zo sterke demoralisering van de Saigon-troepen dal de militaire verdediging m de noordelijke en centrale provincies totaal ineen stortte Hele legeronderdelen sloegen op de vlueht met achter- laling van geweldige hoeveelhe den materieel, andere onderde len gaven zich over of liepen over, weer andere verloren ie dere discipline en vielen uiteen m plunderende benden Ook de ambtenarij van het Saigon- regime ging in paniek ten onder in de steden waar de militairen aanstalten maakten te vertrek ken. Binnen een maand was Thieu teruggeworpen op zijn hoofdstad, de Mekong Delta en het Ca Mau-schiereiland, een gebied overigens waarvan be langrijke dalen al lang in han den van de revolutionairen zijn. Mogelijk dat Saigon het nog even rekt. maar zijn einde, en daarmee ook het einde van de Vietnamese oorlog, is nu toch wel in zicht Wat dit betekent voor de Amerikaanse politiek in Indo- En dit geldt uiteraard ook de rest van Zuidoost-Azië De laat ste tijd wordt nog wel eens de vraag gesteld wat de mislukking van de Amerikaanse politiek in Cambodja en Zuid-Vietnam voor gevolgen zal hebben voor andere landen in dit gebied. De vraag ook of de domino-theorie misschien toch nog geldig ts. Voor de beantwoording van die vraag is het goed het vol gende te bedenken: een land gaat niet verloren (om even in de westelijke apocalyptische ter minologie te blijven) omdat het land ernaast verloren is gegaan, maar omdat er pol itieke, sociale en economische omstandighe den heersen die onder het volk ontevredenheid wekken waar door de opkomst en de ontwik keling van een revolutionair verzet mogelijk wordt gemaakt en omdat er een regering is die niets wezenlijks doel ter verbe tering van de situatie De beste Sihanouk oligarchie daar praat ove- een terugtrekking van Amerikaanse basissen, en ook niet als in een of andere toekomst die basissen inderdaad teruggetrokken zul len worden, maar door de onte vredenheid van de boerenbevol king in de doodarme noordoos telijke provincies. Die ontevre denheid uit zich al jarenlang in revolutionaire opstandigheid en die opstandigheid zal toenemen als aan het wegnemen van de oorzaken van die ontevreden heid niets wordt gedaan. Het is wel waarschijnlijk dat de regering van de Verenigde Staten de mislukking van haar Indochina-politiek in haar be rekeningen heeft ingecalcu leerd. Men kan zeggen dat de „Amerikaanse verdedigingsli nie tegen het communisme" in Zuidoost-Azië verlegd is, anders gezegd, dat op andere landen de nadruk van de Amerikaanse he gemonie en van de westerse eco nomische heerschappij gaat val len: de Filippijnen, Maleisië, In donesië vooral. Maar om onges toord in het bezit van die landen te blijven en gebruik te kunnen maken van hun olie- en andere rijkdommen, zal er toch een an dere politiek gevoerd moeten worden dan een die louter geba seerd is op het steunen van zelf zuchtige politici, het jacht ma- china kan misschien het best worden geïllustreerd aan de hand van wat er in Cambodja is gebeurd Daar regeerde lot 197(1 prins Sihanouk, maatschappe lijk conservatief, zeker niet links, in zijn buitenlandse poli tiek in zijn hart pro-westers, maar niet bereid zijn land aan te sluiten bij enig machtsblok, een neutralist dus Die standpunt bepaling nu was de regering in bondgenoten van de Indochi nese revolutionairen zijn Thieu en Lon Nol gebleken en als het westen zijn politiek in Zuidoosl-Azie niel herziel dan zal men Ie zijner tijd mogelijk hetzelfde kunnen zeggen van mensen als Suharto. Marcos en Abdul Razak De Amerikaanse, de westerse positie in Thailand wordl met bedreigd omdat de regerende ken op „communisten" en het veronachtzamen van de wensen en belangen van de meerderheid van de in die landen wonende volken. Als het Westen dat laat ste blijft doen dan zullende vol ken van Zuidoost-Azië hun lot in eigen hand nemen, op de zelfde manier waarop de Viet namezen, de Laotianen en de Cambodjanen dal hebben ge daan

Krantenbank Zeeland

de Vrije Zeeuw | 1975 | | pagina 25