JdrT
jan pluvier
m
el dik
papte
psychologie
Boeren
Onjuist
Enige kan-,
Laatste Bedrijf
Sabotage
Voordelig
DOOR
CORN.
VERHOEVEN
Domino 's
Anders
Terug
Verlies
Een land gaat niet verloren omdat het land
ernaast verlormt is gegaanmaar omdat er
politieke, sociale en economische
omstandigheden heersen die onder het volk
ontevredenheid mekken maardoor de opkomst
en ontmikkeling van een revolutionair verzet
mogelijk mordt gemaakt, en omdat er een
regeling is die niets mezenlijks doet ter
verbetering van de situatie
iinGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PELNGEN PE L NGEN PE UNGEN PINGEN
wftïN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN ^PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN
otnINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN „PEILINGEN „PEILINGEN PEILING
EK ING EN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEh
dat de ander hei ook
|ige vormen van kiank-
|d zijn genetisch erfe-
lald, maar andere vor-
■r door het miiieu Niet
1 wiens tweelingpartner
Inig is, hoeft te vrezen
I het automatisch ook
lietzsche is bijvoorbeeld
Inig geworden door een
ltengevolge van svphi-
h een tweeling een alco-
Jiose met delenum tre
in hoeft de andere twee-
niet bang voor te zijn.
vormen van waanzin
en uitwendige oorzaak
bnie en manische de-
tlaarentegen heeft een
he achtergrond En ver-
I ding niet: het is nooit
llot. Er is altijd kans dat
fling niet hetzelfde ge-
lot ten deel valt als zijn
1 tweelingen egaal ver-
Iver de wereld voorko-
le waardering voor deze
likke produktie variee-
Is: „Bij bepaalde primi-
■mmen is het krijgen van
ïling tovenarij In de ene
1 een boze geest en hij
hn ook gedood En bij de
lalen ze de teeltballen
een voorbeeld bekend
lid van een stam, die
I werd en weer na jaren
jam om daar te werken
■tam werd een tweeling
1 Ze riepen de priester
Vader welke is de boze
pnt die moeten wij dood
J' De priester weigerde
Ijk, waarop de stamle-
len „Jij bent geen echte
|r." En ze hebben de
I omgebracht en zijn toen
fg gegaan.
Ie andere kant zijn er ook
In die een hoge verering
Iveelingen hebben. Die
I geschenken bij de ge-
JAN KROESEN
Ihte erectievrees - ik kan
Veren dat ik het in zes
iit heb zien gebeuren En
Kat wél het geval zijn -
nog?
.wetenschap komt ei
Jiordig ook achter dal
lid iets met geestelijke
feondheid te maken
Iteeds meer psychiaters
In het naakt als therapie-
pht geen loze kreet.
lig te keren tot die rechts-
latuurlijk is het allemaal
Je boel Bloot dat opzette
re schemersfeer van het
Ine wordl gehouden - in
I in de nachtclub, dat is in
■ring geaccepteerd Maar
Irist aie ei in plaats van
limmerciële gezonde en
liotieven op nahoudt, die
In de beklaagdenbank
Idat er - zoals in mijn ge-
lok maar een gekwetste
inder daarom heeft ge'
a - het is in elk geval een
■vanngom latei aan mijn
ïderen te vertellen Ze
'r dan wel niks van be-
INDOCHIM
In de Volkskrant nun II
april wijdde Ferd Rondagh een
kritisch artikel aan een boek
can dr F Wong, dal tot titel
heeft „Abortus voor hel kind"
Ik denk niet dat ik dit boek ooit
zal lezen Alleen al die titel
weerhoudt mij daarvanhij
maakt op mij een misselijke,
hypocriete indruk. Ik heb bi]
voorbaat geen vertrouwen in
de boodschap van mensen die
zeggen, dal hel goed is voor
iemand om niet te leven. Goed
kan alleen iets zijn voor ie
mand die daarvan kan genie
ten. Als het ongeboren kind
iemand is. hoort het niet om
gebracht te worden met de
'overweging dat de dood zo
goed voor hem is, en als het
niemand is, slaat de titel hele
maal nergens op Weg dus met
zulke titels.
Uit de bespreking valt op te
maken, dat Wong aborteur is
en hel is niet onbekend geble
ven dat dit speciale werk vor
stelijk gehonoreerd wordt.
Wie er een nederige, puur hu
manitaire dienstverlening in
ziet, is nogal naïef en de abor
teur die het zo voorstelt is ge
woon een bedrieger. Abortus
voor de aborteur" zou dus wel-
licht een passender titel ge
weest zijn voor een geschrift
waarin een voorstander aan
het woord is voor wie de abor
tus toevallig ook een goudmijn
is.
Van doorslaggevende argu
menten blijkt uit de bespre
king niets, wel van eindeloos
zelfbeklag over miskenning en
verdachtmaking. Dat heeft be
trekking op een inmiddels vol
tooid verleden. Daarna is er
een tijd geweest dat aborteurs
in progressieve kringen als
mensen met veel moed en als
weldoeners der mensheid be
schouwd werden. Tegenwoor
dig wordt dat gouden aure-
ooltje wat afgezwakt door enig
vermoeden omtrent het inko
men van deze mensenvrien
den.
AT wij nu in Indochina waarnemen is de definitieve mislukking van de door zes Ameri
kaanse presidenten gevoerde politiek om dit gebied binnen de westerse invloedssfeer te houden,
Om dit doel te verwezenlijken verleende Truman steun aan de Franse koloniale oorlogsvoering
tegen de Indochinese nationale bevrijdingsbewegingen. De regering Eisenhower-Dulles trad, in
strijd met de wapenstilstandsakkoorden van Genève van 1954, op als schutspatrones van een
afzonderlijke staat Zuid-Vietnam en van een rechts bewind in Laos. Kennedy begon met het
zenden van Amerikaanse militairen naar Zuid-Vietnam om de regering in Saigon te helpen bij de
bestrijding van een snel om zich heen grijpende rebellie van de boerenbevolking. Johnson greep in
met een half miljoen gevechtstroepen in Zuid-Vietnam en met ononderbroken bombardementen
op Noord-Vietnam en Laos. Nixon breidde de oorlog uit over Cambodja en ging over tot de tactiek
van Vietnamisering die tenslotte uitmondde in het bestand van Parijs. En de regering Ford riep
opnieuw om grote geldbedragen om het inmiddels gevallen regime van Lon Nol en Thieu in staat
te stellen het onafwendbare nog even af te wenden.
Het was een politiek die
gemotiveerd werd met het
argument dat de Verenigde
Staten een dam moesten op
werpen tegen de expansied
rift van communistisch Chi
na, dat zij de vrijheid van de
volken van Indochina moes
ten verdedigen tegen de
agressie uit Noord-Vietnam,
dat zij hun verplichtingen
moesten nakomen jegens de
pro-westerse regeringen in
het gebied en dat zij, tenslot
te, het zich niet konden ver
oorloven hun geloofwaar
digheid tegenover bondgeno
ten in de rest van de wereld te
verliezen.
Ondanks het feit dat de Ver
enigde Staten een overweldi
gend materieel overwicht had
den, dat zij een weinig kieskeu
rig gebruik maakten van de hun
ter beschikking staande strijd
middelen en dal zij konden re
kenen op de medeplichtigheid
van de meeste westelijke staten
en de afzijdigheid van de meeste
ontwikkelingslanden, is de
Amerikaanse politiek mislukt.
Dit komt doordat de Verenigde
Stalen niel in staal waren een
passend alternatief aan te bie
den voor wal de bevrijdingsbe
wegingen de volken van Indo
china boden: wat men ook pro
beerde, het liep allijd op een
reactionaire en corrupte dicta
tuur uit - iets wat gezien de aard
van de Amerikaanse interven
ties zo verwonderlijk niet is.
Bovendien voerden de Ameri
kanen, hetzij zeil hetzij via
Frankrijk of de regimes in Sai
gon, Vientiane en Phnom Penh.
niet een oorlog tegen zo maar
wat guerrilla-organisaties,
maar tegen de volken van Viet
nam, Laas en Cambodja Wie.
ondanks alles wat er na 194f> in
Vietnam gebeurd was. er aan
bleef twijfelen of de strijd in In
dochina wel een volksoorlog
was. kon in 1970 door de on!
wikkelingen in Cambodja ze
kerheid worden verschaft
Binnen enkele maanden na de
afzetting van prins Sihanouk als
staatshoofd was het grootste
deel van het land in handen ge
vallen van de koninklijke rege
ring van nationale eenheid Dat
kwam me? dooi een handjevol
Rode Khmers, nog minder dooi
infiltratie van „Vietcong"-
slnjders of Noordvietnamezen
Het kwam door het algemene
verzet van de Cambodjaanse
plattelandsbevolking Nergens
in Azië zijn de boeren zo snel en
zo grondig lol revolutionairen
gemaakt als in Cambodja. Van
een volk dat in de westelijke
voorstellingen bekend was als
vriendelijk en vredelievend had
men dit niet verwacht, trouwens
ook van de meer taaie en ge
harde Vietnamezen had men
niet gedacht dat zij het geweld
van de Amerikaanse wapens
zouden kunnen weerstaan
zijn
Dit laatste nu was de grote
misrekening van zes Ameri
kaanse presidenten Hun poli
tiek wil wel eens worden voor
gesteld als hel niet-gewenste
op
manier? De antwoorden
inmiddels duidelijk.
Van onderhandelingen was in
beide gevallen geen sprake.
Voor Cambodja waren de Ver
enigde Staten daar wel voor
stander van. maar prins Siha
nouk ging van het standpunt uit
dat zijn koninklijke regenng de
legitimiteit vertegenwoordigde
en dat Lon Nol en de zijnen ver
raders waren waarmee hij niel
wilde praten Htj ging ervan uit
dat een op overleg gebaseer d be-
Dit artikel is van de hand van dr. Jan Pluvier uit Soest
over de geschiedenis, de huidige problemen en de toe
komst van Indochina. De historicus Pluvier promo
veerde in 1953 met een proefschrift over de nationalisti
sche beweging in Indinesië, van 1958 tot 19(52 was hij
geschiedenisleraar in Winterswijk. Daarna was hij tot
19(56 als lector verbonden aan de universiteit van Kuala
Lumpur. Sinds 1966 is hij lector moderne Aziatische
geschiedenis aan de universiteit van Amsterdam.
gevolg van een Geoorde! ings-
fout. van een tragische mense
lijke vergissing Dat is onjuist.
Van 1950 tot heden hebben de
Amerikaanse regeringen gewe
ten wat zij wilden en ook gewe
ten wal zij deden om hun wil
dooi te zetten Zij vergisten zich
zoals de Japanners zich inder
tijd vergisten in de Chtnezen, en
de Duitsers in de Russen, in de
verzetswil en het weerstands
vermogen van hun tegenstan
ders De Vietnamezen. de Lao-
lianeri en de Cambodjanen ga
ven zich niet over en zij lieten
zich evenmin onder de voet lo
pen
Het laatste bedrijf van de In
dochinese oorlog is nu aan de
gang Vnoi wie mei de onderte
kening van de akkoorden van
Par ijs en V lent larie iri januari en
februari 197.1 en met het beëin
digen van de Amerikaanse bom-
baidemenlen op Cambodja in
augustus 1979 niet geloofden
dat de vrede was teruggekeerd
kunnen de huidige gebeurtenis
sen niet als een verrassing zijn
gekomen Alleen in Laos werd
een politieke oplossing bereikt,
maai in Zuid-Vietnam en Cam
bodja ging de oorlog door en
daai moest hij onafwendbaar
lelden lot de ondergang van de
regimes van Thieu en Lon Nol,
die door de Verenigde Staten
aan de betrokken volken opge
legd en door die volken niet ge-
aecepteerd waren De vraag was
stand, anders dan in Laos en
Zuid-Vietnam, leiden zou tot
een verzwakking van de revolu
tionaire krachten omdat een dan
onvermijdelijke territoriale af
bakening van de door de beide
partijen beheerste zones Lon
Nol van de ondergang zou red
den en zelfs in staat zou stellen
een politieke en militaire rol te
blijven spelen Aangezien de
„Khmer Republiek' van Lon
Nol noch militan, noch politiek
iets betekende wilden Sihanouk
en het nationale eenheidsfront
er niet door middel van onder
handelingen enige betekenis
aan verlenen Zich overgeven of
verdreven worden waren de
enige kansen die Lon Nol en zijn
bewind gelalen werden
In Zuid-Vietnam werd tor-
meel wel overleg gevoerd tussen
vertegenwoordigers van de le
gering in Saigon en die van de
Voorlopige Revolutionaire Re
gering Immers m hel akkoord
van Parijs waren onderhande
lingen voorgeschreven als mid
del om tot een politieke oplos
sing te komen Tevens was in
grote lijnen aangegeven waartoe
die onderhandelingen moesten
bijdragen de vorming van een
„nationale raad van verzoening
en eendracht die de verkiezin
gen in Zuid-Vietnam moest
voorbereiden Tol werkelijk se
rieuze besprekingen kwam hel
echtei niet en het was de rege
ring in Saigon die dil onderdeel
van de Panjse overeenxomst sa
boteerde Van haar kant was dat
ook wel logisch want door de
vorming van een nationale raad
van verzoening en eendracht,
die zou bestaan uit aanhangers
van Saigon, de VRR en de derde
partij, die der neutralisten, zou
de allesoverheersende positie
van Thieu in de door hem be
heerste gebieden van Zuid-
Vietnam sterk worden beknot.
Vandaar dat Thieu weigerde de
VRR en de neutralisten als wet
telijk erkende groeperingen
binnen hel kader van het Zutd-
vietnamese politieke systeem
toe te laten en aandrong op het
houden van verkiezingen zonder
meer. d w z. onder zijn toezicht.
Tegelijkertijd schond het regime
in Saigon het militaire bestand
door geregelde aanvallen te
doen op het VRR-gebied, in de
verwachting dat de Amerikanen
tegenacties van de VRR als
Noordvietnamese bestands
schendingen zouden zien en wel
weer te hulp zouden schieten.
Voor de VRR was het bestand
van Parijs voordelig, vandaar
dat zij hoopte op - en van haar
kant ook streefde naar - een lo
yale uitvoering van de akkoor
den, al rekende zij tegelijkertijd
wel op een militaire confronta
tie, want na hun ervaringen met
het verdrag van Hanoi van 1946,
het akkoord van Geneve van
1954 en hei Laos-akkoord van
1962 door schade en schande
wi|s geworden waren de Viet
namese revolutionairen er in
tussen wel van overtuigd ge
raakt dal zich houden aan ver
dragen mei de sterkste kant van
het Westen was in zijn relaties
tot Indochina In het eerste jaar
van het bestand legde de VRR
zich duidelijke beperkingen op
tegenover de provocaties door
het leger van Saigon, maar dat
veranderde toen Thieu definitief
een einde maakte aan de kans
om tot een politieke regeling te
komen door op 26 decembet
1979 vasl te stellen dat ei van
algemene verkiezingen volgens
de formule van hel Panjse ak
koord geen sprake kon zijn Op 4
lanuari 1974 nep hij zijri troe
pen op de „communisten aan te
vallen waar zij zich ook bevin
den" en eind april van dal jaar
maakte zijn regering een eind
aan de politieke besprekingen
met de VRR dal de Ameri
kaanse regering in een officiële
nota in januari jl het de „com
munisten' verweet de bespie-
kingeri te hebben afgebroken
zal, als men het vriendelijk wil
stellen, geweten kunnen worden
aan het onvoldoende raadplegen
van oude kranten
Sinds medio 1974 reageerden
de strijdkrachten van de VRR op
Ik voor mij zou liever een
boek lezen van een voorstan
der die er niel om miskend is
en er niet rijk mee geworden is.
Maar goed, Wong is voorstan
der, om welke redenen dan
ook. Daar heeft hij recht op; en
als zakenman mag hij er gerust
voor uitkomen, dat financiële
motieven eventueel een rol
spelen, iets wat hij volgens
Rondagh niet doet. Maar wat
alles vertroebelt is, dal hij na
de truc van de titel ook een
volkomen oneerlijke poging
doet om de tegenstanders van
de abortus verdacht te maken
En hoe maak je tegenwoordig
iemand verdacht? Dat is vrij
eenvoudig: je schrijft hem ei
genschappen toe die bij mo
dieuze en progressieve mensen
niet geliefd zijn. „De tegen
stander van de abortus",
schrijft Wong - ik citeer wat in
de bespreking letterlijk aan
gehaald wordt - „verkeert in
met al te best gezelschap"Hel
zou nl. gebleken zijn, „dat hij
een stug mens is, weinig soepel
in de omgang; moeilijk toe
gankelijk voor de ideeën van
anderenonverdraagzaam en
ertoe geneigd mensen die hij
niet kent te discrimineren;
weinig in slaat tot innerlijke
zelfwaarneming en voor alles
gezagsgetrouw". Hij is dus,
onbekend maar niettemin al
gediscrimineerd, volgens
mijnheer Wong een autoritaire
persoonlijkheid, een mens met
een in onze tijd verboden ka
rakterstructuur. Hoe die ge
weldige aantallen van mensen
die het niet met Wong eens
zijn. nu plotseling aan dat uni
forme karakter komen, wordt
door de dokter niet uitgelegd,
evenmin hoe ze ineens een an
der karakter kunnen krijgen
op het moment dat ze zich ach
ter zijn vaandel scharen.
Naar mijn gevoel is er van
die uniformiteit maar één ver
klaring: ze worden op een
hoop geveegd en vervolgens
beladen met alle eigenschap
pen die nodig zijn om voorecht
onredelijk door te gaan, dus
voor tegenstanders met wie
men verder geen rekening
hoeft te houden. Hun unifor
miteit is die van een gediscri
mineerde groep.
Het is, voorzover ik weet,
niet bij de wet verboden tegen
standers via een uiterst een
voudige en modieuze psycho
logie verdacht te maken. Psy
chologiseren als uiting van
agressie gaat helaas nog altijd
voor intelligent door. De ma
nier waarop Wong zijn lugu
bere handenarbeid verdedigt
zal dus zeker wel waardering
vinden bij medestanders. Door
alle anderen verdacht te ma
ken en als onredelijk voor te
stellen ontslaat hij zich ook
van de verplichting hen met
redelijke argumenten te over
tuigen. In een strijd om de
macht is zoiets misschien slim,
in een debat over menselijke
nood is het beneden elk mense
lijk peil.
Washington niet goed genoeg en
met medewerking van de CIA
werd Sihanouk in maart 1970
vervangen door een pro-
westerse reactionaire generaal
en werd Cambodja bel rokken
bij de Vietnamese oorlog Het
afgezette staatshoofd sloot nu
een verbond met de linkse Rode
Khmers die hij vroeger verket
terd had en samen wonnen zij de
oorlog Sihanoek keert terug,
maar het zal geen restauratic
zijn het nieuwe Cambodja zal
geen neutralistisch Cambodja
meer zijn, maar een links-
radicaal, zo men wil communis
tisch Cambodja. Datzelfde zal
ook van Zuid-Vietnam kunnen
worden gezegd wanneer de VRR
daar de definitieve overwinning
heeft behaald Tegen de ver
drukking in, ondanks napalm en
tijgerkooien. is de revolutio
naire stemming gegroeid en ver
sterkt en de oriëntatie van de
VRR zal nu ongetwijfeld radica
ler en de belangen van het wes
ten minder goed gezind zijn dan
wanneer de Verenigde Staten
niet hadden geprobeerd de na
tuurlijke ontwikkeling met alle
middelen tegen te gaan
de aanvallen van Thieu's troe
pen met plaatsel ij ke offensieven
die onveranderlijk op zware ne
derlagen voor Saigon uitliepen.
Zo werd in augustus van het vo
rige jaar een eenheid van het
Saigon-leger bij Thuong Due,
ten zuidwesten van Da Nang.
geheel m de pan gehakt Een
dergelijke aanval bracht begin
maart van dit jaar de strategisch
belangrijke stad Ban Me Thuot.
in het zuiden van het centrale
hoogland, in handen van de
VRR. Dit nu was het sein tot de
militaire ineenstorting van het
regime van Thieu
Op het verlies van Ban Me
Thuot reageerde Thieu immers
door de meer noordelijk gelegen
steden Pleiku en Kontim prijs te
geven Het was een poging om m
het zicht van de verwachte stop
zetting van de Amerikaanse fi
nanciële en materiële steun de
moeilijker wordende positievan
zijn bewind te dramatiseren om
het Amerikaanse congres op
stang te jagen en alsnog vooi de
aangevraagde extra-hulp te la
ten stemmen Hel pakte echtei
allemaal anders uil Hel snelle
opgeven van de basissen in hel
c entrale hoogland gevolgd dooi
de ontruiming van de stad
Quang Tri leidde tol een zo
sterke demoralisering van de
Saigon-troepen dal de militaire
verdediging m de noordelijke en
centrale provincies totaal ineen
stortte Hele legeronderdelen
sloegen op de vlueht met achter-
laling van geweldige hoeveelhe
den materieel, andere onderde
len gaven zich over of liepen
over, weer andere verloren ie
dere discipline en vielen uiteen
m plunderende benden Ook de
ambtenarij van het Saigon-
regime ging in paniek ten onder
in de steden waar de militairen
aanstalten maakten te vertrek
ken. Binnen een maand was
Thieu teruggeworpen op zijn
hoofdstad, de Mekong Delta en
het Ca Mau-schiereiland, een
gebied overigens waarvan be
langrijke dalen al lang in han
den van de revolutionairen zijn.
Mogelijk dat Saigon het nog
even rekt. maar zijn einde, en
daarmee ook het einde van de
Vietnamese oorlog, is nu toch
wel in zicht
Wat dit betekent voor de
Amerikaanse politiek in Indo-
En dit geldt uiteraard ook de
rest van Zuidoost-Azië De laat
ste tijd wordt nog wel eens de
vraag gesteld wat de mislukking
van de Amerikaanse politiek in
Cambodja en Zuid-Vietnam
voor gevolgen zal hebben voor
andere landen in dit gebied. De
vraag ook of de domino-theorie
misschien toch nog geldig ts.
Voor de beantwoording van
die vraag is het goed het vol
gende te bedenken: een land
gaat niet verloren (om even in de
westelijke apocalyptische ter
minologie te blijven) omdat het
land ernaast verloren is gegaan,
maar omdat er pol itieke, sociale
en economische omstandighe
den heersen die onder het volk
ontevredenheid wekken waar
door de opkomst en de ontwik
keling van een revolutionair
verzet mogelijk wordt gemaakt
en omdat er een regering is die
niets wezenlijks doel ter verbe
tering van de situatie De beste
Sihanouk
oligarchie daar praat ove- een
terugtrekking van Amerikaanse
basissen, en ook niet als in een of
andere toekomst die basissen
inderdaad teruggetrokken zul
len worden, maar door de onte
vredenheid van de boerenbevol
king in de doodarme noordoos
telijke provincies. Die ontevre
denheid uit zich al jarenlang in
revolutionaire opstandigheid en
die opstandigheid zal toenemen
als aan het wegnemen van de
oorzaken van die ontevreden
heid niets wordt gedaan.
Het is wel waarschijnlijk dat
de regering van de Verenigde
Staten de mislukking van haar
Indochina-politiek in haar be
rekeningen heeft ingecalcu
leerd. Men kan zeggen dat de
„Amerikaanse verdedigingsli
nie tegen het communisme" in
Zuidoost-Azië verlegd is, anders
gezegd, dat op andere landen de
nadruk van de Amerikaanse he
gemonie en van de westerse eco
nomische heerschappij gaat val
len: de Filippijnen, Maleisië, In
donesië vooral. Maar om onges
toord in het bezit van die landen
te blijven en gebruik te kunnen
maken van hun olie- en andere
rijkdommen, zal er toch een an
dere politiek gevoerd moeten
worden dan een die louter geba
seerd is op het steunen van zelf
zuchtige politici, het jacht ma-
china kan misschien het best
worden geïllustreerd aan de
hand van wat er in Cambodja is
gebeurd Daar regeerde lot 197(1
prins Sihanouk, maatschappe
lijk conservatief, zeker niet
links, in zijn buitenlandse poli
tiek in zijn hart pro-westers,
maar niet bereid zijn land aan te
sluiten bij enig machtsblok, een
neutralist dus Die standpunt
bepaling nu was de regering in
bondgenoten van de Indochi
nese revolutionairen zijn Thieu
en Lon Nol gebleken en als het
westen zijn politiek in
Zuidoosl-Azie niel herziel dan
zal men Ie zijner tijd mogelijk
hetzelfde kunnen zeggen van
mensen als Suharto. Marcos en
Abdul Razak
De Amerikaanse, de westerse
positie in Thailand wordl met
bedreigd omdat de regerende
ken op „communisten" en het
veronachtzamen van de wensen
en belangen van de meerderheid
van de in die landen wonende
volken. Als het Westen dat laat
ste blijft doen dan zullende vol
ken van Zuidoost-Azië hun lot
in eigen hand nemen, op de
zelfde manier waarop de Viet
namezen, de Laotianen en de
Cambodjanen dal hebben ge
daan