OPEN HAARDEN A RIJZEN 7 In alle soorten en formaten tot verplaatsbare toe 1050,- 1299,- 988,- 1928,- 788,- 868,- T.2295,- T2159,- 545,- 1799,- 799,- o, 599,- 725,- 698,- 659,- 555,- 549,- 489,- ra Desiree verlovings- ringen Desiree Desiree ESSELBRUGGE WIKKERINK AXEL DE SïüiM Niet voor beginners Bouwlijm 't Kan wél Enkele tips Klein Beginnen Niet goedkoop Verplaatsbaar Opknapwerk Vloerbedekking Speelbehang Wat anders Plafond PE STEM. Mit, HULST, Steensedljk 39 Tel. 01140-4548 3119 SLUISKIL, Ir. LelypMn 14, Tal. 01157-1389 Jigen keuze :FOON 01150-2250 OPDRACHTEN. •en toonaangevende kollektie met zowel klassieke als moderne modellen ^-1 *V.| mmj Klassiek model onze kollektie biedt ruime keus. verlovingsringen, voor haar met 3 briljanten. PAOBLAD VOOR ZUIDWEST NEDERLAND VOORJAARSNUMMER 1975 „Een tegelvloer is wel erg mooi, maar zo koud aan je voeten", horen we zo vaak verzuchten en dat is dan weer een van die vooroordelen die lastig te bestrijden zijn. Het is ontstaan in een tijd dat erg veel huizen een 's winters ijskoude kelder hadden, en toen je de kamer maar warm moest proberen te stoken met antraciet en eierkolen in een snorrende kachel, een situatie die wat comfort betreft nau welijks beter was dan die in de middeleeuwse kastelen. Om het even eenvoudig te de finiëren: een modern huis dat niet met de voeten in het water staat en dat centraal verwarmd is. boet totaal niets in aan woon- plezier en behaaglijkheid als de vloer van de woonruimte met te gels is belegd. En in ongunstige omstandigheden kun je dan zelfs nog een vloerverwarming (laten) aanleggen, die het hele tegeloppervlak heerlijk op tem peratuur houdt. Die kou hoeft dus helemaal geen probleem te zijn. Of je als leek nu ook zelf een tegelvloer kunt leggen hangt voor een groot deel af van je handigheid, maar vooral van de durf die je als aspirant- tegellegger weet op te brengen. In het algemeen durven we best te zeggen: ja dat kan. Niet, als je bij wijze van spre ken nog nooit een spijker in de muur geslagen hebt, of liever wat ingewikkelde dhz-klusjes aan anderen overlaat. Het is dus geen werk voor pure beginners. Je hebt er wat handigheid, liefst net iets boven het middelmatige, voor nodig. Twee soepele rech terhandjes, een half timmer mansoog en verder simpel men senverstand en een redelijke do sis lef. met vloertegels. Een natuur- steenprodukt (in de vorm van stroken, platen of op tegelfor maat gezaagd) is lang niet altijd gelijk van dikte. En dat geeft bij het zelf leggen wel problemen. Om dat tot een goed einde te brengen moet je wel van erg goeden huize komen. Het ce- mentbed, waarin het materiaal wordt gelegd, kan immers niet overal even dik zijn en om dan toch een vlakke vloer te krijgen, moet je meer in je mars hebben dan goede wil en redelijke han digheid. De vloertegels, meestal in de vorm van zogenaamde plavui zen of splijttegels, die gelijk van dikte zijn, leveren die moeilijk heden niet op. We noemden al even het „cementbed" waarin tegels gelegd plegen te worden. Het rommelen met specie ligt veel mensen nog niet zo erg. Het kan, in het algemeen althans, ook niet zo best met specie op andere dan stenen vloeren. Het aanbrengen van de specielaag moet met zorg gebeuren. En een bekend handigheidje is om twee latten op de vloer te spijkeren, en de specie daar tussen te stor ten. Met een lange plank kan men dan de specielaag glad af strijken, door de plank over de beide latten te laten schuiven. Als we dit enkele jaren gele den zouden hebben verkondigd, zouden talloze vakmensen uit geroepen hebben, dat die propa- andisten van de dhz-gedachte het langzamerhand wel èl te bont maken. Maar de tijden ver anderen, en daarmee de inzich ten. Nu mogen we de zaak niet aantrekkelijker voorstellen dan ze is: dat is trouwens al genoeg. Denk maar eens aan het gelde lijke voordeel van het zélf leg gen. Het arbeidsloon hakt er fors in. En dat is mooi meegenomen. Tenslotte zijn de tegels zelf al duur genoeg: laten we ruwweg zeggen: van zo'n 40 tot 100 gul den per vierkante meter. Dat is wel duur, maar een rekensom metje leert snel dat een tegel vloer zich op den duur zelf dik betaalt. Een kwalitatief hoog waardige tapijtvloerbedekking komt minstens ook op 40 tot 60 gulden. En die gaat lang geen mensenleven mee. Een tegel vloer houdt het generaties lang uit en wordt zelfs steeds mooier. In afschrijvingstermen gespro ken is een tegelvloer dus wel licht de goedkoopste. Natuursteen wordt gemaks halve vaak op één hoop geveegd Nu is het leggen van tegels op een vloer van beton of ander steenachtig materiaal een stuk gemakkelijker geworden door de voordelen van de zogeheten bouwlijm. Dat is ook een pro- dukt op cementbasis, maar er zit een toeslag van kunststoffen in. De droge lijm wordt met water aangemaakt en er hoeft geen vrij dikke laag van op de vloer te worden aangebracht. Met een lijmkam strijkt men een betrek kelijk geringe hoeveelheid uit en daarin drukt men de tegels vast. Op een houten vloer die be hoorlijk draagt (dus niet door zakt) kan men ook wel tegels leggen, maar daarvoor moet dan meestal eerst een bruikbare on derlaag gemaakt worden. Dat gaat tegenwoordig ook heel handig: er zijn stalen „zwaluw- staartplaten" in de handel, die op de houten vloer worden ge spijkerd. In de wigvormige ba nen van de platen wordt specie aangebracht en wanneer deze ondervloer strak is afgestreken en voldoende verhard, kan men er met de genoemde bouwlijm de tegels op aanbrengen. Er is nog een aanzienlijk een voudiger methode om vloerte gels te leggener is een fabrikant die van rubber gemaakte „te- gelmatten" levert. Zo'n mat wordt los op de (vlakke) vloer gelegd en de tegels passen pre cies in de vakjes waarin de rub ber mat is ingedeeld. De op staande kantjes vormen de voe gen. Dus niet lijmen, niet voe gen, en als je verhuist raap je de nele boel dóódsimpel weer op! Een paar vingerwijzingen voor wie wel eens wil weten waar nu de knepen van het zelf leggen van een tegenvloerzitten. Bekijk eerst eens goed of de kamer haaks is. Daar mankeert nog wel eens wat aan. Scheelt het zichtbaar, bepaal dan een lange rechte lijn en begin van daaruit te werken Het komt bijna nooit zo mooi uit dat de lengte en de breedte van de kamer veelvouden zijn van de tegelmaat plus voegen. Aan een kant moeten dus tegels op maat gesneden worden. Laat dat aan de tegelhandelaar over en spreek dat tevoren water dicht met hem af. Begin met hele tegels langs de wand die het meest in het zicht is. De op maat gesneden rand komt dan aan de andere kant. Laat de tegels liever pas op maat snijden als U aan die rand toe bent. Soms worden tegelvloeren ge legd zonder voeg. Begin daar niet aan. Uit de praktijk blijkt dat men dat op den duur toch niet zo mooi vindt en het leggen is veel moeilijker. Want wat veel mensen nu zo moeilijk lijkt (het aanhouden van precies gelijke voegbreed- ten) is zo simpel als wat. Als de eerste rij gelegd is, zet men er een op enkele centimeters breedte gezaagd strookje hard board rechtop tegenaan. Daar wordt de volgende rij tegen aan geplaatst. Zaag voordat het leg- karwei wordt begonnen een flinke hoeveelheid van die hardboardstrookjes en kort een deel daarvan af in stukjes ter breedte van een tegel min één centimeter. Want ook tussen elke tegel in elke rij komt zo'n stukje hardboard. Haal die boardstrookjes tijdig weg, want anders plakken ze vast in de bouwlijm of de specie. Als die vloer er ligt moeten al de voegen worden gevuld met voegspecie. Ook niet zo ver schrikkelijk moeilijk: „inwas- sen" zoals de vakman dat noemt, met een stoffer, tot alles goed vol zit. Gaat de voegspecie aanstij- ven, dan de vloer schoonmaken met een natte spons en nog later goed nawassen. Zin om het eens te proberen? Begin eens met een niet te groot vloertje in een hal of een toilet. U leert er vanzelf een heleboel bij. Ga eerst eens kijken in een sho wroom bij de bouwmaterialen- handel, óf een tegelspeciaal zaak. Daar weten ze ook precies welke tegels het eenvoudigst zelf te leggen zijn. Neem voor een keuken of een badkamer geen tegels met een glad oppervlak, die als ze nat zijn gevaar voor uitglijden ople veren. En denk er tenslotte ook aan dat u net iets meer tegels bestelt dan U strikt nodig hebt. Er kan er eens eentje breken en bij het op maat snijden kan wel wat verlies ontstaan. MAR GROEN Centrale verwarming is al een paar jaar geen luxe meer. Nieuwbouwwoningen worden tegenwoordig opgeleverd met kant-en-klaar ingebouwde verwarming. Ook in oudere huizen maken haarden en ka chels meer en meer plaats voor buizen, radiatoren, die een heel huis op aangename tem- paratuur houden. Aangenaam, maar niet gezellig. En hiermee is meteen de opkomst ver klaard van wat eens de eerste kachel geweest moet zijn: de open haard. De open haard moet zorgen voor sfeer, die met de komst van de centrale verwarming een beetje in het vergeetboek is geraakt. Het gezin schaart zich nu weer rond de haard, nu compleet met knisperende vlammen en de geur van smeu lend hout. In Nederland bezitten en kele duizenden gezinnen een open haard en dagelijks groeit hun aantal. Goedkoop is zo'n haard niet. Dat wil zeggen de haard-op-zich is er al vanaf zö'n 400 gulden, maar de bouw en aansluitkosten maken dat toch minimaal op zo'n 1500 gulden gerekend moet worden. Er is nu eenmaal een vakman bij nodig, iets wat de fanatieke doe-het-zelver zich goed in de oren moet knopen. Allerbelangrijkste is de doorsnee van het rookkanaal, omdat op deze maat de haard wordt aangemeten. Minimaal moet de diameter toch wel zo'n 14 centimeter zijn. Vaak moet zo'n rookkanaal worden bijge- schuurd, omdat scherpe kan tjes en hoeken een regelmatige trek in de weg staan. De trek moet zo goed mogelijk gere geld zijn. Een schoorsteen die nauwelijks trekt, is niet ge schikt voor een open haard. Fabrikanten brengen wellis waar allerlei systemen op de markt, zoals een schoorsteen kap of het trekspeelsysteem, maar die zijn er alleen om de trek te verbeteren. Een schoor steen zonder trek, vaak in oude huizen waar hij verstopt is ge raakt is hierbij niet gebaat. De open haarden zijn in nogal wat soorten verkrijg baar. Elke fabrikant heeft zo zijn eigen paradepaardje. Er zijn hoekhaarden, haarden die aan drie kanten open zijn, doorkijk- en verplaatsbare haarden. Deze laatste soort kan bijvoorbeeld in de tuin neergezet worden, waar hij dan als barbecue dienst kan doen. Toppunt is eigenlijk wel de electrische open haard, waarbij je enkel de stekker in het stopcontact duwt om na- maak blokken te zien gloeien als waren ze van echt oerke- hout. Voor degenen voor wie dit laaste wat al te gek is, maar die een open haard toch veel werk vinden, zijn speciale Dura- flame blokken in de markt. Gemaakt van Californisch ce derhout. Eén blok vlamt twee uur, en aansteken als enige handeling is voldoende. Hoewel kolen ook bruikbaar zijn, maar dan wel vette, is hout toch de meest prettige brandstof. Enige voorwaarde: de blokken moeten winddroog gekloofd en bij voorkeur der tig centimeter lang zijn. Bijna elke houtsoort is te gebruiken, maar berk ruikt het lekkerst. Accessoires zijn natuurlijk in allerlei soorten en maten ver- krijgbaar.Variërend van noodzakelijke tangen, poken, asscheppen en blaasbalgen tot allerlei sierlijsten en sierkap- jes die bijna altijd duurder zijn dan honderd gulden. Een vonkgordijn, een los scherm van metaalglas, dat voor de vlammen kan worden gescho ven, is aan te raden. Van ver hoogd brandgevaar is nauwe lijks sprake. Dat vinden al thans de verzekerings maat schappijen die soms niet eens informeren naar de aanwezig heid van een open haard. Wel eisen de maatschap pijen dat het rookkanaal ge metseld is. Zo niet, dan betaalt men premie verhoging. Een rieten dak is eigenlijk de enige „gevarenverhogende omstan digheid". Als er in zo'n geval geen vonken vanger op het dak is geplaatst, volgt bij brand ook geen uitkering. „Maar wij verwachten dat mensen .normaal' doen, dat wil zeggen om de twee jaar de schoolsteen laten vegen en voor de rest gaan we er vanuit dat de vakman goed werk ach ter laat." aldus de mening van een verzekerings-deskundige. ENGELIEN BEKER Het meeste doe-het-zelf-werk wordt overwegend in één vertrek verricht: de woonkamer. Dat ligt voor de hand, want daar concentreert zich het gezinsleven, dat Is ook het deel van het huis, dat de gasten het beste te zien krijgen. Voor verfraaiing van de woonkamer, en vooral voor comfortver- betering heeft men tegenwoordig aardig wat over, zowel geld als tijd. Het is ook best aardig om zo af en toe eens iets aan de eigenlijke woonruimte te doen. Er zijn zo veel mogelijkheiden. Het voor jaar is nog altijd de drukste dhz-tijd, hoewel niet meer zo uitsluitend als in het begin van deze ontwikkeling. Wanneer u plannen heeft om bijvoorbeeld een open keuken te maken, zouden we de lente toch wel als de meest geschikte tijd willen aanbevelen. Het is geen karwei om in het stookseizoen te doen. Helaas kunnen we geen com plete handleiding geven voor 2o'n ingrijpende onderneming als het uitbreken van de muur tussen woonkamer en keuken. De technische eisen hangen trouwens nauw samen met de individuele situatie en met de tnterieurwensen. En die zijn al tijd sterk verschillend. Maar één algemene raad lijkt ons hier wel op zijn plaats: begin niet zo maar een muur te slopen, want die heeft in bijna alle ge vallen nog een andere functie dan de twee vertrekken van el kaar te scheiden. Hij draagt na melijk een flink stuk gewicht van wat daarboven zit, en gaat zo'n Stuk ondersteuning eruit, dan zouden er nare dingen kun nen gebeuren. Aan de bovenkant van het uit gebroken gedeelte moet bijna al tijd een balk aangebracht wor den. om het gewicht dat er van boven op drukt, op te vangen en te verdelen over de staand blij vende gedeelten van de totale scheidingsmuur tussen woon kamer enerzijds en keuken plus gang anderzijds. Dat betekent ook dat mees tentijds een stukje van de muur aan de raamzijde moet blijven staan, om daar het uiteinde van die (stalen) balk op te kunnen laten rusten. En het zal ook vaak voorkomen dat aan de andere kant, dus meestal bij de muur tussen keuken en gang, een ex tra kolommetje moet worden bijgemetseld. Duidelijk is dus wel dat er enig bouwkundig inzicht nodig is, en dat heeft de gemiddelde doe-het-zelver niet. Haal bij zo'n karwei dan ook een des kundige, die aanwijzingen geeft. Het uitbreken zelf kan een man met twee rechterhanden dan vaak zelf wel doen Minder ingrijpend is het ge wone opknapwerk aan de woonkamer. Misschien kan met een veranderde indeling veel prettiger gewoond worden. Een stukje verlaagd plafond kan het zitgedeelte van de kamer een bijzonder intiem karakter ge ven. Maar zelfs alleen al het ver fraaien of veranderen van de bekleding van vloeren, wanden en plafond betekent een „reno vatie" die de suggestie van een heel nieuwe woonruimte schept. Om dat goed te plannen moet een kamer eerst eens goed beke ken worden. Hij bestaat in feite uit vlakken: de al genoemde wanden, de vloer en het plafond, en tenslotte de twee raamvlak ken. Zelf nieuwe vloerbedekking leggen is al helemaal geen kunst meer. Met tapijttegels gaat het misschien het gemakkelijkst, maar ook een immense lap vaste vloerbedekking hoeft geen on overkomelijke zorgen te baren. De moderne vloerbedekking, met zacht geschuimde rugkant, laat zich prettig snijden ofknip- pen. En zo „vast" is die vloerbe dekking ook niet meer. Het kan gewoon los worden gelegd, want de geschuimde onderkant ver schuift geen millimeter en de boel kan dus los blijven liggen. Als U aan zelf leggen van vloer bedekking denkt, neem dan liefst een soort met genoemde rugzijde. De muren hoeven natuurlijk al lang niet meer uitsluitend te worden behangen. Er zijn tien tallen andere soorten wandbe- kleding. Maar voor we het daar over hebben: vergeet dat behang nou niet meteen helemaal, want ook daarin zijn de laatste tijd verschrikkelijk mooie dingen te koop, ook in frappante combi naties van gedessineerde en zo genaamde uni-papieren. Een uni-behang is een in een effen kleur uitgevoerde soort, precies passend bij de hoofdtint van het bijbehorende gedessineerde pa pier. En verscheidene frabri- kanten leveren daar zelfs gor dijnstoffen bij in dezelfde of nauw verwante patronen en kleuren! Erg de moeite waard. Dan is er nog behang met het zelfde motief in grote en in kleine uitvoering, die gecombi neerd kunnen worden. Ook kunt u eens denken aan „speelbe hang", dat op verrassende wijze op meer dan tien manieren kan worden geplakt. Men krijgt dan met hetzelfde behang heel an dere lijnen. Vergeet dan, als het toch geen behang wordt, natuurlijk het gewilde kurkmateriaal niet. Veel mensen hebben ontdekt dat een kurkwandbekleding een ex tra stukje isolatie verschaft. Sierpleister is trouwens ook een geweldig mooi materiaal en het is bovendien iets wat ieder een kan verwerken. Wel moet het behang van de muur af, want het kan alleen op de blote muur worden aangebracht. Nu, dat afweken van behang is geen kunst: insmeren met behangaf- weekmiddel, even laten intrek ken, en dan de papierboel eraf steken met een plamuurmes. Al leen vinylbehang kan moeite ge ven, daar dringt het afweek- middel niet in. Als de muur eenmaal kaal is, kan men de sierpleister, meestal geleverd in handige plastic em mers, op een van de talrijke ma nieren die daarvoor bestaan op de wand aanbrengen. Veel men sen zijn er nog wel wat bang van, maar begin er gewoon maar aan. Het is helemaal geen kunst. De makkelijkste manieren zijn: met een grove verfroller of met een oude kortharige stoffer. Probeer niet een structuur, die men toe vallig ergens gezien heeft, gewe tensvol na te maken. Eigenlijk is bij sierpleister elke structuur goed, als hij maar over het ge hele vlak zo ongeveer gelijk is. Dus niet beginnen met een egaal puntjesgeval en aan de andere kant van de muur een wilde structuur in een veel dikkere laag. Het is best te doen, als men maar gewoon dezelfde methode aanhoudt, bijvoorbeeld korte kris-kras bewegingen maken met een verfroller, of halfcirkel vormige streken met een borstel of stoffer. Pleister kan dik of heel dun aangebracht worden, en dat maakt ook het belang rijkste verschil in prijs uit. Maar in het algemeen kunnen we best zeggen dat sierpleister een goedkope vorm van wandbekle- den is, en tevens een van de mooiste. En vergeet het plafond niet. Je kunt het schilderen, natuurlijk, maar ga eens kijken hoeveel prachtige plafondtegels er zijn, van vrij goedkope tot kostbare toe. Het is verbazingwekkend hoe anders een kamer er uitziet, als er met tegels een heel „nieuw" plafond in aangebracht, is. En wat tenslotte die raam vlakken betreft: kleurige rol gordijnen, in frisse bloem- of streepmotieven zijn in de zomer niet alleen praktisch, maar uit ermate decoratief. Zelf ophan gen van die dingen is tegen woordig zo eenvoudig, dat u dat klusje zelfs rustig aan een han dige tiener-zoon kunt overlaten MAR GROEN

Krantenbank Zeeland

de Vrije Zeeuw | 1975 | | pagina 25