200.000 duiven op Franse vluchten
Zeeuwse duivensport aan
vooravond nieuw seizoen
w&mm I
Echtpaar uit Graauw verzorgt
al zestien jaar lang
vakantiereizen voor de jeugd
Piet Suy uit Absdale
al 25 keer kampioen
„TAFELTENNISFAMILIE" MANGNUS
Stabiliteit
Vlucht-
programma
Blanes
Patronaat
Donderdag 13 maart 1975
TERNEUZEN - Voor de
ruim 2100 Zeeuwse duiven
sportliefhebbers aangesloten
bij een vereniging in de afde
ling Zeeland van de Zuid
Nederlandse Bond van Post-
duivenhouders (Zondagvlie
gers) en ongeveer 700 leden
van de afdeling Zeeland van
de Nederlandse Algemene
Bond van Zaterdagvliegers
staat het vliegseizoen weer
voor de deur.
Voor een leek vrijwel onop
gemerkt heerst er op de hokken
de laatste tijd van de beoefe
naars van deze sport een meer
dan gewone drukte. Alles wordt
weer in gereedheid gebracht
voor de start van het nieuwe sei
zoen dat met rasse schreden na
dert.
De broedbakken zijn weer
aangebracht en nieuw leven in
de vorm van een aantal ge
kweekte jonge duiven verscheen
op de hokken, ontstaan uit een
koppeling van oude doffers en
duivinnen. Een koppeling van
„die" en „die" duif, waarvan de
liefhebber hoopt een juiste be
slissing te hebben genomen,
want een verkeerde koppeling
kan onplezierige gevolgen heb
ben. Hoewel er natuurlijk ook
door een aantal wel gexperi-
menteerd zal zijn door het toe
passen van diverse kruisingen,
met de stille hoop dat hieruit
goede jonge vogels zijn voortge
komen.
In de afgelopen wintermaan
den hebben heel wat gebeurte
nissen op duivensportgebied
plaatsgevonden. Zoals kampi-
oenendagen waarop de echte
vliegduiven uit het voorbije sei
zoen zaten te pronken naast spe
cifieke tentoonstellingsduiven,
schitterend van bouw, een lust
voor het oog om te zien, vereni
gingstentoonstellingen en ook
de talrijke verkopingen. „Wie
koopt ze toch allemaal en toch
worden ze verkocht", hoorden
we onlangs nog een „melker"
zich afvragen. Maar even later
toen we op zijn hok een paar
duiven meenden te zien die hij
bij ons vorig bezoek, enige tijd
daarvoor nog niet had, gaf hij
toe ze deze winter te hebben ge
kocht, om er in de toekomst de
kwaliteit van zijn kolonie mee te
versterken.
Toch blijft het vliegseizoen de
meest aantrekkelijke periode in
deze sport. Zeker, de duiven-
houder beleeft ook in de tijd dat
er geen wedvluchten zijn een ze
ker genoegen aan zijn duiven,
zoals aan het proces van koppe
len, kweken en hoe zich dit ver
der ontwikkelt, het broeden en
het ontluikend leven als uitein
delijk resultaat,"waarvan hij het
slagen veelal ziet als een voor
bode van een vliegseizoen dat
vele goede beloften inhoudt.
Het aantal duivenhouders
bleef vorig seizoen zowat gelijk
aan dat van het voorgaande jaar
en dat is, de vergrijzing in deze
sport in acht genomen, een
vooruitgang. Zeker is dat het
aantal duiven dat wordt gehou
den per liefhebber toeneemt.
Een bewijs daarvan is dat in
1974 door 194.000 duiven aan de
Franse wedvluchten werd deel
genomen tegen 178 000 in 1973.
De verwachting dat het er dit
jaar meer dan 200.000 zullen
worden is dan ook alleszins ge
rechtvaardigd te meer daarvoor
de Zeeuwse Derbyvlucht vanuit
Orleans te houden op 9 augustus
meer dan 18.000 zogenaamde
derbyringen door de liefhebbers
zijn aangekocht. Zodat deze
zesde Derby Orleans, afhanke
lijk van de verliezen aan jonge
duiven in het voorseizoen, dit
jaar wel eens een recordaantal
jonge duiven in concours kan
brengen.
Het vliegseizoen nadert met
rasse schreden. Nog een paar
weken en dan wordt reeds be
gonnen met de eerste aanleer-
vluchten. Dan verschijnt weer
op gezette tijden in vrijwel alle
Zeeuwse plaatsen het ver
trouwde beeld van duivenhou
ders die hun duiven gaan inkor-
ven Dat gebeurt dan meestal in
een bepaald cafe. Als U als leek
dan daar toevallig eens bent en
U legt Uw oor te luisteren zult U
verbaasd staan, want er wordt
dan in pure duiventaal gespro
ken. Over Heeft-wie-heeft,
konings- en keizerspoelen,
sprint, scheerweg, over aange
duide en onaangeduide series en
nog veel meer termen waaraan
deze sport zo rijk is. En natuur
lijk over het weer, dat in deze
tak van sport zo'n belangrijke
rol kan spelen. Met de Zeeuwse
postduivenhouders hopen we op
een seizoen met veel zon en
weinig regen.
Het vliegprogramma Franse
vluchten voor de zondagvliegers
voor 1975 verschilt niet veel van
dat in voorgaande jaren. Het zit
goed in elkaar, al zouden een
aantal liefhebbers, voorname
lijk de echte Vitessespelers lie
ver meerdere keren dan nu het
geval is, bijvoorbeeld een wed
vlucht vanuit Compiègne zou-
'den kunnen vliegen. De eerste
Franse vlucht is op 20 april en
een week later staat nogmaals
een vlucht vanuit deze lossings
plaats Beaumetz op het pro
gramma. Vervolgens 4 mei
Compiègne. 11 mei Compiègne.
18 mei Dourdan. 25 mei Orleans
(provinciaal). 25 mei Beaumetz.
31 mei Moulins (prov. en ZNB). 1
juni Compiègne. 8 juni Dour
dan. 14 juni Tours (prov.). 20
juni St. Vincent (prov. en Natio
naal). 22 juni Beaumetz. 28 juni
Chateauroux (prov. en ZNB). 29
juni Compiègne. 6 juli Dourdan.
12 juli Dourdan. 12 juli Ruffec
(prov. en ZNB) 13 juli Beaumetz.
18 juli Dax (prov. en nat). 20 juli
Compiègne. 27 juli Dourdan. 3
augustus Beaumetz. 9 augustus
Orleans (Derby Zeeland). 17 au
gustus Compiegne. 23 augustus
Orleans (prov. en tevens Derby
Tilburg). 30 augustus Parkes-
tone (prov. en ZNB). 6 septem
ber Chateauroux (prov. en
ZNB). 20 september Bourges
(prov. en ZNB). Verder de ook in
Nationaal en Internationaal te
houden wedvluchten vanuit
Pau, München en Barcelona
waarvan de juiste data spoedig
bekend zullen zijn.
Over enkele weken kunnen
de liefhebbers hun duiven
weer laten inkorven
- '''f' '"'/s
GRAAUW - De heer en me
vrouw Mangnus uit Graauw, in
hun dorp en ook ver daarbuiten
beter bekend als gewoon Remy
en Henny, zijn in de Zeeuwse ta
feltennissport niet meer weg te
denken. Sinds vele jaren zijn ze
de draaischijf van de zo voor
treffelijke functionerende tafel
tennisvereniging St. Aloysius
uit Graauw, die al tientallen
Zeeuwse maar ook Nederlandse
kampioenen naar voren heeft
gebracht, en de laatste jaren is
dat gewoon een traditie gewor
den. Spetters als René Van Dijk,
Paul Matthijssen en Wilfried
Dumez. Achter hen staat een
keurselectie van jeugdspelers
zoals André Louwen, Erwin van
Laere, en vooral niet te vergeten
de gezusters Vivian en Sterra
Blanckaert. Jeugd met eveneens
al verschillende Zeeuwse en Ne
derlandse titels op zak. Klasse
en talent, dat is bij St. Aloysius
in Graauw in alle categorieën te
vinden.
Een verrassing is dat zeker
niet, want zowel Remy als
Henny staan niet voor honderd
maar wel voor tweehonderd
procent achter hun vereniging
en spelers. Ook zij laten de jeugd
niet aan hun lot over, want ook
bij hen geldt: Wiedejeugd heeft,
heeft de toekomst. Avondaan-
avond zijn de tafels bij Remy en
Henny bezet, trainen en nog
eens trainen. Remy Mangnus,
voorzitter, trainer en verder van
alles en nog wat, neemt het
technische gedeelte voor zijn re
kening. Henny Mangnus zorgt
voor de papieren rompslomp.
Buiten de tafeltennisssport
organiseert het echtpaar Mang
nus voor de jeugd jaarlijks ook
een drietal vakantiereizen, die
speciaal voor de jeugd bestemd
zijn. Dat gebeurt al zo'n 16 jaar,
en vooral de laatste tien jaar
neemt daarvoor de belangstel
ling steeds toe.
jeugd meer interesse had voor de
zon. Vanaf 1966 werd het rei
splan, buiten enkele reizen naar
Joegoslavië, verlegd naar het
zonnige Spanje. Waren dat in
het begin nog maar enkele rei
zen, de belangstelling nam zo
sterk toe dat er al gauw drie rei
zen van elk veertien dagen op
het lijstje kwamen. Kwamen de
eerste jaren de reizigers alleen
uit Graauw en omstreken, de
laatste jaren moeten Remy en
Henny al heel wat liefhebbers
noteren uit heel Zeeuwsch-
Vlaanderen, Zuid-Beveland en
zelfs Noord-Brabant. De reis -
het zijn allemaal veertiendaagse
- moet uiteindelijk voor de echte
liefhebbers zijn, want het is en
blijft nog steeds een kampeer-
vakantie. Henny: „Ik dacht dat
het slapen in een tent in Spanje
geen probleem is. Natuurlijk re
gent het er wel eens, maar het
klimaat daar kun je niet verge
lijken met dat van hier".
Vooral voor de jeugd zijn deze
reizen bijzonder in trek. want
voor amper 250,- kan men
twee weken inclusief slapen,
eten en de reis, van de zon in
Spanje genieten. Ook voor het
komende seizoen staan er weer
drie reizen naar Blanes op het
programma. Op 28 juni vertrekt
de eerste bus, om daarna op 12
juli en 26 juli nogmaals de reis
naar Blanes te ondernemen
Zowel de heen- als de terugreis
wordt in één dag gereden, om zo
van elk uur zon in Spanje te
kunnen genieten Maar ook aan
de veiligheid is gedacht. Henny
Mangnus: „Op het eerste gezicht
lijkt het misschien voor velen
een beetje gevaarlijk om de reis
in één dag te maken Maar hier
wil ik wel aan toevoegen, dat
met elke reis dne ervaren chauf
feurs meegaan, die zo eikaar op
tijd aflossen".
Blanes is een plaatsje op en
kele tientallen kilometers van
Barcelona, gelegen aan de zon
nige Costa Brava Een kilome
ters lang strand, waar ook 's
avonds de uitgaansmogelijkhe
den bijzonder groot zijn Maar
Remy en Henny, gedurende de
voorbije vijftien jaar „vader en
moeder" over de jeugd, zijn dat
ook nu nog steeds Op de eerste
plaats moeten de jeugdige reizi
gers 16 jaar oud zijn, maar ook
dan moet men zich aan verschil
lende regels houden. „Ze zijn
vrij, en toch ergens ook gebon
den. Ze mogen gerust 's avonds
op stap gaan, maar tijd ts tijd Zo
moeten ze als ze 's avonds met
komen eten, zich eerst melden,
zodat we weten waarom en waai
ze naar toe gaan".
Voor de jeugd op die leeftijden
- en die draait zo rond de 18-19
jaar - zijn de jeugdreizen van de
familie Mangnus een mogelijk
heid om ergens vrij maar zonder
meer onder een deskundige lei
ding op vakantie te gaan. Voor
de bouwvakvakantie die op 12
juli begint zijn alle plaatsen al
volgeboekt, maar ook voor de
twee andere reizen is het aantal
plaatsen beperkt De jeugdrei-
zigers kunnen veertien dagen
lang van 's morgens vroeg tot 's
avonds laat van de zon genieten.
Buiten het echtpaar Mangnus
gaan verder Pet Lossie en Ge
orge van Dorselaar mee om voor
het eten etcetera te zorgen.
„En", zegt Henny Mangnus,
„het is daar een echte Neder
landse pot die we koken". Voor
Remy en Henny is het steeds het
avontuur om elk jaar weer deze
reizen te organiseren. „We heb
ben het ook eens geprobeerd
naar Noorwegen en Zweden,
maar daar voelt de jeugd ge
woon niets voor Het zuiden is
bij hen duidelijk in trek, en
daarbij vooral de zee en de zon",
aldus Henny die zelf elk jaar na
zo'n zes weken in de Spaanse
zon niet meer terug te kennen is.
PIET DE MAAT.
SINT-JANSTEEN -Toen Piet
Suy uit handen van wethouder
Blommaert van de gemeente
Hulst op donderdag 6 maart jl.
de beker in ontvangst mocht
nemen voor het behaalde kam
pioenschap in de categorie
koudhloed paarden, was dit
voor de 25ste maal dat hij met
deze eer ging strijken. 25 jaar
achtereen kan niet worden ge
zegd, want twee keer in de afge
lopen 27 jaren, ging een ander
hem voor.
De nu 58-jarige Piet Suy is
paardenhandelaar van beroep
in navolging van zijn vader en
grootvader Reeds op 14-jarige
leeftijd werd hij door zijn vader
de baan opgestuurd om handel
te drijven en zo kan hij zich nog
goed herinneren dat hij bij
landbouwer De Maat in het land
van Hulst een paard kocht voor
I 150,-. Dit paard had echter
verschillende gebreken en hij
constateerde direkt dat het een
slechte knie had. een „spat" en
dat een „krampetrekker" was
Do vraagprijs nas Wil.- en
toen zijn bod „tussen in" was,
was de koop gesloten
Wat kan deze paardenhande
laar verhalen doen over de goede
oude tijd. Razendsnel kan hij
vertellen uit de dertiger jaren
toen hij 3 koudbloed veulens
kocht voor de totale prijs van
100,-, toen bij keuringen van
18 maandse merries en hengsten
die op de markt te Hulst plaats
vonden, de handelaren uit ge
heel Nederland en ook veel
landbouwers de dag vóór de
keuring bij hem binnen vielen
omdat er in de hotels te Hulst
geen plaats meer was en hij deze
op banken en stoelen de nacht
liet doorbrengen Over zijn han
del m werkpaarden voor boeren
in de Wieringer-
Haarlemmermeer-, Flevopolder
en N O polder
Dit alles is echter verleden tijd
en zijn handel beperkt zich nu
nog tot de aan- en verkoop van
een enkele koudbloed paard en
van lieverlee heeft hij zich nu
ook toegelegd op de handel in
warm bh te, lp Vim - i
zegt Piet, „waren er bij de boe
ren in polders ook wel warm-
bloedpaarden maar deze wer
den alleen gehouden om op zon
dag naar de kerk te rijden per
rijtuig. Nu zijn het over het al
gemeen rijpaarden". Hijzelf
heeft echter nqg een best mer-
nepaard op zijn landbouwbed
rijf; daar doet hij allerlei klusjes
mee, maar zijn zoon Marcel wil
hier niets van weten en doet al
les met de traktor.
Alleen in de paardenhandel
een bestaan vinden zit er in deze
tijd niet meer in en hij is geluk
kig dat hij nog tamelijk groot
landbouwbedrijf heeft. Naast de
paardenhandel drijft hij ook nog
een veehandel Op de vraag of de
handel in luxe paarden niel
moeilijker is dan de handel in
koudbloed paarden, weet Piet
niet veel verschil Het komt er
bij hem op aan dat een paard
goede benen en voeten heeft en
dat zij correct zijn.
De woonkamer van de familie
Suy is versierd me' vele tiental
len bekers en zeki (,.el een hon
derdtal medailles, die allemaal
op jaarmarkten en tentoonstel
lingen zijn gewonnen. De stimu
lans tot het bezoeken van jaar
markten is echter zijn vriende
lijke echtgenote. Deze zorgde
samen met Ko Hulshout dat de
paarden volledig „klaar" wer
den gemaakt. Zij vinden het dan
ook Bijzonder jammer dat Ko
vanwege zijn leeftijd de laatste 2
jaren hierbij niet meer kan hei
pen, daar deze een bejaarden
woning te St.-Jansteen is gaan
betrekken.
uy
plan om de handel in paarden
stop te zetten. Hij is er zo van
bezeten dat hij zelf zegt dit tot
de laatste snik te willen blijven
doen. En als er iemand om een
paard verlegen zit of iemand
heeft een paard teveel, dan kun
nen zij zich altijd wenden tot
Piet in Absdale, die weet hier
voor nog altijd een oplossing te
vinden.
GUUST REUNS
Het begon allemaal met pa-
tronaatswerk. Henny zegt daar
over: „De laatste jaren is de be
langstelling ontzettend toege
nomen. De eerste jaren waren
het eigenlijk meer bedevaarten
Het is eigenlijk allemaal begon-
nennu 16 jaar geleden tijdens de
wekelijkse patronaatsmidda
gen. De jongens die toen mee
gingen hadden eerst bij de boe
ren hun centjes verdiend, om
daarmee de reis te kunnen be
kostigen".
De eerste reis ging naar Lour-
des om daarna Rome een bezoek
te brengen. Met veel trots - hei
gebeurt uiteindelijk ook niel
elke dag dat de paus iemand in
audiëntie ontvangt - toom
Henny enkele foto's toen men bi;
de paus werd ontvangen. Z<
zegt: „Ik geloof dat het Johannei
is. Zeker weten doe ik het ook
niet meer, het is al zo lang gele
den".
Het derde jaar werd de reis
naar Venetië ondernomen. Maai
duidelijk was ook toen al dat de
t
