Toeloop joden
vormt probleem
voor Duitsland
België wil geen vrije
vestiging van artsen
Edele metaal raakt uit de gratie
GOUD MAAKT
HANDEL NIET
ZO BEU
Anii
Bom bleek
Kinderen
in Latijns-
Amerika
HTC-TER
KAZIMIER
LUX IN
OOSTBUR(
Winst voor
biljarters
Westdorpe
binnenland
buitenland
1■■■HBHHM
Berlijn
Regeling
flitsen uit de
derde wereld
MODE
ZILVER
(Van onze correspondent)
BONN/BERLIJN Het eeuwig ronddolende joodse volk heelt op zijn speurtocht naar
vaste grond onder de voeten ook de Duitse overheid voor problemen geplaatst, die ernsti
ge menselijke en politieke gevolgen kunnen hebben.
De nieuwe odyssees begon toen de machthebbbers in het Kremlin in de zomer van 1973
het emigratieverbod voor de joodse volksstam in de Sovjet-Unie verlichtten. De meesten
trachten, zoals bekend, hun heilsverwachting in het land der vaderen te verwezenlijken
maar velen wendden zich teleurgesteld van het beloofde land af, terwijl talrijke anderen
de mogelijkheid om naar Israël te emigreren alleen maar aangrepen als voorwendsel
om elders hun loofhutten te bouwen.
Duitstand, het land van een
massagraf, schijnt hierbij op
hen de grootste aantrekkings
kracht uit te oefenen. In nage
noeg volmaakte stilte, waarin
de overheid ook nog een slot
op haar mond plaatste, kwa
men er de afgelopen maanden
meer dan duizend Russische
joden het land binnen. De
meesten van hen rechtstreeks
uit Israël, maar ook vele, die
tevoren al hun trein in Wenen
heimelijk verlaten hadden. Nu
zouden zij in dit altijd nog
grote land wel spoorloos ver
dwenen zijn, ware het niet,
dat alleen reeds zeshonderd
van hen op Berlijn hun keuze
hadden laten vallen.
Om dreigend onheil af te wen
den heeft de senaat van de
stad onlangs bepaald, dat voor
Russische joden met een Israë
lische pas dezelfde regeling
geldt als voor alle buitenlan
ders Dit betekent, dat zij wed
toegelaten, maar na zes maan
den naar Israël teruggestuurd
worden. Zoals elke wet heeft
echter odk deze zijn mazen en
daarom verwacht men, dat
voortaan nog meer joden dan
tot nu toe hun konvooi voor hun
aankomst in Israël zullen ver
laten. In dit geval gelden zij
namelijk als statenloos en aan
gezien het politieke vluchte
lingen betreft, is Duitsland
volgens de wet verplicht hen
asiel te verlenen.
De grote voorliefde van Duitse
instanties voor Duits bloed
ken voor de Russische joden
eveneens redding betekenen.
In Berlijn kregen reeds ruim
200 van hen zonder mankeren
een Duitse pas, omdat zij hun
Duitse afstamming konden
..bewijzen". Het is vooral de
interpretatie van deze voor
waarde. die la-at vermoeden,
dat de stroom nog lang niet
beëindigd is, want wie ook
maar vaag kan aantonen, dat
er reuwen geleden een drup
peltje Duits bloed in zijn ade
ren gekweekt werd, mag zich
trots een Duitse staatsburger
noemen. Het voor het gedeelde
Duitsland zo belangrijke be
grip van „gezinshereniging"
biedt bovendien andere moge
lijkheden, want Russische jo
den, die al familieleden in
West-Berlijn hebben, zullen
zich zonder meer bij hen mo
gen voegen.
Tenslotte zal ook de tijdsli
miet van een halfjaar de
ambitie voor Duitsland amper
kunnen temperen. Niemand
kan zich voorstellen, dat Duit
se poEtie-agenten onwi-ldiige
joden met geweld zullen over
meesteren en ze onder dwang
n-aar het vliegtuig zullen sle
pen. Met angst en beven denkt
men hier al aan de foto's, die
er dan over de wereld zullen
gaan- De schrikbeelden van
het verleden zullen dan herle
ven en juist in verband met
dit verleden waarschuwde de
voorzitter van de joodse ge
meente in Berlijn, Heinz Ga-
linzlky, inmiddels reeds, dat
hierin „verplichtingen liggen".
Voor onafzienbare tijd zal
Duitsland nog met deze ver
plichtingen moeten leven.
Zelfs de generaties, die toen
nog in de moederschoot slui
merden.
FRANS WENNEKES
(Van onze correspondent)
BRUSSEL België is niet van
plan toe te geven aan de wens
van de andere EEG-Ianden om
de artsen in het Euromarktge
bied toe te staan zich te vesti
gen waar ze ook maar willen
binnen de EEG. De Europese
Commissie in Brussel is erg
verbolgen over de Brusselse
weigering en verwijt de Belgi
sche regering nu een on-Euro-
pese houding, die tegenoverge
steld is aan de mooie, Euro
pees-gezinde woorden die de
regering Tindemans de laatste
maanden ten beste heeft gege
ven.
De Belgen hebben zich, behal
ve tegen de vrije vestiging
van artsen, ook gekeerd tegen
de reglementering van de
markt van de pharmaceutische
produkten. De Belgen vinden
dat de artsen en apothekers
door te strenge EEG-bepalin-
gen worden benadeeld en ze
vrezen met name een te grote
toeloop van artsen uiit Italië,
die daar al sinds enige tijd in
onmin leven met de regering
en die daarom wel eens mas
saal naar België zouden kunnen
uitwijken. Daar zouden ze dan
alle gelegenheid hebben hun
praktijk voort te zetten onder
de daar vertoevende duizen
den Italiaanse gastarbeiders.
België gaat door voor het lui
lekkerland van de artsen. Als
bolwerk van het economisch
liberalisme heeft België de va
derlandse artsen nimmer een
duimbreed in de weg gelegd
noch door het hanteren van
beperkende maatregelen bij
het uitoefenen van hun be
roep, noch bij het streven van
de meeste artsen om fors geld
te verdienen. In andere Euro
pese landen, speciaal in de
andere EEG-landen, zijn de
artsen op tal van terreinen
onderworpen aan wettelijke
beperkingen wat betreft hun
vestiging, hun activiteiten in
ziekenhuizen, hun bevoegdhe
den en verdiensten.
België heeft bij de verwerping
van de EEG-wensen cijfers op
tafel gelegd, die moeten be
wijzen dat een wilde opening
van de grenzen tot een cata
strofe voor de werkgelegen
heid van de eigen artsen zou
kunnen leiden. Het land telt
momenteel 17.000 artsen en
evenzoveel medische studen
ten. Omdat er een teveel aan
geneesheren is, geldt reeds
een numerus clausus aan de
universiteiten. De secretaris
generaal van het Belgische
ministerie van volksgezond
heid, J. Halter, heeft inmid
dels bekendgemaakt dat België
de EEG-wensen inzake de
vrije vestiging van artsen niet
definitief heeft verworpen,
maar slechts enkele ontsnap
pingsclausules verlangt om de
positie van de eigen artsen
veilig te stellen. En de Belgi
sche artsenkamers (een soort
artsenvakbonden) denken met
name aan immigratiequota
voor het geval de Belgen toch
nog door de andere EEG-lan
den worden gedwongen toe te
geven. Dat moet dan gebeuren
in februari als de artsenpro-
blematiek in de EEG op mi
nisterieel niveau ter sprake
komt. De artsen hebben in
middels via hun voormannen
te verstaan gegeven, dat ze
rekenen op een harde onder
handelingstactiek van hun re
gering en dat het wel eens tot
een wekenlange staking zou
komen als Brussel te toege
vend zou zijn tegenover de
wensen van de andere EEG-
partners.
Zit ik een avond te
werken en wordt er weer ge
beld1. Altijd als ik er net goed
in ben! Bereid iedereen die
me om vuilnis of andere kost
baarheden komt vragen rechts
omkeert te zenden, doe ik
open. „Hallo, hoe gaat het met
U! Ik kom U even begroeten
Ik herken een piepjong meisje
met een kind op de arm
Ze heeft me eens op straat
hoewel me volmaakt on
bekend even hartelijk en
vrolijk gegroetals ware het
een welkom. Blijkbaar had ze
opgemerkt dat ik in haar
buurt was komen wonen. Er
gens bij een armzalig deurtje
in een vervallen straatmuur
voegde ze me toen het traditi
onele „Aqui es su casa" toe -
wat zoveel betekent als Hier
is mijn huis en het is het
jouwe.
Van dat huis heb ik wel nooit
iets kunnen ontdekken. Achter
dat deurtje moet waarschijn
lijk een soortement van op-
De reden, dat de voormalige
rijkshoofdstad hen smaakt als
manna is geen geheim- Met
bijna zesduizend zielen heeft
zich hier de grootste joodse
gemeente van Duitsland ge
vormd en zelfs tot in de Sov
jet-Unie en Israël wordt het
rondverteld, dat het een wel
varende en sociaal uitstekend
geordende gemeenschap is.
Hier is het ook algemeen be
kend dat de Bei-lij nse vreem
delingenpolitie de bepalingen
i-oor buitenlanders zeer royaal
interpreteert en eveneens, dat
er plaats genoeg is om al
thans voorlopig onderdak te
vinden Dit verschaft het be
roemde kamp vam Mariënfelde.
Wanneer men dan ook nog
verzorging geboden werd.
Wanneer men dan ook nog
van de overheid een zakcentje
krijgt en bij het zoeken van
werk en een vaste woning
vakkundig bemiddeld wordt,
dan dringen de verhalen hier
over door tot in landen, waar
mensen alleen maar achter de
hand mogen fluisteren.
Voor het politiek kwetsbare
West-Berlijn betekent de in
tocht van de joden echter een
zware belasting. De stad moet
beducht zijn voor nieuwe re
presailles vain de Sovjet-Unie,
waar men zich wel in zijn eer
aangetast moet voelen wan
neer van haar grondgebied ge
vluchte joden zich in Berlijn
vestigen. Nog groter is de
vrees voor overvallen van
Arabische terroristen, die al
gedreigd hebben het niet te
zullen slikken wanneer Berlijn
een joods transito-station voor
Israël zou worden. Voorlopig is
Mariënfelde dan ook een get
to. dat zoveel mogelijk tegen
de ogen van de buitenwereld
afgeschermd wordt.
DEN HAAG Goud is uit en zilver is in. Fort Knox, de
schatkamer van de Verenigde Staten, is tot de nok volgesta-
peld met het edelste metaal, dat Ali Baba en de zijnen zo tot
verrukking bracht. Maar de regering kan het goud niet aan
de straatstenen kwijt, al is de dollar aangevreten door de
ratten van de inflatie.
Een poging om het spul op
de vrije markt te brengen
werd een grote flop. D
Amerikanen waren niet be
reid een staafje te kopen en
Fort Knox bleef met de
voorraad zitten. Waarom, dat
is moeilijk te begrijpen.
Want goud is niet niks. In
ane t-j -cu c,i
begerenswaardig metaal.
De Inca's maakten er be
kers van, waarin de morgen
dauw van de heilige tempel-
bloemen werd verzameld om
geofferd te worden aan de
goddelijke zon.
De Spanjaarden trokken
plunderend in hun grote da
gen door Zuid- en Midden -
Amerika met hebzucht in
hun ziel en verachting voor
de oeroude cultuur in hun
vandalisme.
Duizenden jaren voor
Christus kende men al he1
gele metaal dat tegen alle
zuren en vuur bestand was,
dat niet splinterde, waarvan
1 gram zich theoretisch laat
uittrekken tot een draad van
2000 meter, dat uitgeplet kan
worden tot een dikte van
1%9000 mm, dat als een vi
rus de goudkoorts opwekte
in het midden van de vorige
eeuw, en dat geneeskracht
zou bezitten. ((Tussen haak
jes: in deze eeuw heeft men
ontdekt dat goud bacteriën
doodt, dus zo gek waren on
ze voorvaderen niet.) Waar
om is goud nu uit de gra
tie?
„De mode", zegt de Fede
ratie Goud en Zilver die alles
overkoepelt wat edel blinkt
„Goud is erg achteruit ge
gaan, terwijl zilver daarente
gen in populariteit is geste
gen". En goud maakt zo blij,
zo gelukkig, is zo mooi,
fluisteren hitsig de reclame
spots.
Dat mag dan zo wezen,
maar het geldt niet voor de
handel. Noodkreet in het in
goudkleurige omslag uitge
voerde vakblad „Edelmetaal"
(nov. '74, naar aanleiding
van de eerste drie kwartalen.
„En der belangrijkste pei
lers onder de omzet, de om
zet in gehaltegoud, vertoont
nog steeds een dalende lijn.
De detailhandel wellicht
nog niet .gewend aan de hoge
goudprijzen vervangt de
aan het publiek verkochte
gouden artikelen niet inte
graal door nieuwe. De eerste
9 maanden tonen voor goud
een bedroevend beeld. De to
tale goudbevoorrading in die
periode bedroeg slechts 4237
kilo tegen 8261 kilo in 1973.
Een verlies van 48,7%. De
totale zilverbevoorrading be
droeg 43.965 kilo tegen
32.766 kilo, een toeneming
van 34,2%. Ook in het laatste
kwartaal van '74, St.-Nico-
iaas en Kerstmis ten spijt,
herstelde goud zich niet.
En de groei van zilver is
niet zo groot, dat de daling
van goud er door gecompen
seerd wordt om de simpele
reden, dat goud veel en veel
duurder is dan zilver, dus
vrlis in goud tikt harder
aan. „Goud als belegging is
momenteel speculatief', zegt
dr. mr. .J A. M. van Staay,
secretaris van de Federatie.
„We moeten 4 x zoveel zil
ver verkopen om het verlies
aan goud op te vangen". De
jongste goudprijs (9 januari
'75) is r 14.350 per kilo. In
'68-'69 moest goud maar
4400 per kilo opbrengen.
Dat ziet er dus gezond uit,
ware het niet dat er geen
belangstelling voor is. De
jongste zilverprijs is 366
per kilo, dus 40 maal zo
goedkoop.
We hoeven overigens niet
te vrezen, dat er straks alle
maal juweliers op straat
staan, want, aldus Van
Staay: „De juweliersomzet.
blijft aardig gehandhaafd
door sierraden, zilver en dia
mant".
Het is niet allemaal goud
wat er blinkt. Het is pas
goud, als er een Waarborg-
stempel op staat. De Waar-
borgwet 1950 verbiedt de
verkoop van gouden, zilveren
en platina voorwerpen als
deze geen stempeltje hebben.
Alle fabrikanten en alle im
porteurs van goud zijn ver
plicht de door hen gefabri
ceerde of geïmporteerde arti
kelen aan een der acht keur-
kamers van de Staat aan te
bieden ter onderzoek.
De stempels geven het ge
halte aan pure goud aan.
Puur goud, stofgoud, is 24
karaat. Maar puur goud is
nauwelijks te gebruiken,
want het is veel te zacht.
Het wordt derhalve aange
lengd met koper (roodgoud),
zilver plus cadmium (geel
goud) en nikkel plus palladi
um (witgoud).
18 Karaats goud bestaat
voor 18% 24 ste uit fijn goud,
en 14 karaats goud krachtens
hetzefde somimetje voor
14% 24ste uit puur goud. 14
Karaat is de grens. Daaron
der is het geen goud. En dat
is ook logisch. Want 14 ka
raat komt overeen met 58,3%
aan goud, met andere woor
den: van een ring van 14
karaat is slechts de helft
goud. Bij 18 karaat is 75%
goud.
Door allerlei technische
foefjes is inferieur goud zo
glanzend te maken, dat de
leek er gemakkelijk intuint.
8 Karaat bijvoorbeeld is een
veel voorkomend gehalte de
laatste tijd, omdat goud zo
schreeuwend duur is dat
men daarop bezuinigt wat er
maar bezuinigd kan wor
den.
Dit „goud" maakt minder
blij. Het komt voornamelijk
uit Italië en Duitsland en is
zo slecht dat het pokdalig
wordt of wegteert tijdens het
dragen. cosmetica, chemica-
liën, stoffen uit de huid). Dr.
Van Staay: „De juweliers
zijn bang om 8 karaat te
legaliseren, omdat zij vrezen
dat het dan een bedreiging
vormt voor Ü4 karaat".
Ook op zilver moet een
stempeltje staan, maar dit
element is aanzienlijk minder
verdund met lagere metalen.
Het gemiddelde gehalte aan
echt zilver bedraagt tussen
83,5 en 92,5 procent. Over
platina hoeven we helemaal
niet te praten. Het is nog
duurder dan goud, en maakt
nog niet eens 1 procent uit
van de totale voorraad goud
en zilver die de Waarborg-
wetkeurmeesters moeten be
oordelen.
JAN KOESEN
door
marton laudy
trekje zijn, misschien gemaakt
uit de gewone benzineblikken
en karton, of als het luxueus
is van adobe (leem met stro).
Want boven het deurtje steken
slechts dode boomtakken uit.
Met Kerstmis hebben ze die
wit geverfd en toen vol kerst,
ballen gehangen, heel aardig.
„Hallo," zei ik ook, totaal on
voorbereid dit kind op mijn
stoep te zien. „Ik zou je graag
een andere keer ontvangen,
want het komt me op het
ogenblik niet zo goed uit".
,-Ach, wat jammer maar
kunt U me dan misschien vijf
pesos lenen?" (Het woord lenen
is het meer beschaafde woord
voor geven.) „Ik heb geen,
melk voor mijn kinderen
Kinderen? Dit schoolmeisje?
„Kom binnen", zeg ik- Binnen
ben ik er met een paar zinnen
achter: zeventien jaar, drie
jaar lagere school, twee kinde
ren en een op komst, man
brengt geld steeds onregelma
tiger thuis. Kinderen zijn niet
geregistreerdDe rest kan ilc
zelf invullen: man verdwijnt
spoedig, hij heeft elders aardi
ge jonge meisjes en ook zonder
haar al genoeg kinderen te
verzorgen.... En daar zit ik dan
in dat frisse gezichtje van dat
jonge ding te kijken, dat het
leven als een feestpakketje
heeft opengedaan en waar al
leen maar misère uit begint te
rollen.
„Kijk eens", begin ik, „je zou..
maar dan verzwijg ik de
rest. Die had moeten luiden:
- onder deze omstandigheden
liever geen kinderen meer
moeten krijgen"- Het kindero
verschot dat in onze vuilnis
bakken graait, komt me voor
de geest.
Dus neem ik een papiertje en
schrijf een adres op van een
kliniek waar ze gratis van een
spiraaltje of pillen kan wor
den voorzien. Maar als ik het
haar wil geven aarzel ik, den
kend aan de pauselijke opinie
in dit soort zaken en waaraan
de volksopinie onvoorwaarde
lijk gehoorzaamt Wat een
macht zo'n opinie represen
teert, om niet te zeggen: wat
een overmacht voor zo'n kind.
Moet ik haar nu wel of niets
over het bestaan van contra
ceptiva zeggen? En als ik het
wel doe, iaat voor problemen
bezorg ik haar dan?
Want de paus is wel ver maar
de pastoor is dichtbij- En de
pastoor doet wat de paus zegt.
En de paus weet nu eenmaal
niet dat hij miljoenen kinde
ren aan vuilnisbakken, voed-
selafval, diarree en parasieten
uitlevert met zijn verbod van
contraceptiva. Maar de pastoor
zit er dichterbij - en die houdt
gehoorzaam het hellevuur erin.
En ik wil niet dat dit arme
kind bij al haar zorgen ook
nog met helle-angsten uiordt
gekweld. En staat trouwens
ook niet de regering achter de
volksopinie/
„Er is zoveel ruimte in ons
grote land", zeggen ze zo
vaak- O, ruimte zat. Ruimte
voor hele generaties ondervoe
de en ongeschoolde mensen.
Maar waar zijn de sociale
voorzorg, de onderwijzers, de
wegen, de riolering en de too-
ningen in die ruimte?
En radicalen voegen zich Mi
die overmacht. Ze zeggen:
„Geboorten controle vermindert
de druk op het volk en daar
mee de volkswil tot revolutie.
Kinderen moeten en komen i»
naam der revolutie...." Met af
trek van de revolutie gaan
conservatieve Latijns-Ameri
kaanse politici daarmee ak
koord- Zij zien er een imperia
listisch komplat in, waaneer
een of andere „Nortwnenca-
no" verklaart dat de volksaau-
was catastrofaal wordt, ze zijn
ervan overtuigd dat men het
Latijnse ras uit wil vagen! Wo!
moet ik haar van dit alles
uitleggen? Is het niet veel be
ter wanneer ze maar niets
weet? Dan kan niemand haar
ook iets verwijten. Ik zal al
leen de kliniek waarschuwen
om te zeggen dat ze komt es
vragen haar te helpen.
-Terwijl ik haar het briefje
met het adres toeschuif, voel
ik met welke afkeuring de
overmacht toeziet.
.„Je kinderen hebben injecties
nodig. Als je naar deze kliniek
gaat, helpen ze je gratis, je
krijgt ook vitaminen voor ze.
O ja, en hier is tien pesos'".
Bijna dansend gaat ze de deur
uit. Met tien pesos kan je het
leven weer aan. En met ze
ventien jaar. Als je nog geen
erg hebt in de overmacht....-
MARION LAUDY,
DINSDAG 18 FEBRUARI 19
fis,
Brigadier J. Smit bezij
werp.
(Van onze correspondent)
WESTDORPE De topl
jartclub „Oud Raedhuijs'
Westdorpe heeft in
Zeeuwsch-Vlaamse compet
voor een flinke verrassing
zorgd, door op eigen veld
biljartclub „Marionette"
Hulst te verslaan met 13-
Deze gevoelige klap voor
Hulstenaren betekende de e
ste nederlaag in de lope
competitie.
De individuele uitslai
luidden: M. Tierlijnck -
Boogaard 20, M. van Len
Th- de Cock 2—0, W. Allot
us - W. van Delft 20,
Eggermont - A. Segers 1-
F. van den Abeele - W.
Swaal 1—1, R. Pollet -
Boogaard 02, J. Martine'
P- de Smet 11, J. van
Goes - J. van Swaal 20,
van Acker - G. van Dam
20, R. van Daele - F. r
Swaal 02.
De beschikbaar -gestelde
kor werd in de wacht gesle
door Marionette, omdat
partij tussen R. van den Ac'
on J. van Vlierberghe eindij
'n een gelijk spel. Gebrui
'ijk is dan dat de bezoekei
ploeg de beker in ontvan
neemt. Aanstaande zatert
speelt „Oud Raedhuijs"
uitwedstrijd tegen „Het l
ker" te Hulst.
'Van een onzer verslaggever
oostburg Kazin
Lux, die al enkele optred
Zeeland achter de
beeft, zal op vrijdag 21 feb
ari 's avonds om 20.00
optreden in de Soos O
burg.
Kazimier Lux heeft
letal jaren gezongen
rainbox. maar besloot da-a
°P .te gaan treden,
eerde hiervoor- in korte
gitaar spelen Zijn liedjes
'"de Engelse taal heeft
7™ geschreven. Thema's
.erbij de boventoon vori
'Jn de menselijke relat
wereldproblemen maar ook
'ei!)ere verhoudingen.
inmiddels een dri
br°ci^IMlaines op de markt
r
