„Succes Zaamslag ^portman^
te danken aan %andeweek#
begeleiding jeugd Voorstopper Breskens
is nog helemaal
niet afgeschreven
Nieuwe ABN-
vestiging
Veel schutters uit
Z eeuwsch-Vlaanderen
schieten in <f© toreu
te Sint-Gillis-Waes
PIET DE WINDE
UIT BRESKENS
SECRETARIS JAN HAMELINK:
F. Caenteiis
Scampolo
Perspectief
Nors
Hersenschudding
Meer doen
SINT-GILLIS-WAES - Als
de schiftingen in de «inter
maanden op de buiten staande
wippen vanwege de weer-
sumstndigheden practise!) on
mogelijk worden en de vele
staande-wip-schuters hierdoor
in het Zeeuwsch-Vlaamse land
tot „werkloosheid" zijn ge
doemd, dan biedt het Vlaamse
land voor de vele liefhebbers
toch de mogelijkheid om deze
sport uit te oefenen. In hiervoor
speciaal gebouwde torens in
Sint Niklaas, Stekene en Sint
Gillis-VVaes, waarin staande
wippen zijn ondergebracht,
kunnen de schutters zonder ge
hinderd te worden door koude,
wind of regen, toch minstens
driemaal in de week terecht om
hun sport te beoefenen.
I Zo hebben zich verenigd in
een verbond de schutterssocië-
teiten uit Sint-Gillis-Waes,
Antwerpen, Zwijndrecht,
Graauw, Nieuw-Namen en
Sint-Jansteen, waarbij is over
eengekomen dat elke sociëteit
gedurende de maanden novem
ber tot april op tevoren vastges
telde data een schieting in de to
ren kan houden. Deze schietin
gen worden dan gehouden in de
toren van de Gebroeders Zaman
te Sint-Gillis-Waes. De reden
dat zulk een toren in het
Zeeuwsch-Vlaamse land nog
niet is gebouwd is gelegen in de
grote kosten die hieraan ver
bonden zijn. De Gebroeders
Zaman hebben tien jaar geleden
zulk een toren gebouwd en de
kosten bedroegen toen 2 miljoen
Belgische franken.Tot nu toe is
geen enkele sociëteit in het
Zeeuwsch-Vlaamse land in
staat geweest om hiervoor vol
doende gelden te vinden. De
Zeeuwsch-Vlaamse schutters-
sociëteiten die aangesloten zijn
bi j het verbond varen er toch wel
bij, want de schietingen in de to
ren te Sint-Gillis-Waes trekken
vele schutters aan. Zij betalen
een zeker bedrag aan de eige
naars maar dan resteert toch
nog altijd een flink bedrag voor
de organiserende schuttersso-
ciëteit. Het aantal schutters dat
deze schietingen bezoekt kan
toch zeker op 80 worden gesteld.
Naast de schietingen op zater
dag en zondag wordt er steeds
een midweeks-schieting gehou
den, die bezocht wordt door
zelfstandigen, gepensioneerden
en ook doppers.
De schutterstoren te Sint-
Gillis-Waes is genoemd naar de
bekende schutter Frans Caen-
tens en wordt Caentenstoren
genoemd. Hij was het die het in
itiatief tot het bouwen van deze
toren nam. Hij maakte de plan
nen. begrotingen etc., maar kon
zelf de opening van deze toren
niet meemaken omdat hij 14 da
gen tevoren plotseling overleed.
De gehele exploitatie van de
schutterstoren wordt gerund
door de gebroeders Zaman. Eén
van hen heeft een klompenfa-
bnek te Kapellebrug en is naast
lid van de sociëteit St.-
Sebastiaan te St.-Gillis ook lid
van de sociëteit te Sint-
Jansteen. Hij beoefent hier
vooral in de zomermaanden
deze sport en doordat hij hier
vele vrienden heeft gemaakt,
bezoeken de Zeeuwsch-Vlaamse
schutters op hun beurt de toren
in Sint-Gillis-Waes. Voorzitter
van deze sociëteit is de heer •/««m.^n.viaamse lana in een JBMM1 P
Eduard van Steenbergen. Bij het Uillis-Waes, de heer Van Lan- voor de staande-wip- ook een sponsor gevonden i.._- -
onlangs gehouden feest ter her- deghem een sierschotel met een em voorzien Maargezien ten worden, die bijvoorbeeld ge- pintje,
denking van het 10-jarig be- afbeelding van de toren.Onget- difmlt z ch zocht zou kunnen worden in het
staan van de toren overhandgde wijfeld zou de bouw van een de grote kosten aie cm -
burgemeester van Sint- schutterstoren in het meebrengt zijn hiervoor nog rijk van de bierbrouwerijen.
Gillis-VVaes, de heer Van Lan- Zeeuwsch-Vlaamse land in een geen mogelijkheden. Of er zal Want de schutters lusten over
deghem een sierschotel met een behoefte voor de staande-wip- ook een sponsor gevonden moe- het algemeen toch wel graag een
GUUST REIJNS
ZAAMSLAG - Vier heren en
zeven dames, dat was het aantal
geïnteresseerden dat er wel wat
voor voelde om de korfbalsport
te gaan beoefenen. Een te gering
aanal echter om er een team van
te vormen, dat in competitiever
band actief zou kunnen zijn. Dat
betekende voor Jan en Daan
Hamelink, de twee initiatiefne
mers tot oprichting van de korf
balvereniging Zaamslag dat zij
er opnieuw op uit moesten om
nog enkele leden er bij te krijgen
waardoor in competitieverband
spelen mogelijk zou worden.
Dat lukte nog ook en de korf
balvereniging Zaamslag was
een feit. Althans vereniging, in
dien je een team als vereniging
wilt beschouwen, dan wel. Maar
daar trokken de personen in
kwestie zich totaal niets van aan
en zij korfbalden er lustig op los,
dat wil zeggen de tegenstander
korfbalde er lustig op los. Want
het is nogal gemakkelijk te ra
den, dat een team dat pas gebo
ren is, maar weinig in de pap te
brokkelen heeft Dat was met
Zaamslag dus ook het geval en
men was vaak al blij indien men
er met een 9-0 nederlaag van af
kwam. Het was slechts een lesje
dat eerste jaar waar de tol (in de
vorm van nederlagen) voor be
taald moest worden
Maar het tweede jaar sleepte
de kofbalvereniging Zaamslag,
zowaar al regelmatig een gelijk
spel in de wacht, en ae speelsters
en spelers begonnen er zowaar
in te geloven. Drijvend op be
trouwbare en geroutineerde
krachten zoals de familie Ame-
link die op een gegeven moment
maar liefst met vieren in het eer
ste elftal speelde begon de korf
balvereniging Zaamslag zich te
ontwikkelen. Het resultaat
Zaamslag staat na een halve
competitie met drie punten voor
op nummer twee tn de derde
klas, Blauw Wit, uit Kioetinge
pupillen Jan Hamelink er zich
nog niet te voorbarig over uit.
Hij zegt: „Ik hoop maar dat wij
het halen, we hebben natuurlijk
een goede kans maar er liggen
nog kapers op de kust. En pas
op, drie puntjes heb je sneller
verspeeld dan dat je ze gewon
nen hebt in een halve competi
tie. Ik weet het, het eerste team
draait goed en er zit nog meer
perspectief in voor de toekomst
met de huidige basisselectie,
maar je mag niet vergeten dat de
derde klas een behoorlijk zware
klas is. waar de ploegen enorm
aan elkaar gewaagd zijn. Want
neem nu de kampioen van vorig
jaar van deze derde klas veld-
competitie. TOP. uit Arnemui-
den, die staan nu alweer boven
aan in de tweede klas, dat be
wijst toch wel dat de derde klas
een zware klas is.Maar voorlo
pig staan wij nog aan de leiding
en dat is het resultaat van de
jeugd Natuurlijk zijn de spillen
waar het team om draait nog wel
de ouderen, maar de jeugd dient
zich al goed aan en dat is het
resultaat van een goede begelei
ding bij de jeugd. Want van
jongsaf aan worden zijn hier zo
goed mogelijk opgevangen en
wordt hen zoveel mogelijk bij
gebracht. Ook onze pupillen,
staan aan de leiding in hun klas.
Ja. er is veel talent hier bij
Zaamslag, en dat is zonder meer
hoopvol"
Een hoopvolle stand dus, al
laat secretaris en trainer van de
„Vroeger", vervolgt Jan Ha-
melink, ,.is hier in Zaamslag ook
nog een korfbalvereniging ge
weest Scampolo (overschot) ge
naamd. En dat was zomaar niet
de eerste de beste. Die zijn zelfs
nog kampioen van Zeeland ge
weest door in de beslissingswed
strijd Swift Ie kloppen Een
prestatie van formaat was dat,
voor een dergelijke kleine ge
meenschap als Zaamslag. Jam
mer was toen wel dal deze ver
eniging haar jeugd verwaar
loosde Mede daardoor i\ deze
vereniging dan ook gestrand
Toen heeft Het korfbal gedo
rende verschillende jaren niet
meer bestaan hier in Zaamslag
maar mijn broer Daan en ik wa
ren ook altijd lid geweest van
Scampolo, trouwens zowat mijn
hele familie, maar wij tweeën
wilden weer beginnen. Waar wij
ook in geslaagd zijn. Mijn broer
Daan traint al zolang dat wij be
staan de senioren en adspiran-
ten, ik neem de pupillen voor
mijn rekening. Wij hebben zo'n
zeventig leden, met veel jeugd
een bewijs dat korfbal toch leeft
hier.
Ik heb jaren ook in het eerste
gespeeld. Ik ben ook tweeënder
tig en dan voel je het conditio
neel wel na een wedstrijd. Wij
zijn het onderling overeen ge
komen dat de ouderen gewoon
moeten ruimen voor de jeugd,
zelfs al is die jongere nog niet zo
goed. Je moet gewoon vooruit
kijken. Stel je voor: er staan een
jongere speler te trappelen om
jouw plaats over te nemen, laat
het wat minder zijn. maardraait
hij twee jaar met zo'n eerste
team mee dan is hij net zo sterk.
En dan begin je er pas de vruch
ten van te plukken, terwijl de
oudere speler dan nog verder
weggezakt is.Wij hebben een
bijzonder groot talent in onze
vereniging, een meisje van zes
tien jaar Manan de Vos. Zij is
gewoon een natuurtalent en ik
geloof dan ook dat het geen ja
ren meer zal duren of zij komt in
aanmerking voor de Zeeuwse
elftalselectie" Zeer binnenkort
gaat Jan Hamelink Zaamslag
verlaten, want dan gaat hij in
Arnemuiden wonen, dichter bij
zijn werk Ook hier zal hij weer
activiteiten ontplooien, maar
zijn grootste liefde blijft, zonder
meer bij Zaamslag Jan Hame
link „Het doet mij wel wat ja,
dat ik dit moet verlaten Wantje
hebt deze vereniging mee op
helpen bouwen, tol een bloeiend
geheel en nu moet je het in de
steek laten. Enfin ik zal hier
vaak aan terugdenken, want tk
heb hier wondermooie jaren be
leefd-
Peter Snelders.
(Van onze correspondent)
HULST - Burgemeester P.
Molthoff heeft in Hulst de vesti
ging van de Algemene Bank Ne
derland in het monumentale
pand nummer 7 in de Steen-
straat geopend. „Dit monumen
tale pand is prachtig gerestau
reerd en ik spreek de hoop uit,
dat deze bank voor Hulst in het
algemeen en voor de Steenstraat
in het bijzonder een grote aan
winst zal betekenen", zo zei hij
daarbij
Beheerder B Roest van de
nieuwe ABN-vestiging in Hulst
overhandigde de burgemeester
tijdens de openingsbijeenkomst
namens zijn directie een cheque
van 1000 gulden. Burgemeester
Molthoff kon direct al meedelen,
dat het grootste gedeelte van dat
geld besteed zal worden als
startkapitaal voor de oprichting
van een mobiele Rode Kruis-
colonne voor de afdeling Hulst.
Een kleiner gedeelte van de gift
bestemde hij voor de organisatie
van de Frans-Vlaamse culturele
dag die op 1 april in Hulst wordt
gehouden.
De rij sprekers tijdens de ope
ning werd geopend door de heer
W Jansen, directeur van de
ABN-Terneuzen. Hij toonde
zich blij met de nieuwe vesti
ging Hij overhandigde me
vrouw Molthoff een gouden
muntje
Mr K Gunnink, districtsdi
recteur van de ABN
Rotterdam-Zeeland zei, dat met
de opening van de bank een lang
door hem gekoesterde wens in
vervulling is gegaan Hij dankte
onder meer de „bouwers" aan
het kantoor en praktisch het vol
tallige gemeentebestuur, dat
aanwezig was
BRESKENS - De ruim 28-
jarige Piet de Winde uit Bres
kens is ondanks zijn hoge leef
tijd nog altijd een vertrouwd be
eld in het „keurelfta!" van de
plaatselijke voetbalvereniging
Breskens. Van dat eerste elftal
maakt hij reeds tien jaar onaf
gebroken deel uit. Een team dat
sinds de voetbalcompetitie '68-
'69 een vertrouwd beeld in de
derde klasse D van de KNVB is
geworden. Aan het einde van de
voorbije voetbalcompetitie hing
dat derdeklasserschap even aan
een zijden draad. Een extra be
slissingswedstrijd tegen llonte-
nisse moest beslissen wie naar
de vierde klasse zou degraderen.
Hontenisse werd het „slachtof
fer".
In dat duel kwam Breskens
net met de hakken over de sloot,
dankzij de geweldige inzet van
alle spelers. In die degradatie
wedstrijd verscheen Piet de
Winde, net hersteld van een her
senschudding -vier weken in het
ziekenhuis en drie weken thuis-,
opnieuw op de groene grasmat.
Tweeëntwintig spelers waren
op-en-top op het duel voorbe
reid. Daaronder ook Piet de
Winde, die ook nu kost wat kost
zijn teamgenoten niet alleen
wilde laten. Vooral mede dank
zijn voortreffelijk verdedi
gingswerk kon men de schade
tot één doelpunt beperken. Zijn
vele jaren routine, en de manier
waarop hij zijn teamgenoten
wist op „te peppen" waren zeker
mede beslissend.
Piet de Winde -een clubspeler
in hart en nieren, zijn twintig
jaar lidmaatschap zeggen wel
voldoende- is een echte sport
man. Voor hem is er maar één
sport, en dat is voetbal. Met bij
zonder veel enthousiasme beoe
fent hij zijn sport en hij is altijd
bereid om daar een of meer ve
ren voor te laten vallen. Mis
schien komt hij voor velen -en
dan vooral diegenen die hem
voor de eerste keer zien- op het
eerste gezicht niet zo sympa
thiek over, als men hem persoon
lijk kent is hij helemaal een an
der mens. Zijn ietwat nors aan
gezicht -voor veel aanvallers
misschien wat afschikwekkend-
blijft wel hetzelfde, maar als
voetballer is hij zonder meer
sympathiek, hartelijk en open
lijk. Op het veld geeft hij zich
steeds voor honderd procent,
want voetballen en vooral zijn
vereniging staan hij hem steeds
vooraan.
Tijdens die negentig minuten
verandert hij niet veel, ondanks
dat velen in hem een keiharde
verdediger zien Hh zegt Dat
loopt allemaal wei los. Ik pro
beer altijd de bal te'spelen, on
danks dat sommigen Wel eens
anders zien. En laten we eerlijk
zijn, een fout zal ieder toch wel
eens maken Een positief punt is
zeker dat ik tot heden toe in alle
wedstrijden van mijn directe
tegenstander na afloop van die
wedstrijd een hand heb gekre
gen. Ik ga er altijd wel goed
tegenaan, maar dat mag toch
ook.. .Zelf moet je als verdediger
ook dikwijls genoeg een harde
duw incasseren. Op dat moment
roep ik ook niet naar de scheids
rechter „hij doet het weer'
Was Piet de Winde vele jaren
de vertrouude sluitpost voor
doelman Manneke, sinds deze
competitie is daar verandering
in gekomen. Zijn zware hersen
schudding van vorig jaar bracht
Adry de Kruytcr op die sluit
post. en toen deze com peil lie
begon had hij niet meer de
kracht en snelheid om als laatste
man te fungeren. Iets wat hij zelf
helemaal toegeeft. Piet de Win
de: „Voor die hersenschudding
draaide ik veel beter. Die her
senschudding heeft me een ge
voelige klap gegeven".
Maar daardoor is Piet de
Winde nog lang niet afgeschre
ven voor trainer De Kraker,
want als voorstopper doet hij
iet deze competitie bijzonder
goed. Trainer De Kraker, tak-
tisch bijzonder sterk, zag dat
gauw zitten en zegt: „Op die
Maats kan hij nog jaren mee".
Dat zullen dan jaren zijn waarin
hi j nog harder ervoor zal moeten
trainen, maar dat heeft hij er
graag voor over. Nu traint hij
twee keer per week onder lei
ding van De Kraker, die zelf tot
zijn 37-jaar bij de Souburgse
club R.C.S. heeft gevoetbald.
Elke donderdagavond neemt
Piet de Winde zelf alle spelers
onder handen die buiten de se-
lectiegroep vallen Een training
waar hij niet aan de kant blijft
staan, maar zelf het voorbeeld
geeft. Piet de Winde: „Twee keei
trainen per week heb ik zelf
hard nodig, mijn leeftijd vraagt
dat gewoon, en die donderdag
erbij doet me bijzonder goed".
Niet alleen hij maar ook Joop
Hoefnagel, Henk Erasmus, Adry
de Kruiter, Sjaak Verduin en
Cees de Nooyer -spelers die ale-
maal zo rond de dertig draaien,
en waar hij al zo'n jaar of negen
mee samen in het eerste elftal
speelt- zijn vaak op het veld van
Breskens te vinden.
Niet alleen tijdens de voetbal
competitie is Piet de Winde veel
op het voetbalveld te vinden,
maar ook daarvoor als iedereen
nog rustig in de zon van zijn va-
cantie ligt te genieten. Piet de
Winde: „Alsde tainingen begin
nen ben ik meestal al enkele we
ken bezig. Als ik een periode heb
stil gelegen, en dan vooral bij de
start van een nieuwe competitie
moet ik er meer voor doen om de
gewenste conditie te krijgen.
Vorig jaar moet die hersen
schudding was dat maar zeven
weken, maar toen ik opnieuw
begon was het duidelijk merk
baar. Trouwens, ik ben nog niet
helemaal de oude van vroeger".
Breskens speelt bijna met de
zelfde spelers als tijdens de
voorbije competitie, maar nu
gaat het een stuk beter. De pu
pillen van trainer De Kraker
zijn deze competitie zelfs hele
maal in de running voor de titel,
voor de Breskens-aanhang een
volledige verrassing. Niet voor
Piet de Winde. Hij zegt: „De
wedstrijdinstelling is een stuk
beter dan de vorige competitie.
Verder zijn we ook mentaal be-
tei ingesteld, zodat we bij een
eventuele achterstand kunnen
terugkomen. Dat soort klappen
kunnen we nu opvangen, vorige
competitie was er dat niet bij
Toen was dat zonder meer een
nederlaag De komst van trainer
De Kraker heeft daar natuurlijk
ook zijn deel toe bijgedragen
Het is een man met een gewel
dige ervaring, en de wedstrijd
mentaliteit heeft hij bij ons ge
weldig opgevijzeld. Vooral
vroeger maar ook nu gebeurt het
nog wel eens dat de organisatie
even weg valt. Ook dat probeert
hij bij ons er helemaal uit te ha
len. Ja, met hem zij n we als elfta I
een heel stuk hogerop geklom
men".
Elke wedstrijd is voor mij een
herinnering. De mooiste? Op de
eerste plaats de finaleplaats die
wc eens in de KNVB-beker be
haald hebben. De finale tegen
TOP werd uiteindelijk een 2-1
nederlaag, maar het was voor
ons toch een grote prestatie om
zover te komen". De Breskens
wit-zwarte verdediger maakte
tijdens de laatste vijf wedstrij
den van de competitie '67-'68
zijn intree in het eerste team.
Het werd voor hem meteen een
succesvolle voetbalcompetitie,
want het seizoen daarvoor gede
gradeerd uit de derde klasse,
werd men opnieuw kampioen in
die vierde klasse. De deur van de
derde klasse D stond voor Bres
kens weer helemaal open.
Sindsdien is men steeds derde
klasser gebleven, al zag men de
voorbije competitie steeds het
degradatie-spook. Nu liggen de
kansen het tegenovergestelde.
Breskens kampioen? „De
tweede klasse zou voor ons toch
te zwaar zijn. Een „ramp" zou
het voor mij overigens niet zijn.
Dan hebben we in ieder geval
weer een feestje", aldus een la
chende Piet de Winde.
PIET DE MAAT.
DAG 30 JANUARI 975
DONDERDAG 30 JANUARI 1975
|id seizoen komt Fons
niet naar Zeeuvvsch*
Iu een kans, missen ze
77. Donderdag l.'t fe-
