eaal
el
VI1
avenschap wil praten
et gemeente Borsele
fogelijk
lerviceflat
in zaken-
sentrum
NIET BLINDSTAREN
OP
ÉÉN KERKORGANISATIE
NIEUW WERK VAN DOLF JASPERS
CONFLICT OVER GROENGORDEL OM HET SLOE
Ds. Rinkema over oecumene:
DE VISIOENEN VAN NIKOLAUS VON GEORGI
stad
streek
lelfde weer
Bij galerie Ledeganck te Eeklo
VRIJDAG 24 JANUARi 1975
rslaggevers)
;rland een hoger quantum
ekregen, 1.000.000 ton tege,
vertegenwoordigers van j,
ren tijdens een vergaderir,,
C.S.M. gewaarschuwd tejt,
t bietenareaal.
ijdge bietenrooier de
gwe eigenlijk gered heeft]
daar laat u terdege voorlid
alvorens een dergelijl,
ier in gebruik te nemen"
waarschuwde de heer
Was het afgelopen jaar
bietenteelt slecht, de hëê
klon zag toch wel enkel
bhtpuntjes. „Br begaat
lidheid wat de prijs bette
bietenteelt iets beter
Ijn trekken te laten komeii"|
|dus de heer Calon. Over c
ijsvorming volgend ja.
en veel geruchten de ronde
iet is moeilijk een voorspel
ng te doen, het zal rond i
90,- per ha liggen", aldus j
er' Calon. Een prijs van 1.
en de 100,achtte de hee|)
an 't Zand erg optim
sch.
I Nadat de her Van 't
pg een uiteenzetting had gel
leven over sproei- en zaait»
poden waarbij hij onder t
pmerkte dat veel bieten!»
ers overwinterd hebben
let uitblijven van vorst, bij i|
lieCenteelt, vond na de paujf
en clitscussie plaats onder 1.
|ing van afdeldngsvoorzittt.
Buijze. Na de paiuze weril
ok middels dia's het een e
|nder rond de bietenteelt i
sld gebracht.
kVan onze correspondente)
AXEL Er worden op
noment inieiaende bespretduj
gen gevoerd, om de bouw
|iet VOM-zakencentrum si
bet Kennedy plein toch binnuj
aiet al te lange tijd van
grond te krijgen. Door
|wegvailen van de belang#
ste kandidaat (deGruytnl
iet een grote supermarkt) i
■men druk aan het zoeken K
leen qua bouwstijl en karak»
Ivoor een gedeelte van het en
Itrum een passende andere h
Istemming te vinden. Hierb
lwordt onder andere gedai
laan een bejaardenservicefU
I die eventueel dan onder het te
Iheer zou komen te vallen w
I het bestaande bejaarden»
trum „De Vurssche".
„We kunnen nog niet at
veel zeggen", aldus buri
meester A. de Kam van
„want de onderhandet
zijn nog maar net begom
Zoals bekend is dat
grond tegenover de Mavo
het Kennedyplein verki
aan de VOM in Arnheaj
Doordat er te weinig bek
stelling voor het geplande i'
kencentrum bestond, zijn
ons gaan bezinnen op een
sluitende bebouwing. Hier-
J .chten we ook aan een sen'j
ce-flat voor bejaarden, die
bouw wel in aanmerking
kranen. Maar we zijn pas
langs aan de besprekingen
De V'Tssche begonnen".
Het bestuür van de stidlWJ
De Vurssche is al zo'n
drie op zoek naar een
te uitbre:dingsmogeti1'{',®J
Vroegere uitbreidingspias"
(waarin zelfs al eens aan
verpleegafdeling is gedac"-
hebben het n'"t gehaald en
plannen om de flatjes Ww
bet, zakencentrum als ser'„,
flats voor de bejaarden W e
brir'-en znn ook niet dow. I
gaan, omdat het allemaal
kostbaar werd.
Er is onlangs een
gebonden naar de moge
behoefte aan bejaarden-se J
ceflats in Axel Men is r
doorgegaan met het vooi
ten van de besorekingen- i
blijkbaar bestond die
wel. Het beduur en dc J
tie van De Vurssche staan J
onwelwillend tegenover -
plan, maar alle technische
tails en de financiële e M
quentles vandien mooter
word°n uit"-P„-Prkt. Als
b -v van de flat dot»
gaan. zon de VOM het
nrolekt enigszins
ieto onsob„;T-on tn de '"Oil
van de Oosterstraat.
fova„over dP
te bouwen Mavo. de ^^jj.1
■Jon o,+c x p
'■en. Formeel 1* bet VO1^* j
igV* doc no tf niet
(Van een onzer
verslaggevers)
■DEN HAAG - Het haven-
gchap Vlissingen staat niet
zonder meer afwijzend te
genover de gedachte oin
mee te betalen aan de groen-
irzieni ;en, die de ge-
teente Borsele meent te
loeten aanleggen op haar
«gen grondgebied ter be-
ierming van een aantal
ïjorpskernen tegen de indus
trie in het Sloe.
j Voor de Raad van State in
Den Haag verklaarde gisteren
orzitter A. Kaland van het
lizvenschapsbestuur, dat het
itvenschap Vlissingen bereid
ij te praten met Borsele over
hel meebetalen wanneer in ge-
enschappelijk overleg
enzones nuttig werden ge-
éht. „We zijn echter niet be
reid mee te betalen aan alle
groenvoorzieningen in Borse
le", aldus de heer J. Kaland.
^fetaatsraad dr. Veringa
merk'.e daarbij echter op, dat
toezegging van de heer Ka
llid tot redelijke overleg in de
fektijk weinig te betekenen
hebben. Want wat vond
het havenschap billijk en wat
de gemeente. Voor de Raad
State werd gisteren de
|5ds enkele jaren hangende
pee-gulden-kwestie" tussen
jrsele en het havenschap
lissingen behandeld. Wan-
6r een gemeente grond uit-
fcft.. wordt op elke vierkante
«eter twee gulden extra gehe-
ver ten behoeve van boven-
vwjkse voorzieningea De ge-
znecn:e Borsele vindt het nu
niet. eerlijk dat industrievesti-
^bgcii in het Sloe dit niet
zluden hoeven te betalen. Het
^Rienschap heeft echter de
ekploitatie van het industrie-
Srre.n in handen op grond
van een gemeenschappelijke
regeling. Daarom kan de ge
meen e het geld voor de bo
venwijkse voorzieningen niet
zelf oij de industrieën gaan
halen Borsele vindt het daar
om redelijk dat het haven-
sdhai) twee gulden extra heft
bij grondverkopen en dat be-
dra: dan uitbetalen aan de
gemeente. Het gaat daarbij
uitsluitend om gronden die
liggen binnen de Borselse ge
meente erenzen. Het haven-
«ha heeft echter tot nog toe
gewegerd de twee gulden ten
behoeve van de gemeente te
heffen. Borsele is tegen deze
weig'-ring in beroep gegaan
tot bij de hoogste instantie: de
1 van State,
tijdens de zitting gisteren
rden door beide partijen
nog eens alle argumenten en
ijdemop een rijtje gezet,
.jjirgemeester en wethouders
Borsele waren hiervoor
De vestiging van Hoechst in het Sloe.
bijna voltallig naar Den Haag
gekomen. Van de zijde van
het havensahapsbestuur was
onder meer voorzitter A. Ka
land aanwezig.
Eerst vond een klein juri
disch steekspel plaats over de
vraag of het beroep van de
gemeente Borsele wel ontvan
kelijk mocht worden verkl
aard. Het havenschap meende
van niet, omdat de zaak eigen
lijk viel buiten de wet ge
meenschappelijke regelingen.
En daarmee had het haven
schap alleen te maken.
In tweede instantie ging het
echter om de gegrondheid van
het beroep. Borsele bracht
naar voren, dat de twee-gul
den-beffing in Zeeland een
heel normale zaak is, ook ten
aanzien van industrieterreinen.
Het havenschap exploiteert de
terreinen wel, maar de ge
meente staat voor de conse
quentie van de komst van de
industrie: zij moet bovenwijk-
se voorzieningen treffen. Tus
sen de komst van de industrie
en deze nodige voorzieningen
bestaat dus een direct ver
band. Daarom had het haven
schap geen grond om ten be
hoeve van de gemeente die
twee gulden per vierkante
meter te heffen. Want normaal
zou de gemeente dat zelf ook
doen.
Concreet ging het om groen
voorzieningen en wegenaanleg.
Rond het Sloegebied is door
het havenschap zelf een
groengordel gepland van circa
4,5 procent van de totale in
dustrieterreinoppervlakte. Bor
sele wees hierbij op het indus
trieterrein Moerdijk ,w-aar een
groenvoorziening gepland is
van 10-15 procent. Van de be
scherming van dorpskernen
vlakbij' de industrie kwam dus
niet veel terecht, als het ging
om de groenplannen van bet
havenschap zelf. De gemeente
diende dus stappen te ne
men.
Van de zijde van de heer
Kaland werd betoogd, dat het
Sloegebied inderdaad effect
had op de omgeving. Dat was
ook uitdrukkelijk de bedoeling
voor zover het ging om econo
mische stimulering van Mid
den-Zeeland. Maar als er één
gemeente was geweest, die
talrijke bovenwijkse voorzie
ningen had moeten treffen
omdat haar inwonertal was
gestegen alsgevolg van de
komst van de industrie, dan
was het Middelburg geweest.
Deze gemeente kon echter
nooit aanspraak maken op de
twee gulden, omdat zij geen
terrein had liggen in het ha-
venschapsgebied. Toekenning
aan Borsele zou dus een onge
lij-ke behandeling van gemeen
ten inhouden. Maar bovendien
hadden ook de ge-meenten
Vlissingen en Goes gevolgen
van de industrie op moeten
vangen. In Borsele was daaren
tegen het inwonertal nagenoeg
gelijk gebleven. De heer Ka
land zag daarom niet, voor
wie die bovenwijkse meerdere
voorzieningen nodig waren. De
heer Kaland was tenslotte van
mening, dat de kosten van de
uitstralingseffecten van het
Sloegebied betaald moesten
worden door een goed subsi
diebeleid om de infrastructuur
op te kriklken. Dat dit ook
weer gaat gebeuren via het
regionale beleid van minister
Lubbers, was de verwachting
van de heer Kaland. De heer
Kaland wees de Raad van State
er nog op, dat het in dit ge
schil niet -ging om de gemeen
te Borsele alleen, maar om
alle gemeenten die grond heb
ben in een havensohap. In het
geding waren dan ook tiental
len miljoenen guldens.
-! J
Vooruitzichten voor zaterdag
en zondag, opgesteld door het
KNMI op donderdag om 18.00
uur- veinig verandering in het
huidige weertype. Weersvoor
uitzichten in cijfers gemiddeld
over Nederland.
IVoor zaterdag: Aantal uren
zon: 0 tot 4. Min. temp.: om-
eks 4 graden. Max. te-mp.f
itreeks 8 graden. Kans op
een droge periode van min
stens 12 uur: 50 procent. Kans
op een geheel droog etmaal:
2§ procent.
Voor zondag: Aantal uren
zon: 0 tot 4. Min. temp. om
streeks 4 graden. Max. temp.:
leeks 8 graden. Kans op
een: droge periode van min
stens 12 uur: 50 proeent. Kans
op een geheel droog etmaal
procent.
waterstanden
BjConstanz 313 min 1, Rhein-
telden 241 plus 1, Plittersdorf
422 min 11, Maxau 482 mm
11, Plochingen 178 min 4,
^imheim 839 min 10, Stein
bach 180 min 4, Mainz 360
min 7, Bingen 219 min 10,
Kaub 278 min 12, Trier 372
min 2, Koblenz 301 min 11
Keulen 303 min 22, Ruhrort
487 min 8, Lobith 1124 plus
17. Pannerdense Kop 1087
plus 17, Nijmegen 919 plus 24,
IJsselkop 968 plus 19, Eefde
IJssel 410 plus 22, Deventer
380 plus 22, Katerveer-Spool
dersluis 98 plus 9. Monsm
5480 plus 12, Borgharen 4052
plus 17, Belfeld 1219 plus 10
Grave beneden de sluis 545
(Van een onzer
verslaggevers)
MIDDELBURG Oecu
mene. Terug naar één chris
telijke kerk. Voor veel chris
tenen is daarbij het hoogste
ideaal: weer tesamen zijn
onder de vleugels van één
kerkorganisatie. Zo niet voor
dominee T. Rinkema, se
cretaris van de Provinciale
Kerkvergadering (P.K.V.)
van de Nederlands Her
vormde kerk in Zeeland.
Ds. Rinkema is tevens sinds
enige tijd secretaris van de
Provinciale Raad van Ker
ken in Zeeland.
Het is met zo, dat ds. Rin
kema de éénheid van kerkor
ganisatie zou afwijzen. Maar
voor hem is in het oecumeni
sche streven die organisatori
sche eenheid geen zaak waar
aan prioriteit moet worden ge
geven. Hij vindt het helemaal
met erg wanneer nog wat lan-
kere tijd meerdere kerken
blijven bestaan. Het is dan
wel niet ideaal, maar toch veel
meer dan een noodoplossing.
Want de rijkdom aan geloofs
beleving en geloofsdenken, die
aanwezig is in de diverse be
staande christelijke kerken,
krijgt daardoor wellicht meer
kans elkaar wederzijds te be
vruchten. Daarom zegt ds
Rinkema: „Staar ie niet blind
op de organisatorische éénheid
in de oecumene".
Voor ds. Rinkema is de
groei naar eenheid van ge-
loofsbeleven een veel belang
rijker zaak. En naar zijn
m-druk bestaat er in zijn eigen
hervormde kring op dat punt
een vrij grote openheid en be
reidheid. Zeker ten aanzien
van andere protestanten.
„Een begrijpelijke zaak
overigens, dat er eerder vra
gen en problemen rijzen in de
praktijk als het gaat om de
kerkstructuur en de organisa
tie", vindt ds. Rinkema. „Elke
kerk heeft een bepaald pa
troon van kerk-zijn. Wanneer
je nu verder gaat en ie vaat
ooenstpi]en VOOT één gezamen
lijk- kerkstructuur, dan kPte-
ken* Hat. dat ie je eigen ver
tr—i„ „,trnon van kerK7;jn
wv-. .-.-„ïitk gaat rien En dat
"—'amatig weerstan
Her - Dat gaat niet zo maar
zodat een eventuele
zich altijd nog kan aanri'
,61de11'
Morgen, zaterdag 25 januari
Bergen op Zoom 1.25 en 13.56
Hansweert
Terneuzen
Vlissingen
Wemeldinge
0.38 en 13.16
0.02 en 12.40
12.07
1.16 en 13.47
natronen van kerk-
A- Pinkema snmt on, T)e
"nrm van 4e ke^kH!pnsten. de
nPHPrP„ h;p worden gPzonven.
de gehooh+heid aan een be
paalde sfeer. Het zijn zaken,
die gewoon een grote rol spe
len in de huidige oecumeni
sche ontwikkelingsfase. Maar
naar zijn oordeel zijn het geen
wezenlijke zaken: ze kunnen
op den duur geen sta-in-de-
weg meer zijn voor de een
heid.
Verschillen in patroon van
kerk-zijn is duidelijk tussen
bijvoorbeeld katholiek en her
vormd. Veel overeenkomst be
staat er op het eerste gezicht
echter tussen hervormd en ge
reformeerd. Zullen die twee
kerken wellicht de eerste gro
te stap gaan zetten door samen
te gaan?
Ds. Rinkema: „Eigenlijk be
staat er tussen ons en de gere
formeerde kerk geen wezen
lijk verschil meer, dat een sa
mengaan van deze kerken in
de weg zou mogen staan. Maar
naarmate je elkaar diichter na
derbij komt, wordt tegelijk de
vraa-g indringender: wat houdt
ons nog tégen samen te gaan.
En omdat je er nog niet aan
wilt, krijg je als tegenreactie:
wat is onze eigen identiteit?
Zo kom je in een tweeslachti
ge situatie terecht. Aan de ene
kant zeg je: natuurlijk willen
we eigenlijk samengaan. Aan
de andere kant word je je
ervan bewust, dat het her
vormd of gereformeerd zijn
iets voor je betekent en je
gevoelsmatig bezig houdt. Als
dat dan ook op het spel komt
te staan, weer je af. „In dat
stadium verkeert momenteel
de verhouding hervormd-gere
formeerd naar het gevoel van
ds. Rinkema. Hij zegt het ban
gen aan de eigen identiteit
wel eens te ervaren als een
vlucht voor het feit, dat de
eenwording zo dichtbij komt
te liggen tussen hervormd en
gereformeerd. Dat de verhou
dingen tussen hervormd en
katholiek wat soeoeler liggen,
komt volgens ds. Rinkema om
dat deze relatie vrijblijvender
is. ..Vrijblijvend niet va n la-
la-lollig, maar met de gerefor
meeHen staan we nu al veel
directer voor de vraag waarom
niet één. dan ten aanzien van
de katholieke kerk. De ont-
wi lel-o Ting hervormd-gerefor
meerd is veel kritischer".
Eenwording der kerken kan
volgens ds- Rinkema niet zijn
het worden van één not nat,
H-i schetst de hervormde kerk
zelf als een klo'ne oecumene
in zichzelf. Daar bestaan wij
zen van denkou „n col -of „he
le ven die rief gemakkeliik op
één noemer te brengen ziin
De eenheid is echter iutst dat
je elkaar aansnreekt in het
belijden van de ene Heer en
dat je elkaar houdt aan wat
diens boodschap op verschil
lende wijzen in het dagelijks
leven betekent. Deze vormge
ving van eeniheid is naar de
mening van ds. Rinkema niet
alleen onvermijdelijk, maar
ook positief te waarderen.
Men kan ook geen andere
vorm van eenheid verwachten
bij het samengaan van de
christelijke kerken. De organi
satorische vormgeving van een
dergelijke eenheid vindt ds
Rinkema op zichzelf een bij
zaak. Binnen één kerk moet
ruimte zijn voor meerdere
vormen van geloofsbeleven-
Dart bergt in zich mogelijkhe
den tot spanning. Van de ene
kant nagel je elkaar niet vast
op 1 patroon, van de andere
kant maak je ook niet de
vlucht dat ieder maar op zijn
eigen houtje zijn weg moet
gaan.
Hoe liggen de zaken in Zee
land en wat zijn de vooruit
zichten? Ds. Rinkema: „Je zou
zo graag willen dat er meer
gebeurde en dat één en ander
ook dieper door zou werken.
Maar ik geloof ook weer niet
in de exclusieve betekenis van
grote getallen. Wat in het
klein gebeurt, kan een uitstra
lingseffect hebben van niet
geringe betekenis. De persoon
lijke ontmoetingen wind ik
daarom nog wel zo belangrijk
als gezamenlijke kerkdiensten,
„Wat er echter concreet ge
beurt. is een poging om de
bezetting vam de predikamts-
plaatsen interkerkeliiik op te
lossen. Deze beleidslijn heeft
zelfs prioriteit gekregen van
de provinciale kerkvergade
ring in Zeeland.Wat ook bij
zonder vruchtbaar is gebleken,
zijn de gezamenlijke ambts-
dragercursussen. Deze cursus
sen hebben al geleid tot een
stuk vormingswerk tussen
hervormd en gereformeerd
Wat ten aanzien van de katho
lieke kerk ook bereikt is, is
dat men niet meer vreemd
staat tegenover elkaar.
Zeeland heeft volgens ds.
Rinkem,; ook nog een ander
voordeel bij het oecumenische
werk. In Zeeland zien de ker
ken zich namelijk gesteld voor
maatschappelijke vraagstuk
ken, diie niet per kerk beant
woord kunnen worden. Hij
noemt bijvoorbeeld de vraag
stukken rond de recreatie
„Vragen die uit de samenle
ving op ie afkomen en iets
met het evangelie te maken
hebben, doen soms een ver
bondenheid beleven die erg
ver gaat." is het perspectief
volgens ds. Rinkema.
Nadat het na zijn over
zichtstentoonstelling bij
Galerie De Ark te Boxtel
betrekkelijk lange tijd stil
was om de Zeeuws Vlaam
se schilder Dolf Jaspers,
is er thans weer een expo
sitie van hem te bezichti
gen in de Kunstgalerij Le-
djeganck, Boelare 15 in het
Belgische Eeklo.
Van een schild-er met de
geaardheid van J-aspers mag
men niets nieuws verwach
ten, hij zal zijn visie en
schilderwijze niet spektaku-
lair veranderen en andere to
nen aanslaan. Het is voldoen
de dat hij zichzelf blijft en
ook deze expositie bevestigt
dit weer ruimschoots. Jas
pers is een onstuimige, gulzi
ge minnaar van al het aard
se: een paar preistronken en
wat vruchten die voor de
maaltijd gereed liggen kun
nen hem evengoed in ver
voering brengen als een vis
sersboot in het door storm
opgezwie-pte water van de
haven van Zeebrugge, een
Zeeuwsch-Vlaams landschap
onder de sneeuw even góed
als een achteroverliggende
naakte vrouw en van zulke
thema's maakt Jaspers een
feest van kleuren.
Toch maakt een vergelij
king hier ook aanwezig wat
ouder werk met dat uit de
laatste tijd duidelijk dat er
wel degelijk een verandering
heeft plaats gevonden. Een
verandering ten goede, waar
het namelijk zijn faktuur en
kleurbeh-andeling betreft.
Het oudere werk is vaak
moeilijker leesbaar, de con
touren om dingen en mensen
zijn vervaagd en de kleuren
die Jaspers nog altijd zelf
mengt zijn dikwijls onzuiver
en wat vuil. Het lijkt alsof
over het werk uit de laatste
tijd een grote helderheid is
opgegaan, de kleuren, de ro
den, de blauwen, gelen en
okers zijn fris en blij en
trefzeker de partijen helder,
de omtrekken van mensen en
dingen. Sprekende voorbeel
den hiervan zijn doeken als
het rake en gedurfde Papa
vers, Late Oogst en het mag
nifieke Stilleven met Gladio
len. Maar ook een doek als
Zittend Naakt behoort tot de
glansstukken van deze expo
sitie waarmee men Dolf Jas
pers en de hopelijk vele be
zoekers alleen maar van har
te geluk kan wensen. Ook
ond i- de kleine collectieve
grafiek die men als een klei
ne speel se toegift op de olie
verfschilderijen van zonder
uitzondering groot formaat
aanvoelt, bevinden zich en
kele mooie bladen zoals de
penseeltekening van een
landschap en van een spe
lend kind en enkele geslaag
de houtsneden. Te bezichti
gen tot 26 januari.
WILLEM ENZINCK
r""
Waarschijnlijk gedachtig
de uitspraak: de eerste klap
is een daalder waard is de
Galerij Margaretha de Boevé
te Assenede liet tentoonstel
lingsseizoen 1975 begonnen
met een zo opvallend-per
soonlijke en grandioze expo
sitie dat men reeds nu voor
spellen kan dat menige ande
re tentoonstelling in vergelij
king daarmee dit niveau niet
zal halen. Het betreft hier de
expositie van een aantal olie
verfschilderijen en aquarel
len van de schilder Nikolaus
von Georgi, in 1940 in Stutt
gart geboren en thans te
Düsseldorf woonachtig. In
laatstgenoemde stad en wel
aan de StaatHehe Akademie
fur bildende Künste voltooi
de Von Georgi van 1966-1971
zijn opleidng als beeldend
kunstenaar.
Daarvoor studeerde hij acht
jaar muziek (Waldhorn) aan
de conservatoria van Buda
pest en Doirtmund.
Het thema van Von Geor-
gi's schilderijen is eenvoudig
gezegd het visioen, de geest
verschijning die bij hem
voornamelijk een landschap
pelijk karakter draagt. Bij
een visioen nu ligt altijd de
nadruk op het on- of onder
bewuste: door een visioen
wordt men bevlogen, men
weet niet waar het precies
vandaan komt, opeens is liet
voor het geestesoog aanwezig
en een kunstenaar kan het in
vorm en kleur materialise
ren. Het merkwaardige van
Von Georgi's visioenen is
echter dat zij duidelijk zicht
baar door een redelijke op
bouw van de compositie en
door gebruikmaking van geo
metrische vormen, voorname
lijk zeshoeken en -hoekjes
tot stand komen, die met an
dere geometrische. maar
meer lyrisch behandelde vor
men een kortsluitende har
monie vormen. Het is Von
Georgi met andere woorden
getukt en het gelukt hem
in bijna ieder doek opnieuw
konstruktivisme en lyri
sche figuratie tot een niet
alleen acceptabel, maar be
wonderenswaardig geheel sa
men te smeden. Zijn fantas
tische landschaopen liiken op
het eerste gezicht te bestaan
uit vaak blauwe of blauw
achtige honingraten, die
grote vlakten vormen, die as
sociaties oproenen aan onein
dige landouwen of ijszeeën
pip*?? r
■HHHHi
die aan de horizon over
straald door een uit geheime
diepten opbloeiend licht, af
gesloten worden door hergen,
wier vormen geïnspireerd
lijken op over een door elkaar
heengelegde visfuiken. Ze
lijken uit geweven dunne
materie te bestaan, en heb
ben zeker op het eerste ge
zicht ook veel weg van de
bergen van Hokusai -n ande
re grote Japanners. Vaak ook
bestaan zijn landschappelijke
suggesties alleen uit een on
eindig aantal geryt liseerde
zeshoekjes waarin bepaalde
kleurtonen meer of minder
plastiek brengen. Trouwens,
Von georgi is een tonalist bij
de gratie Gods, die in ai zijn
schilderijen op een geraffi
neerde manier zijn kleureh
van donker naar licht en van
warm naar koud weet te
verschuiven. Zo stralen zijn
schilderijen als hel ware een
groot innerlijk licht uit, in
de oneindige ruimten ervan
kan men dwalen, het beeld
wordt meer aangeduid en op
geroepen als vastgelegd on
danks alle preciesheid en af-
gewogenheid van werkwijze
en co- positie. De ontzaglijke
ruimte die deze werken ade
men deelt zich ais een geluk
aan de beschouwer mee; het
is alsof hij na veel benauwe
nis in de moderne schilder
kunst opeens onbelemmerd
kan adem balen. In een an
dere zojuist geschapen nieu
we wereld, in hoge ijle lucht.
Dit, al kijkend naar de schil
derijen van Nikolaus von Ge
orgi, te ondergaan is 'n bele
venis. Een belevenis is het
eveneens aan werk als dit
weer eens vast te kunnen
stellen dat echte poëzie of zij
zich nu schilderkunstig of in
taai uit, altijd met precies
heid en warine koelheid te
maken heeft, evenals trou
wens muziek. Een bezoek
aan deze in alle oprichten
bewonderenswaardige expo
sitie is dan ock n-e- genoeg
aan te raden. Te bezichtigen
toi 27 januari.
WILLEM ENZINCK
Eindredacf ie
Rein van der Helm
