FOTOMODEL ZIJN IS
ECHT NIET HET EINDE
00?
65
ten
SPRAAK
SPRAAK
van Roosmalen uit Sas van Gent
:ens pils
IN GESPREK MET.
BALLET VAN VLAANDEREN
IN DEN DULLAERT HULST f
atike
PIANO -RECITAL
RUDOLF PERDECK
goedkoper
Succes voor Lemming en Zeeland
\xel: Garage De
1 kilo
'««of Q5
gram ^0^0
e zakenbeleid
Goto
FOLKLORE
IN AXEL
Zeeland
30 cl. van 12,96 voor
D
O GERDI
O PREGER
n
PROGRAMMAOVERZICHT
UUNUtHDAG 9 JANUARI 1975
ER!
delplanning had ik meer succes.
Daar werd ik aangenomen. Dat
betekent: elke avond bellen of er
werk is, altijd alle kleren (en je
zelf) goed verzorgd, gewassen
gestreken klaar hebben, zodat je
meteen weg kunt voor een opd
racht. Je moet knokken voor je
zelf en ook zelf initiatieven ne
men. Fotograferen en reclame
bureaus afsjouwen met een fo
toboek onder de arm om jezelf zo
goed mogelijk te verkopen. Al-
tiid representatief ziin en er
vooral voor zorgen, dat je klan
ten je niet vergeten. Je bent echt
een kleine zelfstandige. De klant
(die bij zo'n agentschap een mo
del uitkiest) en het model beta
len samen een bepaald percen
tage aan het agentschap. Maar
al die verhalen over blitze, snelle
vogels, kun je wel vergeten. Hoe
zou jij je voelen als je in de win
ter een hele dag in een onver
warmde studio had gewerkt met
nauwelijks een kopje koffie. Het
is trouwens allemaal maar
schijn, want er wordt van alles
gedaan om de maatjes maar zo
klein mogelijk te laten lijken
(liefst maatje 34). Je wordt inge-
speld, of het kledingstuk wordt
met klemmen en daardjes vast
gezet en als 't helemaal niet past,
wordt de achterkant gewoon
open geknipt. Het kan je ook ge
beuren, dat je uren moet poseren
in schoenmaat 36Vj, terwijl je
38'/2 hebt.
Uiteindelijk ben ik via Rot
terdam toch maar naar Amster
dam verhuisd. Mijn moeder
heeft nooit iets tegen m'n car
rière gehad, maar Amsterdam
vond ze eng. Zo'n gevoel van: op
iedere hoek een aanranding en
in ieder kopje thee een wegges-
mokkelde LSD-tablet. Dat valt
allemaal enorm mee. Ligt ook
veel aan jezelf. Ik ga bijvoorbe
eld haast nooit uit. Liever duik
ik met de hond de polder in".
Gerty grinnikt een beetje.
„Ik geloof", zegt ze eerlijk,
„dat ik niet ijdel genoeg ben
voor foto-model. Ik vind het al
lemaal nog wel een keer goed. Ik
heb geen zin om uren aan mezelf
te prutsen. Het geeft me ook
geen voldoening. Vandaar, dat
ik op een gegeven moment voor
halve dagen bij een garage ben
gaan werken en later voor hele
aagen bij een computer advies-
sn service bureau, daar zaten
wel de voorwaarden aan vast,
dat de hond meemocht en dat ik
weg kon, als ik een foto
opdracht had. Per 1 februari
stop ik daar mee, want dan wil
ik m'n wiskunde en scheikunde
ophalen om aan m'n atheneum
te kunnen beginnen".
„Het aardige van het vrouw
zijn is wel, dat je je zo kunt ver
anderen", vindt Gerty. „ik vind
het zalig om mijn kleding, kap
sel en assecoires bij m'n stem
ming aan te passen. Dit voorjaar
hadden we een reünie op school.
Toen was ik blond met hele
kleine krulletjes. Nu ben ik weer
kastanjebruin en laat ik m'n
haar weer groeien". Gerty is blij,
dat ze in deze tijd leeft, al heeft
ze aan den lijve ondervonden,
dat de intensieve manier van le
ven soms teveel van je vraagt.
„Ik had deze periode niet over
willen slaan", zegt ze, „ik heb nu
voor mezelf bewezen, dat ik
zelfstandig kan leven. Trouwen?
Lijkt me enig, maar dan wel met
de juiste man".
Kerstmis en Nieuwjaar heb
ben tot gevolg gehad dat het
onmogelijk was in de laatste
week van vorig jaar met een
Zeeuws-Vlaamse Koerier te
verschijnen. Daardoor zijn we
nog niet toegekomen aan de
recensies van de popoptre
dens, die juist die week plaats
vonden. Toch willen we u er
nog het een en ander over ver
tellen, al is het dan een beetje
aan de late kant.
Poly Pam in Westdorpe was
tweede kerstdag weer eens het
trefpunt der popliefhebbers, 's
Middags stond de groep Hoa
Binh op de bühne, die het voor
een Belgische formatie werke
lijk niet onaardig deed. 's
Avonds was het erg moeilijk
om niet op iemands tenen te
gaan staan, zo vol was het bij
de laatste horror-show van
Lemming. Het is jammer voor
diegenen die dit spektakel
nooit hebben mogen aan
schouwen, want in Poly Pam
werd werkelijk de laatste
SAS VAN GENT - Als u nu
toch naar de STER-reclame op
de tv kijkt, werp dan eens een
wat aandachtiger blik op dat
meisje, dat zo stralend de
Colgate-tandpasta staat aan te
prijzen. Dat meisje, is namelijk
Gerty van Roosmalen en ze komt
uit Sas van Gent. Gedurende de
feestdagen heeft Gerty (fotomo
del) haar flatje in Amsterdam
tijdelijk geruild voor de ouder
lijke woning en kwam samen
met de hond en de poes thuis een
beetje gezelligheid en familie-
warmte halen. Lekker bijko
men, lekker niks doen, lekker
snoepen en lekker verwend
worden.
Want er moet heel wat gebeu
ren en keihard worden gewerkt
voor de beeldige mode-plaatjes
af geraffineerde advertenties,
die we regelmatig in allerlei
tijdschriften tegenkomen, klaar
zijn. De meeste mensen realise
ren zich dat niet. De mannelijke
lezer, die zo'n verleidelijk
plaatje onder ogen krijgt, fanta
seert wellicht over avondje uit
met zo'n „stuk" aan de arm en de
huisvrouw, die uitgevloerd op
de bank neerploft met haar fa
voriete damesblad, met de afwas
nog in de keuken, een gillend
kind in de box, een oude werk-
jurk aan en het haar in vettige
pieken, worstelt misschien met
vage gevoelens van jaloezie.
Maar wie nu denkt, dat Gerty
zo'n „snelle", blitze, over het
paard getilde, hippe vogel is, die
niet loopt, maar schrijdt, van de
ene party naar de andere vliegt
en even makkelijk van minnaar
verwisselt, alsof het dagaanbie
dingen van de slager zijn, zit er
toch mooi helemaal naast. Gerty
heeft zich niet mee laten slepen
door de stroom van uiterlijke
glitter en goud, maar is zeer ste
vig met haar benen op de grond
blijven staan. Ze is zelfs van
plan haar studie weer te gaan
opnemen, haar atheneum af te
maken en in Utrecht dierge
neeskunde te gaan studeren
Gerty ziet er goed verzorgd uit
en erg modieus, als ze een mid
dagje bij me op de thee komt.
Het haar ouderwets modern, een
kuitlange overjurk, een oude
telt ze, „nou, die show is nooit
doorgegaan, maar de naam van
Pim de Rudder uit Assenede was
blijven hangen, en bij de ope
ning van een expositie ben ik er
naar toegestapt. Daar zijn m'n
eerste foto-opdrachten uitge
rold. Pim had wat exclusieve
stoelen, daar hing ik dan zo'n
beetje in en Johan Claus foto
grafeerde dat. Later kwam daar
ook kleding bij en heb ik re
clame gedaan voor een boek
handelaar in Gent. Toch heb ik
Niet zo avantgardistisch als de Nederlandse balletgezelschappen, is het Ballet van Vlaan
deren ook internationaal vermaard. Met choreografieën van Moshe Efrati, André Leclair en
Charles Czamy brengen zij in Hulst een zeer gevarieerd programma van romantisch, revue'
achtig en modem ballet.
Bij foto 1:
„Halewijn", een pas de deux, van de ontmoeting tussen Heer Halewijn en de koningsdoch
ter, welke eindigt met de dood van de wrede ridder. Door André Leclair, de huischoreograaf
Bij foto 2
„Offenbach folies", een balletsuite, bestaande uit veertien korte dansen (Polka's, walsen,
Mazurka's en Can-can) op muziek van Offenbach's „Koning van het Tweede Rijk". Het is een
frivool ballet dat de onbezonnen wereld verbeeldt van de betere standen rond 1900.
Kent u hem nog: muziekle
raar, komponist, pianist Rudolf
Perdeck was een aantal jaren
wonende en werkende in Ter-
neuzen. In het openingsseizoen
van het Zuidlandtheater ver
tolkte het Amsterdams Phil-
harmonisch Orkest samen met
de pianiste Janine Dacosta een
kompositie van hem.
Nu is hij als hoofdleraar ver
bonden aan de Stedelijke Mu
ziekschool in Groningen en
treedt op als concertpianist. De
UIT-groep Temeuzen probeert
dit seizen in koffiekoncerten
„Zeeuwse Musici" te laten op
treden. De eerste keer mislukte
dat doordat Ferenc Hutyra niet
tijdig uit zijn geboorteland te
rugkeerde. Nu presenteren we
dus Rudolf Perdeck met eer
piano-recital op zondag 12 ja
nuari in het Zuidlandtheater, 12
uur. Op het programma staan
naast Chopin en Beethoven, ook
Debussy en Franck.
FILMS
Vanavond draait de Liga Ter-
neuzen de geruchtmakende
film: Minsterie van het Orga
nisme van Dusan Makarejcv.
Vorige week schreven we al dat
Makarejev -zeer berucht dooi
zijn nieuwste film Sweet Movie-
in zijn films tracht zich af te zet
ten tegen alle onderdrukkende
maatschappelijke stelsels in
Oosten in West. Een vereffening
van de rekening met het reak-
tionaire Russische regime.
't Kiekkot draait ook een film
van een Oost-Europeaan, net zo
geruchtmakend: Walerian Bo-
■owezyk -recentelijk werd zijn
lieuwste film „Contes Immo-
aux" met veel problemen goed-
ekeurd in Nederland, 't Kiek-
ot draait nu zijn film „Goto,
lie d'Amour" in Westdorpe op
woensdag 15 januari, in
uidland-podium-theater op
londerdag 16 januari en in Bui-
enlust Oostburg op vrijdag 17
januari en -nieuw- op zaterdag
18 januari in Den Dullaert in
Hulst.
Een eilandje overgebleven
van een eilandenrijk na een
aardbeving in 1887 dat is Goto,
het eiland van de liefde. De sa
menleving op Goto is volledig
afgesloten van de buitenwereld.
Goto III is de huidige heerser en
diktator. Er ontrolt zich een in
trige rond deze heerser veroor
zaakt door Grozo en Glossia.
Een vrolijke film met veel iefde
voor het detail en uiteraard -de
regisseur is van origine een
kommunist- een boodschap aan
de reaktionaire Sovjets.
De folkloregroep onder lei
ding van Ferdinand van Altena
die in Sluis reeds optrad in dit
seizoen, komt donderdag 16 ja
nuari in het Cultureel Centrum
De Halle. Dit Nederlandse en
semble brengt een authentiek
internationaal repertoire in
mooie kostuums en met een ei
gen orkest. Dansen uit Roemeni-
te, Joegoslavië, maar ok uit Is
raël en Italië.
voorstelling van deze show ge
geven. Twee jaar lang hebben
de fans nu van Lemming's hor
ror kunnen genieten, en de
popformatie komt nu met een
nieuwe show. Onze corres
pondent meldt dat het een ge
beuren gaat worden met nog
meer vuur, licht en vreemde
instrumenten. Verder werken
er apen, dwergen en twee be
eldschone danseressen aan
mee. Voor de liefhebbers
wordt het steeds meer de
moeite waard om eens een op
treden van Lemming te gaan
bekijken. De eerste elpee van
de groep staat op het punt te
verschijnen.
Op de laatste zondagavond
van 1974 werd in de Image
Club in Terneuzen de herinne
ring opgeroepen aan vroegere
•tijden, toen het optreden van
bandjes nog een meer gewoon
verschijnsel was.
Zeeland was uitgelopen om
Zeeland te zien en te horen.
Groep Zeeland beklom om
streeks acht uur het podium en
liet het publiek kennis maken
met heavy arrangementen van
Uriah Heep, Yes, John Mayal
en soortgelijken. Ondanks de
gebrekkige entourage wist de
formatie een geweldig stukje
muziek voort te brengen. Een
en ander werd doorweven met
krachtig solowerk van Huub
Dewachter. Fonny Sponselee
wist met zijn minutenlang du
rende drumsolo's aller respect
af te dwingen. Bassist Bram
Millenaar kwam helaas, door
de gebrekkige installatie, niet
geheel uit de verf. Ook zanger
Tonny Bakker had met een
dergelijk probleem te kampen.
Doch mede door slag- en solo
gitarist Caroll Butler kwam de
groep toch lekker swingend
PROOST
laid in de winkel
Donderdag 9 januari 20 uur
Luxortheater Temeuzen
Filmliga: Misterie van het Organisme
vrijdag 10 januari 20 uur
Den Dullaert Hulst
Ballet van Vlaanderen
zondag 12 januari 12 uur
koffieconcert Rudolf Perdeck
Zuidland-podium-theater
donderdag 16 januari 20 uur
Cultureel Centrum De Halle Axel
Int. Folkloristisch Danstheater
woensdag 15 Westdorpe
donderdag 16 Zuidlandtheater
vrijdag 17 Buitenlust Oostburg
zaterdag 18 Den Dullaert Hulst
't Kiekkot draait
Goto, l'Ile d'Amour.
broche en een pull, centuurtje,
laarzen en kousen in dezelfde
kleur. „Ik was 12 jaar, toen ik
naar Sas van Gent kwam", zegt
Gerty en vertelt, dat ze in Nij
megen werd geboren (23 jaar ge
leden) en zo vaak verhuisd is,
dat ze in totaal op 11 verschil
lende scholen heeft gezeten. In
Temeuzen bezocht ze eerst de
Mulo en maakte daarna de Havo
af. Toen ze 17 was, begon er op
het gebied van mode en fotogra
fie al iets met haar te gebeuren.
„Ik stond in Temeuzen op de bus
te wachten, toen ik werd aange
sproken door een man, die ver
telde dat hij een vriend had, die
mij voor z'n modeshow mis
schien wel kon gebruiken", ver
heel moedig eerst de Havo afge
maakt en daar heb ik nooit spijt
van gehad. Na mijn eindexamen
ben ik naar Utrecht gegaan om
een cursus zoölogisch analiste te
volgen. Ik wilde iets met dieren
doen, want daar ben ik nou
eenmaal gek op. Alles wat ziek
en zielig was en wat kwam aan
lopen of aanvliegen werd vroe
ger bij ons thuis liefderijk ont
haald. Die cursus was 's avonds
en overdag werkte ik aanvanke
lijk voor Randstad.
Eigenlijk wilde ik toch liever
iets aan fotograferen doen. De
eerste 3 agentschappen, die ik
opbelde, waren inmiddels fail
liet gegaan- Mijn hemel, waar
begin ik aan, dacht ik. Bij Mo-
4
