Twee studentes spelen belangrijke rol in een eerste team Morres Mulst Duivensport geeft FLORENT IMPENS G. Peersman heel wat administratie ZUIDDORPE DOET WEL EN ZIET NIET OM T raining Leuk Ambtenaar, raadslid, schutter 1 Kleine vereniging Zaterdag Oorlog DONDERDAG 9 JANUARI 1975 HULST „Winnen of verlie zen betekent in feite voor me zelf niet zoveel. Natuurlijk is het leuker om een wedstrijd te win nen dan hem te moeten verlie zen, je speelt uiteindelijk voor de punten. Maar persoonlijk vind ik belangrijker, hoe we hebben gespeeld. Een wedstrijd verliezen waarbij het team als geheel goed draait schenkt me evenveel voldoening als een slechte wedstrijd winnen. Laten we eerlijk zijn. de volleybalsport is voor ons uiteindelijk toch een recreatiesport. Vorig jaar b.v. was het moreel en het spelpeil makkelijke fauteuil na zijn da gelijkse taak hoort hij alles aan, om ook af en toe zijn zegje eens te zeggen Moeder Aarts luistert aandachtig terwijl de breiprie- men flitsend door haar vingers gaan. In de grote gezellige salon van de familie Aarts is het na het binnenkomen yan Noele - 17 jaar - en spelend in het tweede juniorenteam en Benedikt - 15 jaar - en spelend in de bedrijfs- volleybalcompetitie, een echt „volleybal-avondje" geworden. een stuk minder, en stonden we hoger geklasseerd. Deze compe titie spelen we veel sterker, vooral in technisch en tactisch opzicht". Aan het woord de 21-jarige donkerharige Gaby Aarts uit Hulst die samen met haar zus de 18-jange Odette Aarts de grote troeven vormen in het eerste damesteam van de Hulsterse volleybalvereniging Morres- Hulst Een damesvolleybalteam dat samen met het team van Ma rathon uit Vlissingen het enige hier in Zeeland is dat uitkomt in de tweede divisie van de Neder landse Volleybal Bond Voor het Hulsterse team zonder meer een grote prestatie, en buiten de speelsters zelf heeft ook trainer en coach Jo Everaert daar een groot aandeel m Gabv Aarts is helemaal weg van de volleybal- sport Datzelfde geldt ook voor Odette Aarts, die toch wel iets meer terug getrokken is. Ook ..pa' Aarts volgt de sport van zijn dochters op de voet, m het gesprek komt dat duidelijk naar voren. Uitrustend in een ge ren beide medicijnen in Nijme gen en komen elke vrijdagmid dag naar huis om hun „geliefde" volleybalsport te kunnen beoe fenen. Thuis rond de klok van 19 15 uur, is het reeds 15 minu ten later tijd om te gaan trainen, voor hun wekelijkse training. De moeheid van de lange reis zit hun nog duidelijk in de benen, maar het tweetal slaat geen en kele training over Een dag later staat de wekelijkse competitie wedstrijd op het programma, 's Zondags is het dan weer ver trekken geblazen Twee meisjes die net zoals Betty Mol - ook zij studeert in Nijmegen - bijna al hun vrije tijd opofferen voor de volleybalsport Meisjes die alles voor hun volleybalsport over hebben, en die zijn momenteel op een hand te tellen De moeite die ze nemen om elke week over te komen is daar wel een duide lijk bewijs van Het wegblijven zou voor Jo Everaert „rampzali ge" gevolgen kunnen hebben, er zou dan theoretisch maar een half team tussen de lijnen ver schijnen Maar Jo Everaert moet daar niet van wakker liggen, hij kan elke week op zijn grote troe ven rekenen, ondanks dat men in Nijmdgen in Gaby en Odette Aarts talent zag Het tweetal ging wel eens een kijke nemen, maar ook voor hun tikt het klokje nergens zoals thuis Gaby Aarts: „Hier in Hulst is het veel leuker, de sfeer lag me daar he lemaal niet Onze vereniging en dan vooral het eerste team is een echte vriendenkring, en dat vooral heeft er toe bijgedragen dat we zo hoog spelen Er heerst een echte gezonde sfeer in de vereniging, en dat is voor suc cessen onontbeerlijk" Gaby Aarts is al ruim zes jaar actief in de volleybalsport, waarvan ze vier jaar deel uit maakt van het eerste team. Daarvoor beoefende ze de ten nissport en was vele jaren actief als balletdanseres Dat alles be hoort nu tot het verleden Gaby Aarts: „We hebben een geweldig leuk team, en vooral aan Jo Everaert hebben we veel te dan ken. Niet alleen wij maar ik mag gerust zeggen heel de vereni ging Goed volleybalspelen is be slist niet gemakkelijk. Het is echt zo maar niet een bal over het net slaan, er komt heel wat meer bij kijken. Jo Everaertis dan misschien altijd niet zo makkelijk, maar wat we als team tot heden toe gepresteerd hebben, hebben we voor een heel groot gedeelte aan hem te dan ken. Hij gaat zelf helemaal in de volleybalsport op. Hij kan zon- cr meer beschouwd worden als de schijf waar Morres-Hulst op raait Als hij er mee zou stop pen betekent dat voor de vereni ging zonder meer een geweldige klap. Een klap die betekent dat we als team een flinke duik om laag zouden maken". Ze vervolgt: „Die man heeft zonder meer een goede kijk op de volleybalsport Vooral zijn tactische zetten zijn sterk Soms snappen we dat allemaal wel niet, maar na de wedstrijd is hij altijd bereid ons daar uitleg over te geven. En dan mpet je zeggen, inderdaad dat is tactiek" Is winst of verlies niet zo be langrijk voor Gaby Aarts, zus Odette is veel fanatieker. Zij speelt reeds vijf jaar actief vol leybal, waarvan twee jaar in het eerste team Wat bracht haar er toe om net zoals Gaby actief de volleybalsport te gaan beoefe nen Odette Aarts: „Ik vind het veel leuker een sport in team verband te beoefenen Je bent. niet alleen, je kunt altijd samen de overwinning vieren". Als het tenminste een overwinning wordt, want zoniet wordt Odette Aarts nogal gauw „krib- belig". Zelf geeft ze dat volmon dig toe. Odette: „Dat hangt na tuurlijk ook wel van het spel af, hoe ontwikkelt zich zo'n wed strijd. Bij mij is winst zonder meer een eerste vereiste". La chend vervolgt ze: „Maar dat is er natuurlijk niet altijd bij". Be lde meisjes zeggen het echt wel aan te kunnen om na een lange reis, vrijdagsavonds ook n g eens stevig te trainen. Gaby Aarts: „Als je echt heel moe bent valt het wel even tegen, maar als je eenmaal bezig bent gaat het wel. Om direct te zeggen het is te zwaar neen...ik vind yan niet. Voor mij is trainen net zo leuk als een wedstrijd spelen. Het is alleen jammer dat het verloop in de verschillende teams zo groot is. Vooral bij de jongensteams is dat nog veel erger. Na de mid delbare school gaan ze elders studeren, en dan zie je ze mees tal niet meer terug. Gaby en Odette Aarts horen Odette en Gaby Aarts daar niet bij, zij zijn hun vereni ging Morres- Hulst trouw geble ven. Twee grote talenten in de volleybalsport, hun selecties voor het Zeeuwse team waren dan ook niet vreemd. Het Hul sterse Morres-Hulst plukt daar momenteel de vruchten van. STOPPELDIJK - „Ik ben nou bepaald niet iemand die dit jaar kan terugzien op opmerkelijke vliegprestaties van mijn dui ven", aldus de heer G. Peers man, reeds jarenlang voorzitter van de postduivenvereniging „Eerlijk Vreest Niemand", kortweg „EVN". Toen ik hem echter zei dat dit van onderge schikt belang was omdat we de lezers en dan niet in de laatste plaats de duivenlief hebbers zelf, waarvan velen nogal eens licht vaardig denken over hetgeen er zoal op bestuurlij k niveau om de hoek komt kijken in deze sport eens kennis wilden laten maken met iemand die in de Zeeuwse duivensport een aantal bestuur lijke functies bekleedt, was de afspraak vlug geregeld. Behalve voorzitter van de plaatsehjk duivensportverem- ng is de heer Peersman lid van et bestuur van de Kring Cen trum Zeeuwsch-Vlaanderen en verder nog bestuurslid van de Afdeling Zeeland van de Zuid Nederlandse Bond van Postdui- venhouders Ook op politiek ter rein is hij actief en als zodanig lid van de gemeenteraad van Hontenisse, zodal ons duiven- praatje enkele malen werd on derbroken omdat iemand huize Peersman binnenwipte en naar aanleiding van krantenversla gen over de daags tevoren ge houden begrotingsdebatten in de raad van Hontenisse en en kele punten daaruit nog eens aanhaalde. EVN in Stoppeldijk, - volgens mevrouw Peersman, die als een goede gastvrouw ons regelmatig van een kopje thee voorziet, mag ik geen Stoppeldijk zeggen, maar moet dat zijn Rapenburg of anders Vogelwaarde - is maar een kleine vereniging en speelt dan ook bij de wedvluchten sa men met de PV Verwachting uit Axel. Een combinatie die nu al weer enkele jaren bestaat en als het aan de EVN-voorzitter ligt, best mag blijven bestaan. „Hoe groter het aantal duiven in con cours hoe liever, dat maakt de deelname aantrekkelijker" Overigens is het niet de eerste maal aat EVN in samenwerking met een andere vereniging speelt, eerder was dit het geval met „Met Moed Vooruit" uit Bosch kapelle Over het verbre ken hiervan „We zijn op een eerlijke manier uit elkaar ge gaan Boschkapelle wilde het liever op eigen houtje, men speelde daar liever met prijzen per tweetal, wij gaven de voor keur aan pnizen per drietal" Dat de leden van EVN reeds bij voorbaat in het voordeel zijn bij de (vooral) korte wedvluch ten ten opzichte van hun Axelse collega's, zoals wel eens wordt beweerd, wil er bil Peersman niet in Het tegendeel daarvan is reeds bewezen „Overeen geheel seizoen genomen slaat de balans het ene jaar over in het voordeel van Axel het andere jaar winnen de liefhebbers van EVN, maar nooit was het verschil erg groot En als we winnen dan ligt dat aan de kwaliteit van onze dui ven" „Nee, als het aan mij ligt mag het zo blijven, maar tens lotte beslissen de leden Natuur lijk zijn we het over alles niet direct eens met elkaar, en men zegt weieens dat ik geen gemak kelijk onderhandelaar ben, maai toch stel ik mij nogal soe pel op en meestal vinden we wel een compromis" Aan het begin van dit verhaal hadden we het over de licht vaardigheid van een aantal dui- venliefhebbers die aan de wed vluchten deelnemen Voorzitter Peersman kan daarover mee praten Bij het in korven is hij meestal aanwezig Er moet daarbij heel wal administratief werk gedaan worden, en daarbij blijkt dat nogal wal poulebne- ven, die de deelnemers aanbie den, niet juist of onvolledig zijn ingevuld Nu is het wel zo dat de duivensport vergrijst, en ik heb er dan ook geen moeite mee om voor een oude liefhebber zijn poulebnef in te vullen Vooral bij Kring- en Provinciaal spel kan ik me goed indenken dat deze mensen daar niet goed eind aan weten Maar bij de Jonge „Melkers" ligt het toch wel wal anders Bij dezen is het meer een soort van gemakzucht, zoals van: Die-mannen-zitten-d'r- voor, wat natuurlijk niet waar is. We worden er niet voor be taald, en bij het inkorven van de duiven zim het vrijwel altijd de zelfde mensen, die ook na de wedvluchten bij het lichten van de klokken (lees constateurs) daar weer zijn" Dat is ook wel een der hoofd reden dat Peersman voorstander is van verplicht kringspel, waarbij dan niet in onderling verband gespeeld mag worden in k ring Centrum omdat dan een dubbele administratieve romps lomp nodig zou zijn Het argu ment dat nogal eens wordt ge hoord. dat als men bij kringspel ook in verenigingsverband mocht spelen, meer duiven zou den deelnemen, gelooft Peers man niet en bovendien is er op de dag dat er een Kringvlucht wordt gehouden ook een Belgi sche vlucht waaraan men kan deelnemen Verder zijn vrijwel de meeste kringvluchten ge waarborgd en vindt hij het kringspel niet duur Wat een eventueel samengaan met de Zaterdagvliegers in Zee land betreft, ziet Peersman geen onoverkomelijke bezwaren voor de meeste zondagvliegers, per soonlijk zeker niet en zou het zelf prefereren, maar dan op ba sis van gelijkheid, dat wil zeg gen, als bij slecht weer een wed vlucht op zaterdag zou moeten worden afgelast deze dan wel op de zondag zou moeten doorgaan en daartegen zullen wel vele za terdagvliegers om principiële reden bezwaren maken Overigens heeft een dit jaar gehouden enguëte onder de zon dagvliegers bewezen dat het gros van deze liefhebbers het vooralsnog hel liefst wil houden zoals hel nu is. Terugblikkend op de prestaties van zijn eigen duiven in de laatsle laren zegt hij daarover geen hoera te kun nen roepen „Ik heb daarvoor ook geen aanwijsbare reden, aan de verzorging ligt het niet, in tegendeel. het lijkl er hij mij wel op dal hoe meer aandacht je er aan schenkt hoe minder goed ze het doen" Maar dal heeft hem er toch niet van weerhouden, on langs nog wal vernieuwingen aan zijn, achter hel woonhuis staande, tuinhok aan te bren gen, en dat toch wel met de stille hoop op wat beter resultaten. CEES DE ZEEUW. ZUIDDORPE - Bij al zijn drukke beslommeringen als ra yonassistent bij de Rijkslandhouwvoorlichtingsdiei en als raadslid bij de gemeente Axel, kan de 59-jarige Florent Impens uit Zuiddorpe toch nog voldoende tijd vrij maken om zijn hobby, de schuttersport op de staande wip, uit te oefenen. Als lid van de schutterssociëteit Sint-Sebastiaan te Westdorpe, is hij tevens onder-voorzitter van het schuttersgilde Sint- Sebastiaan te Zuiddorpe. De laatste schuttersvereniging is opgericht in het jaar 1521 en staml nog uit de tijd dat de Gil den bij oorlogen ingeschakeld werden bij de verdediging van hun dorpen en werd het als een eer beschouwd om hier lid van te zijn. Als lid van de sociëteit Sint- Sebastiaan te Westdorpe is hij mede ingeschakeld bij de orga nisatie van de Europese schut- terskampioenschappen die in het jaar 1975 in Westdorpe wor den gehouden. Afkomstig van Kapellebrug, was hij als tienja rige reeds schutter en bezocht schietingen met als inleg 1 cent om daarna op 15-jarige leeftijd schietingbn in België te gaan be zoeken, waar men bogen en pij len kon gebruiken en slechts 5 francs inleg moest betalen Mede door de 2e wereldoorlog en doordrukke werkzaamheden als zelfstandig klein- landbouwer kwam dan een pe riode van de schutterij niet veel meer terecht en eerst nadat hij 24 jaar geleden in dienst was ge treden bij de Rijkslandbouw voorlichtingsdienst en zich te Westdorpe en daarna te Zuid dorpe vestigde, kwam de oude liefde voor deze sport terug Als schutter legde hij zich speciaal toe op het schieten van kleine vogels, wat echter niet weg neemt dat hij ook vele hoge vo gels heeft afgeschoten Hij be zoekt in de zomermaanden de schietingen te Westdorpe. Zuid dorpe, Axel etc en in de win termaanden de binnenschietin gen te Zelzate. Zaffelaere etc Op de oudejaarsnacht 1973 nam hij op uitnodiging van een paar Belgische schutters uit le per, als enige Nederlandse schutter deel aan een schieting genaamd: „De Grote Prijs van den IJzer" in het West-Vlaamse stadje Westvleteren. Aan deze schieting namen 240 schutters deel en met als inleg 40 Belg. francs, kreeg men het recht om 5x te schieten op een blokvogel op een staande wip Slechts een schutter uit Frankrijk -en Flo rent Impens slaagden erin om de blokvogel 2x af te schieten en moesten deze twee daarna kam pen Gaf de Fransman er de voorkeur aan om de strijd zo te beslissen.dat degene die eerst de blokvogel afschoot, de winnaar zou worden, dan werd uiteinde lijk beslist om 5x op de blokvo gel te schieten Reeds bij het le schot schoot Florent de blokvo gel naar beneden maar ook de Fransman lukte hierin bij het 4e schot, maar daar ook het 5e schot van Florent raak was, werd hi J de grote overwinnaar, hetwelk hem een prachtige tro fee en 3000,- Belg francs ople verde Ook bij deZeeuwsch-Vlaamse individuele kampioenschappen die in het jaar 1974 te Klooster- zande werden gehouden, boekte hij een prachtig resultaat Al leen die schutters die zich via bijzondere prestaties hiervoor hadden geplaatst mochten aan de finale deelnemen Hij be reikte hier de derde plaats, na de zeer bekende schutters J. Brug- geman uit Westdorpe en J Leer- aert uit Hulst. Als ambtenaar bij de R L. V.D was hij de laatste maanden inge schakeld bij de organisatie van le oogsthulp aan landbouwers ?n kwam er van de schutterij "liet veel in huis. Hij heeft voor leze oogsthulp dag en nacht daar gestaan en toen hij op vrij- lag 3 januari de dag dat hij 25 taar in overheidsdienst was, waarbij ook de periode van het vervullen van de militaire iienstplicht wordt medegere- tend, heeft het hem niet aan be- angstelling ontbroken op de re- ,'eptie die in het Oude Gemeen tehuis te Zuiddorpe werd ge- nouden Als zoon van een klein- andbouwer, en na het behalen ^an het diploma van de Middel bare Landbouwschool te Hulst, zag hij voor de kleine landbou wers geentoekomst meer en werd hij na sollicitatie, per 1 april 1951 aangesteld bij de Rijkslandbouw voorlichtings dienst Door studies heeft hij zich als agrarisch en sociaal voorlichter oij deze dienst op vele terreinen eerder ontwikkeld en behaalde nij een 9-tal diploma's Het laat ste diploma „Speciale Bodem kunde" behaalde hij na een cur sus van 3 jaar op 50-jarige leef tijd, waarvoor hij zich veel opof feringen heeft moeten getroos ten en vele weken speciale lessen te Wagemngen en Oosterbeek neeft moeten volgen. Hij heeft zich bij R.L.V.D bij monster nemingen, bemesting- en spui- tadviezen en nog op vele ter reinen bijzonder verdienstelijk gemaakt. Hiernaast is hij als raadslid van de gemeente Axel zijn 2e zit tingsperiode ingegaan. Hij heeft hier de „zetel" van het zeer kun dige raadslid v.d. Lee overge nomen. Hij besteedt aan deze taak veel aandacht Hij ziet de stukken die bij de raadsagenda's behoren minstens 2x in, maakt notities en gaat bepaalde objec ten bekijken. „Ik heb mij hier voor een speciale bril aange schaft, waarmede ik alles van dichtbij en van ver-af kan zien, maar ook de mogelijkheid be staat om breed-uit te kijken", zegt Florent, die deze functie ziel als zeer leerzaam maar wel veel werk met zich meebren gend, waarbij hij pluimen op de hoed steekt van de ambtenaren van de gemeente Axel voor de wijze waarop deze o.a. de begro ting voor het jaar 1975 hebben klaargemaakt. Bij al zijn drukke werkzaam heden heeft Florent echter steeds het gevoel voor humor niet verloren. Nu de gemeente Axel om financiële redenen geen kerstboom plaatste op het dorp splein te Zuiddorpe, heeft Flo rent samen met het raadslid De Mul uit Zuiddorpe. zelf een kerstboom geplaatst op het dorpsplein, die 's avonds wordt verlicht en waarvan alle kosten door beide raadsleden worden gedragen. Doe wel en zie niet om, is de lijfspreuk van Florent. GUUST REIJNS

Krantenbank Zeeland

de Vrije Zeeuw | 1975 | | pagina 10