Twee studentes spelen belangrijke
rol in een eerste team Morres Mulst
Duivensport geeft
FLORENT IMPENS
G. Peersman heel
wat administratie
ZUIDDORPE DOET WEL
EN ZIET NIET OM
T raining
Leuk
Ambtenaar, raadslid, schutter
1
Kleine vereniging
Zaterdag
Oorlog
DONDERDAG 9 JANUARI 1975
HULST „Winnen of verlie
zen betekent in feite voor me zelf
niet zoveel. Natuurlijk is het
leuker om een wedstrijd te win
nen dan hem te moeten verlie
zen, je speelt uiteindelijk voor
de punten. Maar persoonlijk
vind ik belangrijker, hoe we
hebben gespeeld. Een wedstrijd
verliezen waarbij het team als
geheel goed draait schenkt me
evenveel voldoening als een
slechte wedstrijd winnen. Laten
we eerlijk zijn. de volleybalsport
is voor ons uiteindelijk toch een
recreatiesport. Vorig jaar b.v.
was het moreel en het spelpeil
makkelijke fauteuil na zijn da
gelijkse taak hoort hij alles aan,
om ook af en toe zijn zegje eens
te zeggen Moeder Aarts luistert
aandachtig terwijl de breiprie-
men flitsend door haar vingers
gaan. In de grote gezellige salon
van de familie Aarts is het na het
binnenkomen yan Noele - 17
jaar - en spelend in het tweede
juniorenteam en Benedikt - 15
jaar - en spelend in de bedrijfs-
volleybalcompetitie, een echt
„volleybal-avondje" geworden.
een stuk minder, en stonden we
hoger geklasseerd. Deze compe
titie spelen we veel sterker,
vooral in technisch en tactisch
opzicht".
Aan het woord de 21-jarige
donkerharige Gaby Aarts uit
Hulst die samen met haar zus de
18-jange Odette Aarts de grote
troeven vormen in het eerste
damesteam van de Hulsterse
volleybalvereniging Morres-
Hulst Een damesvolleybalteam
dat samen met het team van Ma
rathon uit Vlissingen het enige
hier in Zeeland is dat uitkomt in
de tweede divisie van de Neder
landse Volleybal Bond Voor het
Hulsterse team zonder meer een
grote prestatie, en buiten de
speelsters zelf heeft ook trainer
en coach Jo Everaert daar een
groot aandeel m Gabv Aarts is
helemaal weg van de volleybal-
sport Datzelfde geldt ook voor
Odette Aarts, die toch wel iets
meer terug getrokken is. Ook
..pa' Aarts volgt de sport van
zijn dochters op de voet, m het
gesprek komt dat duidelijk naar
voren. Uitrustend in een ge
ren beide medicijnen in Nijme
gen en komen elke vrijdagmid
dag naar huis om hun „geliefde"
volleybalsport te kunnen beoe
fenen. Thuis rond de klok van
19 15 uur, is het reeds 15 minu
ten later tijd om te gaan trainen,
voor hun wekelijkse training.
De moeheid van de lange reis zit
hun nog duidelijk in de benen,
maar het tweetal slaat geen en
kele training over Een dag later
staat de wekelijkse competitie
wedstrijd op het programma, 's
Zondags is het dan weer ver
trekken geblazen Twee meisjes
die net zoals Betty Mol - ook zij
studeert in Nijmegen - bijna al
hun vrije tijd opofferen voor de
volleybalsport Meisjes die alles
voor hun volleybalsport over
hebben, en die zijn momenteel
op een hand te tellen De moeite
die ze nemen om elke week over
te komen is daar wel een duide
lijk bewijs van Het wegblijven
zou voor Jo Everaert „rampzali
ge" gevolgen kunnen hebben, er
zou dan theoretisch maar een
half team tussen de lijnen ver
schijnen Maar Jo Everaert moet
daar niet van wakker liggen, hij
kan elke week op zijn grote troe
ven rekenen, ondanks dat men
in Nijmdgen in Gaby en Odette
Aarts talent zag Het tweetal
ging wel eens een kijke nemen,
maar ook voor hun tikt het
klokje nergens zoals thuis Gaby
Aarts: „Hier in Hulst is het veel
leuker, de sfeer lag me daar he
lemaal niet Onze vereniging en
dan vooral het eerste team is een
echte vriendenkring, en dat
vooral heeft er toe bijgedragen
dat we zo hoog spelen Er heerst
een echte gezonde sfeer in de
vereniging, en dat is voor suc
cessen onontbeerlijk"
Gaby Aarts is al ruim zes jaar
actief in de volleybalsport,
waarvan ze vier jaar deel uit
maakt van het eerste team.
Daarvoor beoefende ze de ten
nissport en was vele jaren actief
als balletdanseres Dat alles be
hoort nu tot het verleden Gaby
Aarts: „We hebben een geweldig
leuk team, en vooral aan Jo
Everaert hebben we veel te dan
ken. Niet alleen wij maar ik mag
gerust zeggen heel de vereni
ging
Goed volleybalspelen is be
slist niet gemakkelijk. Het is
echt zo maar niet een bal over
het net slaan, er komt heel wat
meer bij kijken. Jo Everaertis
dan misschien altijd niet zo
makkelijk, maar wat we als
team tot heden toe gepresteerd
hebben, hebben we voor een heel
groot gedeelte aan hem te dan
ken. Hij gaat zelf helemaal in de
volleybalsport op. Hij kan zon-
cr meer beschouwd worden als
de schijf waar Morres-Hulst op
raait Als hij er mee zou stop
pen betekent dat voor de vereni
ging zonder meer een geweldige
klap. Een klap die betekent dat
we als team een flinke duik om
laag zouden maken".
Ze vervolgt: „Die man heeft
zonder meer een goede kijk op
de volleybalsport Vooral zijn
tactische zetten zijn sterk Soms
snappen we dat allemaal wel
niet, maar na de wedstrijd is hij
altijd bereid ons daar uitleg over
te geven. En dan mpet je zeggen,
inderdaad dat is tactiek"
Is winst of verlies niet zo be
langrijk voor Gaby Aarts, zus
Odette is veel fanatieker. Zij
speelt reeds vijf jaar actief vol
leybal, waarvan twee jaar in het
eerste team Wat bracht haar er
toe om net zoals Gaby actief de
volleybalsport te gaan beoefe
nen Odette Aarts: „Ik vind het
veel leuker een sport in team
verband te beoefenen Je bent.
niet alleen, je kunt altijd samen
de overwinning vieren". Als het
tenminste een overwinning
wordt, want zoniet wordt
Odette Aarts nogal gauw „krib-
belig". Zelf geeft ze dat volmon
dig toe. Odette: „Dat hangt na
tuurlijk ook wel van het spel af,
hoe ontwikkelt zich zo'n wed
strijd. Bij mij is winst zonder
meer een eerste vereiste". La
chend vervolgt ze: „Maar dat is
er natuurlijk niet altijd bij". Be
lde meisjes zeggen het echt wel
aan te kunnen om na een lange
reis, vrijdagsavonds ook n g
eens stevig te trainen. Gaby
Aarts: „Als je echt heel moe bent
valt het wel even tegen, maar als
je eenmaal bezig bent gaat het
wel. Om direct te zeggen het is te
zwaar neen...ik vind yan niet.
Voor mij is trainen net zo leuk
als een wedstrijd spelen. Het is
alleen jammer dat het verloop in
de verschillende teams zo groot
is. Vooral bij de jongensteams is
dat nog veel erger. Na de mid
delbare school gaan ze elders
studeren, en dan zie je ze mees
tal niet meer terug.
Gaby en Odette Aarts horen
Odette en Gaby Aarts
daar niet bij, zij zijn hun vereni
ging Morres- Hulst trouw geble
ven. Twee grote talenten in de
volleybalsport, hun selecties
voor het Zeeuwse team waren
dan ook niet vreemd. Het Hul
sterse Morres-Hulst plukt daar
momenteel de vruchten van.
STOPPELDIJK - „Ik ben nou
bepaald niet iemand die dit jaar
kan terugzien op opmerkelijke
vliegprestaties van mijn dui
ven", aldus de heer G. Peers
man, reeds jarenlang voorzitter
van de postduivenvereniging
„Eerlijk Vreest Niemand",
kortweg „EVN". Toen ik hem
echter zei dat dit van onderge
schikt belang was omdat we de
lezers en dan niet in de laatste
plaats de duivenlief hebbers zelf,
waarvan velen nogal eens licht
vaardig denken over hetgeen er
zoal op bestuurlij k niveau om de
hoek komt kijken in deze sport
eens kennis wilden laten maken
met iemand die in de Zeeuwse
duivensport een aantal bestuur
lijke functies bekleedt, was de
afspraak vlug geregeld.
Behalve voorzitter van de
plaatsehjk duivensportverem-
ng is de heer Peersman lid van
et bestuur van de Kring Cen
trum Zeeuwsch-Vlaanderen en
verder nog bestuurslid van de
Afdeling Zeeland van de Zuid
Nederlandse Bond van Postdui-
venhouders Ook op politiek ter
rein is hij actief en als zodanig
lid van de gemeenteraad van
Hontenisse, zodal ons duiven-
praatje enkele malen werd on
derbroken omdat iemand huize
Peersman binnenwipte en naar
aanleiding van krantenversla
gen over de daags tevoren ge
houden begrotingsdebatten in
de raad van Hontenisse en en
kele punten daaruit nog eens
aanhaalde.
EVN in Stoppeldijk, - volgens
mevrouw Peersman, die als een
goede gastvrouw ons regelmatig
van een kopje thee voorziet, mag
ik geen Stoppeldijk zeggen,
maar moet dat zijn Rapenburg
of anders Vogelwaarde - is maar
een kleine vereniging en speelt
dan ook bij de wedvluchten sa
men met de PV Verwachting uit
Axel. Een combinatie die nu al
weer enkele jaren bestaat en als
het aan de EVN-voorzitter ligt,
best mag blijven bestaan. „Hoe
groter het aantal duiven in con
cours hoe liever, dat maakt de
deelname aantrekkelijker"
Overigens is het niet de eerste
maal aat EVN in samenwerking
met een andere vereniging
speelt, eerder was dit het geval
met „Met Moed Vooruit" uit
Bosch kapelle Over het verbre
ken hiervan „We zijn op een
eerlijke manier uit elkaar ge
gaan Boschkapelle wilde het
liever op eigen houtje, men
speelde daar liever met prijzen
per tweetal, wij gaven de voor
keur aan pnizen per drietal"
Dat de leden van EVN reeds
bij voorbaat in het voordeel zijn
bij de (vooral) korte wedvluch
ten ten opzichte van hun Axelse
collega's, zoals wel eens wordt
beweerd, wil er bil Peersman
niet in Het tegendeel daarvan is
reeds bewezen „Overeen geheel
seizoen genomen slaat de balans
het ene jaar over in het voordeel
van Axel het andere jaar winnen
de liefhebbers van EVN, maar
nooit was het verschil erg groot
En als we winnen dan ligt dat
aan de kwaliteit van onze dui
ven" „Nee, als het aan mij ligt
mag het zo blijven, maar tens
lotte beslissen de leden Natuur
lijk zijn we het over alles niet
direct eens met elkaar, en men
zegt weieens dat ik geen gemak
kelijk onderhandelaar ben,
maai toch stel ik mij nogal soe
pel op en meestal vinden we wel
een compromis"
Aan het begin van dit verhaal
hadden we het over de licht
vaardigheid van een aantal dui-
venliefhebbers die aan de wed
vluchten deelnemen Voorzitter
Peersman kan daarover mee
praten Bij het in korven is hij
meestal aanwezig Er moet
daarbij heel wal administratief
werk gedaan worden, en daarbij
blijkt dat nogal wal poulebne-
ven, die de deelnemers aanbie
den, niet juist of onvolledig zijn
ingevuld Nu is het wel zo dat de
duivensport vergrijst, en ik heb
er dan ook geen moeite mee om
voor een oude liefhebber zijn
poulebnef in te vullen Vooral
bij Kring- en Provinciaal spel
kan ik me goed indenken dat
deze mensen daar niet goed eind
aan weten Maar bij de Jonge
„Melkers" ligt het toch wel wal
anders Bij dezen is het meer een
soort van gemakzucht, zoals
van: Die-mannen-zitten-d'r-
voor, wat natuurlijk niet waar
is. We worden er niet voor be
taald, en bij het inkorven van de
duiven zim het vrijwel altijd de
zelfde mensen, die ook na de
wedvluchten bij het lichten van
de klokken (lees constateurs)
daar weer zijn"
Dat is ook wel een der hoofd
reden dat Peersman voorstander
is van verplicht kringspel,
waarbij dan niet in onderling
verband gespeeld mag worden
in k ring Centrum omdat dan een
dubbele administratieve romps
lomp nodig zou zijn Het argu
ment dat nogal eens wordt ge
hoord. dat als men bij kringspel
ook in verenigingsverband
mocht spelen, meer duiven zou
den deelnemen, gelooft Peers
man niet en bovendien is er op
de dag dat er een Kringvlucht
wordt gehouden ook een Belgi
sche vlucht waaraan men kan
deelnemen Verder zijn vrijwel
de meeste kringvluchten ge
waarborgd en vindt hij het
kringspel niet duur
Wat een eventueel samengaan
met de Zaterdagvliegers in Zee
land betreft, ziet Peersman geen
onoverkomelijke bezwaren voor
de meeste zondagvliegers, per
soonlijk zeker niet en zou het
zelf prefereren, maar dan op ba
sis van gelijkheid, dat wil zeg
gen, als bij slecht weer een wed
vlucht op zaterdag zou moeten
worden afgelast deze dan wel op
de zondag zou moeten doorgaan
en daartegen zullen wel vele za
terdagvliegers om principiële
reden bezwaren maken
Overigens heeft een dit jaar
gehouden enguëte onder de zon
dagvliegers bewezen dat het
gros van deze liefhebbers het
vooralsnog hel liefst wil houden
zoals hel nu is. Terugblikkend
op de prestaties van zijn eigen
duiven in de laatsle laren zegt
hij daarover geen hoera te kun
nen roepen „Ik heb daarvoor
ook geen aanwijsbare reden, aan
de verzorging ligt het niet, in
tegendeel. het lijkl er hij mij wel
op dal hoe meer aandacht je er
aan schenkt hoe minder goed ze
het doen" Maar dal heeft hem er
toch niet van weerhouden, on
langs nog wal vernieuwingen
aan zijn, achter hel woonhuis
staande, tuinhok aan te bren
gen, en dat toch wel met de stille
hoop op wat beter resultaten.
CEES DE ZEEUW.
ZUIDDORPE - Bij al zijn
drukke beslommeringen als ra
yonassistent bij de
Rijkslandhouwvoorlichtingsdiei
en als raadslid bij de gemeente
Axel, kan de 59-jarige Florent
Impens uit Zuiddorpe toch nog
voldoende tijd vrij maken om
zijn hobby, de schuttersport op
de staande wip, uit te oefenen.
Als lid van de schutterssociëteit
Sint-Sebastiaan te Westdorpe,
is hij tevens onder-voorzitter
van het schuttersgilde Sint-
Sebastiaan te Zuiddorpe. De
laatste schuttersvereniging is
opgericht in het jaar 1521 en
staml nog uit de tijd dat de Gil
den bij oorlogen ingeschakeld
werden bij de verdediging van
hun dorpen en werd het als een
eer beschouwd om hier lid van te
zijn.
Als lid van de sociëteit Sint-
Sebastiaan te Westdorpe is hij
mede ingeschakeld bij de orga
nisatie van de Europese schut-
terskampioenschappen die in
het jaar 1975 in Westdorpe wor
den gehouden. Afkomstig van
Kapellebrug, was hij als tienja
rige reeds schutter en bezocht
schietingen met als inleg 1 cent
om daarna op 15-jarige leeftijd
schietingbn in België te gaan be
zoeken, waar men bogen en pij
len kon gebruiken en slechts 5
francs inleg moest betalen
Mede door de 2e wereldoorlog
en doordrukke werkzaamheden
als zelfstandig klein-
landbouwer kwam dan een pe
riode van de schutterij niet veel
meer terecht en eerst nadat hij
24 jaar geleden in dienst was ge
treden bij de Rijkslandbouw
voorlichtingsdienst en zich te
Westdorpe en daarna te Zuid
dorpe vestigde, kwam de oude
liefde voor deze sport terug Als
schutter legde hij zich speciaal
toe op het schieten van kleine
vogels, wat echter niet weg
neemt dat hij ook vele hoge vo
gels heeft afgeschoten Hij be
zoekt in de zomermaanden de
schietingen te Westdorpe. Zuid
dorpe, Axel etc en in de win
termaanden de binnenschietin
gen te Zelzate. Zaffelaere etc
Op de oudejaarsnacht 1973
nam hij op uitnodiging van een
paar Belgische schutters uit le
per, als enige Nederlandse
schutter deel aan een schieting
genaamd: „De Grote Prijs van
den IJzer" in het West-Vlaamse
stadje Westvleteren. Aan deze
schieting namen 240 schutters
deel en met als inleg 40 Belg.
francs, kreeg men het recht om
5x te schieten op een blokvogel
op een staande wip Slechts een
schutter uit Frankrijk -en Flo
rent Impens slaagden erin om de
blokvogel 2x af te schieten en
moesten deze twee daarna kam
pen Gaf de Fransman er de
voorkeur aan om de strijd zo te
beslissen.dat degene die eerst de
blokvogel afschoot, de winnaar
zou worden, dan werd uiteinde
lijk beslist om 5x op de blokvo
gel te schieten Reeds bij het le
schot schoot Florent de blokvo
gel naar beneden maar ook de
Fransman lukte hierin bij het 4e
schot, maar daar ook het 5e
schot van Florent raak was,
werd hi J de grote overwinnaar,
hetwelk hem een prachtige tro
fee en 3000,- Belg francs ople
verde
Ook bij deZeeuwsch-Vlaamse
individuele kampioenschappen
die in het jaar 1974 te Klooster-
zande werden gehouden, boekte
hij een prachtig resultaat Al
leen die schutters die zich via
bijzondere prestaties hiervoor
hadden geplaatst mochten aan
de finale deelnemen Hij be
reikte hier de derde plaats, na de
zeer bekende schutters J. Brug-
geman uit Westdorpe en J Leer-
aert uit Hulst.
Als ambtenaar bij de R L. V.D
was hij de laatste maanden inge
schakeld bij de organisatie van
le oogsthulp aan landbouwers
?n kwam er van de schutterij
"liet veel in huis. Hij heeft voor
leze oogsthulp dag en nacht
daar gestaan en toen hij op vrij-
lag 3 januari de dag dat hij 25
taar in overheidsdienst was,
waarbij ook de periode van het
vervullen van de militaire
iienstplicht wordt medegere-
tend, heeft het hem niet aan be-
angstelling ontbroken op de re-
,'eptie die in het Oude Gemeen
tehuis te Zuiddorpe werd ge-
nouden Als zoon van een klein-
andbouwer, en na het behalen
^an het diploma van de Middel
bare Landbouwschool te Hulst,
zag hij voor de kleine landbou
wers geentoekomst meer en
werd hij na sollicitatie, per 1
april 1951 aangesteld bij de
Rijkslandbouw voorlichtings
dienst
Door studies heeft hij zich als
agrarisch en sociaal voorlichter
oij deze dienst op vele terreinen
eerder ontwikkeld en behaalde
nij een 9-tal diploma's Het laat
ste diploma „Speciale Bodem
kunde" behaalde hij na een cur
sus van 3 jaar op 50-jarige leef
tijd, waarvoor hij zich veel opof
feringen heeft moeten getroos
ten en vele weken speciale lessen
te Wagemngen en Oosterbeek
neeft moeten volgen. Hij heeft
zich bij R.L.V.D bij monster
nemingen, bemesting- en spui-
tadviezen en nog op vele ter
reinen bijzonder verdienstelijk
gemaakt.
Hiernaast is hij als raadslid
van de gemeente Axel zijn 2e zit
tingsperiode ingegaan. Hij heeft
hier de „zetel" van het zeer kun
dige raadslid v.d. Lee overge
nomen. Hij besteedt aan deze
taak veel aandacht Hij ziet de
stukken die bij de raadsagenda's
behoren minstens 2x in, maakt
notities en gaat bepaalde objec
ten bekijken. „Ik heb mij hier
voor een speciale bril aange
schaft, waarmede ik alles van
dichtbij en van ver-af kan zien,
maar ook de mogelijkheid be
staat om breed-uit te kijken",
zegt Florent, die deze functie
ziel als zeer leerzaam maar wel
veel werk met zich meebren
gend, waarbij hij pluimen op de
hoed steekt van de ambtenaren
van de gemeente Axel voor de
wijze waarop deze o.a. de begro
ting voor het jaar 1975 hebben
klaargemaakt.
Bij al zijn drukke werkzaam
heden heeft Florent echter
steeds het gevoel voor humor
niet verloren. Nu de gemeente
Axel om financiële redenen geen
kerstboom plaatste op het dorp
splein te Zuiddorpe, heeft Flo
rent samen met het raadslid De
Mul uit Zuiddorpe. zelf een
kerstboom geplaatst op het
dorpsplein, die 's avonds wordt
verlicht en waarvan alle kosten
door beide raadsleden worden
gedragen. Doe wel en zie niet
om, is de lijfspreuk van Florent.
GUUST REIJNS