975 Kan de geheime dienst worden getemd? 1 Ex-spion onthult namen in nieuw boek LEUK Van der Stoel praat in China als Europeaan lingen p ngen pelngen peilingen peilingen peilingen peilingen peilingen peilingen peilingen peilingen peilingen peilingen peilingen peilingen peilingen peilingen peilingen peilingen peilingen peilingen peilingen peilingen peilingen peilingen peilingen peilingen „peilingen peilingen peilingen peilingen peilingen peilingen peilingen peilingen peilingen peilingen peilingen peilingen peilingen peiling eilingen peilingen peilingen peilingen peilingen peilingen peilingen peilingen peilingen peilingen peilingen peilingen peilingen peilingen peilingen 26 pagina's Socialist Niet druk Vakbond Evenwicht DOOR CORN VERHOEiEN eden. 5ts mma. 'er tAR DE NATUUR temmingen in orès, en ste twee wat irg en Atvidaberg stand, zodat aats als eel veel van ia! zien. n met verblijf in >r S EN ZIE g voelen, heerlijk or een van e graafschappen, ugdherbergen ït zadel. Alles iders voorbij nee of fietsje r sturen, r Yorkshire. (Van onze correspondent! WASHINGTON De Central Intelligence Agency (CIA), een in mysterie en intrige gekweekt kind van de koude oorlog, is voor de zoveelste keer onder vuur genomen, ditmaal na onthul lingen van de New York Ti- mes-verslaggever Seymour Hersh, die zich in 1970 grote faam en een Pullitzerprijs verwierf met het blootleg gen van de massamoord van My Lai. Seymour Hersh bracht aan het licht dat de CIA tijdens de Nixon-jaren een grootscheeps binnenlands spionage-oomplot op touw had gezet dat zioh concentreerde op rond 10.000 Amerikaanse burgers, die zich ophielden in de radicale sfeer of betrokken waren bij vredesdemonstra- I ties. Op illegale wijze hield de I CIA zich bezig met inbraken, het afluisteren van telefoon gesprekken en het onder st-neppen van brieven. De CIA raakte eerder in dis krediet door de bestelling van Biilj oenen dollars ter vervan ging -an regering van Salva dor Allande in Chili met een militaire dictatuur, het fiasco van de invas.e in de Cubaanse varkensbaai in 1961, de infil tratie van studenten en cultu rele organisaties in de Vere nigde Staten en een nog steeds niet al te duidelijke rol in de Watergate-affaire. Het was Bo vendien de CIA die Waterga- te-inbreker E. Howard Hunt van een rode pruik, identiteits papieren, een camera in een tabaksbuidel en een stemca mouflage-instrument verschaf te ten behoeve van de inbraak in het kantoor van de psychia ter van dr. Daniël Ellsberg, de man die de beroemde Penta gon-papers openbaar maakte. Na de onthullingen van Sey mour Hersh namen James Angleton, topfiguur in de con- tra-spionage-tak van de CIA en drie anderen in de organi satie ontslag. Richard Helms, voormalig CIA-directeur en ambassadeur in Teheran, was volgens Hersh op de hoogte van het illegale binnenlandse spionage-oomplot, maar Helms heeft dat ca-tegorisoh ontkend. De huidige CIA-chef, William Colby heeft de binnenlandse spionage in een lijvig rapport aan president Gerald Ford ge deeltelijk toegegeven. Een handvol commissies in het congres, willen Richard Helms, dio donderdag in Was hington arriveerde na een vakantie in Europa en de hui dige topfiguren in de CIA grondig aan de tand vóelen om de geheime orgamsatle weer in het gareel te brengen. Het ls zeer de vraag of de pogingen om de CIA te tem men zullen slagen. In de afge lopen 25 jaar z,jn er ruim 200 pogingen ondernomen om het doen en laten van de CIA ander doeltreffender congres sioneel toezicht te brerv Maar al die pogingen zijn u. lukt. Volgens senator Howard Baker is er geen mens in het Amerikaanse eongres die wer kelijk weet wat de CIA uit spookt. In zijn functie van de chef van de Nationale Veilig heidsraad is minister van bui tenlandse zaken Henry Kissin ger in eerste instantie belast met het toezicht op de CIA. Het congres is bijzonder opge wonden over de illegale CLA- activiteiten, vooral omdat het in de Nixon-jaren omtrent de activiteiten van de CIA om de tuin werd geleid. De Ameri kaanse regering hield bijv. hardnekkig staande geen en kele ol te hebben gespeeld bij de omverwerping van de Allende-regering. Ruim een maand na de verbanning van Richard Nixon uit het Witte Huis kreeg president Ford op een persconferentie de vraag voorgdegd onder welke inter nationale wet de Verenigde Staten het recht heeft grond wettelijk gekozen regeringen van andere landen te onder mijnen. Tot ieders verbazing antwoordde Ford daarop dat hij niet wilde ingaan op wat onder internationaal recht Is toegestaan, maar dat het „een algemeen bekend feit is", dat „zulke acties worden onderno men in het belang van de betrokken landen". Waarmee sanctioneerde presi dent Ford de CIA-activiteiten in Chili en leek hij de omver werping van regeringen ais een aanvaardbaar gebruik te beschouwen. Senator Frank Church was diep geschokt: „Dat betekent dat we alleen de wet van het oerwoud respecte ren", verklaarde hij woedend. Na de onthulling van de bin nenlandse spionage-activitei- ten van de CIA eiste senator William Proxmire de benoe ming van een speciale vervol ger van het CIA-wanbedrijf, die de rol zou moeten spelen van aanvankelijk Archibald Cox en later Leon Jaworski bij het uitgraven van de Wa- tergate-schandalen. De Jongste onthullingen om trent de CIA verbleken overi gens bij wat ex-CIA-man Vic tor Machetti over zijn voorma lige werkgever te vertellen heeft. Machetti is, zoals be kend, de schrijver van het boek „THE CIA and the Cult of Intelligence", waaruit CIA- censors niet minder dan 339 passages of rond 10 procent van de tekst wegschrapten. Het boek werd tenslotte door Alfred Knopf in New York gepubliceerd met 168 lege plekken. In een recent inter view beschuldigde Machetti ae CIA van omkoping, moord, de ondermijning van regeringen, het voeren van privé-oorlogen, de vervalsing van verkiezin gen en van het bedrijven van folteringen. Volgens Machetti werkt de CIA met een begro ting van 6 miljard dollar pei jaar. Over de huidige Cl A-chef William Colby, een devoot ka tholiek, zegt Machetti dat deze de mentaliteit van een Hein rich Himmler heeft en „het type man is dat uitnemend gekwalificeerd is voor het be heren van een concentratie kamp". Col'by was de ontwei - per en toezichthouder van het zogenaamde „Phoenix-project" in Vietnam, een systeem van contra-terreur dat het leven heeft gekost aan minstens 20.000 Vietnamezen. Volgens Machetti yoelde de CIA er aanvankelijk niets voor om de regeiv-ig van Allende te on dermijnen. De opdracht daai- toe zou rechtstreeks van Hen ry Kissinger zijn gekomen. E. Howard Hunt, de voormail- ge CIA-spionen Watergaie- inbreber verklaarde ruim een jaar geleden voor de Waterga- te-commissie van senator Sam Er vin dat hij in 1964 de op dracht kreeg om senator Barry Goldwaters verkiezingscam pagne te bespioneren ten be hoeve van wijlen president Lyndon Johnson, die Gold wa ter dat jaar een verpletterende nederlaag bezorgde in de pre sidentsverkiezingen. Volgens Hunt zou de CIA ook een (propaganda)nleuwsbureau in New York, de uitgever van de populaire Fodor-reisgidsen en het uitgeversbedrijf van Fre derick Praeger in New Yorx hebben gesubsidieerd. Het laatste bedrijf, gaf. op sugges tie van de CIA, vijftien of zes tien boeken uit. De binnenlandse spionage van de CIA is een schending van Je Nationale Veiligheidswet van 1947. Verdedigers van de CIA voeren ondermeer aan dat wijlen J. Edgar Hoover van de FBI de CIA geen enkele me dewerking wilde verlenen en dat de belangstelling van de CIA voor radicalen en vredes- >etogers was gebaseerd op de overtuiging dat deze onder meer vanuit Cuba werden ge financierd. Zij zeggen dat de onwettige binnenlandse spinna- ge-onderneming van de CIA een storm in een glas water is Dat het betrekkelijk weinig uitmaakt of men door de CIA wordt geschaduwd of door de FBI. Maar het nfeuwe congres, gelouterd door Watergate en moe van duistere samenzwe ringen is ernstig van plan de CIA in het gareel te brengen, of dat zal lukken is de vraag. BERT VAN VELZEN Howard Hunt J. Edgar Hoover (Van onze redactie buitenland) Londen Philip Agee is een voormalige Amerikaanse spion die zich tot taak heeft gesteld de burcht van de Ameri kaanse geheime dienst, CIA, te rammen. Agee. die nu woont in een dorp in Cornwall in Engeland, heeft twaalf jaar voor de CIA gewerkt. Gedurende een tien tal jaren was hij inspecteur van agenten in Ecuador, Uru guay en Mexico, en de laatste vier iaar orikt hij elk geheim door dat hij kent. „Inside the Company: CIA diary", is Agee's 640 bladzij den tellende paiperbaók, waar in hij tot in details zijn carriè re bij de CIA beschrijft. Zoals hij gezegd heeft in inter views, zo schrijft Agee in ziijn boek: „De CIA is tenslot te alleen maar de geheime po litie van het Amerikaanse ka pitalisme die dag en nacht be zig is lekken in de politieke dam te dichten, zodiat aandeel houders van Amerikaanse maatschappijen die werkzaam zijn in arme landen, van hun winst kunnen blijven genie ten". Er zijn meer ex-CIA-agen- ten die hun ervaringen te boek gesteld hebben. Veel ge heimen omtrent de werkwijze en de taken van de CIA zijn allliang geen geheim meer. Wat Agee voor nieuiws brengt is dat bij namen noemt. In een van de aanhangsels achter in het boek staat een lijst van CIA-medewerkers en losvehbanders en organisaties die door de CIA beheerst, ge financierd en beïnvloed wor den- Zij beslaat 26 bladzij den. Zijn dienstverband in Quito in Ecuador besohrijvend, noemt Agee de namen, posi ties en codenamen van elf agenten in vaste dienst van de CIA en een kleine 40 plaatse lijke medewerkers. Zijn op somming vam agenten en ope raties in Mexico in 1966 be slaat 12 bladzijden. „Bedoeling hiervan is deze mensen volledig te neutralise ren", zo heeft Agee in een interview gezegd. „Zij bevor deren het fascisme in de we reld. Waarom zou ik hen met fluwelen handschoenen aan pakken?" Agee is 39 jaar en hij noemt zichzelf en zijn Brazili aanse vriendin „revolutionaire socialisten". Volgens een BBC documentaire die aan hem werd gewijd, onderhouden beiden contact met uiterst linkse kringen in Europa en Zuid-Amerika- „Zijn boek is erop uit de CIA de grond in te boren. Niettemin is er geen bijzonde re reden waarop zijn verhaal in twijfel zou moeten worden getrokken, wat zijn motieven voor het vertellen ook zijn", aldus de documentaire. Het volledig oncontroleerba re verhaal van Agee is eern James Bondacbtig avontuur vol bekende facetten als af luisteren, decoderen, bespione ren en erger En het is volgens Agee allemaal meer te doen om te manipuleren dan om inlichtingen in te winnen. Naar het verhaal van Agee bemoeit de CIA ziidh op schaamteloze wijze met de aangelegenheden van derde landen. Zij recruteert „pene- tratie-aigenten", zet valkbonden en andere faoade-organisaties op, verspreidt propaganda en vervalst belastende bewijs stukken om mensen en naties te stuwen in de richting waar in de CIA ze hebben wil. Agee somt enkele eclatante Cl A-successen op. In Ecuador was het volgens hem gewoon dat ministers door de CIA betaald werden- In 1961 werd het centrale co mité van de communistische partij van Ecuador gewijzigd. Van de acht leden van het comité waren er drie agenten van de CIA Agee heeft zijn boek ln achttien maanden geschreven, ria een voorbereidingstijd van drie jaar, doorgebracht met „research" in Cuba, Parijs en Londen. Hij heeft het de vorm gegeven van een dagboek, dat gaat van begin 1956 tot zijn vertrek uit de CIA in 1968. Veel laat Agee niet los over zijn bekering tot militant soci alisme. „Het was niet zozeer een kwestie van overgaan naar wat anders, als wel mij losmaken van wat wij aan het doen waren", zegt hij. Zijn actie tegen de CIA lijkt op die van een bekeerde dronkaard die geheelonthou ding predikt- De CIA houdt zich volgens Agee bezig met het in het zadel helpen houden van „on rechtvaardige, impopulaire minderheidsregeringen. Waar de contrarevolutie eigenlijk op neerkomt, is de bescher ming van de kapitalisten in Amerika en him bezittingen en voorrechten". Zoals alle werknemers van geheime diensten, heeft ook Agee schriftelijk beloofd zijn geheimen voor zich te houden. Maar hij maakt zioh niet druk over het Mappen uit de school. „Nationale veiligheid schuilt voor mij in het socialisme, niet in de bescherming van handelingen en agenten van de CIA", zegt hij. Agee is tot de overtuiging gekomen dat de CIA de econo mische uitbuiting in Amerika in stand houdt. „Mensen gaan als gevolg van dit systeem dood of lijden honger. Het kan niet voortduren", meent hij- „Noch de CIA, noch politie- training, noch militaire hulp, noch „democratische" vakbon den, noch rechtstreeks militair ingrijpen, kan voor altijd de revolutionaire structuurveran deringen tegenhouden, die het einde van het kapitalistische imperialisme en de komst van een socialistische samenleving inluiden", aldus Agee. Onder de drie medewerkers van de CIA in Mexico noemt hij in zijn „dagboek", de hui dige president, Luis Eehever- ria, en zijn voorgangers Gusta vo Diaz Ordaz en Adolfo Lo pez Miateos. Henry Kissinger (Van onze redactie buitenland) Minister Max van der Stoel van buitenlandse zaken be vindt zich momenteel in de Volksrepubliek China voor een officieel bezoek. Van daag, morgen en overmorgen voert hij besprekingen met de Chinese minister van bui tenlandse zaken Tsjiao Koe- an-hoea (60). Als afsluiting zal hij een bezoek van een dag brengen aan de haven- en industriestad Sjanghai. Vandaar reist hij door naar Tokio. Hij zal daar in audiën tie worden ontvangen door keizer Hirohito en door de Japanse premier Takeo Miki. Na besprekingen met zijn ambtgenoot Kiichi Mia.vzawa, zal de Nederlandse bewinds man in Tokio het Japan-Ne derland Instituut openen voor cultureel-wetenschappelijke samenwerking. Het bezoek aan Japan wordt zaterdag IJ januari afgesloten met een be zoek aan de stad Nagasaki Onder de onderwerpen die op de agenda voor de bespre kingen in Peking staan staat allereerst een algemene poli tieke gedachtenwisseling over de internationale problemen En verder het proces van de Europese eenwording De regering in Peking is een voorstander van een voortgezette integratie van Eu ropa, niet alleen op econo misch gebied, maar ook poli tiek. De toetreding van Enge land, Ierland, Denemarken tot de Europese Gemeenschappen heeft, aldus diplomaten, bij China wel de hoop gewekt dat West-Europa zich zou weten te vermannen een sterke onaf hankelijke economische, mili taire en politieke eenheid te vormen. Daardoor zou aan de ïegemonie van de Verenigde Staten over dit gebied een einde komen en tevens zou verhinderd worden dat de ver enigde landen in de invloeds sfeer van de Sovjet-Unie zou den geraken. Niettemin zou men in Peking nog niet al te hooggespannen verwachtingen hebben van de Europese een wording. In Den Haag wordt het overigens ook niet uitgesloten geacht dat bij de Nederlands- Chinese besprekingen ook de kwestie van de energiepolitiek en de energieproblemen, de conferentie over de Europese veil'vheid en samenwerking, de MBFR (de evenwichtige waren- en troenenverminde- ring tussen Oost en West) en de ontwikkelingssamenwer king aan de orde komen. China steunt het standpunt van de Arabische landen en stelt dat de grondstofproduce- rende landen in het algemeen door het westen in een on voordelige positie zijn ge- hracht en te weinig krijgen voor hun bodemschatten. Voor wat de Europese vei- lia're' - o!rcft ma nen de Chinezen tot voorzich- Eind 1971 stemde de algemene vergadering van de Verenigde Naties in met een resolutie van Albanië (ook Nederland stemde voor) en deed China zijn intrede in de V.N. Den Haag heeft toen Peking herinnerd aan het feit dat men al van 1950 af graag zag dat de diplomatieke betrekkingen op het niveau van ambassa deurs geregeld werd. Op 16 mei 1972 gebeurde dit. tigheid. Men moet, zo meent men in Peking beducht blij ven voor de supermacht die al naar gelang het haar uitkomt met massale strijdkrachten een land van een bondgenoot kan bezetten, zoals met Tsje- choslowakije is gebeurd. Vol gens diplomatieke kr.ngen schijnt Peking de mening toe gedaan dat het voor de wes terse landen verstandiger is vooralsnog onder de Ameri kaanse atoomparaplu te blij ven totdat Europa ook militair op eigen benen kan staan. En voor wat de troepenver mindering betreft is het be kend dat Peking in het alge meen wantrouwend staat tegen over wederzijdse wapenver- minderingen, omdat de Sov jet-Unie een moeilijke ge sprekspartner is. Men beziet de zaak vanuit Peking dan ook met wantrouwen. In Den Haag wordt er op ge wezen dat minister Van der Stoel niet alleen als minister van Nederland, maar ook als een minister van een Europees land een bezoek zal brengen aan China. Hij zal van de gelegenheid gebruik maken de Nederlandse visie op de pro blemen, die niet altijd parallel loopt met de Europese, aan te stippen Nederland was een van de eerste westerse landen die de Chinese Volksrepubliek erken den. Het gebeurde op 27 maart 1950. Tot 1954 was er echter een stilte op het onderhande lingsfront, waar men het eens probeerde te worden over het uitwisselen van ambassadeurs. Maar na de conferentie in Ge neve werd men het eens over de uitwisseling op het niveau van zaakgelastigden. Sindsdien is vooral het han delsverkeer tussen beide lan den gegroeid. De balans bleek echter vooral in het voordeel van China te zijn. Er ontston den daarna nog politieke moeilijkheden zoals in 1966 het „lassersincident" en de daaruitvolgende gijzeling van de Nederlandse zaakgelastigde in Peking. Daarbij begon in dat jaar ook de culturele revo lutie. Bijna uit alle landen trok Peking de ambassadeurs terug. Eind 1969, begin 1970 kwam er een opleving in de houding van China ten opzichte van het buitenland. Verder werd de houding tussen China en de Verenigde Staten gewijzigd. De handel tussen Nederland en China is nog steeds zeer onevenwichtig en wel in het voordeel van de volksrepu bliek. Men verwacht echter in Nederland dat dit beeld in de komende jaren zal veranderen en de handelsbalans in even wicht komt. De cijfers (gezien vanuit Ne derland):. Resp. in- en uit voer: 1970: f 96 miljoen - 79 mil joen. 1971: f 122 miljoen - 61 miljoen. 1972: f 147 miljoen - 48 miljoen 1973: f 180 miljoen - 73 miljoen Nederland voert voor wal landbouwprodukten betreft voornamelijk verse en ge droogde groenten in (ruim 20 miljoen gulden) en dierlijke grondstoffen (22 miljoen), De Amerikaanse ambassa deur in Mexi co-stad, Fulton Preerman, ontdekte na zijn komst volgens Agee, dat Diaz Orda? meer was geïnteres seerd in het onderhouden van contact met het plaatselijke ClA-hoofd, dan met hem. Een ander CIA-medewerke? is volgens Agee George Mea- ny, de voorzitter van de in vloedrijke Amerikaanse vak- bondsfedieratie AFL-CLO. Agee werd verteld dat het lofwaardigste streven van de CIA was het bestrijden van het communisme. Maar de lijst van accessoires waarmee die taak moest worden aangevat had meer van de attributen van een reizend circus dan van die middelen voor liet on dernemen van zmlk een ernstig streven. Aan een actie in Uruguay kwamen volgens Agee te pas „pruiken, haarverf speciaile kleding en schoeisel, bijzonde re brillen, snorren, moeder vlekken en wratten"- voor wat de industriële pro- dukten betreft, wordt de lijsl aangevoerd door textiel (vnl kleding) 29,5 miljoen gulden en chemische en farmaceuti sche produkten (bijna zestien miljoen). Naar China wordt uitge voerd kalkammonsalpetei (ruim 9 miljoen gulden), zwa velzure ammoniak (2,4 mil joen) en meststoffen voor wat de agrarische sector betreft In de industriële sector zijn de belangrijkste exportprodukten naar de volksrepubliek ruw gietijzer en staal ter waarde van 24.5 miljoen en chemische en farmaceutische produkten ter waarde van ruim 13 miljoen gulden. Overige exportpro dukten zijn: textielfabrikaten. universeelplaten, koper en -legeringen, machines, elektri sche machines en apparaten buizen en pijpen van ijzer en staal, nikkel en legeringen. Het Ls niet waarschijnlijk dat minister Van der Stoel in Peking gaat praten over lan dingsrechten voor de KLM in China. Naar in Den Haag ver nomen wordt, ligt het in de bedoeling dat binnen niet al te lange tijd aparte besnre^ingen hierover gevoerd zullen wor den. Zeker al sinds 1971 wil de KLM een uitbreiding van de technische samenwerking met de Chinese dienst voor de burgerluchtvaart en hoopt men op landingsrechten in de Volksrepubliek. Zou er ooit een studie ge- maakt zijn over de verschillen in taalgebruik tussen mensen die bedroefd zij?i en huilen en dat van hen die in een norma le toestand verkeren? Ik ver moed, dat zulke verschillen bestaan en dat zij iets onthul len over de manier waarop mensen tegenover hun taal staanBedroefde mensen ge bruiken, denk ik, kortere zin nen en vermijden een bepaald soort van woorden. Ik kan niet zonder meer geloven in het verdriet van iemand die feillo ze lange zinnen uitspreekt. Zulke constructies veronder stellen een concentratie die moeilijk te verenigen is met droefheid of medeleven. Ik denkdat ook de woord keuze anders wordt door grote ernst en verdriet, niet plecht statiger, zoals bij een officieel vertoon vam, rouw wel gebeurt, maar elementairder. Bepaalde woorden kunnen niet gebruikt worden in ernstige situaties. Daaronder vallen veel nieuwe of technische woorden. Zij zijn ook lange tijd uit gedich ten geweerd. Misschien veron derstelt hun gebruik een te gedetailleerde aandacht voor de buitenwereld om in de si tuatie geloofwaardig zijn. Hoe oud en belegen moet een woord zijn om toegelaten te worden tot de elementaire woordenschat en volkomen ernstig genomen te worden rk kan op die vraag geer ant woord gevenmaar meen wel te kunnen constateren dm be paalde woorden daarin nooit doorgedrongen zijn; dat moet behalve met hun betekenis ook wel verband houden met hun afkomst „Grap" bijvoor beeld wordt geen ernstig woord, niet alleen omdat het een tegendeel van ernst, aan duidt, maar ook wel omdat het zomaa, uit de lucht gevallen is. Ook „fiets" is zo'n woord. Als het ernst wordt, spreken sommigen nog van „rijwiel", de i eer officiële benaming. Ik denk, dat „leuk" hier ook bij- hoort Het is in de betekenis waarin wij het meestal ge bruiken niet oud en juist in die jonge betekenis niet se rieus. De oudere betekenissen „lauw" en „kalm", die al bijna vergeten zijn, waren veel ern stiger. „Leuk" heeft de zin van grappiggekregen dank zij een vernieuwing van het gebruik, die het woord heeft vastgelegd in zijn oppervlak kigheid en onernst. Die nieu we laag in de betekenis is specioidl aangebracht om het uit de sfeer van ernst te ver wijderen. Leuk is noch in po sitieve noch in negatieve zin ernstig. Het leuke is niet echt meeslepend of ontroerend, niet ech: komisch en niet echt tra gisch. Leuk is een categorie die inderdaad met lauwheidt te maker heeft, en waaroor de belangstelling waarschijnlijk minder bepaald wordt vanuit een inderlijke drang dan van uit de collectievere behoefte om in eikaars gezelschap niet te ver te gaan in ernst of hartstocht. Het woord heeft vooral betrekking op een buf ferzone, waarin de werkelijke gevoelens niet in al hun even tuele rauwheid ter sprake hoe ven te kom.en. Het heeft iets burgerlijks, maar tegelijk ver wijst het ooi naar wat, mis schien wel vanuit die burger lijkheid, de wereld van het kind genoemd ivordt. Vooral kinderen moeten leuk zijn en 'euk beh mdeld worden, en dan op de eerste plaats de minst ar sérieux genomen kinderen, de meisjes. Ik heb qeen andere histori sche bronnen bij de hand voor mijr veronderstellingdm het woord in de vorige eeuw zijn huidige en meest qanqbare be tekenis gekregen heeft, dan een aantekening uit het Woor denboek der Nederlandsche Taal waaruit blijktdat Wil- ler, Kloos en Lodewijk van Oeyssel als eersten ..leuk' in deze betekenis gebruikten. De heromst. van het Victoriaanse panisch onschuldige luchtje dat eraan zitkan ik met mijn eigen i eus alleen niet na gaan.

Krantenbank Zeeland

de Vrije Zeeuw | 1975 | | pagina 15