Mariager Ben van Gelder
„PSV IS GEEN
MILJOENENCLUB
Ralf Edström
tekende in
Brugge
op het toilet
Hf GralSHfL
Gebitsbesciiermer in de
hockeywereld in opmars
DAGBLAD VOOR ZUIDWEST-NEDERLAND
Boeven
SppRj
(van onze sportredactie)
EINDHOVEN - Morgen
middag wordt in Eindhoven de
grote ontmoeting van dit voet
balweekend gespeeld. PSV
ontmoet dan Ajax. zit een
interessant gegeven aan deze
wedstrijd. PSV-jarenlang be
schreven als de ploeg met veel
talent die het net niet kon ma
ken is dit seizoen zover dat
het momenteel als de meest se
rieuze titelkandidaat kan
worden beschouwd. Ajax
daarentegen is aan een duide
lijke aftakeling bezig. De re
cente uitschakeling door FC
Juventus voor de UEFA-cup is
daarvan een duidelijk bewijs.
Hoe wordt nu tegen PSV
aangekeken? „Geen kunst",
zegt de massa PSV kan immers
putten uit de miljoenen van
Philips en er kan deze ploeg
niets gebeuren. „Klopt niet",
zegt manager Ben van Gelder.
„Philips steunt ons heus niet
door dik en dun. Wij moeten
als voetbalvereniging een ei
gen verantwoord beleid voe
ren". Onze verslaggever Leo
van de Ruit sprak aan de voor
avond van het grote duel met
de manager van PSV, een man
die in het verleden (net zoals
heel PSV) veel bekritiseerd
werd. Ten onrechte, zegt Kees
Rijvers. Volgens de oefenmees-
ter van PSV heeft de manager
van PSV de kwaliteiteten om
bestuurlijk voetbalnederland
in zijn zak te steken. Grote
bewondering dus van Rijvers
vopor de vakkenennis van Van
Gelder.
(Van onze sportredactie)
EINDHOVEN - „In het
spoor van Ralf Edström ging
ik stiekem het toilet op. Kees
Rijvers hield voor de deur de
wacht en iet niemand meer
passeren. Staande voor de
urinoirs tekende Ralf Ed
ström het overschrijvings
formulier naar PSV". Uit
deze anecdote blijkt dat Ben
van Gelder (57) niets teveel
is, als er iets bereikt moet
worden voor de club, waar
van hij binnenkort 25 jaar
secretaris is.
Als hij een niet zo beschei
den persoon was, zou hij be
slist met de bijnaam „Mister
PSV" door het leven gaan.
Eeuwige gentleman Ben van
Gelder wil dat niet. Hij werkt
graag en hard in de anonimi
teit. Tijd blijft er nauwelijks
over. De spaarzame vrije
uren besteedt hij aan vrouw
en 20-jarige dochter. Zijn
postzegelverzameling heeft
al vele jaren zijn aandacht
gemist. „Elke week duurt een
paar dagen te kort", verzucht
Ben van Gelder in de schat
kamer van PSV. „Ik ben niet
alleen de manager van het
A-team met al zijn beslom
meringen, maar ook de secre
taris van de gehele club. Als
de pupillen een toernooi
houden, moet ik ook zorgen
dat er tegenstanders zijn".
Ben van Gelder doet dit werk
drie jaar voor zijn pensioen nog
met evenveel plezier als toen hij
begon. In 1950 werd hij van de
ene zondag op de andere van
rechtsbuiten secretaris. Voor
dien had hij zijn organisatori
sche kwaliteiten al verschil
lende malen getoond. Vooral na
de invoering van het betaalde
voetbal groeide Van Gelder uit
tot een innemende persoonlijk
heid met wie het doorgaans
prettig onderhandelen was. Wie
over zijn persoon nadenkt en
navraag doet, ontdekt dat er in
het Nederlandse voetbal nie
mand was en is, op wiens hoofd
zo weinig kritiek neerdaalde.
Toch vestigt hij regelmatig de
aandacht op zich.
Tijdens de bondsvergaderin
gen zegt hij recht voor zijn raap
zijn zegje. Zonder aanziens des
persoons. Maar recht door zee.
Ik stel me gewoon eerlijk op",
zegt hij, „in de bondsvergader
ingen, tegenover andere clubs,
Ralf Edström
bij transferonderhandelingen
en tegenover spelers".
Feit is dat alle spelers, die PSV
op een gegeven moment verlie
ten, zonder uitzondering vol lof
en zelfs met een tikje weemoed
over de Eindhovense club spre
ken. Van Gelder heeft daar een
eenvoudige verklaring voor.
„Wij proberen iedereen zo goed
mogelijk te behandelen. De spe
lers worden naar behoren be
taald en als wij op een ander
vlak kunnen helpen, doen wij
dat ook. Bij onderhandelingen
met clubs willen wij nooit het
onderste uit de kan. Wc jagen
ook geen spelers zomaar weg. In
een goede verstandhouding
proberen wij hen bij een andere
club onder te brengen. Die spe
lers waren daar altijd tevreden
over en de clubs voelen zich
nooit bekocht.
Ben van Gelder is er trots op
dat er geen rancune tegenover
zijn persoon als onderhandelaar
bestaat, ondanks dat de meeste
spelers meer opbrachten dan dat
ze kostten. Dat lijkt nogal
vreemd omdat algemeen wordt
gedacht dat PSV de laatste jaren
op de transfermarkt vaak mis
kleunde. Van Gelder haast zich
te vertellen dat dit slechts een
maal het geval was. Een aantal
jaren geleden kocht PSV in een
zomer Van Beveren. Vos, Hid-
dink, Van Tilburg, Devrindt en
Mulders. Van Gelder: „Dat was
geen groot succes, maar bij de
verkoop brachten deze spelers
stuk voor stuk bedragen op, die
hoger waren dan de aankoop
sommen. Met de winst hebben
we iets nieuws kunnen doen".
Heeft PSV zulke winsten dan
nodig? Philips is immers spon
sor. Ben van Gelder, onder alle
omstandigheden de rust zelve,
haast zich nu met antwoorden.
„Het is eigenlijk ongehoord dat
de mensen nog steeds geloven
dat PSV een miljoenenclub is.
Dat is helemaal nietwaar. Feye-
noord en Ajax zijn rijke clubs.
PSV niet. Wij werken met een
normaal budget, zoals elke ge
wone club. Philips is inderdaad
sponsor. Het verhaaltje dat ik,
als we een nieuwe speler willen
kopen, eventjes bij de directeur
van Philips binnenloop en een
paar minuten later met een mil
joen in mijn tas de deur weer
uitga, behoort tot het rijk der
fabelen. PSV is gewoon PSV, wij
genieten inderdaad steun van
Philips, maar dan ook alleen
maar, omdat wij aan zoveel
mensen passieve recreatie bie
den. Verder beheren wij onze ei
gen centen zo verstandig moge
lijk. Een voorbeeld: Nordquist,
Dahlquist en de tweeling Van de
Kerkhof kosten minder dan
Mulder alleen bij Ajax. Nog een
voorbeeld: bij Feyenoord be
staat de voorhoede uit Ressel,
Kreuz en Kristensen. Ressel
werd voor een reuzenbedrag van
Lierse SK overgenomen en van
de opbrengst van Kreuz en Kris
tensen kan Sparta nu nog be
staan".
Als onderhandelaar, ook bij
verkoop van spelers, heeft Ben
van Gelder in de loop van een
kwart eeuw ontzettend veel er
varing opgedaan. Men .mag hem
tot de slimsten in zijn vak reke
nen. Dat blijkt wel uit de aan
koop van het Zweedse kopfe-
nomeen Ralf Edström. „Ralf
stond al meer dan zeven maan
den onder contract voor hij naar
Nederland kwam en andere
clubs „lucht" van zijn enorme
talent kregen. Het verhaal is
kostelijk. Ik contracteerde Ed
ström kort na zijn eerste inter
land voor Zweden. Alles was al
rond voor anderen ooit van Ed
ström hadden gehoord. De af
spraak met het bestuur van At-
vidaberg (Edström's oude club)
was, dal de club eerst kampioen
van Zweden moest worden, voor
hij naar Eindhoven mocht ko
men. Ik moest beloven dat ik al
les zou verzwijgen. Maar het
lekte natuurlijk toch uit dat ik in
Atvidaberg was geweest".
„Men hoorde echter niet of er
inderdaad wat beklonken was.
Intussen ging Edström steeds
beter voetballen. Andere Neder
landse topclubs ontdekten hem.
Het grappige was dat men bij
mij om inlichtingen kwam vra
gen. Zo van: Jij bent er geweest,
hoe komen wij daar. Omdat ik
niets van een transfer mocht
verraden antwoordde ik. Nou, je
vliegt naar Stockholm, neemt
daar de trein naar Norköpping
en daar is het in de buurt. Ze
gingen allemaal voorniets, maar
kregen ook niet te horen waar
om. Nu was er nog een moeilijk-
heidje, Edström moest het over
schrijvingsformulier nog teke
nen. Ik ging daarvoor met Kees
Rijvers naar Brugge, waar Ed
ström voor de Europacup voet
balde. Het stikte daar van de
scouts en verschillende voet
balmakelaars kwamen mij tij
dens de wedstrijd op de schou
ders tikken met de mededeling:
die lange nummer 11, die moetje
kopen. Weer kon ik niets zeggen
en na afloop barstte het bij de
kleedkamers van de mensen.
Daarom liet ik Edström via een
tussenpersoon naar het toilet
gaan. Daar tekende hij tenslotte
het formulier"
Ben van Gelder zegt een boek
over dergelijke gebeurtenissen
te kunnen schrijven. Tenslotte
sloot hij in 25 jaar meer dan 200
contracten met nieuwe spelers
af. Meer verhalen als dat van
Edström wil hij liever niet ver
tellen, omdat er mensen bij be
trokken zijn. „De sfeer moet
goed blijven", is zijn mening.
Daar moeten we altijd voor
waken. Bij PSV is niet alles ge
richt op prestaties. Toen het ons
slecht ging en we onder aan de
ranglijst bungelden, was het
hier toch plezierig. Nu wij bo
venaan staan mag de sfeer niet
veranderen. We moeten op een
prettige manier bezigblijven. Op
de totale oorlog, zoals Willem
van Hanegem het voetbal voor
stelt, zijn wij hier niet gesteld.
We houden het sportief en oefe
nen beslist geen druk uit op de
spelers, dat ze dit seizoen beslist
kampioen moeten worden Ik ge
loof ook niet dat Rijvers dat toe
staat. Ons eerste doel is - en dat
zal altijd voorop blijven staan -
zoveel mogelijk mensen goede
recreatie te bieden. Daarom
hebben we de tribunes overdekt
en verwarmd, daarom ook ijvert
Kees Rijvers in de eerste piaats
voor spektakel in het veld"
„Persoonlijk ben ik blijer met
een vol stadion dan met een
overwinning Als beiden samen
gaan, graag, maar het is geen
moetje. Het moet ons met voet
bal niet vergaan, zoals de
schouwburgdirecteuren met de
moderne kunst Veel subsidie,
maar geen publiek. Als veel
mensen bij PSV hebben genoten,
heb ik een goede dag".
Ben van Gelder waakt over
PSV als een moeder over haar
eerstgeborene Vooral ook in
zake de publiciteit. „Rellen wil
len wij hier niet", zegt hij, „tens
lotte staat die P in onze naam
ergens voor. Die P staat er als
een rem op de weg naar rellen,
toch was er kortgeleden toch een
rel rond de PSV-ers. Van Gel
der: „Omdat wij onze Zweden
geen toestemming gaven voor de
interland tegen Nederland,
vonden onze spelers het beter
ook maar niet mee te doen als ze
geselekteerd zouden worden.
Daar is veel over gesproken. We
moesten veel verwijten slikken.
Onbegrijpelijk, voor mij. Nu
waren wij een keer westers hard.
De 25 jaar daarvoor verweet
men ons dat we zo Brabants-
slap waren..."
Ben van Gelder moet er om
lachen. Hij zegt jong te blij
ven doordat hij in al die jaren
vijf generaties voetballers
heeft meegemaakt. Hij kan
zich niet eens meer herinne
ren dat hij een wedstrijd van
zijn club miste. Toch is het
ook wel eens vervelend en
zijn er soms spanningen.
„Neem de actie „Geven voor
Leven", zegt hij. „Op een ge
geven moment voelt een club
zich geroepen ook iets te ge
ven. Vanaf dat moment heeft
bij mij de telefoon onophou
delijk gerinkeld. Allemaal
anonieme telefoontjes in de
geest van: Jullie boeven in
Eindhoven, geef ook eens
wat, en: Verkoop die lange
Zweed voor de actie, of: als je
niet gauw wat geeft, komen
we een lichtmast doorzagen.
Dat is dan mijn avond bij de
tv. Maargoed, dat neem je op
de koop toe. Tenslotte is dit
werk ook een hobby. Het
gaat op alle gebied leuk met
de club, en of we nu kampi
oen worden of niet, ach dat
maakt niet zoveel uit. Roem
telt immers maar een dag".
LEO VAN DE RUIT
«r, A -
PSV-manager Ben van Gelder: „Blijer met vol stadion dan met overwinning"
(Van een onzer verslagge
vers)
VENLO - Op woensdag 6
nov., tijdens het duel FC
Magdenburg-Bayern Mün-
chen, verloor Bayern-
doelman Sepp Maier een
snijtand bij een botsing met
een Oostduitse speler.
Op zaterdag 28 sept., in
Brussel, raakte Frans Spits,
aanvoerder destijds nog
van het Nederlandse team
en van het Europees elftal,
twee voortanden kwijt tij
dens de wedstrijd
Europa-Azië. Een loeihard
schot van de Spanjaard
Farbegas belandde via een
stick van een Aziaat vol in
het gezicht van Spits, die
daarna twee snijtanden
minder had.
De witte kogel het een spoor
van vernieling achter in het
gebit van Frans Spits. Een zie
dend schot vond zijn einde
tegen de mond van de captain
van het Europees hockey-
elftal. Spits ging als een blok
neer Toen hij even later over
eind krabbelde, constateerde
hij, dat waar eens twee gave
snijtanden hadden gezeten,
daar nu een bloedende kloof
voor in de plaats gekomen was.
Het was zaterdag 28 sept.
Frans Spits liet twee snijtan
den achter op de doorweekte
grasmat van het stadion in
Ukkel, waar die dag de wed
strijd Europa-Azie gespeeld
werd.
Op korte afstand stond
André Bolhuis, tandarts van
beroep. Hij was getuige van de
vernieling ban de snijtanden
van Spits. De volgende dag
was Bolhuis in zijn praktijk
enkele uren doende de aange
richte schade te herstellen Het
is een van de talloze gevallen
van „gebitssehending" in de
sport Elke zondag sneuvelt er
op een of ander sportveld wel
een gedeelte van een gebit.
Het incident met Spits was
de directe aanleiding voor
Paul Semmelink uit Gronin
gen 26 jaar en tandarts van be
roep, om zijn reeds lang op
stapel staande plannen te ver
wezenlijken. Paul Semmelink
kwam daarop met iets volko
men nieuws voor de Neder
landse hockeywereld: een ge
bitsbeschermer
Paul Semmelink, zelf actief
hockey-speler, had allang met
die gedachte gespeeld Uit
Amerikaanse folders (op de
high schools en Amerikaanse
colleges zijn gebitsbescher
mers bij het beoefenen van
sport door de verzekerings
maatschappijen verplicht ge
steld) stak hij de nodige kennis
op en in samenwerking met het
Jan H Hulsing-laboratorium
in Driebergen werd al weldra
de eerste gebitsbeschermer
vervaardigd Die gebitsbe
schermer (in de bokssport
reeds lang ingevoerd) bestaat
uit een rubberen ring, die pre
cies om het gebit past. Een
eenvoudige afdruk van het ge
bit wordt in rubber nage
maakt. Paul Semmelink:
„Onze spelers (de spelers van
hoofdklasser Groningse stu
denten) zijn er wel gelukkig
mee" Paul Semmelink ver
wacht dat de gebitsbescher
mer na verloop van tijd ver
plicht zal worden gesteld.
„Het is een eenmalige kosten
post van rond 75 gulden. Een
behoorlijk bedrag, maar in
dien je zo'n ding niet gebruikt
en je krijgt beschadigingen
aan je gebit, dan ben je veel
meer kwijt. Ik ben er vast van
overtuigd, dat de gebitsbe
schermer, zeker in het tophoc-
key, een vertrouwd beeld
wordt"
Beslist geen overdreven uit
spraak indien men bedenkt
dat in Australië en Canada
reeds vrijwel alle tophocke-
vers een gebitsbeschermer
dragen.
Tandarts Paul Semmelink
toont aan de hand van cijfers
aan, dat het dragen van een
gebitsbeschermer (een rubbe
ren band van ongeveer een cm
doorsnee, die op de onderkaak
wordt gelegd, en waar het bo-
vengebit dus ook precies in
past) geen overbodige luxe is
Paul Semmelink: „Reeds op
12-jarige leeftijd heeft 7 a 8
procent van de kinderen be
schadiging van het gebit opge
lopen door sport of spel. Wat
hockeyers betreft, gemiddeld
loopt op elke tien hockey
spelers er een rond, wiens ge
bit door de sport beschadigd
is, hetgeen neerkomt op 10
procent dus".
Klinkende cijfers, die ge
bruik van een gebitsbescher
mer alleszins rechtvaardigen.
Paul Semmelink heeft op
zijn introductie van de gebits
beschermer tot nu toe reeds
enkele reacties ontvangen.
SCHC reageerde positief, ter
wijl international Wouter
Leefers, die ook beschadig
aan zijn gebit opliep tijd
een hockey-wedstrijd, ook be
langstelling heeft getoond.
Van de Groningse ijshoc-
keyclub Gijs hebben reeds
twee spelers zich een gebitsbe-
schermer laten aanmeten, na
dat zij een ongeluk hadden ge
had
Wij van onze kant zijn er
vast van overtuigd, dat de ge
bitsbeschermer een even ver
trouwd beeld wordt in de hoc
keywereld als het masker van
de hockey-doelman. Ook voor
spelers, die op lager niveau
hockey bedrijven, want juist in
die regionen willen nog wel
eens. door gebrek aan techniek
en ervaring, de nodige onge
lukken gebeuren