Mariager Ben van Gelder „PSV IS GEEN MILJOENENCLUB Ralf Edström tekende in Brugge op het toilet Hf GralSHfL Gebitsbesciiermer in de hockeywereld in opmars DAGBLAD VOOR ZUIDWEST-NEDERLAND Boeven SppRj (van onze sportredactie) EINDHOVEN - Morgen middag wordt in Eindhoven de grote ontmoeting van dit voet balweekend gespeeld. PSV ontmoet dan Ajax. zit een interessant gegeven aan deze wedstrijd. PSV-jarenlang be schreven als de ploeg met veel talent die het net niet kon ma ken is dit seizoen zover dat het momenteel als de meest se rieuze titelkandidaat kan worden beschouwd. Ajax daarentegen is aan een duide lijke aftakeling bezig. De re cente uitschakeling door FC Juventus voor de UEFA-cup is daarvan een duidelijk bewijs. Hoe wordt nu tegen PSV aangekeken? „Geen kunst", zegt de massa PSV kan immers putten uit de miljoenen van Philips en er kan deze ploeg niets gebeuren. „Klopt niet", zegt manager Ben van Gelder. „Philips steunt ons heus niet door dik en dun. Wij moeten als voetbalvereniging een ei gen verantwoord beleid voe ren". Onze verslaggever Leo van de Ruit sprak aan de voor avond van het grote duel met de manager van PSV, een man die in het verleden (net zoals heel PSV) veel bekritiseerd werd. Ten onrechte, zegt Kees Rijvers. Volgens de oefenmees- ter van PSV heeft de manager van PSV de kwaliteiteten om bestuurlijk voetbalnederland in zijn zak te steken. Grote bewondering dus van Rijvers vopor de vakkenennis van Van Gelder. (Van onze sportredactie) EINDHOVEN - „In het spoor van Ralf Edström ging ik stiekem het toilet op. Kees Rijvers hield voor de deur de wacht en iet niemand meer passeren. Staande voor de urinoirs tekende Ralf Ed ström het overschrijvings formulier naar PSV". Uit deze anecdote blijkt dat Ben van Gelder (57) niets teveel is, als er iets bereikt moet worden voor de club, waar van hij binnenkort 25 jaar secretaris is. Als hij een niet zo beschei den persoon was, zou hij be slist met de bijnaam „Mister PSV" door het leven gaan. Eeuwige gentleman Ben van Gelder wil dat niet. Hij werkt graag en hard in de anonimi teit. Tijd blijft er nauwelijks over. De spaarzame vrije uren besteedt hij aan vrouw en 20-jarige dochter. Zijn postzegelverzameling heeft al vele jaren zijn aandacht gemist. „Elke week duurt een paar dagen te kort", verzucht Ben van Gelder in de schat kamer van PSV. „Ik ben niet alleen de manager van het A-team met al zijn beslom meringen, maar ook de secre taris van de gehele club. Als de pupillen een toernooi houden, moet ik ook zorgen dat er tegenstanders zijn". Ben van Gelder doet dit werk drie jaar voor zijn pensioen nog met evenveel plezier als toen hij begon. In 1950 werd hij van de ene zondag op de andere van rechtsbuiten secretaris. Voor dien had hij zijn organisatori sche kwaliteiten al verschil lende malen getoond. Vooral na de invoering van het betaalde voetbal groeide Van Gelder uit tot een innemende persoonlijk heid met wie het doorgaans prettig onderhandelen was. Wie over zijn persoon nadenkt en navraag doet, ontdekt dat er in het Nederlandse voetbal nie mand was en is, op wiens hoofd zo weinig kritiek neerdaalde. Toch vestigt hij regelmatig de aandacht op zich. Tijdens de bondsvergaderin gen zegt hij recht voor zijn raap zijn zegje. Zonder aanziens des persoons. Maar recht door zee. Ik stel me gewoon eerlijk op", zegt hij, „in de bondsvergader ingen, tegenover andere clubs, Ralf Edström bij transferonderhandelingen en tegenover spelers". Feit is dat alle spelers, die PSV op een gegeven moment verlie ten, zonder uitzondering vol lof en zelfs met een tikje weemoed over de Eindhovense club spre ken. Van Gelder heeft daar een eenvoudige verklaring voor. „Wij proberen iedereen zo goed mogelijk te behandelen. De spe lers worden naar behoren be taald en als wij op een ander vlak kunnen helpen, doen wij dat ook. Bij onderhandelingen met clubs willen wij nooit het onderste uit de kan. Wc jagen ook geen spelers zomaar weg. In een goede verstandhouding proberen wij hen bij een andere club onder te brengen. Die spe lers waren daar altijd tevreden over en de clubs voelen zich nooit bekocht. Ben van Gelder is er trots op dat er geen rancune tegenover zijn persoon als onderhandelaar bestaat, ondanks dat de meeste spelers meer opbrachten dan dat ze kostten. Dat lijkt nogal vreemd omdat algemeen wordt gedacht dat PSV de laatste jaren op de transfermarkt vaak mis kleunde. Van Gelder haast zich te vertellen dat dit slechts een maal het geval was. Een aantal jaren geleden kocht PSV in een zomer Van Beveren. Vos, Hid- dink, Van Tilburg, Devrindt en Mulders. Van Gelder: „Dat was geen groot succes, maar bij de verkoop brachten deze spelers stuk voor stuk bedragen op, die hoger waren dan de aankoop sommen. Met de winst hebben we iets nieuws kunnen doen". Heeft PSV zulke winsten dan nodig? Philips is immers spon sor. Ben van Gelder, onder alle omstandigheden de rust zelve, haast zich nu met antwoorden. „Het is eigenlijk ongehoord dat de mensen nog steeds geloven dat PSV een miljoenenclub is. Dat is helemaal nietwaar. Feye- noord en Ajax zijn rijke clubs. PSV niet. Wij werken met een normaal budget, zoals elke ge wone club. Philips is inderdaad sponsor. Het verhaaltje dat ik, als we een nieuwe speler willen kopen, eventjes bij de directeur van Philips binnenloop en een paar minuten later met een mil joen in mijn tas de deur weer uitga, behoort tot het rijk der fabelen. PSV is gewoon PSV, wij genieten inderdaad steun van Philips, maar dan ook alleen maar, omdat wij aan zoveel mensen passieve recreatie bie den. Verder beheren wij onze ei gen centen zo verstandig moge lijk. Een voorbeeld: Nordquist, Dahlquist en de tweeling Van de Kerkhof kosten minder dan Mulder alleen bij Ajax. Nog een voorbeeld: bij Feyenoord be staat de voorhoede uit Ressel, Kreuz en Kristensen. Ressel werd voor een reuzenbedrag van Lierse SK overgenomen en van de opbrengst van Kreuz en Kris tensen kan Sparta nu nog be staan". Als onderhandelaar, ook bij verkoop van spelers, heeft Ben van Gelder in de loop van een kwart eeuw ontzettend veel er varing opgedaan. Men .mag hem tot de slimsten in zijn vak reke nen. Dat blijkt wel uit de aan koop van het Zweedse kopfe- nomeen Ralf Edström. „Ralf stond al meer dan zeven maan den onder contract voor hij naar Nederland kwam en andere clubs „lucht" van zijn enorme talent kregen. Het verhaal is kostelijk. Ik contracteerde Ed ström kort na zijn eerste inter land voor Zweden. Alles was al rond voor anderen ooit van Ed ström hadden gehoord. De af spraak met het bestuur van At- vidaberg (Edström's oude club) was, dal de club eerst kampioen van Zweden moest worden, voor hij naar Eindhoven mocht ko men. Ik moest beloven dat ik al les zou verzwijgen. Maar het lekte natuurlijk toch uit dat ik in Atvidaberg was geweest". „Men hoorde echter niet of er inderdaad wat beklonken was. Intussen ging Edström steeds beter voetballen. Andere Neder landse topclubs ontdekten hem. Het grappige was dat men bij mij om inlichtingen kwam vra gen. Zo van: Jij bent er geweest, hoe komen wij daar. Omdat ik niets van een transfer mocht verraden antwoordde ik. Nou, je vliegt naar Stockholm, neemt daar de trein naar Norköpping en daar is het in de buurt. Ze gingen allemaal voorniets, maar kregen ook niet te horen waar om. Nu was er nog een moeilijk- heidje, Edström moest het over schrijvingsformulier nog teke nen. Ik ging daarvoor met Kees Rijvers naar Brugge, waar Ed ström voor de Europacup voet balde. Het stikte daar van de scouts en verschillende voet balmakelaars kwamen mij tij dens de wedstrijd op de schou ders tikken met de mededeling: die lange nummer 11, die moetje kopen. Weer kon ik niets zeggen en na afloop barstte het bij de kleedkamers van de mensen. Daarom liet ik Edström via een tussenpersoon naar het toilet gaan. Daar tekende hij tenslotte het formulier" Ben van Gelder zegt een boek over dergelijke gebeurtenissen te kunnen schrijven. Tenslotte sloot hij in 25 jaar meer dan 200 contracten met nieuwe spelers af. Meer verhalen als dat van Edström wil hij liever niet ver tellen, omdat er mensen bij be trokken zijn. „De sfeer moet goed blijven", is zijn mening. Daar moeten we altijd voor waken. Bij PSV is niet alles ge richt op prestaties. Toen het ons slecht ging en we onder aan de ranglijst bungelden, was het hier toch plezierig. Nu wij bo venaan staan mag de sfeer niet veranderen. We moeten op een prettige manier bezigblijven. Op de totale oorlog, zoals Willem van Hanegem het voetbal voor stelt, zijn wij hier niet gesteld. We houden het sportief en oefe nen beslist geen druk uit op de spelers, dat ze dit seizoen beslist kampioen moeten worden Ik ge loof ook niet dat Rijvers dat toe staat. Ons eerste doel is - en dat zal altijd voorop blijven staan - zoveel mogelijk mensen goede recreatie te bieden. Daarom hebben we de tribunes overdekt en verwarmd, daarom ook ijvert Kees Rijvers in de eerste piaats voor spektakel in het veld" „Persoonlijk ben ik blijer met een vol stadion dan met een overwinning Als beiden samen gaan, graag, maar het is geen moetje. Het moet ons met voet bal niet vergaan, zoals de schouwburgdirecteuren met de moderne kunst Veel subsidie, maar geen publiek. Als veel mensen bij PSV hebben genoten, heb ik een goede dag". Ben van Gelder waakt over PSV als een moeder over haar eerstgeborene Vooral ook in zake de publiciteit. „Rellen wil len wij hier niet", zegt hij, „tens lotte staat die P in onze naam ergens voor. Die P staat er als een rem op de weg naar rellen, toch was er kortgeleden toch een rel rond de PSV-ers. Van Gel der: „Omdat wij onze Zweden geen toestemming gaven voor de interland tegen Nederland, vonden onze spelers het beter ook maar niet mee te doen als ze geselekteerd zouden worden. Daar is veel over gesproken. We moesten veel verwijten slikken. Onbegrijpelijk, voor mij. Nu waren wij een keer westers hard. De 25 jaar daarvoor verweet men ons dat we zo Brabants- slap waren..." Ben van Gelder moet er om lachen. Hij zegt jong te blij ven doordat hij in al die jaren vijf generaties voetballers heeft meegemaakt. Hij kan zich niet eens meer herinne ren dat hij een wedstrijd van zijn club miste. Toch is het ook wel eens vervelend en zijn er soms spanningen. „Neem de actie „Geven voor Leven", zegt hij. „Op een ge geven moment voelt een club zich geroepen ook iets te ge ven. Vanaf dat moment heeft bij mij de telefoon onophou delijk gerinkeld. Allemaal anonieme telefoontjes in de geest van: Jullie boeven in Eindhoven, geef ook eens wat, en: Verkoop die lange Zweed voor de actie, of: als je niet gauw wat geeft, komen we een lichtmast doorzagen. Dat is dan mijn avond bij de tv. Maargoed, dat neem je op de koop toe. Tenslotte is dit werk ook een hobby. Het gaat op alle gebied leuk met de club, en of we nu kampi oen worden of niet, ach dat maakt niet zoveel uit. Roem telt immers maar een dag". LEO VAN DE RUIT «r, A - PSV-manager Ben van Gelder: „Blijer met vol stadion dan met overwinning" (Van een onzer verslagge vers) VENLO - Op woensdag 6 nov., tijdens het duel FC Magdenburg-Bayern Mün- chen, verloor Bayern- doelman Sepp Maier een snijtand bij een botsing met een Oostduitse speler. Op zaterdag 28 sept., in Brussel, raakte Frans Spits, aanvoerder destijds nog van het Nederlandse team en van het Europees elftal, twee voortanden kwijt tij dens de wedstrijd Europa-Azië. Een loeihard schot van de Spanjaard Farbegas belandde via een stick van een Aziaat vol in het gezicht van Spits, die daarna twee snijtanden minder had. De witte kogel het een spoor van vernieling achter in het gebit van Frans Spits. Een zie dend schot vond zijn einde tegen de mond van de captain van het Europees hockey- elftal. Spits ging als een blok neer Toen hij even later over eind krabbelde, constateerde hij, dat waar eens twee gave snijtanden hadden gezeten, daar nu een bloedende kloof voor in de plaats gekomen was. Het was zaterdag 28 sept. Frans Spits liet twee snijtan den achter op de doorweekte grasmat van het stadion in Ukkel, waar die dag de wed strijd Europa-Azie gespeeld werd. Op korte afstand stond André Bolhuis, tandarts van beroep. Hij was getuige van de vernieling ban de snijtanden van Spits. De volgende dag was Bolhuis in zijn praktijk enkele uren doende de aange richte schade te herstellen Het is een van de talloze gevallen van „gebitssehending" in de sport Elke zondag sneuvelt er op een of ander sportveld wel een gedeelte van een gebit. Het incident met Spits was de directe aanleiding voor Paul Semmelink uit Gronin gen 26 jaar en tandarts van be roep, om zijn reeds lang op stapel staande plannen te ver wezenlijken. Paul Semmelink kwam daarop met iets volko men nieuws voor de Neder landse hockeywereld: een ge bitsbeschermer Paul Semmelink, zelf actief hockey-speler, had allang met die gedachte gespeeld Uit Amerikaanse folders (op de high schools en Amerikaanse colleges zijn gebitsbescher mers bij het beoefenen van sport door de verzekerings maatschappijen verplicht ge steld) stak hij de nodige kennis op en in samenwerking met het Jan H Hulsing-laboratorium in Driebergen werd al weldra de eerste gebitsbeschermer vervaardigd Die gebitsbe schermer (in de bokssport reeds lang ingevoerd) bestaat uit een rubberen ring, die pre cies om het gebit past. Een eenvoudige afdruk van het ge bit wordt in rubber nage maakt. Paul Semmelink: „Onze spelers (de spelers van hoofdklasser Groningse stu denten) zijn er wel gelukkig mee" Paul Semmelink ver wacht dat de gebitsbescher mer na verloop van tijd ver plicht zal worden gesteld. „Het is een eenmalige kosten post van rond 75 gulden. Een behoorlijk bedrag, maar in dien je zo'n ding niet gebruikt en je krijgt beschadigingen aan je gebit, dan ben je veel meer kwijt. Ik ben er vast van overtuigd, dat de gebitsbe schermer, zeker in het tophoc- key, een vertrouwd beeld wordt" Beslist geen overdreven uit spraak indien men bedenkt dat in Australië en Canada reeds vrijwel alle tophocke- vers een gebitsbeschermer dragen. Tandarts Paul Semmelink toont aan de hand van cijfers aan, dat het dragen van een gebitsbeschermer (een rubbe ren band van ongeveer een cm doorsnee, die op de onderkaak wordt gelegd, en waar het bo- vengebit dus ook precies in past) geen overbodige luxe is Paul Semmelink: „Reeds op 12-jarige leeftijd heeft 7 a 8 procent van de kinderen be schadiging van het gebit opge lopen door sport of spel. Wat hockeyers betreft, gemiddeld loopt op elke tien hockey spelers er een rond, wiens ge bit door de sport beschadigd is, hetgeen neerkomt op 10 procent dus". Klinkende cijfers, die ge bruik van een gebitsbescher mer alleszins rechtvaardigen. Paul Semmelink heeft op zijn introductie van de gebits beschermer tot nu toe reeds enkele reacties ontvangen. SCHC reageerde positief, ter wijl international Wouter Leefers, die ook beschadig aan zijn gebit opliep tijd een hockey-wedstrijd, ook be langstelling heeft getoond. Van de Groningse ijshoc- keyclub Gijs hebben reeds twee spelers zich een gebitsbe- schermer laten aanmeten, na dat zij een ongeluk hadden ge had Wij van onze kant zijn er vast van overtuigd, dat de ge bitsbeschermer een even ver trouwd beeld wordt in de hoc keywereld als het masker van de hockey-doelman. Ook voor spelers, die op lager niveau hockey bedrijven, want juist in die regionen willen nog wel eens. door gebrek aan techniek en ervaring, de nodige onge lukken gebeuren

Krantenbank Zeeland

de Vrije Zeeuw | 1974 | | pagina 21