DE ONDERGANG VAN SINGER Authentiek boek over landverrader Van der Waals Als h krediet slecht op maat is, merkje als ondernemer vroeg of laat, dat er iets niet goed zit. B André van der Louw geïnstalleerd binnenland buitenland ZETBAAS STROHALM GENADEKLAP SNELTREIN Details Tijdsdocument Rel bij optreden Leo Ferré Chirac: EEG- landbouwbeleid voordel iff voor Engeland papier oor uw pen De NMB financiert op maat Bruinhemden Werklozen (7) Werklozen (8) Werklozen (9) Werklozen (10) 'n METZLERJ yjUDAG 22 NOVEMBER 1974 1 .xW IS een onzer verslaggevers) NIJMEGEN Vinger-directeur ir. W. Brou- ï(t kwakt met een wat triest gebaar t*ee dikke boeken op bureau: „Hierin staat alles de onderhandelingen, die we op andere produkten zou den overschakelen". hebben gevoerd met moge lijke kopers voor ons bedrijf, jiiar r« hebben het laten af eten. Er was belangstelling .moet en rrS vaak heeft het Jr vrelbelovend uitgezien. Haar het draaide steeds op jiris uit. Waarom? Ik weet l,et flirt. Singer is een groot bedrijf. Als je met zoiets wilt starten past de jas niet. Hij zit Ie ruit». De laatste maanden hebben je wildste geruchten de ronde .edaan over bet Nijmeegse bedrijf, dat op 28 februari z'n poorten definitief gaat sluiten. Behalve dan als er torh nog ((n koper mocht worden ge vonden. |r Brouwer: „Want we gaan door met zoeken". Of dat ef fect ral hebben is nog maar de vraat. Bollebozen van Econo mische Zaken hebben het op steven: de Amerikaanse moederdireetie" ziet het ook iiiet meer zitten. v Brouwer zegt: „Ik geloof er b.et in. dat de overheid dit bedrijf moet gaan runnen. Aan bet hoofd van zoiets moet een ondernemer staan. Als hier andere produkten worden ge maakt zijn er beslist mogelijk heden. We blijven zoeken, maar ik zou nu ook niet wil len zeggen, dat we de mensen nieuwe strohalmen willen ge ven om zich aan vast te klampen Daartegenover zou ik willen zeggen: als ik hele maal geen perspectieven meer zag, zou ik er meteen mee stoppen". Singer Nijmegen is een jong bedrijf met voor net meren deel jonge werknemers. In 1959 werd in Nijmegen begon nen: toen was het nog Friden. Drie jaar later al lag de omzet boven de 30 miljoen; er werk ten toen 800 werknemers. Dat aantal zou in de loop der jaren oplopen tot 1.300 man, waarna langzaam een kentering begon Friden verloor echter de con currentiestrijd. die zich op de Europese markt ontspon rond kantoormachines, computers en andere elektronische toe standen. In 1963 nam Singer het Nijmeegse bedrijf over (iets waarvan het personeel overigens pas in 1960 hoorde). Negen laar later werd aange kondigd, dat er een radicale uitbreiding zou worden ge pleegd op het Singer-terrein. Dat was nodig omdat de pro- duktie in het Amerikaanse be drijf in Rochester werd stilge legd. Men maakte er spullen die op de Amerikaanse markt niet meer zo best lagen. Voor Europa zag men er echter nog wel iets in. Deskundigen zeggen, dat de sluiting van Rochester in feite de genadeklap voor Nijmegen tó geworden. De Europese markt voor ponsbandappara- tuur zou sterk zijn tegengeval len. Ir. Brouwer is het er niet mee eens: ..Enerzijds ontston den er voor ons hier nieuwe mogelijkheden; anderzijds wa ren er veel problemen: het liep gewoon niet soepel. Als de produktie van Rochester destijds niet naar Nijmegen was gebracht, waren er toen hier meer ontslagen gevallen en nu minder". In oktober 1973 waren er ge ruchten, dat er massale ontsla gen zouden vallen in het be drijf, dat toen nog 1.150 werk nemers telde. Die geruchten bleven hardnekkig, ondanks het feit, dat de hoofddirectie enkele miljoenen in 'l bedrijf had gepompt om de produktie voor 1974 veilig te stellen. In oktober 1973 was het aan vankelijk optimisme nog ver der gezakt. Tot dat moment had iedereen aangenomen, dat Singer beslist in Nijmegen (en zeker in Nederland) zou blij ven. Directeur Brouwer, die de gewipte directeur Crocke- wit was opgevolgd met de op dracht het bedrijf nieuw leven in te blazen, noemde het toen „betrekkelijk zeker" dat Sin ger gehandhaafd kon blijven. Op 21 november, precies een jaar geleden, werden 200 men sen ontslagen, Ir. Brouwer voelde zich ..een chirurg, de een arm moet amputeren om liet lichaam gezond te hou den". In juni 1974 waren er weer ontslaggeruchten. Ameri ka was zijn belofte niet nage komen. dat er produkten naar Nijmegen zouden worden ge bracht. die wat beter in de markt lagen. Het personeel zette de hoofddirectie voor het blok: ,men wilde meer zeker heid. Dat leidde ertoe, dat een maand later, de Amerikaanse vice-president Vernon L. Brown in Nijmegen poolshoog te kwam nemen. Dat stemde de vakbonden optimistisch, maar men wist toen nog niet, dat Brown een grandioze re putatie had opgebouwd als be- drijfssluiter. Singer gaf vanuit Amerika toe, dat men zich had verke ken op de Europese markt en voor het eerst werd de moge lijkheid tot sluiting officieel geopperd. In augustus 1974 kwamen de eerste plannen op tafel, die een eventuele ver koop moesten voorbereiden. Vanaf dat moment ging alles in een sneltreinvaartje. Econo mische Zaken bood aan garant te staan voor de tekorten, die Singer zou moeten dragen als er geen ontslagen zouden val len. Aanvankelijk tot 1 no vember; later tot de twintigste van die maand. Twee miljoen gulden was ervoor uitgetrok ken. Ket ministerie stelde, dat er hard gezocht moest worden naar een koper en werkte er zelf flink aan mee, samen met de Singer-dh-ectie, de Ameri kaanse ambassade en de ge meente Nijmegen. Men kreeg een groot aantal buitenlandse handelsattachés zo ver om het Nijmeegse be drijf te gaan bekijken. Alle hoge heren zegden toe reclame te zullen maken in eigen land. Het had nauwelijks effect, ook al was het aantal contacten met mogelijke kopers reeds opgelopen tot een 30. Intussen werd „voor alle ze kerheid" toch maar een sociaal plan opgesteld voor het geval er toch werknemers op straat zouden komen te staan. Het liep allemaal niet van een lei en dakje. De vakbonden lie pen van tafel weg, maar uit eindelijk deden beide partijen water bij de wijn met als resultaat een als „goed" erva ren afvloeiingsregeling. Singer wordt er momenteel van beschuldigd, dat de slui ting van Nijmegen noodzake lijk is om het zusterbedrijf in Roemenië te helpen. Daar wordt veel goedkoper gewerkt en de verouderde spullen, die in Nijmegen worden gemaakt, doen het in de Oosteuropese landen nog best. De heer Brouwer: „Ik weet ervan. Er is gezegd, dat de produktie van Nijmegen naar Roemenië zou gaan, maar daar is niets van waar. We hebben het des tijds wel overwogen maar al leen in relatie tot het introdu ceren van nieuwe produkten in Nijmegen. Die hele zaak is niet doorgegaan. Bovendien zou het overhevelen zeker twee jaar in beslag nemen. Zoveel tijd hebben we niet meer". Een ander verwijt, dat Singer te verwerken kreeg, was het feit, dat in september al een begin is gemaakt met het af bouwen van de produktie. hoe wel Economische Zaken alleen garant wilde staan als tot 1 november de produktie niet werd ingekrompen. De heer Brouwer: „De meeste produk ten hebben een bepaalde door looptijd. Een continu-product is alleen mogelijk als je je spullen driekwart jaar van te voren bestelt. In arpil is daar om al gestopt met aankopen Niet omdat sluiting toen al aan de orde was. maar omdat De heer Brouwer werd over het algemeen beschouwd als een „pion van de grote bazen in Amerika". Hij zegt zelf: „Natuurlijk ben je een zet baas, dat is een duidelijke zaak. Wat er in de markt ge beurt is nooit onder mijn ver antwoordelijkheid gevallen. Natuurlijk had ik inspraak in het gebeuren binnen Singer, maar de beslissingen werden uiteraard in New York geno men. Deze beslissing, het slui ten van het Nijmeegse bedrijf, betreur ik. Maar andere moge lijkheden zie ik niet". „Ik heb 13 jaar mijn beste krachten aan Smger gegeven, misschien nog wel meer", zegt hij. „Een triest eindresultaat. Het zou erg arrogant zijn als ik verklaarde dat ik geen fou ten heb gemaakt". De 591 werknemers hebben gisteren hun ontslag aange zegd gekregen. Ir. Brouwer niet. Het is waarschijnlijk, dat hij binnen het Singer-concern een andere plaats krijgt. Ziet hij er niets in om op eigen initiatief met. een ander pro- dukt in het Nijmeegse bedrijf verder te gaan. Ir. Brouwer: ..Ik verzoek u deze vraag als niet gesteld te beschouwen". RUUD STOETEN (Van een onzer verslaggevers) ^NTOON van der Waals, de beruchte SD'er, die in 1950 voor veelvuldig landverraad de kogel kreeg, is, hevige ontken ningen van hemzelf ten spijt, nooit in dienst ge weest als dubbelspion voor de geallieerden, en werd in eerste instantie door pure hebzucht gemotiveerd. Dat is de hoofdstelling van De zaak Antonius van der Waals',een documentaire van Frank Visser uitgegeven in De Forum Boekerij issei' heeft een zee van in formaties en talloze authen tieke foto's verwerkt in een ooek van 519 pagina's. Hij kreeg opdracht van voorma lse medewerkers van de Po litieke Recherche om uit de processen-verbaal, tal van documenten en nieuwe getui genverklaringen het zo volle moge1 ijk relaas van Van der Waals, diens opdrachtge vers en diens slachtoffers, neer te schrijven. Dat is hem uitstekend ge lukt, zo grondig zelfs, dat het doek alleen voor uiterst geïnteresseerden tot het ein de is te volgen. Visser pre senteert niet alleen officiële en officieuze verklaringen- maar drukt ook talloze for mulieren af. noemt namen, straten, huisnummers, rangen en complete dialogen. Wat dit laatste betreft: de dialo gen verhogen de leesbaar heid, maar zijn uiteraard du- Mus van betrouwbaarheid, it hoe kan bijvoorbeeld Visser zeker zijn van de let terlijke weergave vaneen gesprek tussen Van dei- Waals en diens directe chef, Criminal rat en Haupt- sturmfiihrer van de SS Jo seph Schre ieder? Afgezien van deze twijfel, komt het boek als nauwgezet en betrouwbaar over. Van der Waals was een in telligente, charmante elektro technicus rond de dertig jaar, v'an spionage droomde. jh] infiltreerde de illegali teit, provoceerde acties tegen de bezetter, en is direct en indirect betrokken geweest bij de arrestatie van 83 men sen, waarvan er 38 nooit te rugkwamen. De procureur-fiscaal van het Bijzonder Gerechtshof, mr. H.W. van Doorn eiste de doodstraf voor deze 38-vou- dige moord. Slechts in zijn laatste uren heeft Van der Waals toege geven schuldig te zijn en de dood verdiend te hebben. Tot voor die tijd slaagde hij erin met zijn fenomenale overre dingskracht er tallozen van te overtuigen dat hij on schuldig was. Zo praatte hij zelfs mr. Einthoven om, een van de drie leiders van de Nederlandse Unie (rond een miljoen Nederlanders die als buffer wilden optreden tus sen bezetter en het Neder landse vol'k). Van der Waals won het ver trouwen van zijn slachtof fers. bediende zich hierbij van een reeks valse namen, manoeuvreerde handig met dubieus verkregen gegevens, was buitengewoon goed op de hoogte van vele details, en kreeg voor dit alles zeer veel geld. Geld heeft Van der Waals tot zijn daden aangezet, niet in eerste in stantie een bewondering voor het Herrenvolk. Hij bedroog zelfs zijn opdrachtgever toen de militaire kansen in 1943 keerden. Hij vermoordde twee huis knechten in '44 en '45 om hun identiteit aari te nemen, en vluchtte na de oorlog naar Duitsland om daar „als spi on" voor de geallieerden en de Russen te gaan werken- De ontgoochelde verzetslie den, die enkele keren ver geefse moeite hadden gedaan om hem te liquideren, moes ten nog vijf jaar wachten eer Van der Waals datgene kreeg wat hij zoveel anderen had aangedaan. Een van diie hoofdfiguren is rechercheur Jan van den En- de geweest, die het boek van een bitter nawoord heeft voorzien. Van den Ende kriti seert de protectie die Van der Waals na de bevrijding van hoge Nederlanders ge noot en hekelt de ..treurige moed van professor dr. L. de Jong" die de eerste illegale groeperingen „geringe om vang en onvoorbereidheid" verwijt en de verdiensten van het Rotterdams verzet ne geert. Van een macabere bekwaam heid getuigt de werkwijze van Van der Waals. Hij was expert in het planten van bezwarend „bewijsmateriaal" bij onschuldigen die dan van sabotage werden beschuldigd en Afgevoerd In het boek wordt moeizaam het netwerk van verdichtsels en terreur van deze grootste landverra der onthuld. Hij wist precies wat zijn slachtoffers te wachten stond, en heeft zelf enige malen de dood toege bracht. Daarenboven maakte hij van zijn macht ordinair misbruik door geld en goederen af te persen. Hij trouwde enkele malen, nam de identiteit van een ander aan waar hem dat uitkwam, en zijn machinaties hadden niet alleen betrek king op „de gewone man", maar ook heeft hij een rol gespeeld in het leven van zakenman Reinder Zwolsman en de befaamde socialistische voorman Koos Vorrink. Van der Waals was een intri gant van uitzonderlijke klas se en hi.i vocht tot het uiter ste. Toen hij werd gecon fronteerd met zijn daden, verzon hij de figuur van Verhagen, die hem zoge naamd vanuit de Britse ille galiteit opdrachten gaf en op wie hij zich beriep. Pas enke le uren voor zijn dood heeft hij toegegeven dat deze fi guur nooit heeft bestaan. Zijn executie verliep orde lijk en rustig. Navrant is het feit, dat de chef van Van der Waals, Schreieder, die beschreven wordt als een uitermate be kwaam ondervrager, vrijuit is gegaan. Schreieder was zeer actief in het zg- Eng- landspiel, excelleerde in jo denvangsten, en ging vaak zijn politie-bevoegdheden te buiten. Van der Waals was zijn handlanger, met wie hij vertrouwelijk omging- Het boek is, zoais gezegd, een lijvige pil. We mogen dat niet zien als „teveel eer voor die landverrader", maar als een tijdsdocument dat juist door zijn soms vermoeiende gedetailleerdheid authentiek overkomt. Dat bijvoorbeeld de jeugd deze „waarschu wing" zal lezen, betwijfel ik zeer. Visser graaft zo diep, dat hij zelfs bij het Congres van Wenen (1815) uitkomt om de Abwehn te verklaren en de structuur van SD, Ge stapo. Si po etc. Persoonlijk vond ik dit een zeer instruc tief hoofdstuk, maar het maakt „De zaak Antonius van der Waals" onnodig ge compliceerd. JAN KOESEN ROTTERDAM (ANP) In de raadszaal van liet Rotter damse stadhuis is de heer An dré van der Louw gistermid dag geïnstalleerd als burge meester van Rotterdam. Loco- burgemeester Van der Ploeg hing de opvolger van de drie weken geleden vertrokken tur- gemeester Thomassen de ambtsketen om. De bijzondere zitting van de Rotterdamse gemeenteraad, waarin deze plechtigheid plaatsvond, werd bijgewoond door enkele Donderden gasten. Onder hen de voorzitter van de Tweede Kamer Vondeling en de vice-voorzitter van de Eerste Kamer Nederhorst en de leden van het kabinet Den Uyl mevrouw Vorrink, Van Dam, Klein en Schaefer. Voorts wa ren aanwezig de oud-burge- AIX-EN-PROVENCE (AFP) In Aix-en-Province in het zuid oosten van Frankrijk hebben zich woensdagavond en woensdagnacht heftige inci denten voorgedaan toen rond 250 jongelui geen plaats kon den krijgen voor een recital van de Franse Zanger Leo Ferré. De jongelui die niet binnen konden komen, poogden de toegangsdeuren tot de zaal te forceren. De zaalhouder riep daarop de hulp van de politie in. Het kwam tot een vecht partij tussen de politie en de teleurgestelde jeugd. Drie po litiemannen raakten hierbij gewond. Met steun van de op roerpolitie wist men tenslotte de jeugd te verspreiden. De jongelui trokken daarna de stad in waar zij winkelruiten insloegen en geparkeerde au to's beschadigden. Twee win keliers die hun etalages poog den te beschermen, liepen ver wondingen op. In de loop van de nacht keerde de rust weer. De schade is groot. Negentien jongelui zijn aangehouden- i t\u (ADVERTENTIE) meester Van Walsum en Tho massen. In zijn installatierede zei Van der Louw nog eens er voorstander van te zijn dat de burgemeester op de, een of an dere manier - rechtstreeks of door de gemeenteraad - wordt gekozen. In zijn rede ging de nieuwe Rotterdamse burgemeester in op de vraag of zijn eigen poli tieke opvattingen (o.a. grotere zeggenschap arbeiders) hem niet rechtstreeks in conflict kunnen brengen met de voor de ontwikkeling van de Rot terdamse economie zo belang rijke ondernemers. „Ik las en hoorde wel eens: zal de nieu we burgemeester voor hen toegankelijk zijn, naar hun motieven te willen luisteren en met hen willen praten? Die toegankelijkheid is er en over alles kan gepraat worden", al dus Van der Louw. I.ONDEN (REUTER) Het landbouwbeleid van de Euro pese Economische Gemeen schap is duidelijk voordelig voor Engeland, r.n heeft de Franse premier, Jacques Chi rac, in een vraaggesprek met de Londense Times verklaard. Volgens hem blijkt dit zon der twijfel uit rle inventarisa tie van de Europese Commis sie. Als Engeland niet tot de EEG was toegt treden, zou het nu veel meer voor zijn suiker en graan moeten betalen hetgeen een belangrijke factor is bij de inflatie. Chirac zei dat de Britse regering de pu blieke opinie duidelijk moet maken, hoe d» situatie in wer kelijkheid ;s. Naarmate een onderneming meer last •'IStvan inflatie en minder gunstige junctuur, dient de financiering kritischer tken te worden. Een verkeerde krediet eu:e kan de rentabiliteit drukken door onnodig hoge rente. Heel wat ondernemingen zouden dan Profijt hebben van professionele hulp bij de bi eoordeling van het financienngsschema van hun bedrijf. Zij zouden kunnen ent- dekken, dat hun langlopende krediet bijvoor beeld verlaagd en hun kortlopende krediet verhoogd moet worden. Of dat een andere kredietvorm in hun geval beter zou passen. Menig ondernemer zou wellicht met minder krediet ruimer in zijn geld kunnen komen te zitten. Sotns is besparing mogelijk indien een krediet beter op maat is. De kre- dietmaat is voor elk bedrijf verschillena De NMB kan verhelderend adviseren omtrent krediet op maat, een passend financieringspakket. Want de NMB is met bijna 50 jaar ervaring in kredietverlening voor het midi en kleinbedrijf de meest interessante gesprekspartner, ook als het gaat 0111 al dit andere diensten die een grote bank zijn cliënten kan bieden. Praat eens met de NMB voordat u ontdekt, dat er iets niet goed zit. NEDERLANDSCHE MIDDENSTANDSBANK Brieven voor deze rubriek moeten met volledige naam en adres worden ondertekend. Bij pubfikatte zullen deze vermeld worden. Slecht* b^ hoge uit zondering zal van deze regel worden afgeweken. Naam en adre* zijn den bij de redactie bekend. Bubliketie van brie ven (verkort of onverkort) betekent niet dat de redactie het in alle gevallen eens met inhoud, c.q. ttrekking. Het heeft mij verbaasd dat Duitsland zich zo druk maakt over een handjevol Baader- Meinhofleden die een paar moorden hebben gepleegd. Terwijl velen de herinnerin gen aan de tweede Wereldoor log nog met zich dragen en huiveren voor de verschrik kingen van een fascistische diktatuur, is het opmerkelijk hoe weinig mensen momenteel reageren tegen de brutale aan slagen die door Ultra rechtse benden overal in Europa wor den gepleegd. De vreselijke bomaanslag tijdens de anti fa scistische betoging in Brescia (Italië) de nazi-bijeenkomsten in Nederland en Duitsland, het rondsollen met het lijk van een uiterst rechtse priester in België, het oprollen van een bruinhemden kamp, al deze zaken worde* door ons Euro- pianen bijna welwillend gade geslagen. Het is een teken aan de wand dat de gewelddaden van groepen, die het op onze vrijheid (nou ja) gemunt heb ben en wie enkel de vestiging van een diktatuur voor ogen staat, met een schouder opha len wordt afgedaan. Den Uyl en Van Agt moeten wel zand in de ogen hebben. Het staat in schril contrast tot onze hou ding tegenover de aanslagen van Palestijnen en Basken (om er enkele te noemen) Wanneer deze groepen de frontpagina's halen met een of andere daad huilt iedereen mep t-n het koor van afkeu ring. Alles wat naar socialis me zweemt krijgt de banblik sem van kapitaal, kerk en staat. Dezelfde vooravond van de nazistische pletwals die met steun van westers kapi taal de dood van miljoenen op zijn geweten heeft. Om herha ling te voorkomen moeten alle democratische krachten sa menw erken. Het heeft geen zin de aandacht te laten aflei den door geklets over recht en orde terwijl de kans op een herhaling van Müncheri voor de deur staat Iedereen die geschreeuwd heeft tegen de militairen van Griekenland en Chili, het bloedbad van Viet nam en de aanslag in Brescia moet weten dat het morgen onze beurt kan zijn. 's-GRAVENMOER A.J. van - DONGEN De werklozen en vooral de ouderen onder hen voelen zich in de steek gelaten. Niet goed genoeg meer om in het arbeids proces mee te draaien, maar wel goed genoeg om in de modder te wroeten. Het is een ramp voor Zeeland, maar niet voor Nederland. Er zijn meer plaatsen in ons land waar ze aardappelen en uien verbou wen. ETTEN-LEUR MEVR. B. - HEERSINK-VOOIJS Tot mijn verbazing las ik in de krant van maandag, dat vaai de ruim 140.000 werklo zen zich slechts 100 mensen had'der aangemeld voor hulp verlening aan de boeren bij het binnenhalen van hun oogst. De haren rijzen je dan wel verder ten berge als er woensdag op de radio omgeroe pen wordt, dat men in het buitenland hulp heeft gevraagd van plm. 30 000 studenten. Naar mij bekend Is, is de situatie van de werklozen in Nederland niet bepaald roos kleurig (zij krijgen overal de schuld van, men noemt ze pro fiteurs etc.). Het koant mij echter ontzettend voor als men ergens al lang werkt en dan door de slechte situatie de straat wordt opgeschopt en ik kan het wel begrijpen, dat men dan erg verbitterd is. Maar dat wil toch niet zeigigen, dat de hulpvaardigheid van onze mensen tegelijk met het werk verdwenen is? Wij staan altijd vooraan bij het verlenen van hulp aan het buitenland, als er ergens een ramp ge beurt vliegen de acties ais paddestoelen uit de grond en worden wij vergast op talloze gironummers op het t.v- scherm, echter nu we zelf hulp nodig' hebben (en gauw ook), is ons hulpvaardig volk je niet thuis!! Dat kan toch zeker niet!! Werklozen in Nederland, strijk eens over uw hart en help toch. Ons eigen vaderland moet toch z'n partijtje mee kunnen blijven blazen. Laat u niet in de hoek drukken door opmerkingen van mensen, die denken dat ze het weten, en HELP Laat dat zielige aantal van 100 mensen er meer wor den, op z'n minst die 30.000 die elders gevraagd worden. We wililen toch ook niet graag, dat de prijzen omhoog vliegen door het mislukken van de oogst, of wachten we lijdzaam af en zien we wel een keer. BREDA MEJ J. V ,D. - BROECK. Waarom moeten het nu juist weea- de werklozen zijn, die aangevallen worden Veel van de mensen die nu werkloos zijn, hebben in de „vette ja ren" voor de hogere lonen ge vochten. De ja-knakkers zijn bang om werkloos te worden, wat ook helemaal niiet leuk is en waar men niet om vraagt. Maar de dokters gaan drukke tijdien te gemoet ails die ja-kndkkers werkloos worden, die nu nog zeggen „Kijik ik mag bliijven". Persoonlijk vind ik dat een werkloze een extra-toeHage van vijftig gulden per week moet krijgen voor vrijetijdsbe steding. Dan kan zo'n mens zich ook eens uitleven. AXEL THEO MAHN Het is helemaal niet gek dat een boer een hartaanval krijgt, zoals deze week in de krant stond. Als je de beelden op de t v. ziet van de boeren en de vrijwilligers die in de modder ploeteren om toch maar te redden wat er te redden valt, dan moet je daar je petje voor afnemen. Juist zij zouden met koninginnedag een lintje moe ten krijgen en. niet de hoge Pieten. Nu lias ik hier en daar: Als de boeren maar eerder begon nen waren. Dat is flauwe kul. Iemand moet de laatste zijn. De loonwerker kan niet overal tegelijk staan Ik ben zelf een boerendochter. Bij ons waren de aardappels gerooid voordat de zware regenval kwam. Maar vraag niet hoe wij en de boeren m de omtrek ook er voo-r hebben moeten sjou wen, op zondag en 's nachts. Niet iedereen kon de regen voorblijven. Menige jonge boer ziet zijn gewas verrotten. En dan durft de minister van Landbouw te zeggen: Ik laat de aardappels wel uit Duits land komen. Staat deze man nou achter de boeren? Nee. De boeren moeten de schade ver goed krijgen. Werklozen krij gen ook steun en van hen vragen er nogal hier en daar wat bij. Ze lachen de boeren uit. stappen in de auto en gaan op afstand staan kij ken naar de ellende. DONOEN MEJ J H ALTERS- VAN WEESENBEEK (ADVERTENTIE) bril: ieders oogmerk!

Krantenbank Zeeland

de Vrije Zeeuw | 1974 | | pagina 15