leente
srdam
publiek ook welkom in witte „villa-museum"
OUDE MEESTERS
BEVOLKEN
KAPITALE VILLA
Delta-federatie zorgt voor 34.000 sportvissers
vrij.,
uit
EEN VAN DE 34-DUIZEND
V1SEUR
PIK
een
ide
BESCHEIDEN
AMERTKA
RDAG 16 NOVEMBER 10^
[treding een
neer
and
heden In de buitendienst
voorwaarden gesteld
appen
gunstig
Boerenleenbanken
ZATERDAG 16 NOVEMBER 1974
>athologie (vb).
medisch doctorandus ol een
le vakken.
eer A. van Giessel. adjunct-
het hoofd van de dienst perso-
n, p F Bergmansstraat 1, TiF
weg begint op
ling tol
üke
oonwijk Schiebroek,
/oor lichamelijk
38 bedden voor
verzorgend beroep
pleiding ie volgen
jeefl op het voeren
rzorgende.
rie jaar voortgezet
3 jaar MAVO.
r de 4e klas of 3 jaar
Inas-diploma, O.V B„
:ds een aantrekkelijk
ige diensten.
zellige kamers voor
docente, mevr.
lelangstellenden
waarbij alle
ttigen, zodat een
in de te verrichten
irweg 235) dan wel
tel de direktrice
ENDE:
iande Z-B uitbreiden meteen
wijk van flinke stad
100.- per jaar
marktrapport
maar
contact op met.
Het lijkt een beetje op een detective. Een grote
„jtte villa, bewaakt door drie honden, die zo gevaar
lijk zijn, dat onze fotograaf er geen foto van kan
niaken. Binnenkort een directe lijnverbinding met
je politie. Eens woonde in deze mooie suikertaart
van een villa, Burgemeester Kerstenslaan 16, Breda,
de „suikerkoning" Asselbergs. Nu bevinden er zich
meer dan honderd schilderijen, die op de eerste
plaats een hoge handelswaarde hebben; vandaar de
mare bewaking. Al vijf jaar bewaren in dit huis en
kele collectioneurs uit Nederland, Amerika, Zwitser
land en Engeland, doeken, die aan oude meesters
worden toegeschreven en daarom een aardig kapi
taaltje vertegenwoordigen. Het bedrag van de verze
kerde waarde kom ik niet te weten, maar ik denk
Jat dit gauw in enkele miljoenen loopt.
Florentine Kho bij de verkoopcollectie.
Het „Witte Huis" te Breda.
Nu is op de inrijpoort voor
je villa een bordje versche
len: Art Galery White House
Nederland B.V. en ia de collec
tie, dagelijks van 9-12 u en
van 2-6 u. door iedereen te
bezichtigen. Directrice van de
B.V. Florentine Kho, conser
veert deze zogenaamde huis-
collèctie en hanteert daar
naast sinds kort een zich uit
breidende verkoopcollectie. Zij
zegt „Ik ben zelf niet zo com
mercieel ingesteld. Het is mijn
bedoeling naar een museale si
tuatie toe te werken. Iedereen
is welkom". Aan het huis zijn
verder nog verbonden een jong
concierge-echtpaar en de ac
countant Vermeulen.
Wat is er te zien? Een ver
zameling meesterwerken uit
de lie en 18e eeuw. Hieronder
bevinden zich werken van
Hollandse, Vlaamse, Italiaanse
cn Duitse meesters. Nu is het
begrip „meester" erg rekbaar.
Hoewel de echte grote mees
ters zo langzamerhand wel
uitverkocht zijn, worden er
toch nog wel eens ontdekt.
Maar namen als Rubens, Botti-
celli, Van Dijck, Jeroen Bosch,
Terborch blijven klinkende
(ook in munten uitgedrukt)
namen. Daarom worden doe
ken, die wat lijken op d.e
schilderstijl van deze meesters
graag in verbinding gebracht
met deze namen: de waarde
stijgt. Het heet dan „uit de
omgeving van" of „toegeschre
ven aan", tot dat er een des
kundige gevonden wordt, die
via een zogenaamd expertise
rapport het schilderij werke
lijk op naam van desbetref
fende schilder durft te zet
ten.
In een kamer, waai' aan een
gladde tafel, de captains-of-
industry-zetels staan, hangen
bijv. doeken uit de omgeving
van (o.v.) Jeroen Bosch, een
gesigneerde Giordano, een Ru
bens Modello en een Madonna,
die aan Rubens werd toege
schreven. Wandelend door de
drie etages van het huis zie je
doeken „uit de omgeving" van
Botticelli, o.v. Ant. Van Dijck,
o.v. Adr. Brouwer, o.v. Albert
Guyp, o.v. Bouts, o.v. Rubens,
ov. Terborch, van Paul Mo-
reelse, Del Sarto, o.v. of voor
studie van de Emmaüsgangers
van Titaan van Dürer, A. Ble-
maert, Nedah, Terbruggen, Fer-
rajto school Rubens, school El
Greco, school Murillo, Overlat,
Negily, Kergut e.a. Afgezien van
echt of onecht zijn er echte
mooie dingen te zien. Bij de te
verhandelen doeken: Joseph
Israels, Maris Hambrugge,
Kelder, Korthals, Erkelens,
Winnubst, Sluyters, De Zwart
e.a.; dus om werk vanaf de
Haagse Sahool tot op de dag
van vandaag.
Florentine Kho vertelt, dat
het hier gaat om de bijeenge
brachte collecties van een vijf
tal, niet met name te nomen,
„bescheiden collectioneurs".
Ze kopen schilderijen zoals
anderen effecten kopen. Waar
depapieren leg je in een kluis,
maar voor schilderijen is dat
geen al te beste omgeving.
Daarom werd dit huis inge
richt tot een voor schilderijen
gewenste „kluis" of museum;
wat je maar wilt. Maar omdat
deze vorm van opslaan nogal
kostbaar begon te worden,
heeft men na vijf jaar maar
besloten de huiscollectie open
baar te maken en daarnaast
een hamdelscollectie op te bou
wen, Daartoe werd een beslo
ten vennootschap opgericht,
uit de huiscollectie wordt al
leen verkocht als de eigenaar
er (financieel) beter van kan
worden. Schilderijen van dit
kaliber halen per jaar een
waardevermeerdering van
vijftien procent. „Bovendien
blijven op deze manier oude
doeken in ons land, die anders
naar het buitenland verdwij
nen", voegt Florentine Kho er
heel ideëel aan toe.
De collectie-beheerster stu
deerde kunstgeschiedenis in
Utrecht; deze studie werd
door de oorlog afgebroken. Ze
trouwde met de Chinese jurist
Kho, die enkele jaren geleden
overleed. Florentine Merzet
(haar eigen naam) schilderde
zelf en ontdekte, dat ze ook
doeken kon schoonmaken en
restaureren. Geboren in Haar
lem heeft ze haar grote liefde
voor oude meesters gevoed via
het Frans Halsmuseum, waar
ze bemoeienis had met een
nogal geruchtmakende Hals
transactie enkele jaren gele
den. Vanuit deze achtergrond
werd ze directrice van deze
Art Galery en richtte er ook
een laboratorium in.
Ze zegt te weten op welk
glibberig terrein ze zich begeven
heeft. Om het echt of onecht
van oude meesters wordt er
wat geknokt, zaken opgelicht
e.d. Maar ze vertelt, dat ze
zich een relatie-net van des
kundigen, meestal verbonden
aan befaamde musea over de
gehele wereld, heeft opge
bouwd. Ze reist er wat af op
dit moment zit ze in Wenen
om de doeken uit de Art Gal
lery te laten testen. Bovendien
röntgent ze de doeken in haar
eigen laboratorium een me
thode, die door anderen weer
wordt aangevochten. In haar
pas heeft ze als beroep staan:
kunst-analyste. Zelf schrijft ze
geen expertises; ze tast de
markt niet af tipt hoogstens.
Maar dan vertelt ze over een
schilderijtje een Ecce Homo
in huis, dat aan Jeroen
Bosch wordt toegeschreven,
maar waarvan zij meent, dat
het van Rogier van der Wey-
den moet zijn. Na röntgen
bleek n.l. dat er een tekst
onder de verf zit, die je alleen
bij deze meester aantreft. Er
hangt een fraai portret van
Maria de Medici, waaronder
een koperen bordje met An
thony van Dijck. Daaruit
blijkt, dat het door een mu
seum als onecht is afge
stoten. Wat is het dan wel? In
ieder geval fraai en musea
maken wel eens vaker vergis
singen. Zeker is Florentino
Kho van de kop, die aan
Dürer wordt toegeschreven en
waarvan de herkomst achter
haald is. Bij de Rubens is een
expertise-rapport, vertelt ze.
Een Van Gogh zal ze nooit
kopen, want „daar zitten te
veel vervalsingen onder".
Maar van een zelfportret van
De oude meesters
Tiepolo en Titiaans studie is
ze vrij zeker; daarmee is ze
voor expertise in Milaan ge
weest.
De verkoop-collectie wordt
vooral met zilver en Chinees
porselein verder uitgebouwd.
Met de galerie O'Toole en So-
ane in New York heeft Flo
rentine Kho een uitwisselings
procedure van moderne Ame
rikaanse- en Nederlandse kun
stenaars; zo gaat binnenkort
Frans Erkelens (die in decem
ber in deze galerie exposeert)
naar Amerika. De oude perso-
neelskamers op de derde etage
zijn ingericht met poppen en
antieke snuisterijen een pri-
vé-hobby. Er hangt een typi
sche sfeer in het grote huis,
waarin deze typische collectie
hangt; waarschijnlijk op deze
wijze wel uniek in Nederland.
Zo af en toe wippen de collec
tioneurs binnen om te genie
ten van hun kunst, maar
waarschijnlijk méér van hun
winst. U mag er ook binnen
wippen om te genieten van de
ze kunstprodukten en dat
kan het geval zijn ook als u
geen geld hebt. Het is overi
gens de bedoeling om in de
verkoopcollectie ook betaalba
re kunst te brengen. De zoge
naamde huiscollectie is dan
voor de money-makers op de
ze aarde. Voor hen is kunst
geld.
HENK EGBERS.
,et 'iclangrijkste van 't vissen vind ik,
'ts iTm 6611 ^ag helemaal uit bent. Jc zet
is li'lent met de kinderen bezig, en
e v'ssen zelf eigenlek bijzaak. Maar op
")urs 'et ik wel op m'n hengel. Anderen
kii r°i' t'an Ion vijftig meter weglopen om
"iet^n ren 'e "aan kiiken, maar dat doe ik
beer an 'e'' voor mij elke vis, en ik pro-
Dj,e'zovec' mogelijk te vangen",
hou 'SJn ket kort het filosofietje van me-
I oveM, de Kock-Tunders uit Halsteren
ïtcf,]laar liefhebberij, bet zeehengelen. Zij
e* dit seizoen kampioen bij de dames
■•Een
Jaar of vijf geleden ben ik zelf
I 4 al n< n, met sportvissen. Daarvóór ging
tet mee met m'n man naar bet wa-
s Je ze dan zo bezig ziet, krijg je er
zelf ook aardigheid in".
„We vissen alleen van de kant. Niet van
af een boot. Dat zou ik trouwens niet eens
durven. Maar bovendien vindt mijn man
dat niet zo sportief".
- Over haar resultaten het afgelopen sei
zoen: „Ik heb heel lang derde gestaan in de
puntentelling. Bij het begin van het laatste
concours stond ik tweede. Ik viste toen
heel goed, en werd achtste van het con
cours en eerste van de dames. Gelukkig
voor mij ving de dame. die toen op de eer
ste plaats stond niets. Voor haar vind ik
het wel sneu. Maar ja.... Direct de volgende
dag kreeg ik van haar een grote bos bloe
men. En dat vond ik hartstikke leuk en
sportief'.
„Straks gaan we op 't grote
wild jagen. Dan komt de ka
beljauw weer op de kust. Daar
zitten knapen bij van wel vijf
kilo. Als je die aan je lijn
krijgt, heb je wel even werk
om 'm binnen te krijgen".
De heer A.A. van Overveld
verheugt zich er nu al op.
Wanneer hij tegenover de
woelige witgekuifde golven
staat, de hengel in de knuisten
en de zilte zeewind over de
dijk fluit, dan is er een andere
wereld. Niet alleen voor Van
Overveld. Maar voor tiendui
zenden Nederlanders voor wie
het zeevissen een passie
werd.
Niet alleen het vissen zelf is
een sportief gebeuren. Uiter
aard is het een sport gewor
den tussen zeevissers om te
proberen elkaar de loef af te
steken met een zo groot moge
lijke vangst.
In een seizoen worden
twaalf concoursen gehouden.
Men moet er aan minstens ze
ven deelnemen om mee te
dingen naar het kampioen
schap. Dit jaar eindigde C.
Koole uit 's-Heerenhoek op de
eerste plaats. Mevrouw M.I. de
Koek uit Halsteren werd de
beste dame.
Vanavond huldigt de Fede
ratie van Delta-sportvissers in
hotel Piet Smulders te Bergen
op Zoom zijn kampioenen van
dit seizoen. Aanleiding, om
deze federatie eens wat be
kendheid te geven, want bui
ten de ongeveer vierendertig
duizend aongesloten leden zul
len weinigen in het Delta ge
bied weten wat deze organisa
tie doet en heeft gedaan. En
wie kan dat beter doen dan de
secretaris, de heer A.A. van
Overveld, eerste gemeente
ambtenaar van Nieuw Vosse-
meer?
Omstreeks 1953 groeide de
belangstelling voor het zee-
hengelen. Tot dan toe viste
een enkeling die zeer dicht bij
het water woonde. Doordat de
mensen meer vrije tijd kre
gen, ontdekten meerderen het
aantrekkelijke van zeevissen.
Er werden wat verenigingen
opgericht, en men begon wed
strijdjes te houden.
Op initiatief van wijlen F.
Maes uit Steenbergen en Van
Overveld kwam er in West
brabant een federatie die re
gels ging opstellen voor wed
strijden. Hierbij werd dank
baar gebruik gemaakt van de
kennis van de bekende zee
hengelaar Jacques Jurgens uit
Bergen op Zoom. Later ont
stonden ook voor de Ooster-
schelde en voor het Veerse
Meer federaties.
Al snel zagen de federatie
besturen in het Deltagebied in
dat samengaan nuttiger was
dan naast elkaar blijven ope
reren. G. Neels uit Goes en
(opnieuw) Van Overveld na
men daarvoor in 1965 het ini
tiatief Deze fusie betekent,
dat thans eenentachtig hengel-
verenlgingen met totaal onge
veer vierendertigduizend le
den samenwerken bij het op
lossen van hun sportproble-
men.
De Deltafederatle kreeg het
Veerse Meer en omstreeks
1970 ook het Greveiingenmeer
ln beheer. Dit houdt in dat in
het bijzonder gelet wordt op
de visstand, en daar nauw
mee verbonden op de kwa
liteit van het water.
Zo'n vier jaar geleden nam
opeens de dijkrecreatie sterk
toe. Meerdere waterschappen
besloten de dijken af te slui
ten voor het publiek, vanwege
het gevaar voor beschadiging
van de waterweringen. Dit
hield dus ook in, dat door dit
besluit de sportvissers gedu
peerd waren.
De Delta-federatie ging in
overleg met de betrokken wa
terschappen, en slaagde erin
overeenkomsten af te sluiten,
volgens welkde de voor het
groie publiek verboden
dijkgedeelten wel toegankelijk
waren voor de sportvissers. De
voorwaarden die aan deze
.looprechten" zijn verbonden,
worden echter nogal eens
overschreden door de sportvis
sers.
Het gebeurt wel dat een
dijkgedeelte na een weekend
bezaaid is met plastic zakken
kapotte lijntjes en andere
rommel. Het federatiebestuur
is daar fel op, en sommeert de
betrokken vereniging de rom
mel direct op te ruimen.
Vorig jaar moest de Federa
tie aan bet waterschap Tholen
3450,- schadevergoeding be
talen, omdat sportvissers op
tal van plaatsen bazaltstenen
uit de dijken had gelicht op
zoek naar zachte krab. Het
Federatiebestuur besloot
prompt het looprecht voor het
betrokken dijkgedeelte af te
stoten.
De Deltafederatie kwam en
kele jaren geleden met de
Brielse en met de Maasfedera
tie tot een uitwisseling van
vergunningen, waardoor de
aangesloten leden in eikaars
water mochten vissen. Het be
tekende de eerste stan om te
komen tot een landeliike over-
koenelende organisatie, welke
inmiddels in oprichting is.
Vanaf 4 januari aanstaande
is dat landelijk orgaan een feit
onder de naam ,-Sportvisserij
Nederland". Hierin werken
drieëntwintig federaties met
ruim driehonderdvijftigduizend
sportvissers samen. Zij be
schikken over ongeveer zeven
tigduizend hectare viswater,
.waarvoor slechts één vergun
ning nodig is.
Wat betreft deze ontwikke
ling roemt de heer Van Over
veld de medewerking van de
Rijksoverheid. Het ministerie
van landbouw en visserij heefl
zijn adjunct-directeur voor de
visserij, de heer J. A. van der
Hurck ais speciale contactman
voor de sportorganisaties aan
gewezen.
Over het beheer van het
viswater vertelt de heer Van
Overveld dat de Deltafederatie
in het Veerse Meer en in de
Grevelingen fore) en paling
heeft uitgezet. Omdat de hoe
veelheid platvis in de Greve-
lingen achteruit loc is gepro
beerd, in samenwerking met
het ministerie, platvis van el-
A. van Overveld
ders te „verhuizen" naar de
Grevelingen. Met name uit de
Oosterschelde en van de Wad
denzee is platvis gehaald,
naar deze verhuizingsacties
zijn mislukt, omdat het me
rendeel van de vis stiert. Bin
nenkort zal geprobeerd wor
den op de Noordzee bij Stel
lendam wat platvis weg te ha
len.
Intussen wordt aan d'
vangst op de Grevelingen (zo
als wij deze week reeds be
richtten) een limiet gesteld
Niet meer dan vijfentwintig
stuks platvis en vier forellen
mag een sportvisser mee naar
hnis nemen.
Begonnen als een organisatie
die wedstrijden ging organise
ren, is de Deltafederatie uitge
groeid tot een „oedriji", waar
ieder die een hengeltje wilt
uitgooien mee te maken krijgt.
Administrateur Piet Schepers
(„Die man verzet met zijn
zoon bergen werk, en allemaal
:.n zijn vrije tijd") geeft niet
alleen de vergunningen uit
voor de 34.000 leden, maar ook
voor de dagjesvissers die met
aen boot de Oosterschelde of
bet Veerse Meer opgaan.
Om nog iets aan te geven
van de omvang van het federa-
tie-„l'edriif": de begroting
voor het komende jaar over
schrijdt de tweehonderddui
zend gulden.
HANS VAN LEUSDEN
